Vraag
Laatst is een stel uit de gereformeerde gezindte vertrokken en heeft zich aangesloten bij Living Waters oftewel een Four12-gemeente. Ik begrijp het niet zo goed, omdat dit stel heel Bijbelgetrouw is. Maar misschien kan iemand iets meer vertellen over deze beweging?
Antwoord
Beste vraagsteller,
Ik kende dit niet en heb het dus even opgezocht en het een en ander bekeken en geluisterd, zowel in het Engels als in het Nederlands.
Ik wil er verder niet zo heel veel over zeggen, maar in het kader van deze vraag wil ik wel een paar zaken noemen om te helpen begrijpen waar deze beweging vandaan komt en welke denkwijze er centraal lijkt te staan, zoals dat naar voren komt op hun websites en wat daarop te vinden is.
Zoals ze het zelf zeggen: “Four12 is een mondiaal partnerschap van kerken die ernaar verlangen het authentieke nieuwtestamentische christendom uit te leven en samen te werken om de kerk die Jezus zelf aan het bouwen is toe te rusten, te herstellen en vooruit te helpen.” Het begon in 1999 in Kaapstad in Zuid Afrika, waar Andrew Selley de Joshua Generation (JoshGen) Church begon. Dit groeide en er kwamen meer Four12-gemeentes, eerst in Zuid Afrika en later ook in andere landen. Soms waren dat bestaande gemeentes die een partnersamenwerking aan gingen. In andere gevallen waren het nieuw geplante gemeenten. Sommige gemeenten hielden hun eigen naam, anderen noemden zich ook een JoshGen-gemeente. Enkele van hen kwamen naar Nederland en begonnen hier de Living Waters Church, waarvan er inmiddels aan aantal gemeenten zijn. (Hier is verder geen relatie met Living Waters van Ray Comfort, voor het geval iemand zich dat afvraagt.) Volgens de Engelse website zijn er op dit moment 792 gemeenten verspreid over 23 landen in dit partnerschap.
Four12 verwijst naar Efeze 4:12, ze nemen Efeze 4: 11-12 als basis voor hun kerk zijn. De kern is dat ze willen leven, zoals ze dat noemen, als een nieuwtestamentische gemeente, dat wil zeggen, precies dat doen wat ze lezen in bijvoorbeeld het boek Handelingen. Belangrijk voor hen hierbij (zoals blijkt uit hun websites en ook uit de inhoud van preken en de onderwerpen van veel video's) zijn de volgende punten.
1. Het gemeenteleven, wat er op neer komt dat je elkaar niet alleen ziet op zondag maar dat je je leven met elkaar deelt, in de eerste plaats als lokale gemeente en in het verlengde daarvan ook met andere gemeentes uit het partnerschap van de Four12-gemeenten.
2. De vijf ambten van Efeze 4:11: apostelen, profeten, evangelisten, herders en leraars. Ze geloven dat al deze vijf ambten ook in deze tijd nog voortduren en nodig zijn voor een gezonde gemeente. Ze erkennen weliswaar dat bijvoorbeeld apostelen en profeten in deze tijd niet meer precies dezelfde functie en het zelfde gezag hebben als in de Bijbel, maar desalniettemin hebben ze nog steeds een belangrijke functie in de gemeente in hun optiek.
3. Een voortduring van alle geestelijk gaven en het “vervuld zijn met de Heiige Geest” (d.w.z. wat zij daar onder verstaan), inclusief tekenen en wonderen, profetie, genezing, spreken in tongen, enzovoort, dus inclusief de gaven die ik apostolische gaven zou noemen. Bij dit alles is ook het horen van Gods stem, het hebben van dromen, ontmoetingen met engelen, te worden gedoopt met de Heilige Geest en dergelijke inbegrepen, niets uitgezonderd. Dit alles is noodzakelijk in hun optiek om een gezond christen te kunnen zijn die geleid wordt door de Heiige Geest.
Ze zeggen een bijbelgetrouwe gemeente te willen zijn, en ik heb ook zeker de indruk dat ze de Bijbel heel serieus nemen. En er lijken zeker zaken te vinden te zijn waar we een voorbeeld aan kunnen nemen. Tegelijkertijd heb ik zo mijn vragen bij hun interpretatie van bepaalde Bijbelgedeelten. Ik vind bijvoorbeeld de argumenten voor het voortduren van de ambten van apostelen en profeten zoals ik dat lees in het boek van Andrew Selley (de stichter en de leidende apostel in de organisatie) en ook heb gehoord van verschillende van hun leiders, niet sterk. Daar is meer over te zeggen vanuit de Bijbel. En het is voor hen toegestaan dat hedendaagse apostelen en profeten zich vergissen. Dat kan gebeuren zeggen ze. Ik vraag me dan af waarom je er dan op staat deze mensen toch apostelen en profeten te noemen.
Ook bij hun visie over het voortduren van de apostolische gaven ook in onze tijd, en met name ook hoe sommigen van hen dit als een noodzakelijk iets schilderen, en hoe ze er mee omgaan (ik hoorde bijvoorbeeld een vooraanstaande leider zeggen dat wie hier weerstand tegen heeft gewoon zijn denken moet uitschakelen en zich over moet geven) heb ik grote bedenkingen.
Alhoewel ze zich distantiëren van bewegingen zoals de New Apostolic Reformation, staan ze zo wel open voor openbaringen buiten de Bijbel om. Alles moet wel aan de Bijbel getoetst worden zeggen ze, maar de vraag is natuurlijk hoe dat dan wordt gedaan. Er zal vast niet snel iets worden aangenomen dat lijnrecht tegen de Bijbel in gaat, maar een herinterpretatie van wat de Bijbel zegt ten gunste van een openbaring of een profetie ligt zo wel op de loer. Ik zie dat ook terug in de soms inconsequente argumentaties. Je ziet dat veel gebeuren in gemeentes die op deze manier omgaan met apostelschap, profetie en openbaringen. Uiteindelijk zal de openbaring het vaak toch winnen van de Bijbel.
En je ziet dat ook wel terug in verschillende preken die gebaseerd lijken te zijn op de ervaringen van de leiders die ze meemaken wanneer ze, zoals ze zeggen, worden geleid door de Heilige Geest, die dingen tot hun spreekt. En dan volgt vaak een wat subjectieve interpretatie, waarin de Bijbel er wel wordt bijgehaald, maar toch meer in de tweede instantie, in een poging om hun ervaring te onderbouwen. De ervaring is daarbij uiteindelijk toch leidend. Dit is nogal anders dan hoe ik het geleerd heb, namelijk te beginnen met het lezen van de Bijbel en proberen te begrijpen en te doorzien er gezegd wordt en pas daarna te kijken op welke manier dit uitwerking heeft of zou moeten hebben in mijn dagelijks leven. En zo mijn ervaringen te toetsen aan de Bijbel en het eventuele bedrieglijke van deze ervaringen te doorzien.
Ik denk dat vooral dit gezamenlijke gemeenteleven mensen aantrekt. En een verlangen om echt te willen leven naar de wil van God. Dat is ook wat ik hoor in de verschillende verhalen van mensen op hun website. En op zich is dat ook iets aanbevelenswaardig vanuit de Bijbel bezien. Voor sommigen zijn de andere zaken ook aantrekkelijk. Anderen hebben daar in het begin soms wat moeite mee maar gaan daar uiteindelijk toch in mee. Maar dat is iets waar ik zelf niet in zou kunnen meegaan omdat ik in de Bijbel toch andere principes zie.
Bovenstaande is uiteraard slechts een eerste indruk gebaseerd op wat er op hun websites te vinden is. Er is ongetwijfeld meer te zeggen. Maar ik hoop dat dit toch een beetje de vraag beantwoord. En voor wie meer wil weten is er meer te vinden op hun websites.
Een hartelijke groet,
Gerard Slurink
Dit artikel is beantwoord door
G. Slurink
- Geboortedatum:12-02-1963
- Kerkelijke gezindte:Reformatorisch
- Woon/standplaats:Lahti, Finland
- Status:Actief
Bijzonderheden:
*Voormalig popmuzikant
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Apostelen trouwens ook, denk aan Petrus.
Niet goed, maar wel menselijk.
Het wordt echter problematisch als men zich niet laat corrigeren.
Deuteronomium 18:15 Een Profeet uit uw midden, uit uw broeders, zoals ik, zal de HEERE, uw God, voor u doen opstaan; naar Hem moet u luisteren,
16. overeenkomstig alles wat u van de HEERE, uw God, bij de Horeb gevraagd hebt, op de dag dat u daar bijeenkwam, toen u zei: Ik wil de stem van de HEERE, mijn God, niet langer horen en dit grote vuur wil ik niet meer zien, anders zal ik sterven.
17. Toen zei de HEERE tegen mij: Het is goed wat zij gesproken hebben.
18. Ik zal een Profeet voor hen doen opstaan uit het midden van hun broeders, zoals u. Ik zal Mijn woorden in Zijn mond geven, en alles wat Ik Hem gebied, zal Hij tot hen spreken.
19. En met de man die niet naar Mijn woorden luistert, die Hij in Mijn Naam spreekt, zal het zó zijn: Ík zal rekenschap van hem eisen.
20. Maar de profeet die overmoedig handelt door een woord in Mijn Naam te spreken dat Ik hem niet geboden heb te spreken, of die in de naam van andere goden spreekt, die profeet zal sterven.
21. Wanneer u dan in uw hart zegt: Hoe kunnen wij het woord herkennen dat de HEERE niet gesproken heeft?
22. Wanneer die profeet in de Naam van de HEERE spreekt, en het gebeurt niet en het komt niet uit, dan is dat een woord dat de HEERE niet gesproken heeft. In overmoed heeft die profeet dat gesproken; wees niet bevreesd voor hem.
