Getrouwde collega
Ds. H. Veldhuizen | Geen reacties | 31-07-2004| 00:00
Vraag
Ik ben een jaar lang vrij intensief opgetrokken met een mannelijke getrouwde collega. Nu we geen directe collega's meer zijn, missen we elkaar erg. We houden waarschijnlijk allebei meer van elkaar dan goed is (niet dat ik dat gewild heb, maar het is langzaam zo gegroeid). Mag je als vrienden met elkaar om blijven gaan als je allebei met Gods hulp vecht tegen het gevoel van verliefdheid? En beide ook NIET wil dat zijn huwelijk eronder lijdt? Of moeten we het contact helemaal breken? Ik leg dit in elk gebed voor God neer, maar soms ben ik bang dat God in Zijn Woord wel antwoord geeft maar dat ik te 'verduisterd' ben om het te begrijpen. En daarnaast hebben we als vrienden ook veel aan elkaar... Mag ik dit zien als onderlinge broederschap? Misschien een wat vage vraag, maar ik zit er erg mee.
Antwoord
Bedankt voor je vraag. Het is een duidelijke vraag, ook al ben je bang dat de vraag wat vaag is. Ik zal dan ook proberen een duidelijk antwoord te geven.
Allereerst: ik neem aan dat je van het vrouwelijk geslacht bent, ook al staat dat niet met zoveel woorden in je vraag. Als dat niet zo is (gezien de vragen anoniem bij mij binnenkomen) zou ik, omdat je schrijft van een gevoel van verliefdheid, moeten denken aan homoseksuele gevoelens. Daar heb ik verschillende keren antwoord op gegeven, die je hier kunt lezen in de rubriek Geaardheid.
Ik neem dus aan dat dit niet het geval is. Laat ik de dingen dan eens op een rijtje zetten: je oud-collega is getrouwd, jullie denken dat jullie (zonder dat jullie dat wilden) meer van elkaar houden dan goed is, jullie vechten allebei met Gods hulp tegen het gevoel van verliefdheid op elkaar en je bent bang (misschien de oud-collega ook wel) dat God in Zijn Woord wel antwoord geeft, maar dat je te ‘verduisterd’ bent om het te begrijpen. Over dat laatste moet je nog eens goed nadenken: Ben je werkelijk te verduisterd of weet je het wel maar krijg je je gevoelens niet mee? Je gevoelens niet meekrijgen komt namelijk heel veel voor. Onze gevoelens zijn door de zonde van nature verkeerd gericht. Toch moet de gehoorzaamheid aan God en Zijn Woord het van onze gevoelens winnen.
Laat ik daarom heel eerlijk zijn: naar mijn idee moeten jullie je contacten verbreken. Dat klinkt heel erg direct, maar ik zie het niet anders. Je oud-collega heeft een vrouw en daar moet geen ander tussen komen, ook niet door een gevoel van verliefdheid. Zelfs als hij met zijn vrouw niet zo gelukkig zou zijn (stel dat dat zo zou zijn), dan nog is het zaak dat jij daar niet tussenkomt. Ook niet in goede gesprekken of adviezen enzovoorts. Integendeel, dan is het juist nog méér zaak om het contact te verbreken, zodat er bij hem geen gevoelens gaan groeien dat hij met een andere vrouw gelukkiger zou kunnen zijn. Ik neem echter aan dat niet zo is. Dan toch blijven mijn gedachten: de contacten verbreken. Waarom? Eigenlijk schrijf je dat zelf al als je zegt dat je denkt dat jullie allebei meer van elkaar houden “dan goed is” en dat je bang bent dat God in Zijn Woord wel antwoord geeft. Betekent dat niet dat je het antwoord eigenlijk wel weet? Maar dat je er nog niet aan wilt? Ik vind namelijk dat jullie op een gevaarlijk terrein zijn. Een gevoel van verliefdheid is namelijk niet waardevrij. Het kan tot zulke sterke gevoelens leiden dat het tot ontsporingen komt. Bijvoorbeeld een langzame verwijdering of verkilling van de gevoelens van de oud-collega ten opzichte van zijn vrouw, nog meer genegenheid van jouw kant ten aanzien van hem omdat hij bijvoorbeeld met zijn vrouw niet zo fijn kan praten als met jou, of omdat je voelt dat hij met zijn vrouw niet zo gelukkig is en jij hem wilt ‘helpen’, etcetera. Dan denk ik nog niet eens aan seksuele gevoelens die kunnen ontstaan. Gevoelens van verliefdheid kun je niet van groeiende seksuele gevoelens losmaken.
Ik zal je twee voorbeelden uit de Bijbel noemen. Als eerste, lees in 2 Samuel 13 eens de geschiedenis van Amnon en zijn halfzuster Thamar en let eens op hoe beginnende gevoelens bij Amnon groeien en tenslotte helemaal uit de hand lopen: hij kreeg haar lief, hij is verliefd tot krank wordens toe, hij is mager van verlangen naar haar, Jonadab geeft hem een verkeerd advies en Amnon kan zijn seksuele gevoelens niet weerstaan. En als tweede, lees Jakobus 1:13-16. Daarin gaat het over eigen verzoekingen. Hoe gaat het daarmee? Ook die groeien, van begeerte naar zonde en van zonde naar dood (bedoeld wordt de geestelijk dood). Meteen daarna wordt gezegd: Dwaalt niet, mijn geliefde broeders, dat wil zeggen, geef op geen enkele manier aan de verzoekingen toe en probeer het ook niet op een andere minder ernstige wijze te zien. Je kunt natuurlijk ook denken aan de bede van het Onze Vader: leid ons niet in verzoeking maar verlos ons van de/het boze.
Er komen bij mij nog een paar vragen op. Wat weet de vrouw van de oud-collega bijvoorbeeld van jullie contacten en gevoelens? Als ze er weinig of niets van weet zijn de contacten niet zuiver, want voor eigen vrouw of man heb je op dit gebied geen geheimen. Als ze er wel van weet en ze vindt het goed, moet je je afvragen of ze het werkelijk goed vindt en of ze ook van jullie gevoelens van verliefdheid weet. En je weet het zelf wel, een beginnende verhouding met een vriend(in) van een getrouwde man of vrouw kan tot grote huwelijksproblemen en echtscheiding leiden. Je weet er misschien wel voorbeelden van in je omgeving.
Kun je het niet zien als onderlinge broederschap? In jullie geval denk ik: zeker niet! Onderlinge broederschap is trouwens niet iets tussen alleen twee mensen, maar vindt vooral plaats in de gemeente. Je oud-collega mag die broederschap in zijn gemeente zoeken en jij in jouw gemeente. Broederschap tussen twee mensen zoals jij aangeeft, heeft vele gevaren in zich en kan leiden (al willen jullie dat beiden niet) tot vermindering van de ‘broederschap’ (de liefde tussen man en vrouw) in zijn huwelijk.
Denk nog eens na wat je zelf schrijft: “We houden meer van elkaar, denk ik, dan goed is” en “Ik ben bang dat God in Zijn Woord wel antwoord geeft” (je bedoelt: antwoord dat het anders moet). Jullie vechten beiden met Gods hulp tegen het gevoel van verliefdheid. Zou het niet de weg zijn om met Gods hulp het contact zoals het er nu is te verbreken? Ik denk dat dat onder andere bedoeld wordt door de apostel Paulus als hij schrijft: “Die van Christus zijn hebben het vlees gekruisigd met de bewegingen (gevoelens) en begeerlijkheden” (Galaten 5:24).
Ik denk dat ik je een duidelijk antwoord heb gegeven. En ik denk, als je eerlijk bent, dat je een dergelijk antwoord wel verwacht had. God zegene jou en de oud-collega in de goede beslissing.
Dit artikel is beantwoord door
Ds. H. Veldhuizen
- Geboortedatum:02-01-1938
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Wapenveld
- Status:Inactief
