Vraag
Sinds 1,5 jaar geleden hoorde ik over de zonde tegen de Heilige Geest en dat dat de enige zonde is die niet vergeven kan worden. Dit zorgde voor mij meteen voor extreme angst. Ik kreeg dwanggedachten, dwanggedachten tegen de Heilige Geest die ik niet meer kon controleren. Ik meen deze gedachten absoluut NIET. Ik zou dat nooit menen, maar op een of andere manier blijft die gedachte in mijn hoofd dagen rondzweven. Ik ben er zo bang voor dat ik in de nachten wakker lig van het huilen.
Mijn moeder zegt tegen mij: Jij hebt die zonde niet gedaan, want je meent die gedachte niet en het feit dat je er bang voor bent laat al zien dat je die zonde niet hebt gedaan. Maar ik vind dit zo lastig, want toch heb ik de Heilige Geest gelasterd? Ik zeg toch erge woorden over Hem?
Een Engelse christen zei tegen mij: de gedachte is niet perse zonde, onze gedachten kunnen zo ineens veranderen van de ene naar de andere gedachten zonder dat we ze menen, maar de zonde is als je de gedachte toelaat om in je hoofd te blijven hangen. Maar dat heb ik nu juist, die gedachte is het enige waar ik aan kan denken! Ik probeer zo hard om aan goeie dingen te denken; dat God van mij houdt en dat ik een kind van Hem ben. Maar zo vaak komt die gedachte terug. Ik ben nu nog steeds zo bang dat ik de zonde tegen de Heilige Geest heb gedaan. Ik wil duidelijkheid. Help mij!
Een 16-jarig meisje met achtergrond Hersteld Hervormd.
Antwoord
Beste vraagsteller, hier kunnen we heel kort over zijn: je moeder heeft gelijk. Iemand die werkelijk de zonde tegen de Heilige Geest heeft gedaan, wordt aan de verharding overgeleverd. Die ligt ook niet wakker van deze vraag. Er is een groot verschil tussen de Heilige Geest bedroeven en de zonde tegen de Heilige Geest. Het is ook goed om als je last hebt van dwanggedachten, hier met een christen-psycholoog over te spreken. Daarnaast mag je je zorgen, verdriet en angsten ook in het gebed neerleggen bij diezelfde Heilige Geest. Zijn Naam is immer Trooster, de erbij geroepene. Welnu, roep Hem er bij en leg ook daar je worstelingen neer. En dan is het niet de bedoeling dat je ze weer meeneemt. Laat ze op de plek waar je ze neerlegt: aan de voeten van het Kruis. Dat is de plek waar de Heilige Geest je naar toe brengt.
Lees ook: 'Dwanggedachten en zonde tegen de Heilige Geest' en de artikelen rond 'Dwangstoornis' en 'Zonde tegen de Heilige Geest'.
Dit artikel is beantwoord door
- Kerkelijke gezindte:
Divers
- Woon/standplaats:
Divers
- Status:
Actief
2431 artikelen
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Wat moeilijk, het is iets waar ik vaker over hoor, ik heb andere gedachten, ook tegen God, die heb ik besproken met mijn predikant en voor de Heere neergelegd, toch, en dat zie ik ook in het antwoord kan het zo overheersen, dat het iid eendwanggedachten kan zijn, daar zou je hulp voor kunnen zoeken en
Vervolg...
Lieve meis, als je de zonden tegen de Heilige Geest gedaan hebt, zou je deze vraag niet stellen, je moeder heeft helemaal gelijk.
Heb je iemand in je omgeving waar je mee zou kunnen bidden?
Sam het voor de Heere neerleggen? heel veel sterkte... En ook ik ga ook voor jou bidden.
Dit is zo herkenbaar. Ik heb precies hetzelfde gehad toen ik een jaar of 18 was. Vreselijke angst om de zonde tegen de Heilige Geest te doen en allerlei dwanggedachten. Juist toen ik meer met de Bijbel en geloof bezig was. Allereerst denk ik dat je kunt zeggen dat het een verzoeking kan zijn van de Duivel die wil dat je juist niet met het Woord van God bezig bent. Blijf bidden of die gedachten van je afgenomen worden. Maar het is ook psychologisch. Zo'n beetje als ' denk niet aan een roze olifant' en dan denk je er juist wel aan. Wat mij zelf hielp was toen ik las dat zelfs John Bunyan ( die de Christenreis heeft geschreven) heel veel last heeft gehad van dit soort dwanggedachten en veel gebeden heeft om verlost te worden van deze gedachten.Dit is niet gebeurd of in ieder geval niet gelijk, hij schreef toen dat dit er voor zorgde dat hij heel dicht bij de Heere bleef leven. Wat mijzelf betreft weet ik niet goed meer wanneer deze gedachten verdwenen zijn of in ieder geval niet meer zo mijn gedachten beheersten. Dat is niet van het ene op het andere moment geweest. Het is langzaam gesleten. Onlangs kwamen sommige gedachten terug en toen dacht ik alleen maar ' o he daar zijn ze weer even en toen kon ik ze gelukkig zo van mij afschudden God zij dank' Wees niet meer bang voor deze gedachten en richt je op Bijbellezen, met anderen praten over het geloof ( Bijbelstudie JV bijvoorbeeld)en leg alles neer voor God. En een praktisch iets: zorg voor ontspanning, probeer niet alleen maar bezig te zijn met je gedachten. Veel sterkte ik bid vandaag voor je.
Inderdaad Leene, gedachten die je weg probeert te drukken of aandacht geeft door veel te bidden dat ze weg gaan worden sterker.
Probeer ze maar te zien als wolken die langs drijven en ga intussen iets doen waar je concentratie voor nodig hebt. Een (leg)puzzel, kleurplaat, onkruid wieden, borduren o.i.d. desnoods proberen om de lamellen van de luxaflex te tellen.
Je zult merken dat je aandacht regelmatig weer naar de dwanggedachten gaan. Wanneer je dat merkt ga dan weer rustig terug naar waar je mee bezig bent. Wordt niet boos op jezelf, dat voedt de dwanggedachten. Wanneer je dit volhoudt raken de gedachten steeds meer naar de achtergrond.
Je hebt al mooie reacties gehad. Hopelijk heb je er wat aan! En wat de Engelse christen bedoelde, is dat je een verkeerde gedachte niet moet koesteren. Stel dat je bijvoorbeeld verliefd wordt op een getrouwde man. Dan is het een keuze om daaraan toe te geven en over hem te blijven fantaseren. Dat is inderdaad zonde. Maar jij hebt juist last van de gedachte die je beschrijft, jij wilt die gedachte helemaal niet. Die gedachte blijft wel in je hoofd rondcirkelen, maar dat is niet omdat jij er niet van af wilt. Ik hoop dat je een fijne christelijke hulpverlener hebt/krijgt om hiermee aan de slag te gaan. En dat je al je gedachten bij de Heere mag brengen in het vertrouwen dat Hij is zoals Hij zegt dat Hij is: barmhartig, genadig en groot van goedertierenheid, met ontferming bewogen, ook over jou!
Je hebt inderdaad al goede reacties gehad, toch wil ik je nog twee adviezen geven vanuit mijn eigen ervaring. Helaas is mij die strijd niet onbekend. Toen ik ongeveer 11 jaar oud was, preekte de predikant over de zonde tegen de Heilige Geest en daarbij de vreselijke gevolgen die deze zonde met zich meebrengt: de hel. Van toen af aan heb ik de strijd bijna dagelijks moeten voeren met de dwanggedachte om God te vloeken en dat als zonde tegen de Heilige Geest te beschouwen. De satan weet onze zwakke plekken te vinden. Enige jaren later was ik onder de prediking van een predikant die in al zijn eenvoud zei: hier zit niemand in de kerk die de zonde tegen de Heilige Geest heeft bedreven. Wel satan kon veel zeggen, maar niet dat ik daar niet in de kerk zat. Dat gaf in ieder geval wat ontspanning in deze zo moeilijke strijd. Nog weer jaren later kwam ik tijdens een vakantie in een gemeente waar een preek over dit onderwerp werd gelezen. Dat heeft me heel erg geholpen om te weten: deze zonde heb ik niet begaan. De preek was van ds. C. Harinck en is te vinden in de serie “De schat des Woords”, 20e jaargang, nummer 8, juni 1967. Door inzicht te krijgen wat die zonde nu is, werd de spanning behoorlijk vermindert. Nee, het heeft de Heere niet verhinderd mij Zijn genade te schenken en ik mag weten geborgen te zijn in Christus.
Mijn aanvullend advies: probeer zoveel mogelijk voor jezelf duidelijk te krijgen wat die zonde is en verdring je gedachten als die opkomen door je te concentreren op zaken die je belangstelling hebben. Weet: Christus heeft satans kop vermorzeld en daarom mag je deze strijd ook bij Hem brengen, aan de voeten van Hem Die zachtmoedig is en nederig van hart en je zult rust vinden voor je ziel. Veel sterkte!
Wat erg, Berea, dat de satan deze preek over de zonde tegen de Heilige Geest kon gebruiken om je te kwellen.
Ik vraag me dan werkelijk af of deze predikant wel DOOR de Heilige Geest geleid werd.
Wat voor doel heeft het om mensen daarmee bang te maken?
Alsof angst voor God ons dichter bij Hem moet/ kan brengen…
