Pleiten vóór homoseksuele relatie

Ds. H.H. Klomp | Geen reacties | 13-05-2024| 09:43

Zijn er ook Bijbelteksten die (mogelijk) pleiten vóór een homoseksuele relatie? Bijvoorbeeld de intense vriendschap tussen David en Jonathan? Ik heb begrepen dat de anti-teksten in de grondtaal niet eens zo anti zijn zoals refodominees deze wél altijd uitleggen. Hoe vind ik meer speling en vrede rondom dit taboe, want veroordelen voelt ook niet goed als het gaat om koppels die elkaar wel trouw zijn en blijven (monogamie) en vooral (Gods) liefde benadrukken en het door Hem gemaakt en gewild zijn in plaats van het te ervaren als schandelijkheid.

Want ja, man en vrouw schiep Hij hen. Zo staat het er inderdaad, maar Genesis had moeilijk het hele rijtje aan diversiteit kunnen noemen zoals ook niet specifiek huidskleur of karakter vermeld werd in het scheppingsverhaal. Kortom, een net burgerlijk leven leiden als homostel, kan daar écht geen zegen op rusten?

Als betrokkene (hetero-vriendin van een stel) kan ik dit niet veroordelen, dat gaat mij te ver. Liefde gun ik iedereen en vraag van een hetero eens een celibatair leven (hoe fout ging dat bijvoorbeeld al in de Rooms katholieke kerk), dat is toch niet te doen of te verplichten? Voor mij is het geen afstandelijk thema, maar het raakt mensen van nabij en daarom krijg ik het in mijn hoofd en hart maar niet rechtgebreid.

Hallo vragensteller,

Goed dat je je vraag aan Refoweb stelt. Maar die vraag klinkt wel wat beschuldigend en met verontwaardiging. Want refodominees maken zelf niet uit wat er over dit onderwerp in de Bijbel staat. En anti-teksten richting homofielen bestaan niet. Wie dat beweert, wordt in zekere zin bepaald door de tijdgeest anno-nu. Maar dan ga je wel voorbij aan Gods bedoeling met een mensenleven. En ook hoe God elke relatie inhoud wil geven.

Dat iemand naar een relatie verlangt, is diep ingeschapen in het leven van elk mens. En ook na de zondeval een legitiem verlangen gebleven. Alleen moet je het wel door de Bijbel laten invullen om Gods doel met jouw leven te ervaren. En die bedoeling is altijd positief! Maar daarvoor moet je verstand worden bestraald met goddelijk licht en je hart worden geleid door de Heilige Geest. Dat wens ik je allereerst van harte toe. Maar seks tussen mensen van hetzelfde geslacht/tussen mens en dier en tussen mensen die te close familie van elkaar zijn wijst God af. Zie o.a. Leviticus 18:6-26; Leviticus 20:10-21 en o.a. Efeze 5:3-13.

Waarom? Omdat de seksuele daad hier de boventoon gaat hebben als persoonlijke lustbevrediging. En dat verwoest wederzijdse toewijding van huwelijkspartners. Maakt ook de heiligheid van een eventueel gezin kapot. En tast uiteindelijk ook het geestelijk welzijn van de bedrijver zelf aan. Daar heeft God iemand niet voor over.

De huwelijksrelatie tussen man en vrouw mag/moet als het goed is afstraling/uitdrukking zijn van de gemeenschap die Christus heeft met de gelovigen. Zie Efeze 5:31-32. De seksuele eenwording tussen man en vrouw hoort hier wel bij, maar niet als eerste. Het is de bekroning van een veel diepere gemeenschap, geestelijk en in geloof. Daarom is de seksuele daad ook niet het één en al, maar bekroning, verdieping van tere intimiteit. Man en vrouw kijken elkaar daarbij diep in de ziel. Heel bijzonder is dat!

Dat missen dus alleengaanden, gescheidenen en weduwen en weduwnaren. Ook homofiele stellen. Ook David en Jonathan hadden geen seksuele relatie. Maar wel een sterke, intieme en exclusieve vriendschap. Zie 1 Samuel 18: 1-3:  “De zìel van Jonathan werd verbonden aan de zìel van David en Jonathan beminde hem als zijn ziel.” Vriendschap tussen twee mannen als zielsverbondenheid. Dat gaat heel diep en kan zelfs meer bevrediging geven dan een enkele seksuele daad.

Beide mannen waren ook getrouwd en hadden kinderen. Als Jonathan sterft, is David dan ook zielsbedroefd over het gemis van een vriend en broeder: “Je liefde was mij wonderlijker dan de liefde van vrouwen!” (2 Samuel 1:26). En David had er meer dan één van… Bij zo’n exclusieve vriendschap kan ook een omhelzing horen. Zie o.a. 1 Petrus 5:14: “Groet elkaar met  een kus van de liefde.” Je kunt ook vertalen: groet elkaar met een welgemeende omhelzing.

Lichamelijk contact is belangrijk. Maar verlangen naar vriendschap is niet hetzelfde als toegeven aan vleselijke verlangens. Want voor “de liefde” staat er  bij Petrus geen erotisch woord, maar een geestelijk woord. Die liefde kan zich  uiten ook in omarming, dus affectief, maar niet seksueel. Ik vind het bijzonder mooi dat de Bijbel ons deze concrete lessen voor het dagelijks leven ook leert. Dat wens ik alle getrouwden en ongehuwden en alleengaanden toe. En vooral ook de doelgroep met homofiele gevoelens.

We (ver)oordelen niet, want we hebben zelf ook genoeg (geestelijk) huiswerk te doen. Maar we leven wel (voor-)biddend mee. We beoefenen in geloof de gemeenschap der heiligen en hebben oog en hart voor onze naaste in nood. We mogen met onze klachten bij God uitkomen. En ook met onze dank voor zo veel goede dingen! Want die zijn en blijven er ook! Inzicht èn uitzicht gewenst! 

Met pastorale groet,
Ds. H. H. Klomp

Dit artikel is beantwoord door

Ds. H.H. Klomp

• Geboortedatum:
  05-04-1949
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Actief

136 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven