Vraag
Mijn man en ik zijn bijna 20 jaar getrouwd en gezegend met lieve kinderen. De communicatie met mijn man verloopt vaak moeizaam. Hij heeft een drukke baan en als hij thuis is dan is hij in zijn hoofd en op zijn telefoon vaak nog bezig met zijn werk. Ik werk ook een aantal uur buitenshuis, maar ben veel meer thuis. We proberen elke avond te wandelen samen om elkaar te spreken. In de praktijk betekent dit dat mijn man heel veel praat, om dingen van zijn werk te verwerken of aan mij voor te leggen. Ik vind dat prima, hij heeft er veel aan dat hij mij als klankbord heeft.
Ik merk alleen dat er weinig ruimte is om dingen die mij bezig houden te bespreken. Als ik het al eens probeer, dan merk ik dat mijn man er met zijn hoofd niet bij is en niet echt begrijpt wat ik bedoel te zeggen. Of hij komt met allerlei praktische oplossingen, waar ik op dat moment helemaal geen behoefte aan heb. Hierdoor heb ik de neiging om steeds minder met mijn man te bespreken, maar hij man heeft dat helemaal niet in de gaten. Zelfs als ik niks zeg over mezelf dan merkt hij dat nog niet op. Soms heb ik hierdoor gevoelens van zelfmedelijden of irritatie.
Als ik dit probleem probeer aan te kaarten bij mijn man, dan herkent hij het niet. Hij zegt dat ik emotionele druk op hem uitoefen, of hem verwijt dat hij alleen maar met zijn werk bezig is. Maar dat is helemaal niet wat ik wil. Ik probeer alleen mijn diepste gevoelens te delen met hem, helaas vaak zonder succes. Ik vraag me steeds af of ik het gewoon moet accepteren dat het zo is, of dat ik moet blijven proberen om mijn man zover te krijgen meer aandacht te hebben voor wat mij bezig houdt. Verder hebben we het gewoon goed samen, we houden van elkaar en doen ook leuke dingen samen, dus het is niet zo dat we een slecht huwelijk hebben.
Antwoord
Beste vraagsteller,
Fijn dat u een goed huwelijk hebt, al jarenlang. Maar... er knaagt iets. En dat is niet ónbelangrijk! Er zijn patronen ontstaan in de loop van de jaren waarbij u nú ontdekt dat er toch iets ontbreekt, namelijk de aandacht voor ùw gevoelens.
Tja, de meeste mannen zijn gericht op ‘zaken’, en dan het liefst ook meteen de (praktische) oplossing erbij, terwijl vrouwen graag praten over datgene wat hen gevoelsmatig bezighoudt en meestal gericht zijn op een luisterend oor om gevoelens al dan niet te delen. Zo lijkt het bij u ook te gaan. Dat heeft niet te maken met 'houden van’, maar met beleving en met verschillende wijzen van denken.
Ik moet hierbij meteen denken aan een boek dat ik ooit las van de Amerikaan John Gray. Hij schreef een bestseller met de titel: "Mannen komen van Mars en vrouwen van Venus". Het gaat over het volgende: "In relaties gedragen mannen en vrouwen zich vaak verschillend, waardoor beide partijen verschillende verwachtingen en doelstellingen hebben. Dit kan conflicten veroorzaken en relaties onder druk zetten" (citaat van het internet). Het is nog te koop, zag ik. U zult er herkenning in vinden.
Dus accepteren dat u verschillend bent is de kéúze die u kunt maken, maar verándering teweegbrengen is ook een mogelijkheid om met elkaar om te gaan. Moet híj dan veranderen? Nee, hoor. U kùnt hem niet veranderen, maar u kunt zelf wel op een andere manier leren kijken. Door gevoelens ver weg te stoppen? Nee, zeker niet. Wèl door er samen over te praten. Tijdens een wandeling. En dat begint met het maken van afspraken over hóe lang hij mag praten en hoe lang u mag praten. Híj krijgt tijd om te vertellen en ú ook. Híj benoemt waar hij met zijn gedachten bij is en als het uw beurt is vráágt u om zijn volledige aandacht. Zeg dan maar gewoon dat een luisterend oor genoeg is, want u vraagt niet om een oplossing voor het een of ander. Oefenen. Iedere wandeling weer (dat kan natuurlijk ook door het vandaag zijn beurt te laten zijn en morgen de uwe!). Tot het een ‘nieuw patroon’ geworden is en u daardoor naar elkaar toe groeit in plaats van verwijdering te voelen!
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Verder, gewoon eerlijk zijn.
Hij heeft het blijkbaar nodig om bij jou uit te praten. En die ruimte geef je hem.
Maar andersom wil jij dat ook. Als daar tijdens de wandeling geen tijd voor is, begin dan bijvoorbeeld later op de avond eens over wat jou bezig houdt.
