God moet het doen

@gerard... Ik denk wat je in je tweede alinea tov. @bootje zegt, dat je daarmee de spijker op z'n kop slaat. Bij mij is het ook zo. Als dat wat je jaren en jaren gehoord en gedacht hebt, als dat wel eens anders kan zijn, dan schudt alles op zijn grondvesten. Met @bootje zeg ik: ooh wat moeilijk.

Toch nog even, want ik vind dit onderwerp van groot belang. En ik heb nog niet alles gezegd.

Bootje, je zegt: "Geloven jullie het dan "gewoon" zelf dat je behouden bent, omdat het in de bijbel staat. Zonder een bijzondere nabijheid van God of grote verandering in je leven te ervaren. Veel spijt van je zonde het beleven dat een mens het zelf niet kan, maar God het moet geven".

Daar moet ik volmondig ja op zeggen. Ik geloof inderdaad gewoon omdat het in de bijbel staat. In die bijbel staat ook:

"Er is niemand rechtvaardig, ook niet een; Er is niemand, die verstandig is, er is niemand, die God zoekt. Allen zijn zij afgeweken, te zamen zijn zij onnut geworden; er is niemand, die goed doet, er is ook niet tot een toe. Hun keel is een geopend graf; met hun tongen plegen zij bedrog; slangenvenijn is onder hun lippen. Welker mond vol is van vervloeking en bitterheid; Hun voeten zijn snel om bloed te vergieten; Vernieling en ellendigheid is in hun wegen; En den weg des vredes hebben zij niet gekend. Er is geen vreze Gods voor hun ogen."

Als er staat "niemand", dan behoor ik daar dus ook bij! En dan is het eerste wat bij mij opkomt: "ik ellendig mens, wie zal mij verlossen uit dit lichaam des doods? Gode zij dank door Jezus Christus onze Heere!"

Ik ervaar dat ook echt zo. Vanmorgen nog, voor ik op refoweb gekeken heb, ben ik zelfs nog vervallen in mijn boezemzonde. Vreselijk! Een doorn in mijn vlees om mij niet te zeer te verheffen! Als ik God niet op zijn woord geloofde was ik de ellendigste van alle mensen. Maar wat ik ervaar is niet, ik zeg NIET, de maat voor de waarheid van iets. Of ik ooit een ervaring van bekering heb gehad laat ik dan ook altijd in het midden. Het gaat niet om mijn ervaring want ook mijn keel is, net als die van iedereen, niemand uitgezonderd, een geopend graf. En dát, heeft God laten opschrijven in de bijbel, en dus geloof ik dat.

Stel dat ik mijn al dan niet opgedane ervaring, bevinding, als bewijs van de dingen zou zien, maar ik ben een mens die alles beziet door een donkerbruin geleurde zondige bril, zou ik dan, afgeweken en wel, in staat zijn met mijn door en door zondige wezen te bepalen of, wat ik als bekeringservaring omschrijf, wel werkelijk van God was? Nee, dat kan ik niet! Iemand kan wel heel zalvend zeggen dat als het van God komt dat je dat dan echt wel weet maar dat zegt helemaal niets. Ook de demonen geloven, en zij sidderen. Satan zei tegen Jezus: er staat geschreven dat zij U op de handen zullen dragen. Kwam dat van God? ik dacht het niet! Hier blijkt dat zelfs het Woord misbruikt kan worden om je tot zonde (van bijvoorbeeld twijfel) te verleiden. En daarom is juist het Woord zélf, de enige basis voor je geloof. Niet je emotie, andermans bijbelkennis, andermans wijsheid of welk formulier dan ook, alleen Gods Woord.

Ik zal je vertellen, wat je noemt ervaar ik dagelijks. Heftige spijt van mijn zonde, des te meer als die bewust gedaan was, de nabijheid van God die mij elke dag overeind houdt, maar die mij ook die doorn in mijn vlees gaf om mij, god zij dank, niet te zeer te verheffen. Maar dat is geen bewijs van de echtheid van mijn behoud. Mijn behoud berust op Gods belofte dat het offer van Zijn Zoon, voldoende was voor de zonde van heel de wereld.

En daar woon ik ook.

Ik hoor dus wel bij de mensen die, net als de vraagsteller, bootje e.a. weten hoe vreselijk moeilijk het is. Je weet dat je moet geloven, maar altijd is er tegelijk het besef dat God het moet doen en dat de mens niets kan e.d. met de angst voor zelfbedrog.
Soms denk ik wel eens dat dominees die zo preken waardoor dit ontstaat aan 'bedrijfs-blindheid' lijden.

Vroeger op school vertelde mijn onderwijzer eens over een dier dat zijn prooi vangt met zijn blik.
Als het roofdier eenmaal oogcontact had met zijn prooi, hield hij diens blik strak gevangen.
De prooi was verlamd van angst, en ondanks het feit dat hij zo weg zou kunnen vliegen bleef hij waar hij was, terwijl het roofdier langzaam nadere om zijn maaltijd in ontvangst te nemen. (ik ben de naam van het dier vergeten, ik weet zelfs niet eens zeker of het niet gewoon een verhaaltjes was)
Zelf moest/moet ik vaak aan dit beeld denken. Er is niets waarom je niet zou kunnen geloven, we doen het elke dag. Ook geloven we dat de Bijbel waar is en dat God betrouwbaar is.
Eigenlijk is er niets wat ons in de macht satan kan houden, maar hij houd onze blik gevangen.
De verbinding moet verbroken worden, richt je geloofsoog op Jezus en dan ben je vrij.

Waarmee je aangeeft dat het klopt wat Gerard zegt. Ook ik weet, omdat ik diverse mensen persoonlijk gevraagd heb, dat dergelijke prediking verlammend werkt. Als je altijd maar verteld wordt dat je dit of dat moet hebben meegemaakt voordat je kunt zeggen bekeerd te zijn, dan is het bijna onmogelijk om dat los te laten. Als je elke zondag hoort dat je nog een nieuw hart moet krijgen zul je op den duur denken dat dat inderdaad nog moet, al had je hem al gekregen. Welgemeend gefeliciteerd 1a2b3c dat je dit hebt mogen ontdekken! Ik hoop van harte dat er nog vele zullen volgen!

Maar een prediker, juist een prediker zou moeten weten wat zijn taak is. Want:

"Hoe zullen zij dan Hem aanroepen, in Welken zij niet geloofd hebben? En hoe zullen zij in Hem geloven, van Welken zij niet gehoord hebben? En hoe zullen zij horen, zonder die hun predikt? ... ... Zo is dan het geloof uit het gehoor, en het gehoor door het Woord Gods".

Ik ken een dominee, drs staat er voor zijn naam, die onmiddellijk reageert met: "ja maar, daarmee worden de toenmalig bekende communicatiemiddelen bedoeld". En dat is nou precies wat kinderlijk geloven NIET is. Paulus neemt de teksten die 2000 jaar voor zijn bestaan geschreven waren heel letterlijk. Zou dat voor ons, ook 2000 jaar later, niet gelden dan?

Dus als een dominee zich zou oefenen in kinderlijk geloof zou ook hij weten dat hij niets anders hoeft te doen dan het woord Gods brengen. Als hij werkelijk Gods woord brengt dan zal dat zeker niet ledig tot Hem weerkeren. En in de bijbel word gesproken over schuld en bekering, inderdaad, maar ook over de plagen in egypte, het voorgeslacht van David, de visioenen van Daniël en Ezechiël, doop vs besnijdenis en het nieuwe jeruzalem. Zoals ik al zei, de bijbel staat van Gods betrouwbaarheid vol. Maar dat slaan we gemakshalve maar even over en dus praten we mensen de put in om ze daar vervolgens op eigen kracht uit te laten klimmen. De eindeloze boodschap van bekering en "God moet het doen" heeft dus het tegenovergestelde tot gevolg.

Gods aanklacht geldt dan ook niet het lijdzame volk, maar Gods aanklacht geldt de voorganger! (Hosea 4:4) Zij zijn herders en leraars en zij verstaan deze dingen niet! (joh. 3:10)

Ik ben er stellig van overtuigd dat er veel meer voor de predikant, maar ook voor de gemeente, gebeden moet worden.
Het gebed is zo'n machtig wapen. Maar ook zo iets itiems! Daarbij zegt God Zelf in zijn Woord dat Hij op het gebed grote wonderen wil doen.
Paulus bad zonder ophouden voor zijn gemeentes.
Het is nodig dat wij om wijsheid bidden, voor onszelf en voor de predikant/gemeente.

@Mona. Ik denk dat je gelijk hebt. Tegelijkertijd ben ik bang, echt reëel bang, dat het te laat is. Ik zie zoveel om mij heen dat Het Woord van God misbruikt wordt. Van een lichte verbuiging tot een complete verkrachting toe. Ik ben bang dat nu weer waar wordt wat Johannes moest schrijven aan de gemeente te Efeze:

Ik weet uw werken, en uw arbeid, en uw lijdzaamheid, en dat gij de kwaden niet kunt dragen; en dat gij beproefd hebt degenen, die uitgeven, dat zij apostelen zijn, en zij zijn het niet; en hebt ze leugenaars bevonden; En gij hebt verdragen, en hebt geduld; en gij hebt om Mijns Naams wil gearbeid, en zijt niet moe geworden. Maar Ik heb tegen u, dat gij uw eerste liefde hebt verlaten. Gedenk dan, waarvan gij uitgevallen zijt, en bekeer u, en doe de eerste werken; en zo niet, Ik zal u haastig bij komen, en zal uw kandelaar van zijn plaats weren, indien gij u niet bekeert.

Want kijk eens rond, zoveel versplintering, die wel is voorzegd, net als de kindermoord te Bethlehem, maar die, net als die kindermoord, absoluut niet de bedoeling is. En evenzovele dwalingen die allemaal gewoon geworden zijn. Wij bevinden die "apostelen" niet eens meer als leugenaars want ja, zo ga je toch niet met elkaar om. We zijn met z'n allen ingeslapen en we vinden het prima. Als dat niet je eerste liefde verzaken is.

Zoals ik al zei, God doet altijd wat hij zegt. In Efeze hebben ze zich duidelijk niet bekeerd. En God heeft de kandelaar, dat is, de gemeente, er inderdaad geweerd, er is in die contreien vrijwel geen christen gemeente meer. En ik zie ons nog niet naar onze eerste liefde terugkeren. God zij ons zondaren nog genadig!

@plderoos, als God wederkomt op de wolken, is de genadetijd voorbij en dan is het echt te laat.
Zolang de de zon en de maan schijnen, kan je bekeerd worden. Deze uitspraak is waarschijnlijk al vele malen van de kansel gesproken, maar voor mij mocht hij van onschatbare waarde worden. En het is zo waar! In die zin doet God evengoed wat Hij zegt.

Met jou maak ik me onzettend veel zorgen over de kerk in Nederland. We zien juist in andere landen een toename van christenen, terwijl hier de kerken leeglopen. Dat geeft verdriet.
Maar wij moeten dat niet alleen constateren, en daar een conclusie aan verbinden.
Wij moeten ermee naar God gaan, en schuld belijden. En wat ik al eerder zei: God wil wonderen doen op het gebed, ook in dit opzicht!

Onlangs las ik nog:
we moeten niet op een dodelijke rechtzinnige manier God de schuld geven dat het in Nederland zo'n donkere tijd is, en dat de Heere Nederland misschien wel heeft verlaten, en dat de Geest in deze tijd niet meer werkt. Het is de schuld van de biddeloosheid van Gods volk, dat in Nederland zo'n uitspatting van van zedeloosheid en Godsontering plaats vind.
Je hoort de klacht dat het geestelijk leven van de Kerk zeer ingezonken is. En dat heeft als oorzaak, dat er zo weinig tijd meer is voor de stille afzondering, om te bidden. Ook onder predikanten doet dit verschrikkelijke verschijnsel zich voor!

Dan wordt het tijd dat wij massaal gaan bidden voor het behoud van de kerk, maar ook dat er nog vele mensen de Zaligmaker mogen leren kennen.

Wij mensen zijn een speldenprikje in Gods ogen, een druppel in een vol vat.
Hoe zouden wij mensen God kunnen begrijpen of Zijn wegen kunnen voorschrijven?

Wij kleine mensjes hebben alleen de bijbel, en de opdracht die daar staat is duidelijk, bekeert u, geloof en word behouden.
Als we ons daaraan houden zou er 1 algemene kerk zijn.

Helaas is het zo dat de ene mens het beter denkt te weten als de ander, en soms zelfs beter denkt te weten als God.

En met Mona zeg ik dan dat er veel gebed nodig is voor het behoud van de Kerk met een hoofdletter, maar bovenal dat het tot eer zal zijn van ZIJN naam alleen.

Er zijn enkele reacties en gebruikers verwijderd na het herhaaldelijk negeren van de voorwaarden voor het plaatsen van een reactie. We sluiten hierbij de reactiemogelijkheid.