Puinhoop en onbegrip na schuldloze echtscheiding
N. (Nico) van Steensel / 5 reacties
Vraag
Helaas ben ik (schuldloos) gescheiden. Na jarenlange vreselijke mishandelingen ging mijn ex er met een ander vandoor en brak met geloof en alles. Ik heb alles, maar dan ook alles, gedaan om dit te voorkomen. Over alle grenzen heen, jarenlang verdriet gehad. Alle geboden overtrad mijn ex in het huwelijk. Het huwelijksformulier is op geen enkele wijze nageleefd door hem. Ik werd gruwelijk uitgevloekt en ga zo maar door. Maar ik kon niet bij diegene weg vanwege Gods Woord, “want wat God samengevoegd heeft, scheide de mens niet.” Ik zat als het ware gevangen.
Ik blijf met kinderen en een puinhoop achter. Ik weet niet meer wie ik zelf ben, daarvoor heb ik therapie. Ik ben nog vrij jong en alles is je ontnomen in je waarneming. Ook ervaar ik veel onbegrip, zoals opmerkingen: waar er twee kijven hebben er twee schuld. De kinderen zijn de dupe: roddels, laster, etcetera. Het lijkt wel alsof er geen grotere zonde bestaat bij ons als het zevende gebod. Je gaat goed over de tong en er wordt van alles gezegd, ingevuld en verzonnen. Dat is niet hoe christenen met elkaar horen om te gaan volgens Gods Woord, maar helaas wel de praktijk. En daarin ben ik helaas ook niet de enige die dit zo ervaart. Het gemis aan liefde doet veel pijn, ook als je andere gezinnen ziet, doopdiensten, enzovoorts. Waarom is er in de kerkdiensten hier zo weinig aandacht/begrip/inlevingsvermogen voor?
En een tweede vraag: ik verlang zo naar een Godvrezende man en liefde, maar een datingsite past niet bij mij. Het voelt als de Heere voor de voeten lopen en alsof ik niet geloof dat Hij een “iegelijk zijn man of vrouw toeschikt.” Ik heb wel gekeken wat het inhield. Maar ik schrok ook van wat je daar op je pad krijgt. Ook een avond voor vrijgezellen lijkt mij moeilijk en zou ik denk ik als vleeskeuring ervaren. Ik weet nu niet wat Bijbels is. Wachten op Hem? Hij is immers de almachtige. Of toch middelen waarnemen. En welke middelen? Een vraag voor iemand van de Gereformeerde Gemeenten...
Antwoord
Geachte vraagsteller,
Als ik uw verhaal lees, dan voel ik plaatsvervangende schaamte voor wat uw man u en de kinderen heeft aangedaan. Wat kunnen mensen een dubbelleven leiden! Wat kunnen mensen elkaar toch veel verdriet aandoen! Wat kan egoïsme en liefdeloosheid ons regeren! Het is een wonder dat u niet eerder bent weggegaan bij uw man.
Nu heeft uw man u verlaten en bent u uit de gevangenis die uw huwelijk geworden was verlost; maar uw leven is nog steeds een ruïne. U loopt met uw kinderen aan tegen wantrouwen, roddels, liefdeloosheid, geen meeleven in uw situatie. Juist bij gelegenheden waarbij de rijkdom van het gezin naar voren komt, zoals bij geboorten, doop, huwelijken dringt het zich aan u op dat u er nu alleen voor staat. U vraagt waarom hier zo weinig aandacht voor is in de prediking.
Weer voel ik me schuldig bij uw vraag. Soms zijn kerkenraden zo druk bezig met het voorkomen van (lichtvaardige?) echtscheidingen, dat we de mens en de kinderen die lijden onder gebroken situaties in het gezin uit het oog verliezen. Misschien kunt u zelf een pastoraal bezoek vragen van uw kerkenraad of predikant om uw situatie uit te leggen, om meer begrip daarvoor te krijgen. Als we niet persoonlijk in contact komen met iemand in uw situatie, dan is het soms moeilijk om ons in die situatie te verplaatsen.
Helaas zijn zonden als roddelen en lichtvaardig oordelen ons gemeenteleven niet vreemd. Ik weet niet of er binnen ons kerkverband hier iets over geschreven is, om aandacht voor situaties zoals de uwe te vragen. Wel ken ik een publicatie uit de kring van de Gereformeerde Bond in de PKN. In 2012 verscheen een bundel onder redactie van Piet Vergunst met als titel “Toch scheiden, over de complexiteit van een gebroken huwelijk”; ook heeft ds. J. Belder hierover wel geschreven.
Uw tweede vraag is naar de manier waarop u mag proberen in contact te komen met een godvrezende man. Ik denk niet dat er iets verkeerds is aan het gebruik maken van een dating site (zoals Funky Fish of Roots) om in contact te komen met een nieuwe levenspartner. Vroeger zochten ouders een geschikte kandidaat voor hun dochters uit. Of je komt iemand tegen bij familie of vrienden, op je werk, op een vereniging of koor, via een lotgenoten vereniging, tijdens een vakantie met een groepsreis, of via een dating site of relatiebemiddelingsbureau. U mag biddend al deze middelen gebruiken en de Heere vragen dit te zegenen. In uw situatie kun je niet meer in contact komen met eventuele partners zoals tieners dat doen. Het blijft altijd belangrijk om niet over één nacht ijs te gaan en uw contact goed te leren kennen. Door uw ervaring zult u extra behoedzaam zijn. Het kan een teleurstellende ervaring zijn als contacten die aanvankelijk veelbelovend leken, toch op niets uitlopen.
Stel op den HEER in alles uw betrouwen;
Betracht uw plicht; bewoon het aardrijk; leer
Uw welvaart op Gods trouw volstandig bouwen;
Verlustig u met blijdschap in den HEER;
Dan zal Hij u in liefd' en gunst aanschouwen,
U schenken, wat uw hart van Hem begeer'.
(Psalm 37 vers 2)
Drs. Nico van Steensel
Dit artikel is beantwoord door
N. (Nico) van Steensel
- Geboortedatum:19-12-1955
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Dordrecht
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Herkenbaar is het gevoel van puinhoop in je leven, ook hier jong en een (schuldloze) scheiding. Maar hier wel steun van de omgeving. Wat ik jou zoo zou gunnen.
Vind je het fijn om in contact te komen?
Ik begrijp uw verlangen naar liefde van een fijne partner. Maar gun uzelf de tijd om eerst sterker en zelfbewust te worden. Hiermee kunt u voorkomen om weer in een zelfde soort relatie te belanden. Ook de kinderen zullen beschadigd zijn en tijd nodig hebben. Bespreek dit vooral met uw therapeut.
Dat je huwelijk op deze manier beëindigd is voelt als een falen en doet wat met je zelfbeeld. Is een aspect wat door “buitenstaanders” wordt onderschat.
En dan is er de kerk. Met alle stigma’s rondom scheiden, schuld, kinderen die problemen zouden krijgen/ ontsporen, mogelijk hertrouwen, het “drievoudig snoer” enz enz Ongevraagd of zelfs via de kansel komt het steeds “op je bordje”. Na 10 jaar vind ik de zondag nog steeds het zwaarst. Hoe heerlijk als je samen met je man kunt geloven. Elkaar “erbij houden” als je zelf verslapt. Een man die jou ook begrijpt en aanmoedigt. En in de kerk zie je dat dat voor anderen wel is weggelegd en waarom dan niet voor jou?
Overigens is niet alles wat het lijkt en ook in de kerk zijn mensen met huwelijken die niet gebaseerd zijn op liefde en trouw ..dan is het huwelijk geen verbintenis, maar een gevangenis.
Ik begrijp het verlangen naar een gelovige, eerlijke man heel goed. Een datingsite kan helpen om die man te vinden. Maar zolang je nog zoveel verdriet hebt van je scheiding moet je in gedachten houden dat ook dat uit kan lopen op een teleurstelling. Je kunt een fijne man ontmoeten en er zelfs van gaan houden. Dan gaat die wond weer open als je van hem ook weer afscheid moet nemen. Je kinderen voelen die pijn ook … ook als je het niet direct laat merken. Op christelijke datingsites staan ook mannen die niet dezelfde intenties hebben als jijzelf.
Het mooiste is als je vrede mag krijgen met God t.a.v. je “alleen zijn”. Hoe moeilijk ook, maar dat je er in mag berusten. In mijn gezinnetje werkt het echt slecht als ik verdrietig ben, stil of somber. Breng het bij Hem. Een harmonieus, liefdevol thuis is het mooiste wat je je kinderen kunt geven en dat kan zeker ook zonder man in huis. Spreek nooit lelijk of negatief over de vader van je kinderen ook dat zal dan bij je kinderen uiteindelijk vruchten afwerpen.
Het helpt ook om eerlijk en open over je worsteling te zijn tegen iemand die dichtbij je staat. Bv een goede vriendin , familie of gemeentelid. Vraag om met/ voor je te bidden. Neem iemand in vertrouwen.
Het lied “al de weg leidt mij mijn Heiland” vind ik zelf altijd erg bemoedigend.
Toen ik aan kerkenraad (gergem)mailde dat mijn vrouw zou gaan vertrekken , kwam er mail terug. Tijdelijk mocht, echtscheiding zou censuur worden. Verder 5 maanden niets gehoord. Toen om pastoraat gevraagd.
Vorig jaar lezing doorgestuurd naar kerkenraad. Reactie: we weten het niet.
Lezing staat op YouTube.
Haamstedeconferentie 2023. Lezing van E.J. Verbruggen (gergem)
Onderwerp: pastoraat bij echtscheiding.
Hele mooie lezing
Sterkte
Het is een van de middelen, die je zou kunnen gebruiken (en je denk ik ook als door God beschikbaar gesteld mag zien). God loop je niet voor de voeten, althans daar zou ik -als het al kan- niet zomaar vanuit gaan, want dat is een saboterende gedachte. Bid en werk is wordt er vaak gezegd, dus dan mag je ook, gebruikmakend van zo'n middel, eventuele zegen verwachten.
