Doodstraf Michael Servet

Geachte ds. Pieters. Op uw website schrijft u het volgende: “De bekendste tegenstander van Calvijn is wel Michael Servet. Hij ontkent de bijbelse leer van de drie-eenheid. Meer: hij probeert heel de gemeenteraad en de bevolking van Geneve afvallig te maken van de leer der Reformatie. Hij doet er alles aan om haat en vijandschap tegen Calvijn te zaaien. Maar door Gods genade lukt het hem niet en de raad van Geneve veroordeelt deze dwaalleraar ter dood (27 oktober 1553). Calvijn is voor de doodstraf voor mensen die niet een beetje dwalen, ook niet door onwetendheid dwalen, maar die ondanks alle onderwijs hardnekkig dwalen op de meest belangrijke onderdelen van de Bijbelse leer en die daarbij er alles aan doen om anderen op hun dwaalweg mee te krijgen. Hij grondt dat op Deuteronomium 13, waar God gebiedt afgodendienaars met de dood te straffen, wanneer ze anderen proberen afvallig te maken van de ware God. Deze opvatting is een onderdeel van de theocratie. Een theocratie is een regeringsvorm, waarbij alleen God het voor het zeggen heeft, door middel van de Bijbel. Dat houdt in dat er geen plaats is voor onbijbelse praktijken en leringen. Zo wil Calvijn Geneve vormen. En zo is ook tot in onze tijd de invloed van Calvijn, dat is: de invloed van deze Bijbelse gedachten van Calvijn, merkbaar. Denk aan artikel 36 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis, waar staat dat de overheid er alles aan moet doen om de dwaalleer uit te roeien.” Bedoelt u hiermee dat de doodstraf voor bewuste ketters naar uw mening gerechtvaardigd is, of wilde u alleen de executie van Servet in haar historische en theologische context plaatsen? Want volgens mij is er hedendaags bijna niemand meer die dat nog vindt. Ik dank u bij voorbaat voor uw antwoord.

Ik wilde slechts “alleen de executie van Servet in haar historische en theologische context plaatsen.” Niet “dat de doodstraf voor bewuste ketters gerechtvaardigd is”!

Ds. W. Pieters