Hoever kun je jezelf misleiden in het geloof en/of hoever kan de duivel gaan? (....

J.W.N. van Dooijeweert | Geen reacties | 09-05-2006| 00:00

Hoever kun je jezelf misleiden in het geloof en/of hoever kan de duivel gaan? Ik heb de Heere nodig, heb Zijn liefde gevoeld in mijn hart. Ik kom zo tekort in het leven naar Zijn wil, in de liefde tot Hem want ik twijfel zo vaak of het wel de Heere was die mij trok. Terwijl ik dit schrijf voel ik verdriet, want Hij houdt Zijn Woord en hoe durf ik dan zoiets te denken? Toch vecht het me vaak aan. Dan lees ik iets over diepe zondekennis, aan de rand van de hel geweest zijn en dan denk ik dat heb ik niet zo beleefd. Ik heb Hem zien hangen aan het kruis, dat dierbare bloed wat uit liefde stroomde voor mijn zonden en dan breekt mijn hart. Zo'n liefde voor een mens als ik, die nog steeds twijfelt. Wat een zonde aan mijn kant. En toch komt het steeds terug. Ben ik dan als in de Christenreis over de muur geklommen? Toch wil ik vasthouden aan Zijn Woord, dat vast en zeker is. Waarin Hij zegt: wie tot Mij komt, zal ik geenszins uitwerpen. De Heere vertroost me door Zijn Woord en de prediking. Maar ergens las ik dat zelfs de duivel dat kan doen. Dat voelt zo onheilig tegenover de Heere, zou dat kunnen? Heere, ik geloof, maar kom mijn ongelovigheid te hulp!

Lieve broeder of zuster,

Ja dat zijn een paar dingen die je hier neer schrijft: hoever kun je jezelf misleiden en hoever kan de duivel gaan? Een ding is wel helder: Als je geloof niet meer is dan “Jezelf iets wijsmaken en jezelf misleiden”, dan zal de duivel je nooit verzoeken. Aan de andere kant: Als je nooit eens angst hebt dat “je jezelf misleidt”, dan is er, denk ik, ook iets mis. “Ik heb de Heere nodig, ik heb Hem gevoeld in mijn hart”. Als je dat zeker weet mag je al die twijfels niet toelaten in je hart. Ook al zie je in jezelf zoveel te kort. Die tekorten zag de Heere ook. Hij zag dat er uit jou nooit meer vrucht zou voortkomen. Dat jij nooit naar Hem zou vragen, dat jij nooit Hem zou gaan zoeken en daarom gaf Hij Zijn Zoon. Daarom zocht Hij jouw op, daarom riep Hij jou!

Je schrijft dat je verdriet voelt nu je dit schrijft, daar ben ik blij om, weet je dat? Ik denk dat je teveel verstrikt geraakt bent in de redeneringen van mensen en influisteringen van de duivel. Het lezen over diepe zondekennis is goed. Maar bedenk één ding: Diepe zondekennis is geen grond voor zaligheid. Geen grond voor vergeving. Helaas wordt er zo vaak geshowd met diepe kennis van zonde. De Heere vraagt dit niet van ons. Hij vraagt ons hart in een volkomen overgave aan Hem. In een volkomen vertrouwen van Hem. Waar lees je in de Bijbel over “Aan de rand van de hel geweest zijn”? Waar zie je een discipel langs een kanaal lopen om zich te verdrinken? Dit hoor je soms in getuigende gesprekken. Maar wees voorzichtig! De Bijbel spreekt over  “droefheid naar God”, die een onberouwelijke bekering werkt. Droefheid die God in het hart werkt over de zonde, BRENGT NAAR HEM!

Je hebt Hem zien hangen aan het kruis? Je hebt dat bloed zien stromen uit Zijn Heilige handen en voeten? Voor jouw zonden? Waarom twijfel je dan??? Twijfel is ongeloof en de Heere vraagt geloof, ONVOORWAARDELIJK GELOOF. Op hoop tegen hoop, al zie je niet anders dan tekorten in jezelf, al ben je niets anders dan zonden... Romeinen 10 (Woord van God!) vers 9 ...“indien gij met uw hart zult geloven...”, vers 10 ...“met het hart gelooft men ter rechtvaardigheid...”.

Als je dat bloed gezien hebt voor jou... geloof dan toch. Laat je niet afschrikken door allerlei verhalen die mensen elkaar wijs proberen te maken! Onze God is een liefdevol God en Vader die het verlorene zoekt. Ja, zo’n liefde voor een mens zoals ik ben.... Dat kun je niet klein krijgen?? Ik ook niet,  maar Hij, onze Heiland stierf nou juist voor zulke ellendelingen, voor zulke zondaren als jij en ik zijn. Als ik op mezelf ga zitten kijken en turen... ja, dan heb ik ook geen enkele  hoop meer. Ik hoef maar één dag terug te kijken en ik heb geen enkele hoop meer...  Daarom doe ik dat ook maar niet. Maar ik zie op Hem, mijn dierbare Heiland, mijn Verlosser, mijn Borg en Zaligmaker! En dan stroomt de hoop mijn bange hart binnen. Over de muur geklommen... Zoek toch al die dingen niet bij elkaar om het werk van de Heere verdacht te laten maken. Dat gaat in de Bijbel over iets heel anders. Dat gaat over voorgangers die geen voorgangers zijn, maar dieven en moordenaars. Die klimmen over de muur om te roven en te stelen. Dat is een heel ander iets. Hoort hier niet bij.

En  als de Heere je vertroost door Zijn Woord, geniet dan die troost. Dat doet de duivel niet. Hij kan wel met Bijbelteksten die troost van  je proberen weg te nemen. Hij kan proberen om je met Bijbelteksten te misleiden. Maar troosten doet hij je nooit. Als de prediking je hart raakt en je troost, is het van de Heere Zelf, en van  Hem alleen. O eeuwig wonder van opzoekende liefde. Dank Hem daarvoor en geloof Zijn heil- en troostrijk Woord en laat je leiden door dat Woord. Ga tot Hem zoals je bent! En Hij zal je nooit afwijzen!

Hartelijke groeten en Gods licht en klaarheid toegewenst door een medereiziger in de woestijn.

Jezus leeft... en Hij neemt de zondaars aan!

Evang. J. W. N. van Dooijeweert

Dit artikel is beantwoord door

J.W.N. van Dooijeweert

---

---

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven