De rebel in mij
ds. D.M. Elsman | 9 reacties | 28-04-2025| 12:18
Vraag
Ik heb een rebels karakter. Ik wil dit niet, maar het zit er toch in. Ook op geloofsgebied blijk ik rebel te zijn. Ik kom snel in opstand. Ik wil dit niet maar het gebeurt, terwijl ik mag weten en geloven dat ik door genade alleen een kind van God ben. Maar het is elke keer weer een strijd. Ik krijg de rebel in mij er niet onder. Hoe gaat dit lukken?
Antwoord
Dank je wel voor je eerlijke vraag. Ik moet je teleurstellen: het gaat je niet lukken de rebel in jou eronder te krijgen. Maar door de genade waarin je roemt zal de Heere je onderwijzen hoe je beter met jezelf en die rebel in jou mag leren omgaan.
In Romeinen 7 herkent ook de apostel Paulus iets van wat jij schrijft. Hij verheugt zich in de wet van God, maar in zijn leden ziet hij een andere wet. Niet het goede dat hij wil doen, doet hij, maar het kwade dat hij niet wil. Het brengt hem tot de uitspraak: “Ik ben vleselijk, verkocht onder de zonde”, en daarmee: “ik ellendig mens, wie zal mij verlossen uit het lichaam van deze dood?” Hij moet tot de conclusie komen dat hij zelf wel met het verstand de wet van God dient, maar met het vlees de wet van de zonde. Maakt dat Paulus wanhopig? Nee, hij dankt God, door Christus Jezus, onze Heere. Want hij weet dat Christus in hem is; dat de Geest van God in hem woont. Dan is het lichaam wel dood vanwege de zonde, maar de geest is leven vanwege de gerechtigheid. Wie door de Geest van God geleid wordt, zal door de Geest de daden van het lichaam doden, dat is: tegen de zonde strijden en door Zijn kracht overwinnen.
Je vraagt: hoe krijg ik de rebel in mij er onder? De oproep klinkt: “Als wij door de Geest leven, laten wij dan ook door de Geest wandelen.” Dat is dichtbij de Heere Jezus; Zijn Woord bewaren en Zijn gezindheid, Zijn Koninkrijk zoeken. En je zult merken dat door Gods genade die rebel steeds minder te zeggen krijgt. Die brengt niets goeds teweeg, voor jezelf niet, voor de ander niet, en het belangrijkste: voor God niet. En dat wil je niet. Want ondanks de innerlijke strijd mag Gods kind weten: “Ik ben met Christus gekruisigd; niet meer ik -de rebel in mij- leeft, maar Christus leeft in mij.” En dan is het je hartelijke verlangen om door het geloof in de Zoon van God te leven, Die jou heeft liefgehad en Zichzelf voor jou heeft overgegeven (Galaten 3:20).
Ds. D. M. Elsman
Lees ook: 'Verandering van karakter na bekering'
Dit artikel is beantwoord door
ds. D.M. Elsman
- Geboortedatum:16-04-1961
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Rijssen
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Rebels zijn heeft ook positieve kanten. Je bent niet bang om anders te zijn en volgt niet kritiekloos de massa. Je hebt je eigen ideeën en je blijft bij je eigen gevoel.
Het is de kunst om jezelf goed te kennen en bij te sturen zodat je anderen niet beschadigd. Regelmatig tot 10 tellen en ook naar de mening van anderen luisteren.
Een rebel in de familie, vriendengroep, kerkelijke gemeente kan regelmatig een ingedut clubje wakker schudden. ;)
Ik denk dat Paulus zelf ook een rebelse kant had. Lees maar de geschiedenis in Handelingen 16 als hij ten onrechte gegeseld is, en als de Romeinen daar achterkomen proberen ze hem stilletjes te laten vertrekken.
De manier waarop Paulus daarop reageert vind ik een heel mooi voorbeeld van gezond assertief, noem het rebels, reageren.
Jezelf opleggen om ‘minder rebels’ te zijn, is dan ook vragen om teleurstelling en frustratie.
Wat is nodig om jouw rebels gedrag weer effectief te maken? In plaats van de ander te blokkeren met jouw rebellie, zou je kunnen zoeken naar creatief en stimulerend gedrag om de ander te bewegen ook jouw standpunt of belang te betrekken. Stel échte vragen, geef complimenten voor wat je wél goed vindt. Daarmee wakker je bij de ander belangstelling voor jouw gezichtspunten op. Zodat jullie samen verder komen.
Alsof het een kunst is of een creatieve interactie.
Maar helaas, broeders, zusters, dat is nu juist allemaal precies het vlees...
Gelukkig geeft de ds. een Bijbels antwoord. Leven door de inwonende Geest!
Blijft een intermenselijke “oplossing” van het rebelse probleem dan niet alsnog een doelloos, leeg, hol en ik-gericht leven?
Uiteindelijk ontken je daarmee dat er wezenlijk iets mis is, dat er iets moet veranderen!
Wat heb je eraan als je jezelf technisch onder controle houdt, maar inwendig niet verandert door de vernieuwing van het denken, Efeze 4:22-24.
Je spoort door jouw “vak” liever de mensen aan zoals Efeze 4:17, wandelen zoals de heidenen in de zinloosheid van hun (eigen) denken.
Is het dagelijkse leven voor jou dan iets anders dan juist te leven door het geloof? Juist te leven door de kracht van de inwonende Heilige Geest?
Ik ben benieuwd naar je antwoord.
Het gaat er mij vooral om, dat je deze zaken, geloof en dagelijks leven, uit elkaar lijkt te halen.
