Vermaak met christelijk sausje

Drs. J. Noordzij | Geen reacties | 25-11-2024| 15:28

Heel vaak wordt vooral de jeugd gewaarschuwd voor het volgen van, laat ik het maar zo zeggen, alles wat de wereld te bieden heeft. Bijvoorbeeld: influencers, mode, sport, etcetera.  Het is trouwens een aansporing van Jezus zelf (Lukas 9:23) dat als je Hem wil volgen, je achter Hem aan moet gaan. Maar is het binnen onze gezindte eigenlijk niet precies hetzelfde, alleen dan overgoten met een christelijk sausje? En dan juist bij volwassenen? Hoe vaak worden er niet bekende christelijke muzikanten/koren gevolgd? Ok, het zijn geen popartiesten, maar toch… men kan er ook heerlijk in opgaan?

En wat als het gaat om onze  reformatorische kledingwinkels/hoeden? Niet de mode waar de wereld druk mee is, maar toch wel onze eigen refowereld toch? En te denken valt ook aan christelijke evenementen en beurzen/dagen? Hoeveel tijd, geld en organisatie wordt daar niet in gestoken? En met welk doel? En hoeveel  bekende refo's komen daar wel niet spreken/muziek maken, enzovoort, waar men voor in de rij staat? Dan is er toch geen verschil met de wereld? Moeten wij hier als refo's ook niet keihard voor gewaarschuwd worden? Want ook dit alles hoort toch ook niet onder het volgen van Jezus?

Beste vraagsteller,

Bedankt voor je vraag. Het probleem dat je aan de orde stelt, is reëel. Hieronder wat gedachten van mijn kant, in de hoop dat ze je verder helpen.

In je vraag valt me het werkwoord waarschuwen op. De jeugd wordt heel vaak gewaarschuwd. En als antwoord stel je (vragenderwijs) voor om (volwassen) refo’s ook keihard te waarschuwen. Misschien zitten we hier direct midden in het probleem. Want is waarschuwen nu echt de oplossing voor genoemde problemen? 

Als er sprake is van secularisatie (verwereldlijking) -met of zonder christelijk sausje- begint dat met de secularisatie van ons hart, van onze verlangens. Ons hart gaat dan niet (meer) uit naar de dienst van God, maar naar iets of iemand anders. Afgoderij noemt de catechismus dat in vraag en antwoord 95. Van die secularisatie kan ook sprake zijn als men iedere zondag tweemaal in de kerk zit. Dan kan het zomaar zijn dat de door jou genoemde zaken een veel te grote plaats krijgen.

Wat moet het antwoord van de christelijke gemeente daarop zijn? Ik denk dat predikanten (en ouderlingen in de preken die ze lezen in de leesdiensten) Jezus Christus moeten uitschilderen, zoals Paulus dat gedaan heeft bij de Galaten (Galaten 3:1). Predikanten, catecheten en jeugdwerkers moeten zo over Christus preken en spreken, dat ouderen en jongeren hun hart aan Hem verliezen. Ze moeten de dienst van Koning Jezus zo aanprijzen, dat de verlangens van ouderen en jongeren daarop gericht worden. Alleen dan zal er echte verandering plaatsvinden. Met waarschuwen wordt hooguit een uiterlijke verandering bereikt. Maar als onze verlangens uitgaan naar Christus, dan komt ook het leven te staan in het teken van de navolging van Hem. 

Betekent dat dan dat alle christenen dezelfde keuzes gaan maken op de gebieden die je in je vraag genoemd hebt? Nee. Dat hoeft ook niet. Het gaat om middelmatige zaken, waarin vrijheid is. Maar waar geleefd wordt in verbondenheid aan Christus en Hij op de eerste plaats staat, zullen we bewust kiezen en plaatsen die voor ons een verleiding kunnen vormen, mijden. Want dan vragen we: “Heere, wat wilt U dat ik doen zal?”

Dat zou ook mijn advies aan jou zijn. Laat met je leven zien wat de navolging van Christus inhoudt. Wellicht dat het in je omgeving vragen oproept over de keuzes die je maakt. Dan heb je een prachtige kans om verantwoording te geven van de hoop die in je is (1 Petrus 3:15) en uit te leggen hoe dat je keuzes richting geeft.

J. Noordzij

Dit artikel is beantwoord door

Drs. J. Noordzij

• Geboortedatum:
  05-01-1964
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Barendrecht
• Status:
  Actief

2 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven