Aanpassen aan tempo van vriend
C. M. Chr. Rots - de Weger | Geen reacties | 24-05-2023| 09:54
Vraag
Wij zijn 30 (hij) en 26 jaar (ik) en hebben ruim twee jaar een relatie. We hebben een moeilijke start gehad, maar nu zijn we heel gelukkig samen. Het lastige is dat hij het heel rustig aan wil doen, ondanks zijn leeftijd. We zijn nog niet bezig met een huisje of trouwplannen en dat vind ik lastig. Hij wil het pas over één of twee jaar. Ik ben er wel echt aan toe, dus het is moeilijk om daarin rust te krijgen in m’n hoofd. Hebben jullie tips om hiermee om te gaan? De reden dat hij wil wachten is dat hij er nog niet aan toe is. We horen wel echt bij elkaar, dat vinden we allebei.
Antwoord
Beste vraagsteller,
Als jullie samen gaan fietsen -of wandelen- trek je hem dan mee of pas je je tempo aan, zodat je naast elkaar gaat? Misschien moet híj zich dan juist aan jouw ‘langzamer gaan’ houden... Let daar eens op, want vaak gaat het automatisch. Je wilt immers sámen iets gaan doen of ergens naar toe? Nou, zo ‘eenvoudig’ is het ook in de liefde. Je past je voortdurend aan elkaar aan. En dat begint al vèr voor je trouwdatum! Als jij wilt trouwen en hij nog niet, kun je dus twee dingen doen: vooruitlopen (maar in je eentje trouwen gaat niet) of sámen gaan (en je aan hem aanpassen).
Hóe je daarbij te werk gaat hangt van zoveel dingen af, maar in de eerste plaats van jóuw karakter. Ben je bereid om sámen de weg te gaan door het leven, of vraag je van hem steeds opnieuw jouw manier en tempo van leven te volgen? Dat is natuurlijk best wel confronterend, maar wél heel goed om over na te denken. Misschien heeft een en ander wel met jullie ‘moeilijke start’ te maken, zoals je schrijft. Vraag jezelf dus serieus af wat liefde voor je betekent. Géven aan elkaar en de ander gelukkig willen maken... dat lukt je niet als jij iets wilt waar hij nog niet aan toe is. Andersom ook niet, trouwens. Blijf daarom met elkaar in gesprek over van alles en nog wat, zónder te proberen om jouw zin door te drijven. Dat geldt eveneens voor hem: onnodig vertragen heeft ook geen zin. Ga sparen voor de grote dag, koop af en toe iets leuks voor je aanstaande huishouden. Zodat je er zeker naar toe groeit, maar laat het geen obsessie worden. Spreek met elkaar af wat je wilt en hoe je het wilt gaan bereiken: dan leef je ergens naar toe. En dan: eenmaal getrouwd heb je nog steeds met elkaars karakter te maken, ofwel je zult moeten leren om je aan elkaar en elkaars tempo aan te passen. Geloof me, dat is een levenslang proces!
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook: