Opnieuw gedoopt worden

Aangezien er ontzettend veel vragen hierover worden gesteld, vraag ik me af of de antwoorden wel zo helder zijn.
Het is opvallend dat er in evangelische kringen nooit vragen bestaan of de geloofsdoop wel bijbels is. Blijkbaar is het daar wel helder.

Ik spreek zelf over geloofsdoop en dopen op grond van het verbond. Dat geeft namelijk beter aan op welke gronden je doopt. Binnen de reformatorische kerken kennen ze namelijk ook een volwassendoop (we hebben er zelfs een doopformulier voor) en binnen de evangelische kerken dopen ze ook kinderen (als er maar sprake is van een wedergeboren mens).

Dopen op grond van verbond trekt de lijn door vanuit Abraham. Door geloof zijn we ingelijfd in Israël, en daarmee zijn onze kinderen mede-erfgenamen van het verbond wat God met Abraham heeft opgericht.

Dopen op grond van geloof gaat uit dat wij nog steeds bij de heidenvolken horen, en dus vallen onder het zogenoemde 'zendingsbevel': 'ga heen, dopende in de naam van .. '.

Beide dopen hebben dus een totaal andere achtergrond. Overigens zegt de bijbel niets over overdopen (opnieuw gedoopt worden). De tekst in Efeze (1 Heere, 1 geloof, 1 doop) spreekt over eenheid over christenen, lees het maar eens in zijn verband.

Ik vind eerlijk gezegd het antwoord van de ouderling een beetje dooddoener. Alles wat niet uitgelegd kan worden, houdt God verborgen.

Je vraagt of je opnieuw gedoopt moet worden. Dan ga ik er vanuit dat jij jezelf een wedergeboren christen mag weten. Breng het in gebed bij God, en vertrouw erop dat Hij je dan ook zal leiden.
Overigens, aan de hemelpoort zal niet om je (her)doopbewijs gevraagd worden, maar of Hij je kent.

Spannende vraag, hier op Refoweb ;)
Loop niet achter de ene of de andere visie aan, maar lees wat de Bijbel zegt over de doop en breng het bij de Heere, biddend of Hij je Zijn wil hierin duidelijk wil maken én je gehoorzaamheid geeft. Hoe of wat het ook is...

Misschien hen je iets aan de boeken "Taal en Teken" van Ds. Korving (https://youtu.be/0_AQmX7gCXo?si=ZDelnrHtJKYPbbDl) en "De Heilige Doop" van Ds. Procee..

Wat zou er gebeuren als je mensen die net tot geloof zijn gekomen en de bijbel voor het eerst lezen de vraagt stelt hoe een bijbelse doop er uit ziet?
Je ziet dat de bijbelse volgorde bekering en geloof is, gevolgd door waterdoop en vervulling met de Heilige Geest. De reformatorische gezindte heeft de kinderdoop overgenomen van de roomse kerk die best wel in de fout is gegaan met bijbelse leerstukken. De theologie in gereformeerd Nederland wordt zo aangepast dat het op dit gebied past bij die zienswijze, maar diep in hun hart weten ze dat het niet bijbels is.

Beste vragensteller, wat zijn er al veel vragen over de (kinder)doop gesteld, hier en op andere plekken. Ik had deze vragen ook... Totdat ik Gods Woord ging bestuderen: bijbelgedeelte voor bijbelgedeelte, vers voor vers in de context van het grotere geheel.

Toen heb ik mogen leren wat de bijbelse doop betekent, namelijk het met Christus begraven worden en opgewekt, zodat ook wij in een nieuw leven zouden wandelen (Rom. 6:4). De bijbel is heel duidelijk dat hier bekering en geloof aan vooraf moet gaan. Het dopen van baby's - hoe mooi de uitleg daarbij soms ook klinkt - is niet bijbels.

Is nogmaals dopen nodig? Ik meen van wel, namelijk als de eerste doop niet bijbels is geweest (zie Handelingen 19: 1-7).

Refoweb is tot grote zegen en prachtige bijbelse antwoorden zijn er door de jaren gegeven. Maar bestudeer vooral Gods Woord zelf en zoals ZLD26 zegt: breng het biddend bij de Heere en vraag of Hij zijn wil hier bekend wil maken. Veel wijsheid toegewenst.

Ik heb ook met deze vraag gestruggled en heb heel speciaal gebeden om de Geest van de Waarheid zoals de bijbel het ook noemt. Wil ik iedereen hier echt aanbevelen. Mooi hoe God ook ging antwoorden. Ik wil bewust ff niet mijn visie zeggen, omdat je dit ZELF
heel goed moet onderzoeken:zelf de bijbel te lezen ipv allerlei boekjes. Alle doopteksten zelf opzoeken. Wat is de betekenis vd doop en wat is de volgorde waarin er in de bijbel gedoopt wordt . Dit evt in een excellijstje zetten;)

Overigens, de toevoeging dat een doop niet 'dunnetjes' overgedaan hoeft te worden, triggert iets bij mij. Ik proef een bepaalde minachting naar kerken/ mensen die menen dat je daadwerkelijk begraven moet worden in de doop, en dat als zuigeling nu eenmaal niet hebt gedaan. Je doet het niet 'dunnetjes over', je meent te gehoorzamen aan Gods bevel om je oude mens in het watergraf achter te laten en bovendien een goed geweten te vragen aan God.

Gr. Een als-baby gedoopte, en niet-overgedoopte refo die er toch iets genuanceerder naar kijkt dan dat.

@Tonny Ja, dat had ik ook. Tikje aanmatigend is het wel. Alsof Spurgeon gek was...
Als je het woord 'dunnetjes' wilt gebruiken in de doopdiscussie, dan is er wel een meer voor de hand liggende koppeling te bedenken.

Mooi dat de reacties hier de vraagsteller niet een bepaalde kant opduwen, maar vooral naar de grote Leidsman verwijzen.

De doop is geen toegangsbewijs voor de hemel en niet gedoopt is ook geen ontzegging van de hemel.

Hieronder een link naar een video van geloofstoerusting.
https://www.geloofstoerusting.nl/videos/water-geen-scheiding-brengt-broederdebat/

Bijzonder mooi om te zien dat deze beide broeders elkaar respecteren.

Als je de Heere Jezus wilt volgen, en je kunt bijbels beargumenteren dat je baby’s moet dopen, doe dat dan.
Als je de Heere Jezus wilt volgen, en je bijbels kunt beargumenteren dat de geloofsdoop door onderdompeling bijbels is, doe dat dan.

Zal de Heere als eerste na je sterven vragen of je gedoopt ben?
Of zal hij vragen Wie Zijn Zoon voor jou is?

We zijn broeders en zusters in Christus, welke doop je ook ondergaan hebt.

Ik zelf ben ook als kind gedoopt. En zit in een behoudende kerk. Echter ben ik wel tot ontdekking gekomen dat dit geen bijbelse doop is. De kerkraad weet dit ook omdat mijn vrouw groot gedoopt is zij was als kind niet gedoopt en ik heb aangegeven dat ik dat de bijbelse doop vindt. Ik wordt daarom ook nergens voor gevraagd. Ondanks dat ik al lang geleden tot geloof ben gekomen. Ik heb hier vrede mee omdat mijn kinderen gedegen bijbelonderwijs krijgen en de oude psalmen zijn mij zeer lief. Bij ons wordt ieder kind gedoopt als de opa en oma maar in de kerk komen is dat al voldoende. Van de andere kant wordt er soms wel hard gereageerd dat ik voor de groot doop ben, ik praat hier zelf niet over maar het ergert veel mensen. Daarom hou ik me maar afzijdig en begin hier nooit over. Charles Spurgeon de prins der predikers heeft zich op de leeftijd van 15
Jaar laten dopen hij was ook als kind gedoopt. Hij kwam uit een dominees familie en hij liet zich als enige groot dopen. Zijn vruchten waren veel vele malen groter dan de andere dominees in zijn familie. De arrogantie van sommige dominees en ouderlingen over de kinder doop is daarom stuitend. Spurgeon is de
Prins der predikers De heilige geest heeft door Spurgeon heen gewerkt op een manier dat zijn boeken nog steeds worden gelezen en hij wordt heel vaak geciteerd. De ambtsdragers zouden zich eens moeten afvragen waarom veel opwekking predikers groot gedoopt zijn.
Zie https://charlesspurgeon.nl/

"...De Bijbel is heel duidelijk over de doop.."

Niet.

Ik denk dat je je moet afvragen of je de doop koppelt aan je staat van 'geheiligd' zijn (obv kor. 7:14. Je hebt in dat geval een of twee gelovige ouders en valt qua verantwoordelijkheid nog onder hen) of dat je het koppelt aan je persoonlijke overtuiging wedergeboren te zijn.

In het Oude Testament was het ritueel van de besnijdenis in ieder geval wel gekoppeld aan het lid zijn van die speciale groep apart gezetten, lees geheiligd, lees Israëlieten. Ondanks dat sommige wel en sommigen niet waarlijk geloofden (besneden van hart).
Die lijn zou je ook door kunnen trekken mogelijk naar nu.

@Davinci

De besnijdenis is geen ritueel maar een gebod wat nog steeds gepraktiseerd wordt. Op de 8e dag wordt een jongen besneden. Alleen de geboorten van jongens ten tijde van de woestijnreis werden massaal besneden toen mijn volksgenoten in het beloofde land tegenover Jericho.

In de oorlogsjaren mocht de veiligheid van het kind niet in gevaar gebracht worden en bleef het achterwege. Na de oorlogsjaren duurde het nog lang dat de stateloze joodse jongens besneden werden.

Overigens heeft de doop niets met de besnijdenis te maken en is daar ook niet voor in de plaats genomen. Dan zouden alleen de jongens gedoopt worden en de vrouwen niet.

@Jesaja40
"..Overigens heeft de doop niets met de besnijdenis te maken en is daar ook niet voor in de plaats genomen. Dan zouden alleen de jongens gedoopt worden en de vrouwen niet..."

Dat zeg ik ook niet. Wel is het een van die indicaties die mogelijk aangeven dat de interpretatie van 'het koppelen van de doop aan het geheiligd zijn' geen vreemde gedachte is.
Ik kan mij voorstellen dat het besnijden voor de joden nog geldig kan zijn, al betwijfel ik het wel. Voor de heidenen geldt het in elk geval niet, zoals duidelijk wordt in het NT in onder meer. 1 kor. 7:18.

Wat aanvullende gedachten:
• Wat is beter? Dat je kind gedoopt was en later blijkt dat de doop niet geldig was? Of dat je er achter komt dat je kind al 20 jaar onterecht niet-gedoopt rond loopt? In het eerste geval is er weinig aan de hand, wanneer je de doop als ongeldig zou zien, want dan doe je het alsnog zodra je tot het nieuwe inzicht gekomen bent; hij of zij was immer nog niet ‘echt’ gedoopt. Iets ingewikkelder wordt het wanneer je de destijds uitgevoerde doop opzich wel voor een echte doop houdt (er is namelijk een uitspraak gedaan in de naam van de Vader, Zoon en Heilige Geest) maar slechts niet correct uitgevoerd. Wat betreft dat laatste: stel er blijft een pluk haar boven water. Ben je dan wel echt gedoopt? M.a.w. geven we het de technische uitvoering van het ritueel dan niet een te grote betekenis?
• God, de auteur van de Bijbel heeft blijkbaar niet voldoende genoeg helderheid gegeven over welk standpunt ingenomen moet worden wanneer 50% van de theologen het hierin niet met elkaar eens is. Tot waar reikt onze verantwoordelijkheid als gewone kerkgangers om dit op te lossen? Hoeveel van onze tijd mag dit kosten?
• Als het voor God zo belangrijk was dat over dit standpunt eenduidigheid was waarom zijn de grote reformatoren op dit punt dan niet door God gecorrigeerd? Voor zaken waarvan God zelf gekozen heeft om onvoldoende informatie in de Bijbel op te nemen hoeven wij ons wellicht niet al te veel verantwoordelijk te voelen om het helder te krijgen. God wist immers ook van te voren hoeveel discussie dit ging opleveren. Mogelijk is het zo vormgegeven om ons te testen (naar elkaar toe. liefde en verdraagzaamheid ipv. Hete hoofden koude harten).
• Wat betreft de huisteksten was men gewend dat van de proselietendoop man, vrouw inclusief kinderen gedoopt werden. Als het de bedoeling was dat er bij deze doop geen kinderen betrokken werden, waar is dan de waarschuwing er tegen? Dat zou je wel verwachten, zeker daar waar de indruk wordt gewekt dat hele huizen worden gedoopt. Als het slechts de doop op individueel geloof was zou je ook eerder teksten verwachten als “en er werden die nacht vier van deze zeven gezinsleden gedoopt daar zij Christus aangenomen hadden. De volgende dag volgden er nog twee. De laatste keerde zich af” of iets dergelijks.
• Baptisten krijgen denk ik te snel de indruk gelijk te hebben zodra ze merken dat de Gereformeerde doop-theologie wat wazig lijkt. Maar dat wil niet perse iets zeggen over de kinderdoop door de eeuwen heen (voordat die formulieren waren geschreven).
• Ik denk dat voor iedereen die alles rond dit onderwerp simpel en helder vind het onderwerp niet voldoende bestudeerd heeft. Want waarom komen theologen na studie dan nog op verschillende visies uit en staat er van twee kanten een degelijk verhaal?

@davinci
Hier ook een paar gedachten:
- Wat is beter, vraag je… Gehoorzaam zijn aan wat de Heilige Geest je leert, denk ik. Niet in geval van twijfel maar wat doen. Maar idd: je zou nadien de kinderdoop ook als ‘nat opdragen’ kunnen zien.
- Is God als auteur van de Bijbel onduidelijk over de doop? Omdat we er over discussiëren? Meen je dat echt? (Dan zijn er nog wel meer zaken waar God onduidelijk over geweest is). Geef eens een Bijbel aan iemand die niet bekend is met Bijbel en het christelijk geloof en vraag eens uit te zoeken wat de Bijbel leert over de doop…
- M.b.t. de zgn. huisteksten: lees die geschiedenissen nog eens heel goed na allemaal. Alleen bij het huis van Lydia wordt er niet expliciet vermeld dat er sprake is van geloof van de gedoopten. Of Lydia getrouwd was en kleine kinderen had weten we niet. Ze was een reizende zakenvrouw…
- Sinds Calvijn kennen we de verbondsmatige kinderdoop. Daarvoor was het een Roomse doop, die een heel andere betekenis had…

@Davinci,

Zinvol is het om na te gaan wat de reden was om kinderen te dopen. De vroege "kerkleiders" hadden bepaald dat ongedoopten niet in gewijde grond begraven mochten worden. Dat heeft ertoe geleid dat pasgeboren kinderen direct gedoopt werden.

Bijbels is het om in volle bewustzijn je te laten onder te dompelen en zo het watergraf in te gaan en daaruit op te staan. Grote interpretaties ontstaan er vanuit de apostolische brieven aan te nemen dat wanneer er staat en zijn/haar gehele huis automatisch de kinderen gedoopt werden. Het dopen is een zelfstandige actie van de dopeling zelf die een welbewuste keuze maakt.

De kerken hebben het Bijbelse principe het bewust kiezen min of meer omgezet in een verplicht dopen. Ongedoopt: je hoort er niet bij en gedoopt je hoort er wel bij. De reformatoren zetten voort wat de kerk voor hun dagen praktiseerden. Een aantal predikanten zag in dat er iets niet klopte en dat de kinderdoop niet Bijbels was.

De Bijbel is heel duidelijk over de doop: de voorwaarde is dat de dopeling een bewuste keuze maakt.

"...De Bijbel is heel duidelijk over de doop.."
Zelf vind ik dat niet.
Uiteraard wordt in het Bijbelverhaal een volwassen persoon gedoopt, maar de vraagt reist bij mij dan wat er vervolgens met de kinderen van die gelovige gebeurde.. Daar wordt niet echt op in gegaan, anders dan dat je moet afleiden uit 'hele huizen' dat daar m.i. een grote kans is dat die er bij betrokken werden. Ook omdat de bijbel veel meer vanuit het collectieve uitgaat dan onze individuele inslag van tegenwoordig. Daarnaast zou -juist omdat men het van de proselietendoop gewend was dat kinderen er bij in zaten- op zijn minst een waarschuwing in de tekst opgenomen moeten worden, omdat je anders toch snel op het verkeerde been gezet zou worden.
Verder vraag ik mij af of het tegen Gods bedoeling is geweest dat kinderdoop in de geschiedenis het meest is gepraktiseerd. Dat had anders als het een dwaling was toch ook wel eerder ontdekt kunnen worden?
OT en NT zijn niet helemaal los van elkaar te zien. De besnijdenis is weliswaar niet de doop, maar ook daar zie je dat God het teken 'van de gerechtigheid van het geloof' aan alle mensen die hij apart heeft gezet ten deel laat vallen. Ook al is er een deel van die mensen die niet besneden van hart zal blijken te zijn. Er werd van hun nog wel verwacht dat ze ook in geloof zouden reageren op hun God.
In de christelijke gemeente zie je ook zoiets. 1 kor. 7:14 bewijst dat er onderscheid is tussen kinderen van gelovige ouder(s) en kinderen van ongelovigen:

"..want de ongelovige man is geheiligd door zijn vrouw en de ongelovige vrouw is geheiligd door haar man. Anders waren immers uw kinderen onrein, maar nu zijn zij heilig..."

In onze tijd zie je ook dat deze geheiligden, of 'geroepenen' in 2 groepen te verdelen zijn. Zij die reageren met ongeloof, of die reageren met geloof. Er zijn dus blijkbaar 3 groepen: 1) ongelovig en niet behorend bij de groep geheiligden 2) ongelovig, maar wel behorend bij de groep geheiligden (obv het geloof van hun ouder(s) nav. 1 kor 7:14), 3) gelovig en daarom sowieso behorend bij de groep geheiligden.

De vraag is vervolgens denk ik of we -net als met de besnijdenis het geval was- het toetredingsritueel (in dat geval de besnijdenis in dit geval de doop) moeten toepassen obv. dat iemand geheiligd is (zie bovenstaande) of obv iemands overtuiging persoonlijk te geloven..
In het eerste geval geldt het ook voor kinderen, in het tweede geval alleen voor iedereen die kan getuigen van persoonlijk geloof. Zelf neig ik dus naar het eerste.

In het NT lezen we de voorwaarde "indien gij van ganser harte gelooft", er moet dus wel sprake zijn van geloof en dat is dan als het goed ook het geval geweest bij de ouder(s) in kwestie (anders is er geen grond voor de doop van het kind). Vraag is wat er vervolgens wel of niet met hun kinderen moet gebeuren. Ik vermoed dat kinderen tot een bepaalde leeftijd 'onder verantwoordelijkheid van de ouders vallen' en dat kinderen 'vallen' onder de keuze van de ouders. Net als dat Jozua zegt "ik en mijn huis..." de cipier het antwoord krijgt "Gij en uw huis", bij Abraham "zijn hele huis" betrokken is.
1 kor. 7:14 laat zien dat de geestelijk staat van de ouders effect heeft op hoe God het kind ziet: als apart 'geheiligd' gezet of niet. Zoals de besnijdenis een teken was van de gerechtigheid, zo zou je de doop ook kunnen zien als een teken van de gerechtigheid 'afwassing van zonden'.

Dat het kind een ritueel ondergaat omdat hij lid is van een bepaalde groep 'de geheiligden' wil dan dus niet zeggen dat het kind daarmee wedergeboren is. Er is ook in dit geval een gelovig antwoord/respons nodig op het (nieuwe) verbond (= geloof in de Zoon) nodig om ook tot de 'besnedenen van hart' te horen. In die zin begrijp ik dan ook een fenomeen als 'belijdenis doen'. Men getuigd tegenover de gemeente persoonlijk met een gelovige respons op Gods aanbod gereageerd te hebben en daarom in een staat van 'geheiligd zijn' te blijven (immers geheiligd zijn omdat je ouder(s) heilig zijn zal toch neem ik aan ergens ophouden bij een bepaalde leeftijd. Vanaf 20 jaar zie je dat Israëlieten het land niet meer in mochten. Mogelijk is dat voor God het overgangsmoment).
Samenvattend: koppel je de doop aan je lidmaatschap van de groep 'geheiligden/geroepenen' of aan iemands persoonlijk overtuiging van een bepaald moment.

@Jesaja40
"..Zinvol is het om na te gaan wat de reden was om kinderen te dopen. De vroege "kerkleiders" hadden bepaald dat ongedoopten niet in gewijde grond begraven mochten worden. Dat heeft ertoe geleid dat pasgeboren kinderen direct gedoopt werden..." waar baseer je dat op? In de vroege kerk ontbreekt de discussie over de kinderdoop. Soms wordt Tertulianus aangehaald, maar daarbij gaat het duidelijk over wat anders. Je zou verwachten dat er dan toch al wel fel over gedebatteerd zou zijn

"...Grote interpretaties ontstaan er vanuit de apostolische brieven aan te nemen dat wanneer er staat en zijn/haar gehele huis automatisch de kinderen gedoopt werden.."
Dat is anders wel de meest natuurlijke manier om het te lezen; ook vanuit het collectieve van destijds. Daaruit een verbod halen om kinderen te dopen is m.i. eerder interpretatie.

"...De Bijbel is heel duidelijk over de doop: de voorwaarde is dat de dopeling een bewuste keuze maakt..." Ja, maar dat is niet de vraag hier. de vraag is wat er vervolgens met de kinderen van die gelovige moet gebeuren, want eens: het is begonnen met een gelovige, anders mist de grond voor de kinderdoop ('geheiligd zijn' ).

"...De kerken hebben het Bijbelse principe het bewust kiezen min of meer omgezet in een verplicht dopen. Ongedoopt: je hoort er niet bij en gedoopt je hoort er wel bij. De reformatoren zetten voort wat de kerk voor hun dagen praktiseerden. Een aantal predikanten zag in dat er iets niet klopte en dat de kinderdoop niet Bijbels was..."
Uitspraken waar geen bewijs bij geleverd wordt.

@Zv70
"..- Wat is beter, vraag je… Gehoorzaam zijn aan wat de Heilige Geest je leert, denk ik. Niet in geval van twijfel maar wat doen. .."
Waarom is er dan zoveel stelligheid aan beide kanten, terwijl men allebei claimt door de Geest geleid te worden. Zo duidelijk is het dan blijkbaar niet. Maar er is wellicht ook geen harde noodzaak om het op te lossen, want God kijkt immers wel verder dan het ritueel opzich en van beide 'kanten' zijn er oprechte en vruchtdragende christenen. Toch zou je van theologen meer eenduidigheid verwachten.."

- Is God als auteur van de Bijbel onduidelijk over de doop? Omdat we er over discussiëren? Meen je dat echt? (Dan zijn er nog wel meer zaken waar God onduidelijk over geweest is).
"..ik kan mij voorstellen dat er minder discussie was geweest als er een aantal verzen extra geschreven waren. Ligt dat aan God? In elk geval wel aan mijn begrip adhv de beschikbare materie en blijkbaar ook voor een hoop anderen..."

Geef eens een Bijbel aan iemand die niet bekend is met Bijbel en het christelijk geloof en vraag eens uit te zoeken wat de Bijbel leert over de doop…
"...De eerste volwassenen die tot geloof komen, maar verder geen directe info over in hoeverre de handling vervolgens betrekking heeft op (hun) kinderen.."

- M.b.t. de zgn. huisteksten: lees die geschiedenissen nog eens heel goed na allemaal. Alleen bij het huis van Lydia wordt er niet expliciet vermeld dat er sprake is van geloof van de gedoopten. Of Lydia getrouwd was en kleine kinderen had weten we niet. Ze was een reizende zakenvrouw…
"...het ontbreken van gegevens is een te zwakke basis om een leer op te bouwen.. ook juist omdat bij de proselietendoop en eerdere zaken zoals besnijdenis kinderen wel betrokken waren (plus de collectiviteits-gedachte) is het m.i. juist logischer voor de lezer om uit te gaan van dat er ook kinderen bij betrokken waren.."

- Sinds Calvijn kennen we de verbondsmatige kinderdoop. Daarvoor was het een Roomse doop, die een heel andere betekenis had…
"...dat Rome op bepaalde terreinen uit de bocht vliegt is duidelijk, maar vanaf wanneer zou Rome het roer omgegooid hebben en de kinderdoop ingevoerd hebben? Eerder denk ik dan dat er vanaf het begin al kinderen betrokken waren, omdat de oudste kerk dit gebruik nog steeds hanteert....."

In het stukje tekst van de vraag staat
"Als de doop heeft plaatsgevonden door besprenkeling of begieting met water, voldoet deze niet aan de basisomschrijving van dopen, namelijk “onderdompelen”. .. ......Als de gelovige in zijn of haar geweten geen zekerheid voelt, is het beter om opnieuw gedoopt te worden.."

De Didache, een zeer vroeg christelijk geschrift, dat gedateerd wordt tussen 44 en 131 na Christus, zegt over de doop en dooppraktijk:

‘Met betrekking tot de doop. U moet als volgt dopen: Nadat u eerst al het bovenstaande hebt gezegd, doop in de naam van de Vader en van de Zoon en van de Heilige Geest in stromend water. Indien u geen stromend water hebt, doop dan met ander water. Indien het niet met koud water kan, dan met warm water. Indien u geen van beide ter beschikking hebt, giet dan drie maal water over het hoofd in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Laat degene die doopt voorafgaand aan de doop vasten, net als de dopeling, en zo mogelijk ook anderen die dit kunnen. Draag de dopeling op om één of twee dagen te vasten.’

Daar wordt dus niet nog achteraan gezegd iets als "en mocht de tijd komen dat je weer over voldoende water beschikt doe het dan nog eens over zodat het ritueel precies zo het uitgevoerd is zoals het bedoelt was om af te beelden".

Onderdompeling is denk ik wel de mooiste manier van afbeelden, maar een doop als niet-gedaan beschouwen wanneer er ergens in de techniek van het dopen iets niet strookte met wat wij beschouwen als de correcte manier gaat denk ik te ver. Stel dat een plukje haar dus nog boven het water uit stak, wat dan?... Ik denk dat je het doel dan voorbij geschoten bent. De doopformule is over je uitgesproken; daar hecht ik dan meer waarde aan.