Angststoornis zit overgave aan God in de weg

Ds. P.C. van Keulen | 2 reacties | 02-04-2024| 07:59

Vraag

Ik heb sterk het gevoel dat ik iets heel dierbaars in mijn leven moet opgeven voordat ik God leer kennen en rust vind voor mijn zeer roerige en onrustige hart. Het voelt als een Abraham die Izak moest offeren. Maar hoe kan ik dat doen met mijn angststoornis die ik heb! Zonder diegene ben ik niets, ik leun daarop. Als ik nou zou weten dat er een ‘ram in de struiken zou zitten’ en ik mijn dierbare niet op hoefde te offeren, dan zou het makkelijker zijn om me over te geven. Ik besef, God kan diegene alsnog wegnemen, ook zonder overgave van mij en ik vrees dat dat ook zal gebeuren als straf, zo zondig en weerbarstig ben ik. Wie, o wie, kan mij helpen?


Antwoord

Beste vragensteller,

Het is een ingrijpende zaak die jou bezig houdt en waardoor het er in jouw hart en gedachten allemaal niet rustiger op wordt. Ik hoor dat ook in jouw laatste zinnetje: wie, o wie kan mij helpen? Nu ken ik jou persoonlijk niet, maar vanuit wat je schrijft wil ik enkele gedachten weergeven.

Wat kun je je afhankelijk voelen van iets of iemand, je zonder dat of diegene eigenlijk geen raad weten hoe het verder moet, dat je er als het ware op leunt en steunt als je enige houvast; daarbij is er bij jou ook het gevoel dat, wil je God leren kennen en rust vinden, je in jouw geval diegene moet opgeven. Het voelt voor jou als een Abraham die zijn zoon Izak moest (op)offeren, maar eigenlijk kun je niet zonder diegene, zonder die steun en toeverlaat. En als je nu zou weten dat er ‘een ram in de struiken’ zou zitten, en je jouw dierbare niet op hoeft te geven, op hoeft te offeren, dan zou het makkelijker voor jou zijn om je over te geven aan God.

Nu mag Gods Woord tot jou komen als ‘een ram in de struiken’, waarin Hij jou laat zien dat Hij jou een steun en toeverlaat wil zijn, zoals het ook was voor de dichter: “Ik steun op God mijn toeverlaat, dies heb ik niets te vrezen.” Niets te vrezen! Hoe vaak horen we God deze woorden spreken! Maar ja, je gevoel kan zo anders zijn, zeker ook vanwege jouw angststoornis. Het zien op God, het zien op Zijn Woord mag je rust geven, alsook dat Hij laat horen dat Hij een ander offer heeft gegeven, namelijk Zijn Zoon, de Heere Jezus Christus, door Wie  alleen je God leert kennen en rust kunt vinden voor je onrustige hart. Geef je over aan Hem en wat Hij je laat zien en horen in Zijn Woord.

Je schrijft: zonder diegene ben ik niets en begin ik niets, je leunt daarop. En natuurlijk mogen mensen ons tot een hand en een voet zijn, maar ook zij zijn beperkt en dat geldt nu voor God niet. Laat je bemoedigen door wie Hij is en hoe Hij zich laat zien in Zijn Woord, Hij is de Almachtige; bij Hem is een plaats om te schuilen in alle omstandigheden van het leven, waardoor het verder kan in het leven met al de bagage die er zo kan zijn, bij Hem is raad, bij Hem alleen.

Je vreest dat God ook diegene kan wegnemen als straf omdat je zo zondig en weerbarstig bent. Zou God om jouw zonden een dierbare van je wegnemen? Wat Hij nu juist wil wegnemen, wil vergeven, zijn jouw zonden en weerbarstigheid. En dat brengt mij opnieuw bij het offer van Zijn dierbare Zoon, de Heere Jezus Christus, waardoor het gezongen kan worden: “Maar ons weerspannig overtreden verzoent en zuivert Gij.” Houd in jouw vrees dat offer, waar we zo op Goede Vrijdag bij stilstaan, biddend voor ogen om in Hem te mogen zien de liefde en de goedheid van God voor de meest weerbarstige zondaar.

Ten slotte: Ik schreef al dat ik jou persoonlijk niet ken, maar wat ik jou ook toewens is dat jij voor jouw angststoornis professionele hulp hebt of gaat zoeken, want angst maakt je leven zo zwaar! Wie, o wie, kan jou helpen? Het is zeker waar: God is het, Die helpt in nood (van welke aard ook), en is in Sion groot; bij Hem zijn uitkomsten, maar God geeft ook mensen die ons kunnen bijstaan in onze omstandigheden. Daarom, zoek hulp indien je dat nog niet zou hebben, en indien mogelijk, kijk eens in jouw (kerkelijke) omgeving of er iemand is met wie je van hart tot hart over deze zaken kunt spreken.

Ik wens je heel veel sterkte en de zegen van God toe,
Ds. P. C. van Keulen

Lees meer artikelen over:

dwangstoornis
Dit artikel is beantwoord door

Ds. P.C. van Keulen

  • Geboortedatum:
    17-06-1956
  • Kerkelijke gezindte:
    PKN (Hervormd)
  • Woon/standplaats:
    Bodegraven
  • Status:
    Actief
141 artikelen
Ds. P.C. van Keulen

Bijzonderheden:

Emeritus


Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
2 reacties
Martha123
02-04-2024 / 19:18
Ter aanvulling zou ik psalm 51 vers 18 en 19 echt lezen. Hij heeft aan onze opofferingen echt geen lust. Hij wil dat we Hem boven alles liefhebben en onze naaste als onszelf. De duivel kan je echt verleiden dat je eerst iets moet opgeven voordat je de Heere kan aannemen en geloven maar de Heere neemt ons aan zoals we zijn en straft ons naar onze zonden niet! Dan zal Hij je koning, profeet en priester zijn en je leren in welke wegen je moet wandelen. Blijf vragen aan de Heere hoor en niet naar het stemmetje van binnen luisteren. Ons hart is arglistig, alleen Hij kan het doorgronden. Ik hoop van harte dat je de Heere op Zijn woord mag geloven en Hem mag aannemen als jouw Zaligmaker. Hartelijke groet
Huisje_op_de_hei
04-04-2024 / 15:50
Mooi dat in het antwoord de vraag gesteld wordt: ,,zou God om jouw zonden een dierbare van je wegnemen?" Dat de vraagsteller dit naar voren brengt geeft denk ik ergens aan van hoe zijn/haar beeld van God is.

Ik weet iets van angst. Ik las in de vraag dat je (de vraagsteller) zonder diegene niets bent en ik dacht dat je daarmee de angst bedoelde :p. Volgens mij kun je de angst missen als kiespijn. Maar jij bedoelde een dierbaar persoon. Dat je zonder die dierbare niet leven kunt omdat je op hem/haar leunt en hem/haar nodig hebt.

Volgens mij heeft iedereen in dit leven wel iets of iemand nodig. Wie kan er zonder mensen of veel praktische dingen die het leven biedt? Al is het maar een bord eten of een goed gesprek of medicijnen enz.. etc...
Dat is niet verkeerd geloof ik.
Je kunt niet (meer) reageren op dit bericht. De reactiemogelijkheid is niet geactiveerd of de uiterste reactietermijn van 1 maand is verstreken.

Terug in de tijd

Kind verlegener met ouders

Hoe kan het dat een kind in de nabijheid van moeder/vader verlegener is als dat ouders er niet bij zijn? Ik hoorde dat terug onlangs dat het opviel: toen ik mijn kind bracht/ophaalde (en dus bij mijn ...
Geen reacties
01-04-2011

Vrouw van ouderling spreekt huisbezoek af

Mag de vrouw van een ouderling bellen om een afspraak te maken voor de ouderling? Ze lijkt wel de secretaresse van de ouderling. Is dit niet in strijd met het ambtsgeheim?
6 reacties
01-04-2019

Zonden blijven in hoofd terugkeren

Ik heb al diverse keren bepaalde zonden beleden voor God, maar de zonden blijven in m'n hoofd terugkeren. Er blijft iets in me aangeven dat ik bijvoorbeeld te zondig ben om een relatie aan te gaan. Ho...
2 reacties
01-04-2011
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering