Geloof ik eigenlijk nog wel?

Ik ben een eind dertiger die als begin twintiger overtuigd belijdenis van mijn geloof heb afgelegd in een reformatorische kerk. De afgelopen jaren is de overtuiging steeds minder sterk geworden en weet ik eigenlijk niet meer of ik kan geloven. Al jaren werk ik in een sterk seculiere omgeving en ik merk dat dit mijn denken heeft beïnvloed.

Ik merk dat ik zaken steeds meer toets op dat iedereen gelijkwaardig is, zelfbeschikking mag hebben over zijn eigen leven en men vooral zijn of haar leven moet kunnen leiden als men daar een ander geen schade mee doet. Ik heb bijvoorbeeld geen enkele drempel om een gay-bruiloft te bezoeken, ben blij voor mijn lesbische buurvrouw dat zij via een spermadonor een kind kan krijgen en heb begrip voor mensen die kiezen voor euthanasie. Even naar de AH op zondag gebeurt ook wel eens evenals het bezoek van een beurs, concert of een restaurant kwamen voor. Sporten (extern) op zondag of even in de tuin werken is ook regelmatig het geval. Hoewel ik vanuit mijn opvoeding en de kerk als richtlijn heb meegekregen dat dit niet Bijbels is, heb ik er geen enkele moeite mee en voel ik me er ook niet schuldig door.

Al deze activiteiten heb ik voor de huidige pandemie altijd gecombineerd en nu ik vooral online diensten volg, is het gevoel van ‘zondag’ zoals ik dat eerder had vrijwel weg en lijkt alles meer in stroomversnelling te raken. Ik geloof wel dat er iets hogers is, maar twijfel over veel wat in de Bijbel staat. Ik durf dit niet met actief gelovige familieleden en vrienden te bespreken en ook niet met bijvoorbeeld onze predikant. Geloof ik eigenlijk nog wel? Wellicht is een kerk die meer ruimte laat voor twijfel en minder dogmatisch van aard, passender?

Ik dank en bid wel elke dag tot een hoger iets en de Bijbel laat mij wel algemene wijze lessen zien. Meer haal ik er voor mezelf niet meer uit. De preken zeggen me ook steeds minder. De afgelopen maanden heb ik wel eens met gemeenten meegekeken binnen de PKN die een heel andere ligging hebben en daar haal ik dan voor mezelf meer uit. De gemeenten bestaan dan echter uit voornamelijk oudere mensen en daar voel ik me dan ook niet op m’n plek.

Kan een van de panelleden mij advies geven in hoe ik het best antwoord kan krijgen op mijn vragen wat mijn weg moet zijn (even los van clichés)?

Beste medechristen van 2022,

Je vraagt je af wat je weg moet zijn in geloof en kerk vanuit hoe je momenteel denkt, gelooft en beleeft. En je wilt geen clichés horen. Dat vraagt om een eerlijk en open antwoord. Op de man af en recht voor zijn raap. Vooruit dan maar. 

Hoe lang is het precies geleden dat je belijdenis deed? 15 of 18 jaar? Toen deed je het overtuigd in een reformatorische kerk. Het is goed om je nog een keer af te vragen waarvan en hoe je overtuigd was. Was je geloof een gestorven zijn aan jezelf en een leven door Christus? Was je overtuiging er één die vanuit het Woord van God was ontstaan, gevormd en erdoor was gecorrigeerd? Heb je God echt gevreesd op de manier van diep ontzag voor Hem, warme liefde voor Hem en ademloze bewondering voor Hem? Het is zo jammer als we het doen met een geloof dat wel geloof heet, maar dit niet kent. In wezen leef je dan nog vanuit jezelf. Wel op een gelovige manier, maar je bent er niet door gered en redt het er ook niet mee. 

Hoe dan ook, ben je vanuit je werken in een seculiere omgeving zelf ook seculier gaan denken en beleven. Best begrijpelijk. Wie maakt daar vandaag als christen in onze westerse ontchristelijkte samenleving niet wat van mee?! Christen-zijn is nogal eens een eenzaam iets in onze setting. Maar laten we onszelf ook weer niet te gemakkelijk vergoelijken wanneer we als christenen seculariseren. Gelovigen zijn immers door de eeuwen heen telkens weer vreemdelingen geweest op aarde. Denk aan Jozef en Daniel. Hoe alleen stonden ze niet met hun overtuiging. Toch leefden ze in hun seculiere contexten vanuit het geloof in God. Toen ze jong waren. Toen ze van middelbare leeftijd waren. En toen ze oud waren. Niet hun seculiere omgeving bepaalde hun denken en principes, maar God.
 
Momenteel ben je op het punt gekomen dat je wel gelooft dat er iets hogers is, maar je twijfelt over veel wat in de Bijbel staat. Je dankt en bidt elke dag tot een hoger iets en in de Bijbel lees je vooral algemene wijze lessen. Weet je dat dit gewoon vrijzinnig is? Weet je dat je daarmee praktisch gezien leeft als de heidenen, die ook bidden tot een hogere macht die ze eigenlijk niet kennen? Om algemene wijze lessen uit de Bijbel te trekken hoef je geen christen te zijn.
 
Beste medechristen van 2022, ik wil graag tegen je zeggen: christen zijn is wat anders dan wat het voor jou geworden is. Het is met en door Jezus leven. Lees alsjeblieft de Bijbel weer als het Evangelie (=de blijde boodschap) van God! Jij en ik zijn verloren mensen, zonde, ik-zucht, gebrek aan liefde maken ons bestaan verderfelijk voor God. Jezus is gekomen. Gods Zoon in ons menselijk vlees. Hij heeft geleden en is gestorven. Feitelijk en historisch. Hij is opgestaan en ten hemelgevaren. Feitelijk en historisch. Opdat jij en ik die in Hem mogen geloven de rijkdom van genade mogen ervaren, waardoor we ons gekend, geliefd en aanvaard weten. En ons leven wordt innerlijk vernieuwd. 

Geloof je in de Heere Jezus Christus? Als je daar momenteel geen hartgrondig ja op zegt, bid alsjeblieft dat dit verandert. En neem deze wijze les van de Bijbel bloedserieus: “Wie in de Zoon gelooft, heeft eeuwig leven, maar wie de Zoon ongehoorzaam is, zal het leven niet zien, maar de toorn van God blijft op hem” (Joh. 3:36).

In ieder geval is geloven in wonderlijke zaken als de incarnatie van de Zoon van God en Zijn opstanding, wil je de Bijbel serieus nemen niet alleen mogelijk, maar ook voor de hand liggend. Maar het is ook gewoon nodig. Anders is ons geloof zinloos, zijn we nog in onze zonden en is ons christen-zijn niet meer dan enkel iets van dit leven. “Maar nu, Christus is opgewekt uit de doden en is de Eersteling geworden van hen die ontslapen zijn” (1 Korinthe 15:12-20).

Dat je de afgelopen maanden meegekeken hebt met gemeenten binnen de PKN die een heel andere dan de reformatorische ligging hebben kan ik me voorstellen. Als je daar voor jezelf “meer uit haalt”, zou ik je willen vragen: Wát dan? Ben je er tussen God en jou echt verder mee gekomen? Zo ja, dan moet je er naar blijven luisteren en dan maakt het niet uit dat die gemeenten voornamelijk bestaan uit oudere mensen. Als de waarheid er gebracht wordt, dan zij dat maar zo. Als de waarheid er niet gebracht wordt, dan is het jammer dat die oudere mensen er nog onder zitten, begrijpelijk dat de jongere mensen er niks vinden en niet nodig dat jij het er gaat zoeken.

Jezus besloot zijn Bergrede na vele wijze lessen met de gelijkenis van de wijze en de dwaze bouwer. Ik roep jou, mezelf en anderen ertoe op om Jezus woorden te horen en te doen en zo een wijze bouwer te zijn. 

Bij je belijdenis hebben ze het misschien tegen je gezegd: Welkom in de strijd! Ik zeg het graag weer tegen je.

Nieuw-Lekkerland,
Ds. A. de Lange

Dit artikel is beantwoord door

Ds. A. de Lange

• Geboortedatum:
  06-03-1960
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Nieuw-Lekkerland
• Status:
  Actief

193 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven