Weinig aandacht voor Gods beloften rondom Israël

@Jesaja40 Ik ken alle feiten die je noemt, behalve die van de vervangingstheologie in gereformeerde kringen. Dat is het enige waar ik bewijs voor vraag. De rest is mij bekend. Mijn grootouders hadden in de oorlog joodse onderduikers op hun boerderij en hebben veel anderen illegaal van voedsel voorzien. Ik ben in Mauthausen geweest en heb samen met rabijn Soetendorp Yad Vashem bezocht. Ik heb de haat van de Palestijnen geproefd. Ben op het Joods Wereldcongres in Jeruzalem geweest en heb daar meegedanst. Ik heb bij de Klaagmuur staan bidden. Er hangt een Davidsster om mijn nek en twee keppels liggen er voor het grijpen. Een halve meter bij mij vandaan hangt een cap van de joodse politie. En ga zo maar door. Ik ben alleen nog niet besneden, maar volgens Paulus is dat niet nodig ;-)

Wat de joden is aangedaan door de eeuwen heen is mij dus uitermate duidelijk. Ik heb alleen moeite met valse aantijgingen. Die stichten niets en niemand. Het instand houden daarvan al helemaal niet.

@Lercram Het geestelijk Egypte is dichterbij dan je denkt. Leg maar een hand op je borst. Iets links van het midden ;-)

@Omega: Eerst schrijf je dat christenen uit het geestelijk Egypte zijn verlost, en nu zeg je dat het in mijn lichaam zit. Voor zover ik weet ben ik écht een christen. :)

Anyway, ik heb helemaal niets met wat voor vergeestelijking dan ook wat niet geestelijk. Maar dan moet ik oppassen, want voor ik het weet valt dit ook onder censuur. Dat weet je namelijk nooit van te voren, het overkomt je gewoon.

@Lecram Ik spreek slechts Matt:15:19 na. En Paulus gebruikt soortgelijke woorden. Ik zou het ook liever willen hebben over "ons lichaam", anders wordt het wel heel erg persoonlijk ;-)

Vergeestelijken moet je inderdaad niet doen; er geestelijke lessen uit trekken is natuurlijk wat anders. Of beter gezegd: als vergelijking, niet als gelijkstelling. Om maar in de lijn van de discussie te blijven ;-)

@Omega,
Dank aan uw ouders dat zij onder de Rechtvaardigen genoemd worden onder de volkeren. Zelf heb ik de Shoa overleefd en weet waar het over gaat.

Het siert u dat u de feiten kent over mijn volk. De vraagsteller en ds Simons zijn ervan overtuigd dat er een zeer beperkte blik is op de belofte aan mijn volksgenoten. Ik heb daar ook analytisch op gereageerd en een van de oorzaken grijpt u aan om daarop door te gaan. Dat mag, want het gaat om de kern waarom het Joodse volk en hun beloften zo ver af staan van de kerken.

U stelt, en ik hoop dat het terecht is, dat in uw kerkgenootschap de vervangingsleer niet gebezigd wordt. Als Jood stel ik dan altijd de vraag: houdt u zich dan ook aan de Sjabbat, de 7e dag van de week en volgt u exact de Bijbelse data voor de overige feesten die daarin genoemd worden? Als dat zo is, dan zou dat binnen onze Messiasbelijdende Joodse kring direct opgemerkt worden.

U wil, net als ik een bruggenbouwer zijn. U op feiten, ik echter op de uitleg en toepassing van de Bijbelse voorschriften. Kijk, daar schort het nu aan en dat is ook de grote verwijdering door (on)bewuste kennis over het Huis van Israël.

Beste Jesaja 40,
Met belangstelling lees ik uw reacties.
Mag ik u een oprechte vraag stellen?
U heeft het over de sabbat houden op de 7de dag. Waaruit kan ik opmaken dat de Heere dat van mij als christen vraagt of gebiedt?
Met vriendelijke groet.

Daar ben ik ook wel benieuwd naar. Ik lees zelfs in Exodus 31 de sabbat expliciet aan het volk Israel is gegeven als een teken van het verbond tussen God en Israël.

Ik zou dan de vraag zo willen stellen: waaruit kan ik afleiden dat ik als gelovige uit de volken de sabbat moet houden?

@Jesaja40 Het eerste apostelconvent heeft mij als christen uit de heidenen het volgende geschreven: "Want het heeft den Heiligen Geest en ons goed gedacht, ulieden geen meerderen last op te leggen dan deze noodzakelijke dingen: [Namelijk], dat gij u onthoudt van hetgeen den afgoden geofferd is, en van bloed, en van het verstikte, en van hoererij; van welke dingen, indien gij uzelven wacht, zo zult gij weldoen. Vaart wel."

Daarnaast rust ik, net als God Zelf, op de zevende dag. Mijn werkweek begint namelijk op maandag ;-)

Hoewel Paulus ook zegt: "De een acht wel den enen dag boven den anderen dag; maar de ander acht al de dagen gelijk. Een iegelijk zij in zijn eigen gemoed ten volle verzekerd" (Rom. 14).

Ik vier op zondag de opstanding van Jezus. En daar krijg ik zelfs een vrije dag voor! Ik hóef dan niet te werken.

Beste Vrouw78 en Lecram,

Ik neem aan dat u uw Bijbel goed kent. Ik wijs u op een aantal feiten: als wij op de 14e Nissan uittrekken uit Egypte dan trekken er ook mensen van allerlei slag met ons mee. Na 50 dagen staan zij naast ons en horen de 10 woorden die de Eeuwige ons voor houdt. Zij zijn daar een deel van en die 10 woorden zijn niet exclusief voor Israël.

Waarschijnlijk zal uw predikant de 10 woorden lezen in uw samenkomsten. Dan zou u moeten reageren: ja, maar die zijn toch gegeven aan het Huis van Israël? Waarom doet onze predikant dit? Alleen om dit voor te lezen. Als u dit ook inhoudelijk zou toepassen kunt u alleen maar tot de conclusie komen: waarom een andere rustdag. Dan moet u toch echt de bronnen opzoeken waar die vandaan komen.

Exodus 12:49 Numeri 15:16 Jozua 8:33-35 geven aan dat er vreemdelingen zijn onder de kinderen van Israël.

Verder lezen wij in Nehemia 13 dat er geen koopwaar mag worden aangeboden op de Sjabbat. Het tegen de heilzame geboden van de Eeuwige ingaan heeft mijn volk in ballingschap gebracht.

U leest beiden neem ik aan in de Evangeliën. Maar met alle respect: leest u ook wat daar staat? Als Yeshua beginnende vanaf Zijn 30e levensjaar elke Sjabbat naar de synagoge gaat is dat de 7e dag van de week. Het gebod 6 dagen arbeiden en de 7e dag Sjabbat is onveranderlijk. Dan wordt er ook 6 dagen gewerkt. Nagenoeg alle wonderen vinden plaats op de Sjabbat. Gewoon vanwege het feit dat men op die dag rust en de tijd heeft om te luisteren.

Wat verderop in Handelingen 20 leest u dat Paulus een hele lange toespraak houdt. Eutychus zit in een bovenvenster en valt slapend neer. Dat is geen doordeweekse dag, dan is iedereen druk aan het werk. Toespraken vinden plaats op een Sjabbat of op een van de Hoge Feesten. De toespraak van Petrus was op de 1e dag van het Wekenfeest, 50 dagen na Pesach. Dan heeft het gewone volk te tijd om te luisteren en komen dan massaal naar de Symagoge of de Tempel.

De Messiasbelijdende Joden houden zich strikt aan het gebod van de Eeuwige. De discipelen van Yeshua verkondigen het woord op de Sjabbat en houden zich daar keurig aan. Niets wordt veranderd. Conform aan de woorden van Yeshua, Die zegt: meen niet dat Ik gekomen ben om de wet of de profeten te ontbinden. Dat moet voor u toch wel een krachtig argument zijn.

Gelovigen uit de heidenen worden toegevoegd aan de Messiasbelijdende Joodse basis. Zij aanvaarden wat er geleerd word. Echter de groep groet en binnen twee generaties is de kloof onoverbrugbaar geworden. Maar die gelovigen uit de volkeren houden vast aan de Sjabbat, de dag die zijn hebben aanvaard. De vervolging is een strijd die geen schoonheidsprijs verdiend.

Enkele eeuwen later staat er een keizer op die een zon aanbid. Hij merkt dat de invloed van de jonge kerk aanzienlijk is geworden in zijn rijk. Buiten Israël geldt geen 6 daagse werkweek. De slimme man wil in een keer zijn onderdanen achter hem hebben en geeft aan al zijn onderdanen een vrije dag, de zondag. Hoe de gelovigen uit de volkeren hun Sjabbatsviering invulden deerde hem niet. Iedereen in een euforie: de keizer is toch wel een toffe vent, die geeft zomaar aan ons een vrije dag. Dat was wel de groep die slechts 7 dagen in de week werkte.

Als er in de Bijbel staat dat er vroeg in de morgen van de eerste dag van de week Yeshua uit het graf opstaat mag u dat niet toepassen als zijnde de wekelijkse rustdag, Pesach is nog volop aan de gang. Ook niet om de vergelijking te maken met de eerste scheppingsdag waar de Eeuwige het licht schept. Een leuke vondst, maar niet de 7e dag.

Niet ik, maar de Eeuwige zal u overtuigen van de Sjabbat. In uw Bijbel staat onder andere in Lucas 1 dat Yeshua op de troon van Zijn vader David zal zitten. Die belofte aan het Huis van Israël is nog niet vervuld. Dat is ook de reden waarom men zo weinig belangstelling heeft voor ons. Het gaat allemaal buiten de kerken om. Dan hoop je maar dat de kerken echt willen weten wat het Huis van Israël nog te wachten staat.

Wij, het Huis van Israël, kennen de grondtekst van Psalm 102. Hierin wordt letterlijk de gehele Shoa beschreven. De Eeuwige houdt niets voor ons verborgen maar laat het ons weten. Dat is de kracht van het Woord waarin wij, het Huis van Israël de hoofdrol spelen. Daar moet u niet jaloers op worden, want het verdient geen schoonheidsprijs. Wel kunt u, als gelovige uit de volkeren, daarin lezen hoe serieus het gebod van de Eeuwige is.

@Omega,

Uw argumenten hoe u het apostelconvent uitlegd klopt gewoon niet. Het is uw eigen interpretatie. Zeker niet de intentie van het convent. Het lag zo voor de hand dat het niet eens genoemd zou worden dat de Sjabbat de aangewezen dag is. U leest het door uw kerkelijke bril, maar dat is niet juist. Dacht u werkelijk dat de apostelen op de eerste dag van de week samen zouden komen. Zij zouden onbetrouwbaar zijn en een vals getuigenis afgeven aan het Huis van Israël.

Slechts 4 zaken worden daar genoemd als basis die gehouden moeten worden. Op de Sjabbat werd er een uitleg gegeven. Moord, overspel en leugen werd ook bestraft in het Romeinse recht. U, gelovige uit de volkeren, hieldt zich ook aan de Romeinse wetten.

Wat was het motief van het convent: Zij horen wekelijks, niet op de zondag dus de woorden van Mozes uitleggen. Dan leren zij vanzelf onze gebruiken en de inzettingen van de Eeuwige. Inclusief de vastgestelde feesttijden. Nee, zij hoeven niet Joods te worden en specifieke wetten die bestemd is voor de priesterdienst is niet voor de gelovige uit de volkeren weggelegd. Maar de algemene geboden, de 10 woorden in de volle breedte zij terdege voor de gelovigen uit de volkeren rechtsgeldig.

Ik begrijp heel goed dat u tegenargumenten zoekt en u daarmee vrijwaart om te ontkomen aan de geboden en instellingen. Mijn vraag aan u is heeft u dat weleens met de Eeuwige besproken om niet aan Zijn geboden te willen voldoen?

@Jesaja40: nou, nou, je bent zo overtuigd dat je zelfs dubbel hebt gepost ;)

Even wat repsonse:
De inleiding van de 10 geboden is: Ik ben de HERE, uw God, Die u uit het land Egypte, uit het slavenhuis, geleid heeft.
Mijn voorouders zijn nog nooit uit Egypte, uit een slavenhuis, geleid. Daar ben ik in ieder geval niet van op de hoogte.

"Waarschijnlijk zal uw predikant de 10 woorden lezen in uw samenkomsten. Dan zou u moeten reageren: ja, maar die zijn toch gegeven aan het Huis van Israël?"

Daar heb ik onze predikant al op aangesproken. Die is het met mij eens dat we de Wet van Christus zouden moeten voorlezen en niet de tien Woorden als zodanig. Maar hij staat ook onder druk van de kerkenraad. Wel wordt de samenvatting er altijd achteraan gelezen.
De tien Woorden zijn in feite slechts een uitgeklede versie van de Wet van Christus. Christus ging veel verder dan de tien Woorden. Ook staan er in het NT meer regels (> 1000) dan in het OT (613).

"Exodus 12:49 Numeri 15:16 Jozua 8:33-35 geven aan dat er vreemdelingen zijn onder de kinderen van Israël."

Ja, juist, onder de kinderen van Israël. Die vallen dus ook onder de sabbatsheiliging. Als wij in Israël zouden wonen, heiligen wij ook de sabbat.

Jezus was ook een Jood en begaf zich onder de Joden. Daarom was de sabbat ten tijde van Jezus heel actueel. De apostelen waren ook Joods en hielden zich aan de sabbat.
Paulus legde dat echter niet aan de gelovigen uit de volken op, zie Rom. 14:5, Gal 4:10 en Kol. 2:16.

Ik ben het met je eens dat het niet in de bijbel staat dat de zondag in plaats is gekomen van de sabbat. Maar dat wil niet zeggen dat wij de zondag niet mogen gebruiken om de opstanding van Jezus te vieren.

Je uitleg over het apostelconvent is een interpretatie die nogal wankel is. Jakobus was zeer duidelijk:
Hand. 15:8 En God, de Kenner van de harten, heeft getuigenis aan hen gegeven door hun de Heilige Geest te geven, evenals aan ons;
9 en Hij heeft geen onderscheid gemaakt tussen ons en hen, en heeft hun hart door het geloof gereinigd.
10 Welnu dan, waarom verzoekt u God door een juk op de hals van de discipelen te leggen dat onze vaderen en ook wij niet hebben kunnen dragen?
11 Maar wij geloven door de genade van de Heere Jezus Christus op dezelfde wijze zalig te worden als ook zij.

Wij worden gered door de genade van de Heere Jezus Christus, net als jij en iedereen (die gelooft).

In Hand. 21 wordt dat nog eens herhaald:
24 Neem die bij u, reinig u samen met hen en betaal voor hen de kosten van de offers, zodat zij zich het hoofd kunnen laten scheren en allen kunnen weten dat er niets waar is van wat hun over u verteld is, maar dat u zo wandelt dat u ook zelf de wet in acht neemt.
25 Maar wat de heidenen betreft die geloven, hebben wij geschreven en goedgevonden dat zij niets dergelijks in acht hoeven te nemen, behalve dat zij zich moeten wachten voor afgodenoffers, voor bloed, voor het verstikte en voor ontucht.

De volken hoeven zich dus niet te houden aan de wetten van Mozes zoals gegeven aan Israël. Dat wil niet zeggen dat er niets in de Torah van toepassing is op de volken. Ook vóór de sinaïtische wet gaf God reeds Zijn regels. En die zijn in het NT nader uitgewerkt. Maar de sabbat hoort daar niet bij.

Paulus, als apostel voor de volken, is er keer op keer heel duidelijk over: voor de volken geldt alléén de wet van Christus. En die kunnen wij onmogelijk houden, zonder Christus zelf en zonder de Heilige Geest.

Het apostelconvent was nodig om de gelovigen uit de volken samen een gemeente te kunnen laten zijn met de gelovigen uit de Joden. Dat leverde toen al spanning op. Als de huidige Messiasbelijdende Joden gaan eisen van de gelovigen uit de heidenen, krijgen we weer dezelfde situatie als toen. Dat moeten we toch niet willen? Laten we Romeinen 14 ter harte nemen en God danken dat zowel Jood als heiden door Christus behouden worden, door hetzelfde geloof.

Ter aanvulling:

"Ik begrijp heel goed dat u tegenargumenten zoekt en u daarmee vrijwaart om te ontkomen aan de geboden en instellingen. Mijn vraag aan u is heeft u dat weleens met de Eeuwige besproken om niet aan Zijn geboden te willen voldoen?"

Ja, ik heb hier lang naar gezocht, omdat ik de wil van God wil doen. Na uitvoerig en lang onderzoek ben ik, vanuit het Woord van God, tot de conclusie gekomen dat voor ons de wet van Christus geldt:
Galaten 6:2 Draag elkaars lasten, en vervul zo de wet van Christus.

Zo zout heb ik dit vervangingstheorietje nog nooit gegeten. Ik begrijp dat 99,9% van de christenen hier inmiddels onder valt. U doet een bijzondere 'handreiking', J40.

En ter aanvulling op wat @Lecram zegt zou ik ook nog willen wijzen op het feit dat het in ieder geval gebruikelijk was om op de eerste dag der week (en dat lijkt mij de zondag) avondmaal te vieren en inzamelingen te houden (Hand. 20:7 en 1 Kor. 16:2).

Evenzo aardig om te constateren is dat Jezus in Joh. 5 inzake de sabbat het volgende zegt: "En Jezus antwoordde hun: Mijn Vader werkt tot nu toe, en Ik werk [ook]." En als je de Griekse grondtekst er bij pakt, dan valt het op dat voor het woord "nu" in het Grieks "arti" staat, wat "op dit ogenblik" betekent. Als er iemand de sabbat een andere invulling heeft gegeven, dan is het Jezus wel met Zijn vele wonderen en andere werkzaamheden op die dag.

@ Omega, je wilt voorbeelden van vv-theologie in de kanttekeningen?

1. Jes. 2:2:
"En het zal geschieden in het laatste der dagen, dat de berg van het huis des HEEREN zal vastgesteld zijn op den top der bergen, en dat hij zal verheven worden boven de heuvelen, en tot denzelven zullen alle heidenen toevloeien."
Bij "berg" schrijven de kanttekenaren: "Dat is, de berg op welken het huis des Heeren of de tempel gebouwd is; te weten de berg Zion of Moria; en dit is te verstaan van de Christelijke gemeente,"

2. Ez. 37:21:
"Spreek dan tot hen: Zo zegt de Heere HEERE: Ziet, Ik zal de kinderen Israels halen uit het midden der heidenen, waarhenen zij getogen zijn, en zal ze vergaderen van rondom, en brengen hen in hun land;"
Bij "land" schrijven de kanttekenaren: "Het geestelijk Kanaän, Jeruzalem, den berg Zion, dat is, in Gods kerk, eerst de strijdende, daarna de triomferende,"


3. Amos 9:12:
"Opdat zij erfelijk bezitten het overblijfsel van Edom, en al de heidenen, die naar Mijn Naam genoemd worden, spreekt de HEERE, Die dit doet."
Bij "erfelijk bezitten" schrijven de kanttekenaren "Het geestelijk Israël, mijne kerk, waarvan Christus het hoofd is."

4. Amos 9:15:
"En Ik zal ze in hun land planten; en zij zullen niet meer worden uitgerukt uit hun land, dat Ik hunlieden gegeven heb, zegt de HEERE, uw God."
Bij "land planten" schrijven de kanttekenaren: "In mijne kerk, strijdende en triomferende, het hemels Kanaän."

5. Zach. 14:4:
"En Zijn voeten zullen te dien dage staan op den Olijfberg,8 die voor Jeruzalem ligt,9 tegen het oosten; en de Olijfberg zal in tweeen gespleten worden10 naar het oosten, en naar het westen,11 zodat er een zeer grote vallei zal zijn;12 en de ene helft des bergs zal wijken naar het noorden, en de helft deszelven naar het zuiden."
Bij "zodat er een zeer grote vallei zal zijn" schrijven de kanttekenaren: "Dat is, zodat er een zeer groot dal tussen die twee helften van den berg zal wezen, en dat men Jeruzalem bescheidenlijk zal kunnen zien liggen, hetwelk tevoren met dezen berg en andere als bedekt lag of verborgen was. Versta dit van het geestelijke Jeruzalem, namelijk de kerk Gods, waarvan de heidenen vóór de komst van Christus, geen kennis hadden; maar dan zullen alle hindernissen, die de heidenen den toegang tot Christus en zijne kerk konden verhinderen of afsnijden, weggenomen worden, en zij zullen een open pas hebben tot dezelven."

Wil je er zo nog een paar honderd?

@Omega: zoals je weet begon in Israël de eerste dag van de week op zaterdagavond. Het kan heel goed zijn dat de eerste gemeenten na de sabbat, op zaterdagavond, bij elkaar kwamen. Dat blijkt eigenlijk al uit de opmerking dat Paulus tot middernacht preekte. Als de dienst om 10 uur begon, was dat wel een heel erg lange dienst ;)

En wat betreft de inzameling op zondag, dat staat niet zo in de tekst. Daar staat: Op elke eerste dag van de week MOET IEDER VAN U BIJ ZICHZELF IETS OPZIJLEGGEN om op te sparen wat in zijn vermogen is.
De eerste dag van de week was gewoon een werkdag toen. En dan is het praktisch om wat geld in een potje, of een sok, te doen, voor de eerstkomende samenkomst, zodat het geld niet aan het einde van de week, als de samenkomst er dus is, al op is.

Er zijn zeker sterke aanwijzingen dat ook de eerste christelijke gemeenten gewoon op zondag werkten en op zaterdag bij elkaar kwamen. Daarmee is nog niet gezegd dat dit voor de gelovigen uit de volken een verplichte dag is, net zo min als dat de zondag verplicht is. In Arabische landen komen christenen op vrijdag bij elkaar, in Israël op zaterdag. Het gaat dus niet om één specifieke weekdag, maar wel dat we een weekdag ons afzonderen, om te rusten van onze dagelijkse arbeid.

@Lecram en anderen,

Ik leg het uit vanuit de Joodse context en cultuur in die tijd.

De Eeuwige voegt dagelijks mensen toe die geloofden in Yeshua en Zijn verlossingswerk leest u in uw Bijbel. Wat een wonder zegt menigeen. Dat is een vaststaand feit, waar ook wij Messiasbelijdende Joden zeer dankbaar voor zijn. Maar hebt u zich wel eens verplaatst in die situatie hoe dat er een toe moet zijn gegaan? Het is ook niet uw cultuur en voor de kerk licht dat onder een dikke laag stof van vele eeuwen onbegrip. Laten die dagen waarin het Woord van de Eeuwige tot de gelovigen uit de volkeren kwamen opnieuw doen stralen. U kunt er wat van leren door de gouden draad die daardoorheen loopt te volgen en u er over te verwonderen.

In de eerste 5 boeken van de Bijbel, de Thora, wordt de Koninklijke weg beschreven die de Eeuwige van ons vraagt. Hierin staat ook het verlossingsplan en het volk waarmee een verbond wordt gesloten om de hoofdrol te spelen in het verlossingsplan via het Huis van Israël. Voor ons als volk geen gemakkelijke taak en dikwijls leest u, niet als vermaak, maar als lering en waarschuwing, dat wij menigmaal gestruikeld zijn in die zeer zware taak. De Eeuwige geeft ons in de 10 woorden een zeer sociale samenleving die het kader zijn om de Koninklijke weg te bewandelen. Deze zijn universeel, echter er zijn ook specifieke wetten die uitsluitend bestemd zijn voor het Huis van Israël.

De cyclus waarin de Thora wordt gelezen én besproken is een vol jaar. Iedere week heeft zijn eigen portie. De rijkdom in de te tekst is zo groot, dat je ieder jaar iets nieuws daarin ontdekt. Herkenbare teksten die beslist niet saai overkomen. Ook niet als je die vele tientallen jaren lang gehoord hebt is mijn persoonlijke ervaring. De aanvullende lezing komt uit een Bijbelse passage die eveneens betrekking heeft op het gedeelte uit de Thora. Wereldwijd wordt in elke synagoge dezelfde tekst gelezen. Als voorbereiding wordt thuis al de teksten gelezen, waarover het de komende Sjabbat over gaat. Daarmee verbind ik mij met allen die dat vele eeuwen praktiseerden. Waar het om gaat is niet alleen de kennis, het dagelijks in praktijk brengen van de Koninklijke weg die de Eeuwige in Zijn woord ons laat zien, weegt zwaarder. De Messiasbelijdende Joden lezen ook de Evangeliën en de brieven.

1345 jaar nadat wij de Thora, de vijf boeken van Mosje aan ons volk zijn gegeven breekt de volheid des Tijds aan. De proloog leest u in Lucas 1. Het verlossingswerk neemt een aanvang en u leest in de Evangeliën het optreden van de Messias Yeshua. Na de opstanding uit de dood geeft Yeshua Zijn laatste instructies aan Zijn discipelen. Met een grote voortvarendheid gaat de blijde boodschap door Israël heen. U kent het wel, de felle gesprekken met de leiders van Israël en de corrigerende woorden van Yeshua om hen tot inkeer te brengen. De fanatieke sadduceeën moeten daar niets van hebben. Zij hebben een meerderheid van 80% in de Hoge Raad. De enkele farizeeër heeft nauwelijks invloed op.

Er komen heel veel zaken samen bij het sterven van Yeshua. Het offerlam met Pesach (eenmalig) wordt aangewezen en wordt geslacht op de 14e Nissan. Het bloed aan de deurpost beschermt de oudste tegen de dood. Judas herhaalt dit zonder dat hij er erg in heeft: hij wijst Het Offerlam aan. Het vonnis wordt uitgesproken over alle eerstgeborenen op de 14 Nissan. Yeshua wordt door de Hoge Raad veroordeeld tot de dood op de 14e Nissan en sterft op dezelfde dag aan het kruishout. De nakomelingen van Israël vertrekken op de 14e Nissan uit Egypte, wat letterlijk betekend: de duisternis. Yeshua gaat op de 14e Nissan vrijwillig de duisternis in om de macht van de duisternis te vernietigen en allen die in Hem geloven te verlossen van die duisternis. Na drie volle dagen en volle nachten staat Yeshua uit de dood op. Het aantal ooggetuigen is 500 leest u in uw Bijbel.

U bent een ooggetuige van iets, dan wil u dat toch met anderen delen neem ik aan. Wel, de apostelen hadden gewoon hun beroep weer op kunnen pakken. Nee, zegt de Eeuwige, jullie moeten van Mij getuigen en de boodschap over de gehele wereld brengen. Jullie behoren tot het uitverkoren volk en daarvoor heb ik jullie apart gezet van alle andere volkeren. Ga heen, zegt Yeshua en verkondig wat je gezien en gehoord hebben. Begin maar met het Huis van Israël en troost hen met de woorden uit Jesaja dat jullie een groot licht hebben gezien. Dit licht wat schijnt in de duisternis moeten ook zij, de schapen van een andere stal ook horen.

Dan begint het heidense karwei los te barsten. Vele tienduizenden komen tot geloof in de eerste maanden dat zijn zij, die tot het Huis van Israël behoren. De apostelen hebben hun handen vol om de gouden draad die door de gehele Bijbel heen loopt en die wijst naar Yeshua uit te leggen. Zeer welkom zijn zij, die tot het Huis van Israël behoren. Zij kennen de taal en doorzien de schriften die van de Messias getuigen. Zeer veel priesters voegen zich daar bij om het Evangelie krachtiger te maken. De wekelijkse Thoralezing bleef ongewijzigd en de gouden lijn die daarin te ontdekken was bevestigde de uitleg. Het is waar wat er in de Thora staat geschreven was ook de reactie van de Joodse gemeenschap in Berea.

Het Huis van Israël, die hun Messias erkenden, vormde een brede basis on zo het werk van de apostelen gemakkelijk te maken. De apostelen hadden hun handen vol aan het weerleggen van de schriftgeleerden in die dagen. Gezamenlijk werden de gelovigen uit de volkeren onderwezen en kregen zij, voor het eerst in hun leven, te maken met de Koninklijke weg, die wekelijks in de Thora werd uitgelegd. Een megaklus, die gezegend werd en de groei was niet meer te stuiten door hen die daar dwars tegen in gingen.

Dat de poort opnieuw open is gezet voor de heidenen was ook volslagen nieuw voor het Huis van Israël. Hoe gaan wij daarmee om? Waar beginnen we met de boodschap als we midden in een cyclus zitten in de Thora. Hoe pakken wij de gouden draad op die daar doorheen loopt? Voor de Messiasbelijdende Joden was dat herkenbaar. Maar de aanwas van buitenaf was het zoeken naar kop en staart, zoveel informatie kreeg de buitenstaander te verwerken naast de wonderen die zij zien. Geen verwarring, maar een overaanbod van nieuwe zaken. Dit onverwachte wijst direct op de wonderbare visvangst. Letterlijk ziet men de betekenis daarvan in vervulling gaan en het verblijd de apostelen.

Hoe pakken wij dit aan en brengen structuur aan? De apostelen bespreken dit en de oplossing is gewoon vergelijkbaar met een Alfacursus, de basisbegrippen. Hieraan moeten zij minimaal aan voldoen zijn laagdrempelig genoeg om niet meteen weer af te haken als het te ingewikkeld wordt voor hen. Naarst die basisprincipes komt een vervolgopleiding voor de gelovigen uit de volkeren: Handelingen 15:21, het wekelijks leren in de Synagoge aangaande de Thora als het sluitstuk op de basisbegrippen. Dat was het groeimodel wat het apostelconvent voor ogen had.

O, wat mooi was de reactie van velen in die dagen. Wij hebben gehoord wat er op de 14e Nissan gebeurt en wij begrijpen nu waarom jullie Joden Pesach vieren is de reactie geweest van de gelovigen uit de volkeren. Mogen wij dat meevieren? Dan klinkt het antwoord: daar is een voorschrift voor die je kunt lezen in de Thora. Ben je daar nog niet aan toe, dan kan je (nog) niet de Seidermaaltijd met ons meevieren. Maar bij het aanbreken van de Sjabbat ben je gewoon van harte welkom. Dan breken wij het brood en drinken wij de wijn en danken de Eeuwige voor de rustdag die is aangebroken. Je krijgt dan een de gelegenheid om in onze huiselijke kring meer te horen. Wij willen je het graag uitleggen. Maar let wel op: de gehele leerstof duurt zeer lang om alles te doorgronden en te begrijpen. Ineens zal je ontdekken dat er steeds meer teksten verbonden worden met de gouden draad die er door de Bijbel heen loopt. Zet je maar schrap, want je raakt nooit uitgeleerd.

@Jesaja40: "Naarst die basisprincipes komt een vervolgopleiding voor de gelovigen uit de volkeren: Handelingen 15:21, het wekelijks leren in de Synagoge aangaande de Thora als het sluitstuk op de basisbegrippen. Dat was het groeimodel wat het apostelconvent voor ogen had."

Dit is één van de vele interpretaties van Handelingen 15:21. Het punt is echter dat jouw uitleg verder nérgens in de bijbel bevestigt wordt. Wat wél op meerdere plaatsen bevestigd wordt, is dat de Sinaïtische wetten níet gelden voor de gelovigen uit de volken, maar dat de wet van Christus voor iedereen geldt.

De Messiasbelijdende Jood Peter Steffens heeft dat mooi uitgelegd in deze drie lezingen:
https://soundcloud.com/de-salvator/4-maart-2017-deel-1-studiedag-israel

https://soundcloud.com/de-salvator/4-maart-2017-deel-2-studiedag-israel

https://soundcloud.com/de-salvator/4-maart-2017-deel-3-studiedag-israel

De Amerikaanse Messiasbelijdende Jood Michael Brown staat er ook zo in.

Blijkbaar zijn alle Messiasbelijdende Joden het ook niet eens met elkaar ;)

@Lecram:
"Dit is één van de vele interpretaties van Handelingen 15:21. Het punt is echter dat jouw uitleg verder nérgens in de bijbel bevestigt wordt. Wat wél op meerdere plaatsen bevestigd wordt, is dat de Sinaïtische wetten níet gelden voor de gelovigen uit de volken, maar dat de wet van Christus voor iedereen geldt."

U heeft niet geleerd om te kijken vanuit het gedachtegoed van de Thora. Uw visie is gebaseerd op de kerkelijke interpretatie. Wat ik u eerder heb voorgehouden is de context in de eerste jaren na het verzoenende werk van Yeshua.

Ik heb u ook niet verteld dat alle Sinaïtische wetten voor u van toepassing zijn. Ook Yeshua kon zich niet aan alle wetten houden. Zij waren op Hem niet van toepassing. Alle aanhalingen komen uit de tijd van Mozes, de Thora. Dat was het spraakgebruik in die dagen. Vele jaren later zijn de Evangeliën en brieven samengesteld.

@dalethvav Dank voor je voorbeelden, die nog eens helder maken dat je niet verder kijkt dan je neus lang is ;-)

Je kunt in je voorbeelden hooguit spreken van het vergeestelijken van Bijbelteksten. Dat is heel wat anders dan het hanteren van een vervangingstheologie. Maar zelfs van dat eerste is geen sprake. Wat in de 16e en 17e wel vaker gebeurde was dat OT-bijbelteksten een geestelijke lading kregen. Oftewel, OT'ische teksten werden met de NT'ische bril bezien en van een geestelijke boodschap voorzien, zoals nu bijvoorbeeld nog steeds gebeurt met het Hooglied. Bij vergelijking dus, niet bij gelijkstelling.

Indien jij gelijk zou hebben, zouden de kantekenaars de vervangingstheologie consequent hebben doorgetrokken naar het NT. En dat gebeurt nu juist niet. Integendeel zelfs. Vermoedelijk heb je daarom alleen OT-teksten aangehaald ;-)

Dat je verdenking niet klopt blijkt heel helder uit de kanttekeningen bij Rom. 11. Dat is één grote lofzang op de toekomst en de beloften voor Israël. Hieronder wat voorbeelden.

Rom. 11.
59) hun volheid!
Dat is, wanneer de Joden met grote hopen en menigte het Evangelie zullen aannemen, namelijk zal hetzelve wezen de rijkdom der heidenen.
74) de aanneming wezen,
Namelijk tot de gemeente van Christus, wanneer de Joden met grote menigte zich tot Christus zullen bekeren.
125) geheel Israel
Dat is, niet enige weinigen, maar ene zeer grote menigte, en gelijk als de ganse Joodse natie.
135) aangaande de verkiezing
Dat is, dewijl God deze natie uit alle andere tot Zijn volk uitverkoren heeft, en nog onder haar Zijne uitverkorenen heeft.

Kortom, ook de kantekenaars hebben de onvervulde beloften voor Israël recht overeind laten staan. Je zult dan ook in geen enkele kanttekening, ook niet bij de verklaring van de de OT'ische teksten, de uitspraak vinden dat het volk Israël heeft afgedaan ten gunste van de NT'ische gemeente.

En aardig om te vermelden is -misschien is dat aan je aandacht ontsnapt- dat bij het geestelijk Israël ook de joden horen. De Kerk bestaat immers uit jood en heiden.