Vraag
Ik zit eigenlijk met een probleem. Ik ben nu negen weken zwanger van ons derde kindje. Mijn zus is tot nu toe niet zwanger geworden. Ik vind het zo vreselijk erg om het tegen haar te vertellen. Ze is altijd ontzettend lief voor mijn twee kinderen. Ik weet gewoon niet hoe ik het moet doen.
Antwoord
Beste aanstaande moeder,
Geen idee of u al een poosje wacht op mijn antwoord... Ga morgen (liever nog vandaag!) naar uw zus om uw blijde nieuws te vertellen! Of wel: wacht niet langer!! Want, hoe langer u wacht, hoe meer u er tegen op gaat zien. En u wilt toch niet wachten tot zij het zíét aan uw veranderende lichaam? Misschien hééft zij het allang in de gaten, of heeft iemand haar een en ander verteld... al met al: veranderen kunt u het niet en met zuslief is -als het goed is- zowel blijdschap als verdriet te delen!
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Je kan ook vragen hoe ze vind dat ze zelf nog niet zwanger is. Je kan gerust eerlyk aangeven dat je het lastig vind om het blyde nieuws te vertellen.
persoonlijke kwam de foto via mail het beste over,
bij een bezoek krijg je te maken met emotie en verwerking en een moeilijk gesprek
bij een kaartje of een foto of een filmpje komt het zachter aan, ga een paar dagen later met z'n 2e op de koffie en praat er dan over (niet over je misselijkheid maar over jullie vreugde en hun verdriet). voor mannen is het ook moeilijk maar ze zijn zo bikkel hard dat ze hun verdriet niet uitten
dus
stap 1 maak met een foto of een video of een kaartje de zwangerschap bekend
stap 2 bezoek ze enkele dagen later of nodig ze uit voor de koffie
stap 3 dwing ze niet tot aandacht geven, dat doen ze vanzelf wel en moet komen want is een stukje verwerken
stap 4 confronteer ze niet met allerlei zwangerschaps kwaaltjes
de gedachte is van vele echtparen die nog geen kinderen hebben :
niet klagen maar dragen wees vrolijk en welgezindt jullie krijgen een kind
goede zwangerschap en succes met de opdracht
Ik zou er wel voor kiezen om het hen niet in de volle groep te vertellen, maar ga er samen heen en hou het bezoekje kort. Zo kunnen ze nadat jullie weg zijn gegaan hun tranen laten vloeien. Voor hen is jullie zwangerschap de zoveelste bevestiging van hun eigen onvruchtbaarheid. Als ze hun verdriet uiten waar jullie bij zijn: huil mee, erken hun verdriet, verwacht geen blijdheid, geen felicitatie... laat hun primaire reactie er maar gewoon zijn. Er zal daarna vast een moment komen waarop ze op hun manier toch mee zullen leven.
Zelf heb ik helaas de ervaring met herhaalde miskramen en dan is het soms zo moeilijk om blij te reageren op het blijde nieuws. Ik vond het erg moeilijk als mensen dat van mij verwachtten. Mensen weten niet wat voor enorm verdriet er in je schuilgaat als het krijgen van kinderen niet loopt zoals je graag zou willen.
