Vraag
Ik heb erg last van mijn geweten en vraag mij bij alles af of ik er wel goed aan doe dit te doen. En soms weet ik dat het niet goed is en toch doe ik het. En dan zit het me soms weken niet lekker. Waar komt dit gevoel vandaan en waarom ga ik er tegen in?
Antwoord
Bij ons geweten denken wij gewoonlijk aan het 'stemmetje van binnen dat ons corrigeert'. Waar komt dat vandaan? Het komt vanuit onszelf. Het komt vanuit onze behoefte om ons rekenschap te geven van onze daden en in overeenstemming te willen leven met het normstelsel waaraan we ons gebonden weten. Een christen zei: Ons geweten is het natuurlijk vermogen in ons om Gods wil te onderkennen. Sinds de zondeval zijn wij mensen er niet meer toe in staat om vanuit ons geweten Gods wil volmaakt te onderkennen. Daar hebben wij het duidelijke Woord van God en de verlichting door de Heilige Geest voor nodig.
Algemene kenmerken van ons geweten zijn:
a. Door de zonde kan ons geweten "dichtgeschroeid" worden en heel ongevoelig worden. Eerst willen wij ergens geen kwaad meer in zien, en daarna zien we het ook werkelijk niet meer.
b. Door het onderwijs van het Woord van God en het werk van Gods Geest kan ons geweten steeds gevoeliger worden en steeds helderder gaan spreken.
c. Als ons geweten 'verkeerd' is voorgelicht kan het ook verkeerd gaan werken. Als ons bijv. altijd wordt verteld dat housemuziek goed is, en dat het verkeerd is om snoepjes te eten, zal ons geweten gaan 'spreken' als we snoepjes eten, terwijl het 'zwijgt' als we op onze kamer housemuziek hebben aanstaan. Je kunt dus niet altijd op je geweten afgaan. Dat kan alleen als het goed is voorgelicht.
Bij de vragensteller spreekt het geweten erg en is het zeer gevoelig. Aangezien ik niet weet over wat voor kwesties het werkelijk gaat, ben ik ook niet precies in staat om aan te geven waar het vandaan komt.
Er zijn verschillende mogelijkheden.
1. De vragensteller is erg onzeker. Zit met zichzelf. Weet niet goed wat te doen. Is wat karakter betreft erg bang om fouten te maken. Vooral jongeren kunnen daar in hun ontwikkeling naar de volwassenheid mee te maken hebben. Het is goed om met anderen te praten over dingen waar je zelf niet uitkomt. Misschien kun je je vragen ook concreet stellen aan Refoweb? Als je eigenlijk wel weet dat dingen verkeerd zijn, doe ze dan niet. Als je het idee hebt dat jij wellicht denkt dat iets verkeerd is, terwijl daar geen echte grond voor is, heb het er dan eens met een ander over. Als je een jongere bent met ouders, mag ik dan vragen: praat je wel eens met je ouders?
2. De andere mogelijkheid is dat de vragensteller overtuigd is van de waarheid van Gods woord en de Heilige Geest maakt dat het geweten gevoelig is geworden en spreekt. Dat is dan op zich iets om dankbaar voor te zijn, ook al is leven met een onrustig geweten niet gemakkelijk. Heel belangrijk is, hoe je dan met de stem van het geweten omgaat. Ga je er tegenin? Sla je "de verzenen tegen de prikkels"? Dat gaat heel gemakkelijk, omdat je een zondige natuur hebt, en omdat de zonde altijd 'lekker' lijkt. Negeer je je geweten steeds, dan kun je je verharden. Mensen hebben hierdoor hun geweten ongevoelig gemaakt. Leef zo alsjeblieft niet!
Of wil je ernaar luisteren, en laat je je door je geweten de weg wijzen? Dat is het beste. Ben je dan klaar met het verkeerde niet te doen? Natuurlijk niet. Want al laat je zoveel mogelijk het verkeerde na, en vinden alle mensen dat je voorbeeldig leeft, zonder het geloof dat God om Christus wil ook jouw zonden vergeven heeft, vindt je geen echte vrede. Zoek daar vooral naar.
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A. de Lange
- Geboortedatum:06-03-1960
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Nieuw-Lekkerland
- Status:Actief
