Dochtertje wordt gepest

Onderschat pesten nooit... Het kan iemand echt voor de rest van zijn/haar leven beschadigen. Vroeger ben ik zelf ik gepest. Pesters kiezen misschien iemand uit die niet zoveel terug doet, dat is een makkelijk slachtoffer. Maar nooit is de gepeste de schuldige of zou de gepeste dingen 'anders moeten zien/voelen'. Maak de school echt duidelijk dat er wat moet veranderen. Uw kind een dagje thuishoren kan soms net een zetje geven om de ernst van de situatie aan te geven. Een gesprek met alle ouders/moeders van de pesters bij elkaar kan erg helpen, ouders weten soms echt niet wat hun kind doet op school. Sterkte er mee!

Natuurlijk is degene die gepest wordt niet de schuldige,  ook moet zij/hij niet anders gaan voelen. De pesters hebben correctie en opvoeding nodig.
Daarnaast heeft een kind dat wat verlegen is, of sociale omgang lastig vindt, ondersteuning nodig.
Help het kind met een cursus of een andere vorm van sociale vaardigheidstraining. Daar kan het de rest van het leven baat bij hebben. Op een gegeven moment zijn er geen juffen, meesters, moeders en vaders om hen te beschermen.

Wij hebben dit helaas meegemaakt met onze zoon. En dit heeft veel te lang geduurd!. Wij hebben hem op een gegeven moment van school gehaald in groep 7 en hem naar een andere school laten gaan. Daar zagen we tegenop want ook daar kan gepest worden. Maar het kon bijna niet erger worden. Dit ging goed! we zijn daar enorm dankbaar voor. We hadden het achteraf bekeken jaren eerder moeten doen.
Hij had geen enkele vriend meer op de eerste school, het heeft er enorm ingehakt. Uiteindelijk heeft het geresulteerd in een PTSS. Hij heeft EMDR gehad en dat heeft hem goed geholpen. Maar af en toe kwamen de klachten en depressieve gevoelens terug. Het heeft al met al 4 jaar geduurd voordat zijn emoties niet meer zo heen en weer gingen. Hij is 15 nu en heeft vrienden en een leuke klas op de middelbare school en we zien hem sterker worden.

Ik maak me eigenlijk best wel kwaad om opmerkingen als "probeer haar te versterken, maak het minder groot", of dat zij op sociale vaardigheid training moet. Zij moet niets! de klas moet wat. Ik heb veel gesproken en gelezen over pesten, en echt het enige wat helpt is de klas verantwoordelijk maken voor de sfeer. Als pesters geen kans krijgen, als er positieve versterkers komen in de klas houdt het op en NIET eerder.
Bij de eerste school was er 1 IBer die dit heeft geprobeerd ( met de hele klas praten over pesten en hoe dat te stoppen) en dat leek even te helpen. Maar het was te ver heen en er was een te onervaren leerkracht op die groep. De bovenbouw coördinator zei op een gegeven moment zelfs tegen ons "ik heb nog nooit gehoord van een kind wat PTSS kreeg door pesten, dit komt door kindfactoren ( van onze zoon dus)" Nou praat eens met psychologen zou ik zeggen. Ongelooflijk.
Bij Eleos, waar we kwamen zei de psychologe "als een kind tegenover 5 pesters staat en niemand komt voor je op dan ben je weg als kind, dan kun je niets meer. Het is echt onzin om te denken dat een sociale vaardigheidstraining dan gaat helpen" En wat wij op de reformatorische school dan ook nog te horen kregen. "we zijn helaas allemaal van dezelfde lap gescheurd" woest kan ik er nog om worden.

Wat betreft je dochter, ik lees dat zij nog wel vriendinnen heeft. Komen die voor haar op?
Of worden die ook gepest? Hoor je van andere ouders dat andere kinderen ook problemen hebben? Achteraf bleek in de klas waar onze zoon zat met name ook veel meiden een hele nare tijd te hebben gehad in die klas. Het was dat de meesten nog wel 1 of 2 vriendinnen hadden waardoor ze het volhielden maar uiteindelijk vonden heel veel de klas niet leuk. Dus ik zou eens gaan vissen bij andere ouders. Dan kun je evt met meerderen naar de juf of meester stappen. En ja soms helpen dingen als trainingen om haar wat sterker te maken. Maar maak haar niet verantwoordelijk voor het pesten. Ook tegen onze zoon werd gezegd dat hij gevoelig was en dat hij veel pesten noemde wat geen pesten was. (onzin want op buitenschoolse clubjes zoals scouting is hij nooit gepest)
Je kunt zeggen: "wij helpen onze dochter maar jullie moeten de klas aanpakken" maar het feit is dat veel onderwijzend personeel het gewoon niet kan. Nu beledig ik misschien een grote groep, maar dat is helaas wel mijn ervaring.Ze focussen teveel op het gepeste kind of zeggen tegen pesters "foei Pietje of Truusje dat mag je niet doen" maar Pietje en Truusje weten allang dat er geen grote consequenties aan hun gedrag vast zitten, sterker nog zij worden misschien bij de andere kinderen wel populairder. Als er wordt gefocused op kinderen die meelopers zijn of kinderen worden versterkt die dit ook niet willen en het liever gezellig hebben in de klas kom je verder.
Ik weet niet in welke klas je dochter zit maar als het echt niet gaat zou ik rond kijken naar een andere school. Thuishouden is geen optie lijkt mij. Sterkte!

Ons kind werd ook enorm gepest en er werd nagenoeg niets aan gedaan. Ook werden de feiten omgedraaid: het zou ook deels door zijn gedrag komen. Hij is nu 20+ en zegt: als ik hem nu tegen kom dan trap ik hem dood.

Ik heb op gegeven moment bovenschools directeur gemaild en gezegd dat ik mijn kind van school thuis zou houden als er niet iets zou veranderen. Dat kon ik niet maken volgens hem i.v.m. de leerplicht. Dan hebben jullie een probleem zei ik, want jullie zorgen voor een onveilige situatie waar ik mijn kind niet meer in wil hebben.

Ben een keer aan de deur geweest bij die ouders, moeder kwam aan de deur, de jongens liepen mee en die gaven mij een grote mond en moeder stond erbij en zei niets. Later heeft mijn man de vader aangesproken op het feit dat ie beter eens wat meer aandacht aan zijn gezin kon geven ipv overal in zijn zwarte pak te lopen. (vader zei: ik heb geen tijd, ik moet naar een kerkenraadsvergadering)

Ik ben ook heel erg gepest als kind, en het allerbeste wat me is overkomen is dat mijn ouders me op een andere school hebben gezet. Helaas was dat pas in groep 7. In het begin werd ik daar ook lastig gevallen, maar de docent heeft het direct klassikaal bespreekbaar gemaakt, waardoor de kinderen inzagen dat wat zij deden mij heel veel pijn deed. De meisjes die daarna met mij wilden spelen zijn in de laatste anderhalf jaar van mijn basisschooltijd hele lieve vriendinnen geworden.

Ik raad je dan ook aan om je kind zo snel mogelijk op een andere school te zetten, zodat ze een nieuwe kans krijgt. Gun je kind een veilige omgeving.

Wat erg voor je dochtertje en ook voor jou als moeder!

Vanuit mijn ervaring uit het onderwijs weet ik dat het betrekken van de ouders van de pesters van grote invloed kan zijn. Zaak is wel dat school dit doet en dat je als moeder/ouders dit niet zelf gaat regelen. Ik lees ook berichten hier over het zoeken van een andere school, dit kan wel helpen. Maar: hoe lastig het ook klinkt, het gepeste kind neemt ook zichzelf mee en komt op een andere school in een groep die al gevormd is en wat betreft het sluiten van nieuwe contacten/vriendschappen echt niet makkelijk is. Zeker omdat in het geval van jouw dochter er wel leuke meisjes/vriendinnetjes in de klas zijn.

Misschien heeft je dochter ook wel iets meer nodig he, dat is helemaal geen schande. Maar het kan niet zo zijn dat alles bij je dochter zou liggen en de kinderen uit haar klas ongestoord door kunnen gaan.

@ jufMaria,
Sorry. ik denk dat je er helemaal naast zit. In mijn ervaring kijken ouders weg of zeggen dingen "het is ook wel een raar kind, of hij of zij is ook veel te gevoelig" Ja je moet als leerkracht ook de ouders van pestende kinderen erbij betrekken maar ik heb er niet veel hoop en verwachting van. En ook jij zegt weer "misschien heeft je dochter iets meer nodig, dat is geen schande"
Het allereerste wat moet gebeuren is dat het pesten stopt en dán kun je nog eens kijken wat het kind nodig heeft. Waarom verwachten jullie als onderwijzend personeel dat een gepest kind moet veranderen en wat dan?? dan stopt de klas?? Wat moet je als 9 of 10 jarige als de gepest wordt door meerdere leerlingen en je daar in je eentje tegenover staat?
Ik denk dat als je een niet functionerende klas hebt je beter alle ouders kunt uitnodigen en de ouders van meelopers of kinderen die het ook maar moeilijk vinden moet stimuleren ( en hun kinderen natuurlijk) om rond het gepeste kind te gaan staan. Lees onderzoeken maar na, dat is echt het enige wat helpt en niet al die waardeloze kanjertrainingen met die stomme gekleurde petjes en dat een kind dan te horen krijgt dat ie niet zielig moet doen ( gebeurde met mijn kind), nergens werd hij gepest maar alleen op school en dan kregen we ook nog te horen dat er iets aan hem zou mankeren. Sorry ik word nog steeds emotioneel en boos, en elke keer als ik hoor dat er een ander kind wordt gepest en dan weer antwoorden komen, dat ook het gepeste kind iets moet of op kanjertraining of weet ik het wat... dan word ik eerlijk gezegd nog steeds kwaad.

Wat verdrietig dat je dochter wordt gepest. De school zou hier zeker een actieve rol in moeten spelen en iets moeten organiseren om de groepsdynamiek te verbeteren. Tegelijkertijd is het belangrijk om ook het standpunt van de leerkracht serieus te nemen.

Als ouder kun je veel betekenen door je dochter te ondersteunen en haar weerbaar te maken. Creëer een veilige plek waar zij haar verhaal kan doen zonder oordeel. Gevoelige kinderen zien en voelen vaak veel, maar dat mag nooit een excuus zijn om te pesten of om de situatie te bagatelliseren.

In mijn ouderlijk gezin hebben we iets soortgelijks meegemaakt. Als broers en zussen waren we wat anders dan de rest (hoogbegaafd) en waren jaren het mikpunt. Mijn ouders hebben destijds zowel mentale als fysieke ondersteuning/uitdaging gezocht, zonder alles af te schuiven op school of de pesters. Hun houding was nuchter en actief. Pesters hebben vaak zelf problemen en de leerkracht ziet niet alles, maar dat maakt de situatie niet minder ernstig. Op een gegeven moment liep het hoog op en mijn vader zei: “Verkoop hem dan een tik op z’n neus.” De volgende dag konden mijn ouders naar school… Ik zeg niet dat dit de juiste manier is, maar het pesten stopte. De cirkel was doorbroken en er was nu wel een gesprek mogelijk.

Persoonlijk ben ik voor het weerbaar maken van kinderen, zonder als ouder alles zelf te willen oplossen. Maar neem het probleem wel serieus. Stap uit de emotie, bekijk ook de gezichtspunten van de leerkracht en zelfs van de pesters. Zo kun je een constructief gesprek voeren met de leerkracht en eventueel de directeur.

Sterkte en wijsheid gewenst!