Rockmuziek zonder tekst

Bij twijfel niet inhalen.

Beste vraagsteller, blijkbaar weet je het “antwoord” zelf al op deze vraag…?
Maar zeg eens eerlijk, beluister je deze muziek dan uitsluitend zonder teksten?
Hoor het graag.

Brengt het je dichter bij God, of verder van Hem af? En als het 'neutraal' lijkt: stilstand is achteruitgang.

Zonder tekst, dan is het niet mis. Zo slim was ik wel in 1971 en kocht alle elpees van Ekseption. Maar er kwamen ook andere elpees en ik raakte daar diep, heel diep aan verslaafd. Tot het occulte toe. Trouwens, ik was ook verslaafd aan klassieke koormuziek. Dat was nog erger dan de popmuziek. Ik brak dus met het klassieke koor. En mocht de Heere leren kennen. (heb me bekeerd - wat precies hetzelfde betekent maar dat mocht ik niet zeggen - dat de Heere alles deed snapte ik tig jaar later pas). De popmuziek ging er ook uit. Ik mag het nog steeds niet horen. Maar andere popmuziek bleef want de starre psalmen boeiden me niet zo. Nog steeds maak ik muziek en speel dat met gevoel in onze kerk. Ook de oude liederen. Maar starrigheid hoeft echt niet hoor. Psalmen zo hard mogelijk blèren (!) heb ik ook meegemaakt op Urk. Dat is niet tot eer van God.
Ik ben (bijna) uitgekeken op alle muziek die niet Christus verheerlijkt. De pop en rock afgoden overlijden de één na de ander. Alleen muziek voor Christus mogen we eeuwig zingen. De rest wordt vergeten.

Er is ook genoeg christelijke muziek hoor, luister eens naar o.a. stryper, kutless, spoken, skillet. Velen hier zullen het lawaai vinden ;-)

Moet wel zeggen dat ik zelf tegenwoordig liever naar Opwekking luister, dat zit tegenwoordig regelmatig kwalitatief ook goed in elkaar met een goede gitaarsolo tussendoor en meer aandacht voor de sound.

De zware muziek kent gemiddeld ook zwaardere teksten. Ik word meer blij van teksten waar naast de diepte ook de verwondering doorklinkt.

Nog een goede tip: Damascus. Diepgaande teksten, goede sound. Ook als je niet van hiphop houdt een aanrader!