Abortus ondergaan
C.A. Hoekman | 9 reacties | 19-04-2022| 12:38
Vraag
Hier een heel zondig mens. Nu in een hulptraject. Ruim 20 jaar geleden heb ik een abortus ondergaan. Daarna overgetrouwd in de Gereformeerde Gemeenten. De kinderen zijn gedoopt, maar achteraf is dat huichelarij van mij geweest. Ik heb geen recht meer op leven...
Deze vraag werd ook besproken in het programma 'Pastorie online':
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
Lieve moeder,
Ik begin bewust met deze aanspraak. Je bent toch de lieve moeder van kinderen? Die jou nodig hebben en hun leven zonder jou niet kunnen indenken. Je hebt geen recht meer op leven, zeg je. Maar je kinderen willen wel graag hun moeder bij zich hebben en van hun moeder (mama) houden. En als moeder mag je wel je liefde en zorg geven aan je kinderen. Jij hebt je kinderen nodig en je kinderen kunnen niet zonder jou. Deze liefde en zorg heeft onze God aan jou toevertrouwd. In het antwoord aan jou blijft dat mijn uitgangspunt en ik bid, dat het voor jou als moeder, het door God gegeven ankerpunt is en blijft. Moeder in je gezin, een hoge roeping.
En dan je vraag, je noodkreet. Hier een heel zondig mens, nu in een hulptraject. Ruim 20 jaar geleden een abortus ondergaan. Daarna overgetrouwd in de Ger. Gem. De kinderen zijn gedoopt, maar achteraf is dat huichelarij van mij geweest. Ik heb geen recht meer op leven...
Deze enkele regels geven een zee van pijn, geestelijk lijden en ontreddering weer. Al 20 jaar loop je met dit gat in je leven. Ik denk dat je hebt geprobeerd het te vergeten, te verdringen, er over heen te leven. Zo gewoon mogelijk doen zou je levensdevies geweest kunnen zijn. Maar wat je ook probeerde, het bleef verwoestend knagen in je hart en gedachten. Overtrouwen, kinderen laten dopen, achteraf is het huichelarij geweest. En dan, ik heb geen recht meer op leven...
Het is goed dat je in een hulptraject zit. Je hebt dringend professionele hulp nodig, maar niet minder ook pastorale hulp. Ik heb de indruk dat het daaraan in je eigen omgeving ontbreekt. Zullen we samen proberen een weg in Gods Woord te zoeken? We zijn alle twee van dezelfde lap gescheurd en zondaren voor God, allebei moeten we van genade leven. En juist het woord genade geeft hoop en moed en perspectief voor de toekomst. Ik denk wel met het grote verschil dat bij jou het zicht op onverdiende genade en goedheid van God ontbreekt. Wanneer je het woord genade niet meer durft gebruiken en je het zelfs in je gebed niet meer durft of wilt gebruiken, kom je in een diep en groot gat terecht. Alles wat je doet, wordt dan door jezelf negatief en verkeerd beoordeeld.
Ik denk concreet aan wat je schrijft in je vraag: daarna overgetrouwd, de kinderen zijn gedoopt, maar achteraf was dat huichelarij. Is een kerkelijk huwelijk huichelarij? Is het huichelarij dat aan je kinderen de Heilige doop bediend wordt? Een zegen vragen over je huwelijk is zo nodig en je kinderen mag je toch de inlijving in Gods verbond niet onthouden? De zegen van het verbond is gelukkig niet afhankelijk van de kwaliteit van de vader en/of moeder. God zal Zijn waarheid nimmer krenken, maar eeuwig Zijn Verbond gedenken, ondanks ons.
Volgens mij is er wat anders aan de hand. Wat jij huichelarij noemt, noem ik dubbel. Je heb over je huwelijk Gods zegen afgesmeekt, maar je moest eens weten, dominee..., o God, help!
Je hebt je kinderen in de gemeente van God gebracht om het teken en zegel van Gods Verbond te ontvangen, maar je moest eens weten, dominee.., dat eerste kindje, o God, help!
Alles zo dubbel, zo geschonden, zo onzuiver, toen en nu. Hoe moet je nu verder? Zullen we samen terug gaan naar dat duistere moment? Je abortus. Een ontredderde jonge vrouw, ongetrouwd, zwanger, de schande, geen toekomstperspectief. Er moest een snelle oplossing komen. Wie er allemaal getuige van waren, weet ik niet. Eén ding geloof ik, je bent min of meer gedrongen en gedwongen een abortus te ondergaan. Zonder God heb je deze keus gemaakt, samen met die er van af wisten. Geen noodkreet tot God, maar een zogenaamde noodgreep door de mens.
Hoe verder? Zullen we samen onze knieën buigen? Met David. Je weet wel die man naar Gods hart. Zie je David gaan op het dak van zijn paleis? Hij heeft eindelijk eens rust, na al die oorlogen. Zie je Bathséba op het dak van haar huis een bad nemen? Zie je David kijken? Helaas geen noodkreet tot God, maar een greep naar het verbodene. Geen gebed maar overtreding van het gebod. Helaas ook geen Bathséba die David afwijst. Samen duikelen ze in een zwart gat.
Hoe verder? Zullen we samen onze knieën buigen? Met David uit psalm 32 en psalm 51. Het zijn psalmen door David gedicht na zijn zonde met Bathséba. David moet het hebben van de vergeving van zijn zonde. En dat gebeurt na de belijdenis van zijn zonde. “Mijn zonde maakte ik U bekend en mijn ongerechtigheid bedekte ik niet. Ik zei: Ik zal belijdenis doen van mijn overtredingen voor de HEERE, en U vergaf de ongerechtigheid van mijn zonde” (Ps. 32:5). Dat was het begin van Davids herstel. Belijdt het met David, want jij moet het ook hebben van vergeving.
David kon het nooit meer goed maken, overspel met Bathséba, de door hem geregisseerde dood van Uria. Een puinhoop van zijn leven gemaakt. En tot overmaat van ramp wil hij zijn zonden bedekken, niet over praten, verdringen. Misschien herken je het. Maar het helpt niet, het lost niets op.
Hoe ik dat weet? In vers 3 lees je het. Toen ik zweeg, werden mijn beenderen verouderd in mijn brullen, de hele dag. David teerde weg onder al zijn jammerklachten, omdat hij zweeg. Een heel jaar lang wil hij zijn zonde ontlopen, terwijl de aanklachten in zijn hart en leven groter worden. Een les voor ons allemaal, bedekken is moordend, belijden is bevrijdend. Doe het, je bent er goed mee.
Zie je Nathan gaan (2 Samuël 12)? David vlucht en God zoekt hem op, wat een genade! Weet je het nog, van genade moeten we het hebben, onverdiend en verzondigd. En toch... genade! Hoor maar in vers 7 wat Nathan zegt tot David: U bent die man. David kan niet meer vluchten en belijdt het: Ik heb gezondigd tegen de HEERE (vers 13)! Zo’n belijdenis is genade van onze God.
Je zegt, ik zie geen Nathan, God laat me gaan. Vergis je niet! God heeft Zijn Nathan (Zijn Woord) al lang naar jou gestuurd. Waarom al die onrust, die vertwijfeling? God laat je niet los, Zijn Geest maakt je onrustig. Kom terug David, bedoelt Nathan op Gods bevel te zeggen. Kom terug zegt onze God tegen jou. Kom dan en laat ons samen rechten, zegt de HEERE; al waren uw zonden als scharlaken, zij zullen wit worden als sneeuw, al waren zij rood als karmozijn, zij zullen worden als witte wol (Jes. 1:18). Geef je over aan Gods liefdevolle nodiging. Hoor je David weer? En U vergaf mijn ongerechtigheid, mijn zonde (Ps. 32:5). God laat Zich vinden, ook nu.
Ik neem je mee naar het kruis van Golgotha. Is er voor mij vergeving, is er voor mij uitkomst, toekomst? Twee moordenaars aan Jezus’ zijde gekruisigd. Zien ze wat in Jezus? Moordenaars zonder toekomst en een Zaligmaker Die Zijn dood tegemoet gaat. Totdat die ene tot zichzelf komt, meer gaat zien in Jezus dan een medekruiseling. Hij heeft Jezus horen bidden: Vader vergeef het hun want zij weten niet wat zij doen (Luk. 23:34). Hoor jij het ook? Zou de Geest het niet gebruikt kunnen hebben om zijn zonde te zien in het licht van Gods heiligheid. Een moordenaar gaat bidden en belijden. Alsof je Psalm 32 leest. “Bekend’, o Heer, aan U oprecht mijn zonden, ‘k verborg geen kwaad, dat in mij werd gevonden.” Zou Jezus dat onbewogen aanhoren? Wat denk je?
Wat een heerlijke Zaligmaker is deze Redder en Heiland. Die ene noodkreet: “Heere, denk aan mij”, brengt hem Thuis (Luk. 23:43). Wij belijden het samen: er is vergeving, altijd bij U geweest. Geloof het en aanbidt het.
Hoe nu verder? Ik wil terug naar het begin van mijn antwoord. Moeder in je gezin, een hoge roeping. Laat niet alles cirkelen om wat er is gebeurd in het verleden. Je mocht van God verder in je gezin, met je man en kinderen. God liet David niet los, Hij gaf de moordenaar niet aan zijn lot over. Op hun noodgeschrei deed Hij grote wonderen. Zou God Zijn genade vergeten? Vind je in de Bijbel een Jezus Die zondaren wegstuurt? De Bijbel is vol van geredde zondaren. Ik denk aan Paulus die Gods gemeente heeft vervolgd, een man vol moord en dreiging. Alles valt hem uit handen in Hand. 9.
En toch mag hij opnieuw beginnen, maar nu volgens Gods plan. En wat hebben we veel gekregen in Paulus. Een Evangelie wat vol is van de enige Naam onder de hemel gegeven, de Naam van onze Heere Jezus Christus. Jezus Die met zondaren wil eten en drinken (Luk. 15:2).
Vlucht tot deze Jezus. Geef alles, ook van 20 jaar geleden, uit handen en leg het in Zijn milde handen. Leg je aan Zijn voeten neer en zeg het maar: O, Zoon van David, ontferm U over mij, over mijn kinderen en leer me moeder zijn achter U aan. U zoekt mijn hart, mijn oog blijft op U staren. Ik wil en ik kan zonder U niet verder. Met Hem mag je verder en achter Hem aan komt het goed.
Je kunt me, wanneer je daar behoefte aan hebt, bereiken via de vragenrubriek van Refoweb voor mijn emailadres.
Hartelijke groet en Gods leiding en zorg toegebeden,
C. A. Hoekman, Kapelle
Lees ook: 'Abortus gepleegd'
Dit artikel is beantwoord door
C.A. Hoekman
- Geboortedatum:23-09-1943
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Kapelle
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Dhr. Hoekman was ruim 40 jaar ouderling in de Ger. Gem.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
wat een liefdevol antwoord van dhr. Hoekman! uitprinten en lezen en herlezen!
Zegen voor u
Maar lieve moeder:
'Ik, Ik ben het Die uw overtredingen uitdelgt omwille van Mijzelf(!), en aan uw zonden denk Ik niet.'
'U zult al hun zonden werpen in de diepten van de zee.'
U bent nodig. U bent waardevol. 'En Jezus zeide tot haar: Zo veroordeel Ik u ook niet; ga heen, en zondig niet meer...'
Zie niet op uzelf, zie op Hem, en Hem alleen.
Ik heb ook geen recht op leven, maar Hij heeft mij gered.
In gedachten sla ik mijn armen om je heen en wil je zeggen dat Hij al onze ongerechtigheid op Zich genomen heeft.
Ik zal voor je bidden lieverd.
Wat een mooi antwoord op je vraag. Ik werd er door vertroost. Ik sta naast je. Ook ik had al lang moeten branden in de hel. Maar voor de grootste zondaar ís er genade! Onbegrijpelijk, maar waar!
Hij kan, en wil, en zal in nood,
Al lig je midden in de dood,
Volkomen uitkomst geven!
10 Indien wij zeggen dat wij niet gezondigd hebben, zo maken wij Hem tot een leugenaar, en Zijn Woord is niet in ons."
Weet je wie de waarheid niet sprak? Petrus. Tot driemaal toe verloochende hij Jezus. Maar Jezus keek hem aan en redde hem. Jezus zegt tegen Petrus, als de discipelen in de hof in slaap vallen: Kunt gij dan niet één uur met Mij waken? (Matth. 26:40). Jezus had hier kunnen zeggen dat Hij niet meer voor Petrus zou lijden, maar dat deed Hij wel. En heeft Jezus Petrus niet van tevoren gewaarschuwd voor zijn verloochening?
Petrus vroeg vóór deze gebeurtenis hoeveel hij zijn broeder vergeven moet. Jezus zei toen: tot zevenmaal zeventigmaal. Hiermee toont Jezus aan dat wij onbeperkt moeten vergeven. Zou God dan niet onbeperkt vergeven?
Het kan alleen door Christus.
Hier een zondig man, zonder enig recht op leven. Op goed, eten, veiligheid of liefde. Een man die zijn naasten bedrogen heeft, zwak is, keer op keer weer struikeld. Maar toch vast blijft houden aan Zijn offer... Ik ben genoeg zegt Hij... Als jouw Schepper dat zegt, waarom dan daar door angst en twijfel heen niet aan vasthouden? Die moordenaar aan het kruis kreeg vergeving, dus ook jij.
En die doop? Die is niet van jouw, gedoopt in naam van de Vader, Zoon en Heilige Geest... Ook zij zijn veilig in Zijn armen....
Manasse heeft vele kinderen vermoord, door hen te offeren aan een afgod. Afschuwelijk, maar waarom denk je dat dit verhaal eerlijk is opgetekend in de Bijbel?
Omdat we verder mogen lezen: Manasse belijdt zijn schuld, en God vergeeft Hem! Onbegrijpelijk, maar helemaal waar! Dat is genade!
Dat is de enige weg: belijdt het aan God. Vertel Hem alles (Hij weet het toch allang, maar Hij wil het van jou zelf horen) en belijd je schuld, dan ZAL God je vergeven. Dat belooft Hij namelijk Zelf! En Hij liegt nooit!
Doen hoor! Niemand heeft uit zichzelf recht op leven, maar God is zo genadig dat Hij ons dat geeft. En als Hij jouw zonden vergeeft, ziet Hij jou door Jezus Christus heen als een volmaakt persoon, alsof je geen zonden gedaan zou hebben. En daarom belooft Hij ook nog het eeuwige leven. Enkel uit genade door het werk van Jezus Christus. Wij mensen kunnen dat eigenlijk niet begrijpen, maar God Zelf zegt dit en belooft dit in Zijn eigen Woord. En Hij is betrouwbaar!
