Vriendin toont weinig initiatief

Sinds twee maanden heb ik een vriendin. We hebben het heel goed met elkaar en daar ben ik erg blij mee. Ik mis wel initiatief van haar kant. Concreet bedoel ik daarmee, ze neemt geen initiatief voor een goed gesprek, voor een knuffelpartijtje, voor een spontaan idee om iets te gaan doen, om positieve woorden uit te spreken, of om uit te spreken hoe ze ergens over denkt.

Als ik initiatief neem voor één van deze dingen, doet ze altijd wel helemaal mee. Daarom geloof ik dat ze onze relatie erg waardeert. Dat relativeert het ‘probleem’ natuurlijk. Maar toch zou ik het ook leuk vinden als zij eens initiatief neemt bij de punten die ik zojuist noemde (wat mij betreft kernpunten in een relatie!). Dat komt wat actiever over. Overigens vind ik het geen probleem om vaak initiatief te nemen, het gaat mij erom dat bijna al het initiatief van mijn kant komt.

Wat wellicht goed is om te noemen: ik ben 22 en zij 18. Gezien het leeftijdsverschil kan ik me er wel wat bij voorstellen dat ze het initiatief wat meer van mij af laat hangen. Hoewel ik volgens mij alle moeite neem om haar veilig te laten voelen, kan ze best onzeker zijn over zichzelf (wat gezien haar leeftijd misschien heel normaal is). Wellicht houdt dat haar tegen om initiatief te nemen. Daarnaast is ze ten opzichte van anderen ook niet vaak degene die initiatief neemt.

Uiteraard heb ik ook wel eens tegen haar gezegd dat ze wel wat meer initiatief mag tonen, soms wat indirecter, soms wat directer. Maar dat lijkt niet echt te landen. Mijn vraag is of mijn wens realistisch is. Aan de ene kant vind ik dat ik moet accepteren dat ze wat minder initiërend is, omdat dat gewoon haar karakter is. Bovendien kan het best veranderen als ze wat ouder is of als we wat langer een relatie hebben en moet ik misschien gewoon wat geduld hebben. Anderzijds vind ik wel dat in een relatie initiatief van beide kanten moet komen, ongeacht leeftijd of karakter. Het is nu eenmaal fijn om te zien dat je vriendin spontaan en actief de moeite neemt voor je relatie. Ik merk dat ik dat nu best wel mis. Ik ben benieuwd hoe ik hier het beste mee om kan gaan!

Beste vraagsteller,

Je bent benieuwd hoe je om kunt gaan met je vriendin in -wat je zèlf noemt- een heel goede relatie. Hoe góéd is die relatie daadwerkelijk als je toch datgene wat voor jou wezenlijk is (ik lees: initiatief nemen) blijkt te missen? Zonder nog inhoudelijk iets te zeggen is dit wel meteen de vraag die bij mij naar boven komt. Enfin, het antwoord kun jíj alleen maar geven. Net zo goed als alleen je vriendin het antwoord kan geven op je voorstellen tot het nemen van initiatief in verschillende opzichten. Vráág naar haar reden in plaats van iets te verwachten! Of stel voor om afspraken te maken in de trant van: vandaag bedenk ik een uitje, volgende week mag jij zeggen wat we gaan doen. Een goed gesprek: vandaag bedenk jij een onderwerp en stel je meteen voor dat zij de volgende keer iets aandraagt. Zo ontdek je hoe zij ergens over denkt en zo leer je tegelijk elkaar beter kennen. Want ook dat laatste is -wat míj betreft!- voorwaarde voor een goede relatie! Waarbij twee of drie maanden nog maar een heel pril begin zijn!

Je uit een paar vooronderstellingen, zoals leeftijdsverschil, en dat kan best een rol spelen. Een meisje van achttien lentes jong is de wereld nog aan het ontdekken, toch? En geldt dat eigenlijk niet ook voor een jongeman van tweeëntwintig jaar... of klink ik nou echt als véél ouder? Je dénkt misschien dat je de wijsheid in pacht hebt en de hele wereld aan kunt, maar begin maar eens met het opschrijven van je éigen verwachtingen en bespreek die in een serieus gesprek met haar! Zó groei je naar elkaar toe óf ontdek je dat je niet helemaal bij elkaar blijkt te passen. 

Samen een goede en welbestede verkeringstijd toegewenst!

Marijke Rots