Stille tijd houden met autisme
M. F. (Irma) Roobol-van der Sluijs | 1 reactie | 22-04-2020| 10:08
Vraag
Ik ben een jonge dame met een vorm van autisme. Het volgende houdt me al enige tijd bezig. Hoe moet ik stille tijd houden? Hoe kan ik dit het beste vormgeven? Er staat op internet zoveel over te lezen dat ik door de bomen het bos niet meer zie. Ik probeer dan het ene; wat vervolgens strandt. En later probeer ik wat anders. Maar het lukt me niet goed om dit vol te blijven houden. Heeft u tips voor mij?
Antwoord
Het houden van stille tijd kan voor iedereen weer anders zijn. Sommigen willen het op een vaste tijd en plaats. Voor anderen is het meer dynamisch en kan stille tijd op elk moment en op elke plaats.
Ik begrijp dat u door uw vorm van autisme wellicht wat meer behoefte hebt aan vastigheid en een duidelijke richtlijn hierin wilt hebben. Alleen denk ik dat u uzelf hiermee iets oplegt waardoor het een vorm van moeten wordt. En ik denk dat het hiermee zijn doel voorbij schiet...
Stille tijd hoeft niet vast geprikt te worden op één tijdstip. Het kan ook tussen de bedrijvigheid van alle dag door.
Als je kijkt naar het doel van stille tijd, dan is dat even samen-zijn met God. Even één op één... Je hart uitspreken naar Hem en luisteren naar wat Hij tot je wil zeggen. Stille tijd is op adem komen bij Hem. Noodzakelijkerwijs, anders heb je het gevoel dat je stikt (in geestelijk opzicht). Dus kijk uit dat het geen moeten en volhouden wordt, want dit kan zomaar neigen naar roomse bedrijvigheid.
Net wat u zelf schrijft, strandt dit ook vaak, omdat het stelselmatig en routinematig wordt. Stille tijd is ‘ademhalen’ bij Hem. En dat kan op elk moment van de dag. Zomaar als je wakker wordt of als je gaat slapen , maar ook op de fiets, in de auto, of tijdens een wandeling...
Leg hierin de lat voor uzelf niet te hoog, anders wordt het een krampachtig streven en daar is stille tijd nu juist niet voor bedoeld... Een zekere structuur hierin kan houvast geven, maar het moet geen doel op zich worden. Kom in de stille tijd tot rust in de nabijheid van Hem, die vrede geeft. Dat wens ik u van harte toe!
Hartelijke groet,
Irma Roobol
Dit artikel is beantwoord door
M. F. (Irma) Roobol-van der Sluijs
- Geboortedatum:21-02-1975
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Barendrecht
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
Functie: Ziekenverzorgende Somatiek & Psychogeriatrie
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
In aansluiting op het antwoord: Het helpt mij erg om het doel van stille tijd voor ogen te houden en als doel te stellen om per dag een aantal keer met God te spreken. De ene dag ben je erg druk met allerlei verplichtingen en dan lukt dat wat minder vaak; maar de andere dag is er misschien iets meer tijd en dan lukt dat beter.
Het is voor mij vooral belangrijk om het doel voor ogen te houden: Spreken met God en luisteren naar Hem. De manier waarop kan per keer verschillen. De ene keer bid ik op de fiets, en de andere keer denk ik tijdens de lunchpauze na over een Bijbeltekst. En weer een andere keer neem ik heel lang de tijd voor gebed. Het gaat er maar om dat je "wandelt voor Gods aangezicht".
