Man bemint andere vrouw

Hoe ga ik er mee om dat mijn man een andere vrouw bemint? Moet ik altijd weer blijven vergeven?

Beste lezeres,
 
Wat een lastige situatie voor u/jou. Ik weet natuurlijk niet hoever dat beminnen gaat. Is er sprake van een relatie, of van een verliefdheid?

Als vrouw mag je van je man een radicale maatregel vragen: dat hij geen enkele toenadering tot die vrouw zal zoeken. Soms is er een situatie waarbij je er niet aan ontkomt dat hij die ander ziet (denk aan de situatie waarbij je in één kerk zit of buren bent). Maar hij zal echt moeten breken met alles wat riekt naar een verdergaand contact of relatie.
 
Nog een paar vragen zou ik willen stellen:

-Hoe is uw onderlinge relatie als man en vrouw? Of zit daar ook een probleem? Soms (begrijp me goed, ik zeg niet: altijd) is een slecht huwelijk er de oorzaak van dat een van beiden naar een ander gaat kijken. Als dat zo zou zijn, is er natuurlijk alle reden om hard te werken (biddend om Gods hulp en leiding) aan het herstel van de onderlinge relatie.

-Hebt u hulp van buitenaf? Bijvoorbeeld in de persoon van een goede vriend(in), een ambtsdrager of een professionele hulpverlener? Soms kan er sprake zijn van een ziekelijke afwijking in de persoonlijkheid waarmee iemand geholpen moet worden. Er zijn persoonlijkheidsstoornissen die ook seksuele afwijkingen met zich meebrengen.

-Ziet uw man in dat het ten diepste om een geestelijk probleem gaat? “Wie een vrouw aanziet om haar te begeren, heeft in zijn hart al overspel met haar gepleegd”, zegt de Heere Jezus (Matt. 5:28). Is het uw man tot schuld? Worstelt hij ermee?
 
Als uw man doorgaat op een spoor van (de weg naar) overspel, vraagt de Heere niet van u dat u hem zonder meer vergeeft. Dat zou namelijk een toedekken van zijn gedrag betekenen. U zult hem duidelijk moeten zeggen dat er voor u een grens is: als hij zo doorgaat, zet hij zijn huwelijk op het spel. Overspel is immers een Bijbelse grond voor echtscheiding (Matt. 5:31 en 32; let op de zinsnede “om een andere reden dan hoererij”), al wil dat niet zeggen dat het in alle gevallen tot een scheiding móet komen. Als er vergeving gevraagd wordt en gebroken wordt met de zonde, kan er (als ook de benadeelde partij dat kan opbrengen) een nieuw begin komen.

Vergeving kan ik alleen maar geven als de ander mij daar om vraagt (zie Lukas 17:3: “Als nu uw broeder tegen u zondigt, bestraf hem. En als hij tot inkeer komt, vergeef hem. En als hij zevenmaal per dag tegen u zondigt en zevenmaal per dag naar u terugkomt en zegt: Ik heb berouw, dan zult u hem vergeven”). U merkt: niet zonder meer vergeven.

De Heere vraagt van mij wel dat ik vergevingsgezind ben, maar ik kan die vergeving alleen maar kwijt als de ander berouw toont en terugkeert van zijn verkeerde weg. Ook dat laatste dus. “Wie zijn overtredingen bedekt, zal niet voorspoedig zijn, maar wie ze belijdt en nalaat, zal barmhartigheid verkrijgen.”
 
Veel wijsheid van Boven toegewenst in deze netelige situatie.
 
Met een hartelijke groet,
Ds. P. D. J. Buijs

Dit artikel is beantwoord door

Ds. P.D.J. Buijs

• Geboortedatum:
  02-11-1961
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Nunspeet
• Status:
  Actief

199 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven