Nare opmerkingen van mijn man
C. M. Chr. Rots - de Weger | 23 reacties | 06-10-2017| 15:03
Vraag
Ik heb een vraag hoe ik om kan gaan met nare opmerkingen van mijn man over mijn uiterlijk. Hij zegt dan bijvoorbeeld over mijn donkere haar; als je het nou eens kleurt, heb ik ook eens een knappe blonde. Of over mijn rondingen; ja, er zijn natuurlijk altijd die mooier zijn maar daar mag ik niet aan zitten, dus zit ik maar aan jou. Eigenlijk heb ik al vanaf de puberteit last van een minderwaardigheidsgevoel, ik heb mezelf nooit mooi gevonden. Ik denk niet dat iemand dat ooit gemerkt heeft, om dit te verdoezelen doe ik net of ik stoer ben en bijt dan ook wel snel van me af, soms te snel. Ik bijt ook wel van me af bij zo’n rotopmerking, ik zeg bijvoorbeeld: als je mooier kunt krijgen, ga dan! Of: had je dat vijftien jaar geleden niet kunnen bedenken? Maar het doet wel zeer, ik voel me dan nog steeds niet mooi en niets waard. Hij merkt het dan uiteindelijk wel, wordt boos omdat ik er chagrijnig van kan worden en zeg dan dat ik me niet aan moet stellen en niet tegen een grapje kan. Dan zeg ik wel dat het echt niet fijn voelt, maar hij doet het steeds weer.
Ik betrap me erop dat ik, ook hierom, soms eigenlijk niet eens meer van hem houdt. Maar zomaar weglopen gaat ook niet, we hebben ook de kinderen. Als ik hen niet had, was ik al lang weg. Maar nu gaat dat niet. Ik probeer er boven te gaan staan, maar juist omdat het mijn man is, van wie ik overigens nooit een compliment krijg waardoor ik denk dat hij me ook niet mooi vindt en nooit heeft gevonden, is dat wel moeilijk. Het is toch wel fijn te weten dat er van je gehouden wordt om wie je bent, niet om hoe je eruit ziet. Ik ben toch meer dan alleen de buitenkant? Het is toch niet alleen maar lust geweest waardoor hij met me getrouwd is? Op zo’n moment voel ik me alleen maar goed voor het huishouden en de opvoeding en bij gebrek aan beter en mooier doet hij het er dan maar mee. Hebt u tips hoe ik het beste kan reageren misschien?
Antwoord
Beste mevrouw,
Ik heb eens iemand gekend die juist zulke nare opmerkingen als compliment bedoelde... het kan verkeren, nietwaar.
Maar hoe moet je nu omgaan met dergelijke ‘complimenten’? In ieder geval helpen de reacties die u tot nu toe gaf niets. Hoe begrijpelijk ze overigens ook zijn, want het ís niet leuk om zulke zogenaamde grapjes te horen. En het doet aan het gevoel van eigenwaarde zeer zeker ook geen goed! Een grapje is pas leuk als het voor allemaal grappig is. Níét als het ten koste gaat van iemand. Helaas begrijpen niet alle echtgenoten dit als zij iets tegen hun eigen vrouw zeggen! Het zegt echter méér over de spréker dan over de aangesprokene, onthoudt u dat alstublieft!
Uw man wordt boos om uw reactie, waardoor u zich beiden ‘niet prettig’ voelt. En zo ontstaat zomaar een negatieve spiraal, die te doorbreken moet zijn! Wellicht wordt hij eigenlijk -diep van binnen- alleen maar boos op zichzelf vanwege de gemaakte ‘rotopmerking’ die bij u úw reactie opriep. Misschien is het een aangeleerde manier van communiceren, die helaas niet ‘helpend’ is. Vraagt u zich af wáárom uw man iets over u zegt. Bedoelt hij het werkelijk als afwijzing of is het van zijn kant een soort van onmacht om een echt compliment te maken? Is hij niet in staat om een écht compliment te maken, probeert u het met uw reactie zélf te doen. Dat zou kunnen helpen, en in ieder geval zorgt het voor een positief gevoel van eigenwaarde! Misschien ziet hij dan in dat zijn zogenaamde grapjes u niet langer raken of verergert anders-dan-verwacht juist de frequentie van de ‘grappenmakerij’?
Als praten over uw gevoelens niet helpt, als uw echtgenoot het niet begrijpt -of wil begrijpen- is ‘omdenken’ de enige mogelijkheid voor u om u staande te houden in de gegeven situatie. En ‘omdenken’ is te leren. Omdenken is ánders denken, zoals ik hierboven een voorbeeld gaf van onverwacht reageren. Probeer het maar eens aan de hand van de volgende gedachten:
1. Zeg steeds tegen uzelf: “God heeft mij zo gemaakt als ik ben en alleen daarom al ben ik waardevol!”
2. Misschien ben ik hier en daar iets te ‘rond’, maar na de geboorte van kinderen verandert een meisjeslichaam nou eenmaal in dat van een moeder. Een moeder die er mag zijn in de zorg en de liefde voor haar kinderen. Dat is de mooiste taak van een moeder, toch? Niet ‘alleen maar’ huishoudster of kokkin, maar iemand die het volgende geslacht mag wijzen op het móóie van vróúw te zijn!
3. Er zijn natuurlijk wel zaken die aan te passen zijn: laat de kapper eens advies geven over een (andere) haarkleur of -dracht en stuur de rekening naar ‘meneer’ (wel even van te voren overleggen of de kapper dat wil doen, want meestal dient contant betaald te worden!).
4. Kleding kan heel veel doen voor een niet volmaakt figuur (En dat hebben zóveel vrouwen! Geen schrale ‘troost’, wel een feit. Lees er de damesbladen maar op na!), dus koop iets nieuws. Waarbij u -als u het aandurft- uw echtgenoot mee vraagt naar de winkel en hém laat kiezen wat u zult gaan passen...
5. Geef hém daarbij complimenten over zijn goede smaak.
6. Trakteer hém op een gezellige middag of avondje uit.
Zomaar een paar punten. Probeer ze uit en bedenk dat oefening in omdenken heel boeiend kan zijn! Het gaat er maar om, dat u héél anders reageert dan hij verwacht. Met andere woorden doorbreek het patroon van stoer-zijn, van u afbijten, chagrijnig worden, boosheid.
Ik wens u beiden alle goeds en hoop dat er een wereld aan veranderingen open gaat! Laat nog eens van u horen,
Gode bevolen,
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Alleen maar commentaar anders niet ,daar ben je niet voor.
Op mijn werk kon ik lachen ,thuis was het alleen maar ruzie ,en commentaar.
Sterkte toegewenst dat ben je nodig , houd stand.
Als je wilt praten dat kan altijd.
afz onbekend
Blijf dan in de liefde en zeg dat je van hem houd maar dat zijn lelijke opmerkingen je wel verdriet doen en vraag hem dan waarom hij eigenlijk die rot opmerkingen maakt. Je moet de geest aanspreken waarin hij was / is en niet zijn woorden.
Licht overwint duisternis. Liefde overwint kwaad. Kwaad overwint geen kwaad dus wordt niet bitter of boos maar bidt God om goede en milde woorden en wijsheid en kracht om in de liefde te blijven.
Wij worden niet verlost in een luie stoel met mooie muziek en fijne omstandigheden maar door de beproevingen van het leven. Gebruik die en laat je vormen!
Wat vind ik dit erg voor jou, dat jouw man zo met jou omgaat! Als jij je haar blond verft/blondeert, kan hij weer zeggen dat je een dom blondje bent. Dus ik zou je niet willen adviseren je al teveel aan te passen. Ik denk eerder dat het tijd is om grenzen te stellen. Dat je hem op een rustig moment vertelt wat het met je doet, is goed. Maar als dat niet helpt, mag je ook weleens zeggen dat je het niet accepteert als hij jou zo respectloos behandelt. Dit kan echt niet en is ook tegenover de kinderen niet goed. Je bent zijn huishoudster niet en ook niet zijn bedgenoot of kinderoppas. Je bent zijn vrouw en hij heeft er zelf voor gekozen om met jou te trouwen. Hij heeft beloofd dat hij jou zou liefhebben en beschermen. Dus je mag gerust zeggen, als jij me weer zo behandelt, dan heb ik geen zin meer om dit of dat voor jou te doen. Dan moet je wel iets bedenken wat je echt wilt uitvoeren, want alleen zeggen en niet doen, werkt niet... Je hoeft je niet te laten gebruiken! Kom je er niet alleen niet uit, aarzel dan niet om hulp in te schakelen. Je kunt hieraan kapot gaan en dat is voor de kinderen ook niet goed... Sterkte en wijsheid!
Je man is zeer zeker goed in het maken van botte opmerkingen! Maar tegelijkertijd is het blijkbaar zijn gevoel voor humor. Niets aan te doen...??
Voor jou is het helemaaaaal niet leuk en je kunt er echt niet om lachen. Dat heeft hij toch wel door, of niet?
Misschien zou je eens kunnen kijken in welke situaties hij deze opmerkingen maakt. Is hij op zo'n moment misschien boos, of chagrijnig? Staat hij op zijn werk onder druk? Zijn de kinderen vervelend geweest?
Hoe dan ook: vat het niet persoonlijk op en ga zeker geen 'kwaad met kwaad' vergelden, ook al vergt het heel wat van je om dat niet te doen. Als bij jou de angel eruit is, zal hij op den duur gaan merken dat zijn opmerkingen geen effect meer op jou hebben en dan zal hij ermee stoppen, hoop ik.
Voor het zover is, zou er bij jou een verandering moeten plaatshebben. Voor mij makkelijk gezegd hoor, maar jij 'moet' het doen....
De grootste verandering ontstaat wanneer jij leert om hem juist complimenten te geven. Niet op het moment dat hij zo vervelend tegen jou is, maar in andere situaties. Zeg eens tegen hem dat hij iets goed heeft gedaan, of dat je trots op hem bent.
De kracht hiervoor vind je alleen bij de Heer; Hij zal je ermee helpen als je Hem erom bidt.
En dan moet jij eens opletten.... ;-)
Sterkte!
Alleen dat advies van de kapper zou ik niet ter harte nemen. Zonde van je donkere haar! Dat is toch prachtig!
Rondingen? Prachtig!
Wij vrouwen zitten ingewikkeld in elkaar. De onzekerheid zit in jezelf.
Ik was/ben ook heel onzeker.
Mijn man overlaadde mij met complimenten en ik vroeg dan: wat moet je van me?
Zo kan het ook werken.
Ik maak zelf regelmatig zulke 'complimenten' als je man doet.
Ben hoogst verbaasd als mensen denken dat ik het meen.
Als ik het zou menen zou ik het niet toch niet zeggen, denk ik dan.
Ik let er nu op om dat veel mensen deze taal niet verstaan.
Nooit geweten dat mensen zich echt gekwetst voelen.(dom,dom,dom)
Ga alsjeblieft nooit nooit weg om deze reden. Dwaasheid!
Het huwelijk is een beeld van Christus en Zijn gemeente.
Mijn haar is veel te dun.
Mijn benen zijn tekort
Mijn kuiten zijn te dik
Mijn hart is veel te klein
Mijn neus die wipt omhoog
Mijn ogen kijken scheel
Ik doe ook eigenlijk niets goed
Kortom: precies zoals het wezen moet!
Gelukkig ten goede gekeerd met therapie , mijn identiteit ligt in Christus als geliefd kind van God, aan mijn vrouw beleden, begrijp nu meer van de vrucht van de Geest (Gal.5).
Hij kent je als een vrouw, die zich stoer voordoet en overal een bijdehand antwoord op heeft. Dus heeft waarschijnlijk altijd gedacht, dat je wel tegen een stootje kunt. Nu blijkt dat je het niet zo leuk vindt als hij dacht en heeft ineens een andere vrouw op de bank. Niet meer die stoere bijdehante tante, maar een gevoelige vrouw, die ook nog eens een minderwaardigheidscomplex heeft.
Dat betekent ook, dat je nooit echt eerlijk bent geweest, over je gevoelens naar hem toe en jezelf nooit echt hebt laten zien. Dat doe je nu pas. Dus gun hem ook de tijd om aan die nieuwe vrouw te wennen
Je kunt als hij zo'n opmerking maakt ook gewoon zeggen:" Bedankt weer voor je grapjes, nu wil ik een positief compliment horen"
En eindelijk eens helemaal eerlijk en open met hem praten. Dat kan de relatie alleen maar verdiepen. En durf ook te vragen wat hem echt aan je uiterlijk stoort. De kans is groot dat hij dan zegt:" Niks, ik plaag je alleen maar. Ik hou toch van je" Dan zit je goed. En kun je eens naar jezelf gaan kijken, waar je zelf niet tevreden mee bent aan je uiterlijk en wat je zelf anders zou willen zien.
En alle mensen die nu op hun achterste benen gaan staan: Hoeveel van jullie heeft niet dingen aan je man willen veranderen, door hem eens te vertellen dat hij naar de kapper moet, of bepaalde kledingstukken echt niet meer kan dragen, of dat het wasbord nu wel teveel de vormen van een droogtrommel aan gaat nemen? Dat zegt niks over niet houden van.
Mijn vrouw vond het in het begin van de relatie leuk om te klieren, aan me zitten, kietelen, prikken, terwijl ik dat dus echt niet moet hebben. En dan die opmerkingen die ze van jongs af aan van huis uit heeft meegekregen "ach, dat vind je toch gewoon wel leuk."
"Nee, nee echt niet, ik vind het hardstikke irritant en ik bepaal zelf wel wat ik ergens van vind, dat hoef jij me niet te vertellen." Sindsdien is het niet meer voorgekomen. Omdat we van elkaar houden en elkaar respecteren. Als ze was doorgegaan ondanks mijn grens, dan weet ik oprecht niet of we nog bij elkaar geweest zouden zijn. Als ze "ja, er zijn natuurlijk altijd die mooier zijn maar daar mag ik niet aan zitten, dus zit ik maar aan jou" tegen me zou zeggen, zoals de man van de vraagsteller, dan zouden er vrij snel biezen worden gepakt.
Ik vind je opmerkingen in je laatste alinea trouwens wel van een iets ander niveau van wat de vragensteller schrijft.
Voor mij is wederzijds respect onmisbaar in een relatie, elke relatie. En daaruit volgt dat je elkaars karakter niet afbreekt maar juist opbouwt. Ook niet als 'geintje'. Natuurlijk zegt mijn vrouw ook wel eens wat als ik een shirt van 10 jaar oud uit de kast trek, maar dan is het altijd nog in de zin van "zullen we samen een keer wat nieuws voor je gaan uitzoeken?"
Daar kan ik met mijn pet niet bij.
En mensen met een minderwaardigheidscomplex, die dat altijd al zeggen te hebben, die voelen zich al automatisch slachtoffer en verwachten alles van een ander.
Een minderwaardigheidscomplex voor je hele leven, daar is therapie voor nodig en kan je niet van je partner verwachten dat hij in alles doet en zegt, zoals jij dat verwacht
En meneer is geen narcist, want die zou zeggen dat hij zijn vrouw te dik vindt, als reden om haar niet aan te hoeven raken en/of vreemd te mogen gaan. Dat doet deze meneer niet.
Jij hoort nu alleen dat deze meneer zegt dat zijn vrouw dik is en haar toch moet houden. Maar je weet niet in welke context dingen gezegd worden en waarom.
En je hoort alleen haar kant, niet dat ze misschien wel constant om bevestiging vraagt. Dat kan ook nog.
Mevrouw moet in therapie voor haar minderwaardigheidscomplex, aan haar uiterlijk werken met waar ze zelf problemen mee heeft. Echt eerlijk worden naar haar man toe en hij naar haar toe en JA, hij moet gaan luisteren naar wat ze niet meer wil.
Dat is wel heel kort door de bocht deze vrouw naar therapie te sturen en te zeggen dat haar man gegen narcist is.
We waren er niet bij, zitten niet in zijn hoofd en kunnen dus niet zeggen of het grappig bedoeld was. Bovendien is het alleen grappig als beide partijen er om kunnen lachen.
De quintessence is het volgende:
"Hij merkt het dan uiteindelijk wel, wordt boos omdat ik er chagrijnig van kan worden en zeg dan dat ik me niet aan moet stellen en niet tegen een grapje kan. Dan zeg ik wel dat het echt niet fijn voelt, maar hij doet het steeds weer."
Hij kwetst haar gevoelens en wordt boos als zij dat laat merken.
Zo los je niets op.
Daar zal extra aardig tegen hem zijn niet helpen.
Ik ben het met ahhk en Mortlach eens.
Een "tot hier en niet verder".
Denk je dat een man dan gezellig naar je gevoelens gaat luisteren als een vrouw dat al uitstraalt en misschien zelfs al tig keer gezegd heeft? Sorry, maar jullie lezen ook niet echt alles, alleen dat zij zielig is
En nog wat anders:
" Hij zegt dat ik mijn haar blond moet verven, dan heeft hij ook eens een KNAPPE blondine"
"Ik heb mezelf nooit mooi gevonden"
"Ik denk dat hij me nooit mooi gevonden heeft"
Denk je dat een man dan gezellig naar je gevoelens gaat luisteren als een vrouw dat al uitstraalt en misschien zelfs al tig keer gezegd heeft? Sorry, maar jullie lezen ook niet echt alles, alleen dat zij zielig is
En nog wat anders:
" Hij zegt dat ik mijn haar blond moet verven, dan heeft hij ook eens een KNAPPE blondine"
"Ik heb mezelf nooit mooi gevonden"
"Ik denk dat hij me nooit mooi gevonden heeft"
Zo reageren de meeste vrouwen net voor ze ongesteld worden en geen man die daar normaal mee om kan gaan.
Vrouwen met een minderwaardigheidscomplex die zichzelf lelijk vinden, reageren altijd zo.
'heeft waarschijnlijk altijd gedacht, dat je wel tegen een stootje kunt'
'dat je nooit echt eerlijk bent geweest, over je gevoelens naar hem toe en jezelf nooit echt hebt laten zien. Dat doe je nu pas. Dus gun hem ook de tijd om aan die nieuwe vrouw te wennen'
'pas na jaren geeft mevrouw het aan'
Waar staat dat? Waarschijnlijk gaat het al jaren zo. Dat nu het punt bereikt is dat ze er klaar mee is, maar dat ze het altijd maar genomen heeft? Anders was ze 'allang weg geweest', dat toont wel aan dat het al over een lange tijd zo gaat.
'Vrouwen met een minderwaardigheidscomplex die zichzelf lelijk vinden, reageren altijd zo'
'die voelen zich al automatisch slachtoffer en verwachten alles van een ander'
'niet dat ze misschien wel constant om bevestiging vraagt. Dat kan ook nog.'
Een vrouw die stoer is of zich zo voordoet, gaat echt niet altijd vragen of hij haar nog mooi vind oid. Die voelen zich niet slachtofferig, of laten dat iig niet merken, en laten zich echt niet op de kop zitten. Dat is toch niet stoer?
'een vrouw dat al uitstraalt en misschien zelfs al tig keer gezegd heeft'
'Zo reageren de meeste vrouwen net voor ze ongesteld worden en geen man die daar normaal mee om kan gaan'
Altijd, misschien. Allemaal aannames. Laten we het gewoon houden op wat er gezegd is.
Het lijkt wel of je je persoonlijk aangevallen voelt, maar dit terzijde.
Met alleen maar negatieve opmerkingen.
Deze man is gewoon een narcist en anders niet
Heb zelf ook heel veel meegemaakt en dit is weer een eerlijk en duidelijk verhaal,van iemand die het niet meer weet.
Van het huwelijk
De vraagsteller
Haar man
Haar kinderen
van Bambi
Van Bambi's verklaring
Het gaat deze mevrouw zelf alleen om haar uiterlijk
Daar begint de 1e zin al mee.
Haar man heeft daar negatieve opmerkingen over, maar hij raakt haar nog steeds aan en ze denkt nu dat hij uit lust met haar getrouwd is en haar lichaam nooit mooi gevonden heeft.
Als een vent walgt van het lichaam van zijn vrouw, omdat hij haar te dik vindt, raakt hij het echt niet aan. Ze heeft haar lichaam zelf nooit mooi gevonden en haar man nu dus ook niet, door zijn opmerkingen?
Hoe voelt een vrouw zich net voor haar menstruatie? Ook dik en lelijk en dan valt iedere opmerking van haar man daarover ook verkeerd.
Iemand die zichzelf nooit mooi gevonden heeft, vat altijd een opmerking over het uiterlijk verkeerd.
Enz.
@Lize180: Je bent een schat.
En ja, hij raakt haar nog aan, maar alleen omdat hij niet aan iemand anders mag zitten. Dat zegt hij toch zelf.
Dan zou ik ook denken dat het alleen maar om zijn behoeftes zou gaan.
Enz.
Hier wil ik het dan maar bij laten, we worden het toch niet eens en dat hoeft ook niet. Is vragenstelster niet mee geholpen.
- 1
- 2
