Relatie met gesloten jongen
C. M. Chr. Rots - de Weger | 2 reacties | 11-05-2017| 10:20
Vraag
Sinds kort heb ik een relatie. Ik kom er achter dat hij best gesloten is. Dit uit zich in het niet aangeven hoe hij zich voelt en het niet aangeven van zijn mening over verschillende onderwerpen. Als dat gevraagd wordt geeft hij dit wel aan. Het communiceren gaat best stroef in alledaags spreken met elkaar maar vooral inhoudelijke gesprekken zoals geloof, of andere onderwerpen die diepgang vergen. Dit heb ik al aangegeven wat mij dwars zat, hij wil er aan werken. In de praktijk blijkt dit niet te gebeuren. Mijn gevoelens heb ik nogmaals geuit en gevraagd of hij in therapie wilt gaan. Hier is hij op tegen. Hij zegt: ik ben wie ik ben. Heeft u enig advies hoe ik hier mee moet omgaan? Zelf wil ik graag altijd inhoudelijke gesprekken voeren en ben ik open. Begrijpelijk dat dit botst, alleen ik weet niet met zijn houding om te gaan of hoe ik er voor kan zorgen dat hij meer opener wordt.
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
Beste vraagsteller,
Een heel kort antwoord met een wedervraag: waar moet hij aan voldóén om bij u terecht te kunnen? Anders gezegd en sterker wellicht: hebt u het recht om aan hèm úw voorwaarden op te leggen? “Ik ben wie ik ben”, zegt hij. Zeker. En zó wil hij in eerste instantie gekend worden. Waarom mág hij niet zijn wie hij is? Mannen en vrouwen verschillen en als dat niet de uitdaging is om elkaar te léren kennen, strandt de liefde al snel.
U kunt niet met zijn houding omgaan, schrijft u. Mijn (nogmaals) wedervraag is: wílt u dit wel? Als deze gesloten man niet bij u past, zou ik maar snel een einde aan de relatie maken. Maar misschien heeft híj dat, in de tijd tussen uw brief en mijn antwoord, zelf al gedaan... Liefde is in principe ónvoorwaardelijk. Kijk dus naar uzelf en úw houding! Twee mogelijkheden zijn er dan: óf u groeit naar elkaar toe door béiden te veranderen waar nodig, óf u groeit uit elkaar en eindigt de relatie.
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik denk met Mevr. Rots dat je af moet gaan wegen of je met hem verder wil als hij zo blijft. Als dat niet zo is, dan is het beter om de relatie te verbreken. Kun je met hem verder als hij zo blijft, wie weet of dan nog later het kadootje komt dat hij opener leert te worden.
Als er in deze beginfase nu al dingen zijn die je ergeren, dan ben ik bang dat er geen goede basis is/komt. Als er later ergernissen bijkomen als je dag in dag uit op elkaars lip zit, dan word het misschien onhoudbaar...?!
Mensen moeten zelf willen veranderen, er zelf de noodzaak van inzien. Wat dat betreft is er geen uitspraak zo duidelijk (en ontmoedigend...) als: ik ben wie ik ben. Dat geeft wel aan dat jouw vriend op dit moment niet ziet waarom hij zou moeten veranderen, of misschien voelt hij een onvermogen om aan jouw vraag om openheid te voldoen en kan hij gewoonweg niet veranderen omdat hij nu eenmaal een introverte natuur heeft. Daar is ook niets mis mee, maar voor jou blijkt het niet goed uit te pakken.
Het lijkt mij best moeilijk hoor, als je niet goed met je vriend kunt praten terwijl dat zo belangrijk voor je is. Als het nu al een probleem is, kan het misschien een signaal zijn dat jullie niet bij elkaar passen? Juist de beginperiode van een relatie zou leuk en fijn moeten zijn, en niet meteen al moeizaam...
