Hem vergeten of op hem wachten

Sinds een paar weken is mijn relatie van twee jaar uitgegaan. De eerste weken dat het uit was, zijn erg zwaar geweest en ik heb me behoorlijk depressief gevoeld. Ik mis hem erg en ik voel me zo leeg. Bij alles wat ik doe denk ik aan hem. We hadden het erg leuk samen en waren heel gek op elkaar, maar ik moest vaak huilen als ik bij hem was. Dat kwam omdat ik het gevoel kreeg dat hij er niet helemaal voor wilde gaan. Hij had vaak geen tijd voor me, omdat hij veel voor zijn studie moest doen, maar ook omdat hij veel tijd aan de studentenvereniging besteedde. Vaak kwam ik dan op de momenten dat hij wel tijd had. Nu heb ik nooit veel van hem gevraagd, maar het deed me pijn dat hij geen tijd voor me vrij wilde maken. Ik voelde me al wekenlang rot en het ging niet meer. Als ik hem vroeg naar hoe hij ons zag, vond hij dat moeilijk om te zeggen. Hij wist niet wat hij met zijn toekomst wilde. Pas toen ik hem daarnaar vroeg zei hij dat hij voorlopig -de eerste jaren- niet wilde trouwen, maar dat hij juist voor zijn werk wilde gaan (hij is erg carrièregericht). Dat kwam voor mij als een klap. Hoe kan je zeggen dat je van iemand houdt en tegelijkertijd iemand zo makkelijk opgeven? Hij heeft tijdens onze relatie nooit het gevoel gehad: met haar wil ik ooit trouwen. Hij zei dat hij er niet klaar voor was. Hij vond onze relatie wel erg leuk, maar niet voor meer, alleen om het even leuk te hebben. Hoe kan je dan met een meisje in een relatie zijn? Mijn vertrouwen is helemaal weg, veroorzaakt juist door de persoon waar ik het meest van houd. Het erge is dat ik hem nog steeds erg mis en het liefst wil dat het goedkomt, maar het komt niet meer goed, want hij wil/kan het niet. Ik ben bang dat ik hem niet uit mijn hoofd kan krijgen en dat ik geen andere jongen vind bij wie ik hetzelfde gevoel ooit krijg. Ik weet dat het moet slijten, maar ik zie mijn toekomst samen met hem. Wat moet ik doen? Hem vergeten, op hem wachten?

Beste vraagsteller,

Wat jij moet gaan doen? Allereerst gaan bedenken wat jíj van een relatie verwacht. Hoe moet een jongen er voor jou zijn? Wat wil jij hém geven? Je schrijft, dat hij niet klaar was voor een relatie die ‘op weg is’ naar een huwelijk. Ben jíj er wel klaar voor? Naar mijn idee leef je op een roze wolk en nu dat een donkere wolk is geworden stort jouw wereld in elkaar. Ja, dat lijkt me dan logisch want je had het ánders verwacht. 

Natuurlijk mag je verdriet hebben van een verloren liefde. Dat hoort er zelfs bij wanneer een relatie is beëindigd. Blijven vasthouden aan onmogelijkheden is weinig zinvol, maar je kunt wél groeien door dit verdriet heen. Geef hem de ruimte die hij nu nodig heeft. Niet door valse hoop te koesteren, maar gewoon allebei je eigen weg te gaan. Wie weet, komt het dan onverwacht nog wel weer ‘goed’. Hem vergeten hoeft dus niet. Op hem wachten ook niet. Je eigen leven leven en goed nadenken over wat je van het leven verwacht. Mag verwachten en kunt verwachten.

Overigens: Nico van der Voet heeft een aardig boekje geschreven met de duidelijke titel “’t Is uit!” en gaat over het omgaan met liefdesverdriet. (Download gratis!) Lees het maar eens, wellicht vind je herkenning.

Marijke Rots

Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

• Geboortedatum:
  18-02-1947
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Aalten
• Status:
  Actief

1503 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven