Ouders tegen sporten op zondag
Ds. R. W. van Mourik | 170 reacties | 26-11-2015| 12:15
Vraag
Als getrouwd echtpaar hebben wij uiteraard onze eigen mening gevormd en ons eigen ritme ontwikkeld in de tijd dat we verkering hadden en ook nu we een aantal jaar getrouwd zijn. Daarin verschilt onze mening op sommige vlakken met die van onze ouders. Bijvoorbeeld wat betreft het inrichten van de zondag als rustdag. Wij zijn, na veel daarover na te denken en de Bijbel daarop na te slaan, tot de conclusie gekomen dat de zondag niet een dag is van 'dit mag niet en dat moet wel', maar omgekeerd: 'dit mag je wel en dat hoeft niet.' In dit kader denken wij dat het niet de bedoeling is om grenzen op te zoeken van welke activiteiten je nog net wel en net niet meer kunt doen op zondag. En afgaande op wat Paulus schrijft, willen wij wat wij wél doen, met volle overtuiging doen en wat we niet doen, ook met volle overtuiging van ons geweten.
Wij denken dat het 'okee' is om op zondag een keer te sporten. Onze ouders zijn het daar niet mee eens en vinden dat wij daarmee bewust de zondag ontheiligen en zonde doen. Wij zien dat niet zo, maar dit begint een wig te drijven tussen ons en onze ouders. Wij vragen niet om een antwoord of sporten wel of niet kan op zondag, maar we zouden graag willen horen of wij dan 'om de vrede te bewaren' toch maar naar onze ouders moeten luisteren of dat het gewoon zo is dat onze ouders ons hierin los moeten laten en wij, ondanks dat zij er niet blij mee zijn, toch doen wat wij denken dat goed is?
Antwoord
Ja, het is altijd een lastig probleem als getrouwde kinderen andere wegen gaan dan hun ouders. Je moet elkaar loslaten, maar ouders zien soms dingen die ze niet mee kunnen maken. Dat geldt in jullie geval de invulling van de zondag. Afgezien van het feit dat ik de ouders goed kan begrijpen dat ze er moeite mee hebben, gaat het jullie niet om de vraag of sporten nu wel of niet kan op zondag, maar om de vraag hoe je er in wederzijds respect mee omgaat.
Natuurlijk kunnen jullie ouders niet eisen dat jullie niet meer op zondag sporten. Jullie zijn nu zelfstandig en bepalen zelf de invulling van jullie leven. Dat vraagt begrip van de kant van jullie ouders, maar ook begrip van jullie kant voor de moeite die jullie ouders hebben met de invulling van de zondag zoals jullie dat nu doen door van tijd tot tijd te gaan sporten. Het geeft hen veel verdriet en ze zien een ontwikkeling in jullie leven waar ze zorgen over hebben. Toon begrip en respect daarvoor.
Ik hoop dat jullie ouders van hun kant ook de kracht en het geloof ontvangen om dit alles in Gods hand te leggen. Als zij vinden dat dit niet kan, moeten ze dat niet van jullie eisen om te breken met deze invulling van de zondag, maar in het gebed het bij de Heere neerleggen. Dan wil de Heere leren om in openheid en eerlijkheid met elkaar om te gaan, maar ook om de band, ondanks verschil van mening, vast te houden. Laat dat van beide kanten geleerd en gepraktiseerd mogen worden.
Ds. R. W. van Mourik, Elburg
Dit artikel is beantwoord door
Ds. R. W. van Mourik
- Geboortedatum:07-02-1958
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Alblasserdam
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Echter is de sabbat het teken van het Sinaïtische verbond wat alléén met Israël gesloten is, en nooit op de Gemeente is overgegaan.
Ezchiël 20: 12 Ook heb Ik hun Mijn sabbatten gegeven, om een teken te zijn tussen Mij en hen, zodat zij zouden weten dat Ik de HEERE ben Die hen heiligt.
Ex. 31: 13 U dan, spreek tot de Israëlieten en zeg: U moet zeker Mijn sabbatten in acht nemen, want dat is een teken tussen Mij en u, al uw generaties door, zodat men weet dat Ik de HEERE ben, Die u heiligt.
Lees voor het verband het hele stuk.
Dus niet alleen worden de sabbatswetten overgeheveld naar de zondag, maar ook het teken wat bij Israël hoort wordt overgeheveld naar de Gemeente.
De vervangingstheologie is een groter issue dan je zou denken. Het bepaalt voor een groot deel onze visie op Israël, de Tora, het duizendjarig rijk en het verbond. Ik moet zeggen dat ik me daar nog niet zo lang mee bezig houdt, maar ontdek door studie van het OT steeds meer rijkdommen die we kwijt zijn geraakt in de kerk. Ik hoor erg weinig preken die gaan over het werk van de Heilige Geest en wat ons nog te wachten staat. Dat zijn wezenlijke onderdelen. In plaats daarvan laten we onze tijd bezetten met vergeestelijkingen, wetten die ons afleiden van de kern en/of in slaap sussende vleierijen. Ik maak me zorgen om de wereldse houding van veel christenen, waar geld en goed de mensen bezet houden. Er is nergens tijd voor, maar wel om twee fulltime banen te hebben en allerlei hobby's uit te oefenen. Want we houden ons óf keurig aan de regels óf we zeggen dat Jezus toch wel voor onze zonden is gestorven. Dat is de lauwheid van de kerk en ik ben daar onderdeel van.
Er is een opwekking nodig en daar moeten wij mee beginnen.
Shalom!
Het is zelfs zo dat de eerste christelijke gemeenten niet op de zondag zoals wij die kennen bijeenkwamen om het brood te breken, maar op zaterdagavond. Toen begon voor de Joden de eerste dag van de week.
Ik denk dat deze uitleg beter is
http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/16918/de-dag-des-heeren/
http://www.jaapfijnvandraat.nl/index.php?page=artikel&id=17
Ja dat klopt, en toen ze later op de eerste dag van de week hun samenkomsten hielden, gingen ze na afloop gewoon weer aan het werk.
En je hebt gelijk, de vervangingsleer heeft nog helemaal niet afgedaan.
Alle sub-leren die eruit voortgekomen zijn, zijn nog springlevend.
En zolang iemand nog 'de kerk' leest als er Israël staat klopt er iets niet.
Er wordt dan ook volop aan vergeestelijken gedaan.
Dit is ook een goede site vind ik: http://kiel0.home.xs4all.nl/toekomst.htm
Dank voor deze links.
Het is ook geen breekpunt. Het is wel zo dat de dagen voor de Joden op een ander tijdstip beginnen dan nu. Bij de Joden begint het 's avonds, nu om 12 uur 's nachts.
Het is zelfs aannemelijk dat Jezus niet op zondag, maar op zaterdag is opgestaan.
Om niet alleen elkaar maar vooral de Heere Jezus te ontmoeten.
Werken op zondag, alleen als ik een uitruk van de brandweer heb.
Lekker een dag wat anders doen. Een dagje rust voor mijzelf, hartstikke goed.
Een dag voor het gezin. Goed voor de mens om een dag rust te nemen.
Een vriend van mij heeft een restaurant.
Gaat zondags ’s morgens naar de dienst, om 17.00 uur gaat zijn restaurant open.
Houdt maandags een dag lekker rust voor zichzelf.
En dinsdags gaat hij zijn boekhouding en inkopen doen.
Verzaakt de dienst dus niet, houdt een rustdag op maandag.
En nergens in de bijbel staat dat dit niet goed is.
De zondag is bij veel mensen versabbatst, de regels van het volk Israël zijn naar de zondag verplaatst.
Als je je aan deze wet wilt houden moet je niemand voor je laten werken, ook niet de mensen die bij de energievoorzieningen werken. Dus geen licht, gas en water. (Op vrijdagavond tot zaterdagavond dan.)
En als we nu in Israël op vakantie zijn, houden we dan de Sabbat niet en de zondag wel?
Dank voor de fijne manier van discusseren, ik hou t voor gezien in deze draad. Mooi en leerzaam om verschillende standpunten te zien. Zeker iets om nog eens over na te denken. Van harte Gods zegen!
Ter afsluiting: misschien wat off topic, maar als je wilt weten wat het inhoudt om de wet van Christus te houden, dan moet je naar deze uitzending kijken. Moeilijker dan dit is het écht niet.... Alles zit er in. Lof zij onze God en Vader!
http://www.kro-ncrv.nl/dewandeling/seizoenen/2014-2/30-134514-20-12-2014
Geen probleem, dank je ;o) Ik denk dat we veelal aan dezelfde kant van het trouw trekken wat de wet aangaat. Mijn punt was ook slechts het aangeven op welke manier de Heere Jezus de wet gebruikt in zijn prediking en de reden waarom.
@Jeremiah
Ik vat de dag des Heeren in Op. 1:10 hetzelfde op als her en der in de Bijbel staat. De dag des toorns, de laatste dag, dag van Christus, etc. Maar stel dat Johannes het visioen op zondag had gehad? De zondag (eerste dag van de week) is geen sabbat, in welke zin, vorm, of betekenis dan ook. Het is wel de dag dat de Heere is opgestaan en de eerste gemeenten op zondag bijeenkwamen. Niks mis mee toch? Ik vind het ook fijn om zondag met de Heere bezig te zijn, maar ook op maandag, dinsdag etc. Ik zie het alleen niet als sabbat, of rustdag, of een dag die ingekleed dient te worden als ware het een soort sabbat. Romeinen 14 en Kolossenzen 2 laat wat duidelijkheid betreft echt niets te wensen over. En ik ben het met Lecram eens, dat als de zondag wel als een soort sabbat zou moeten worden opgevat, men daar op zijn zachts gezegd nogal selectief mee omgaat.
Ik heb het al aan velen gevraagd, maar niemand heeft mij daartoe een concreet antwoord op kunnen geven, maar misschien weet jij er meer van. In welke kerk/gemeente wordt de vervangingstheologie (kerk i.p.v. Israël) gehanteerd? Met de betreffende ambtsdragers ter plaatse neem ik namelijk direct contact op. Tot die tijd beschouw ik het maar als roddel en achterklap.
Toen de evangelische (!) jood Isaac da Costa tijdens het Reveil een poging deed om de vervangingsleer te introduceren in de gereformeerde kerken, werd die gedachte weggehoond. Bij mijn weten is dat nog steeds zo.
Dan nog wat. Als de Bijbel ons geen rustdag voorschrijft, wat zou er dan alsnog mis mee zijn om een vaste dag te rusten van ons werk en deze aan God te geven en alleen voor Hem te bestemmen? Ik krijg hier de indruk dat de zondag de meest gehate dag der week is ;-) Wel wonderlijk dat God voor Zichzelf en Zijn volk een rustdag introduceert en wij zeven dagen zouden moeten/kunnen doorwerken. Heeft God Zijn volk dan meer lief dan Zijn kinderen?
u kunt beter stoppen met deze discussie
Al neemt u een engel uit de hemel mee zal deze nog tegen gas krijgen
de rust dag was er al voor de zondeval
Voor ons zijn al de geboden samen gevat in 2 geboden, daar kan een refo
niet aan voldoen maar ook een evangelisch mens niet
alleen door naar Christus te gaan geldt voor beide
er is geen oplossing door altijd maar tegen de wet aan te schoppen
Het gebod des Heeren verlicht de ogen ps 19 of is dat niet meer van
toe passing?
Als dat het criterium is om de discussie te staken, lieve Huibertus, dan kunnen we allemaal wel inpakken. Ik moet denken aan deze tekst als mensen aangeven dat een discussie geen zin heeft, terwijl er nog gediscussieerd wordt:
"En hij ging de synagoge binnen en sprak er vrijmoedig; drie maanden lang sprak hij met hen en probeerde hen te overtuigen van de zaken van het Koninkrijk van God." Paulus gaf pas mensen op toen ze hem en zijn boodschap begonnen zwart te maken.
Uiteindelijk is het alleen de Geest Die mensen kan overtuigen en veranderen, want als het van mensen zou afhangen zou niemand zich bekeren en aan de waarheid gehoorzamen.
Ik vrees dat we als kerken met elkaar vergeten zijn waar het allemaal om gaat. Dit animatie filmpje legt uit, naar mijn idee, wat Gods plan is met de wereld.
https://youtu.be/8ferLIsvlmI
Jezus is juist gekomen om de lasten, die mensen hadden bedacht en te zwaar om te dragen waren, van ons weg te nemen. Hij heeft de Tora zuiver en geheel vervuld, door aan alles te voldoen zoals God het had bedoeld. Hij heeft daarmee onze schuld weg gedragen, het handschrift (schuldbewijs) aan het kruis te nagelen. Daarnaast heeft Hij dus laten zien wat Gods plan was met deze wereld: geen aards koninkrijk, maar een Hemels Koninkrijk.
Wij als westerlingen nemen zaken vaak te letterlijk. Joden wisten beter hoe ze met schijnbare tegenstrijdigheden moesten omgaan. Wij zeggen: een wet is een wet als je iets mag of moet en bij overtreding volgt er een sanctie. God laat juist zien dat Gods wet niet zo is bedoeld, anders zou Petrus bijvoorbeeld de doodstraf hebben gekregen en dan zou Jezus niet de gelijkenis van de verloren zoon hebben verteld. Het is zo opmerkelijk hoe Jezus Petrus Zijn liefde geeft en dat de vader in de gelijkenis op zijn zoon afrent en hem omhelst en feestviert.
Paulus vertelt ons o.a. in Romeinen 12 en 13 wat er dan van ons verwacht wordt. Niet een leven van regeltjes met een wet die uit letters bestaat, maar een leven waarin de wet in ons vlezen hart is geschreven: God liefhebben boven alles en de naaste als onszelf. Wij behagen God niet door de regeltjes stuk voor stuk te houden, maar we behagen God als we streven naar volmaaktheid in de UITVOERING van de liefde. Kijk eens naar het verhaal van die ex-crimineel wat ik hiervoor gelinkt heb. Als we hem naar de letter van de wet beoordelen, gaat hij verloren, want hij kijkt op zondag met zijn oude vrienden voetbal op TV. Maar God oordeelt ons naar onze werken die wij hebben gedaan uit liefde, zoals Paulus ons in Romeinen 12 en 13 uitlegde en Jezus ons uitlegde in Mattheüs 25. Dat heeft deze Jan Corsius begrepen. En niemand hoeft die man aan te sporen, hij wordt gedreven door een liefde die in zijn hart is uitgestort.
Laten we dan zoveel mogelijk mensen vertellen van Gods plan, laten we de mensen die in nood zijn helpen, vanuit de liefde van God, laten we een licht zijn op de kandelaar, zodat anderen het zien en de Vader verheerlijken.
Dit is écht mijn laatste reactie. Shalom! Als je hierover verder wil corresponderen kan je mij emailen op mpdenbutter at redupsell.nl
Omdat wij mensen nog te dom zijn om voor de duvel te dansen (om maar eens een oud Nederlands spreekwoord te gebruiken) en ook na ontvangen genade te eigenwijs zijn om Gods wil te doen (Zijn liefde in de praktijk te brengen), geeft Hij ons piketpaaltjes (wetten/regels). De grootste Bijbelheiligen Mozes, David, Petrus en Paulus, vielen van de ene in de andere zonde. En daarom roemen Petrus en Paulus niet alleen in Christus, maar geven ze de gemeenten ook richtlijnen en wijzen ze in hun brieven op om te (blijven) wandelen in de geboden. Ik heb tal van voorbeelden genoemd. En ik ga er van uit dat de apostelen bedoelen wat ze schrijven en dat ze dat niet overlaten aan de interpretatie van mensen ruim 2000 jaar later.
Dat de Bijbelheiligen laten zien dat ze na ontvangen genade nog vol zonden zitten is de ene kant. Daarnaast (plus zijn eigen vleselijke lusten) heeft ieder mens last van stemmingswisselingen of is hij deel of onder de invloedssfeer van emoties bij anderen. Als mijn vrouw tegen me staat te schreeuwen om welke vage reden dan ook, heb ik soms de neiging om datzelfde te doen tegen haar of tegen mijn kinderen. En ook daarom zijn er de geboden. Om als de liefde ons (even) in de steek laat, wij altijd nog weten door Gods Woord en wet hoe wij dienen te handelen tegen God en onze naaste.
Maar ik vrees dat er veel meer aan de hand is. Ten diepste gaat deze discussie niet over een andere visie op zondag of sabbat of de wet, maar over een totaal andere religie. Dat is misschien even schrikken als ik het zo schrijf, maar ik zal dat uitleggen.
De rode draad in Gods Woord wordt gevormd door twee zaken: kennis van God en kennis van jezelf. We dienen eerst te weten wie God is en van daaruit beseffen we wie we zelf zijn. Als we God slechts zien als een liefdevolle Vader en Zijn rechtvaardigheid loslaten, dan beseffen we niet dat Hij buiten Zijn Zoon een verterend vuur voor ons is. Waarom heb ik Jezus nodig als ik ontken dat ik een verloren zondaar ben en vleselijk blijf, verkocht onder de zonde (aldus Paulus)? In dat geval is Jezus slechts een voorbeeld om na te volgen en bedenk ik daar omheen mijn eigen religie wel.
Kortom, zodra je het zicht kwijtraakt op wie je bent voor God, raak je ook het zicht kwijt op wie Hij is voor jou. En de gevolgen zijn dan niet alleen een andere doopvisie (daar begint het vaak mee), maar ten diepste een compleet ander geloof waarin de mens zelf het middelpunt is. Hij heeft (in willekeurige volgorde) opeens een vrije wil, erfzonde bestaat niet meer, uitverkiezing wordt ontkend, is vrij van de wet, andere verbondsvisie, het eenzijdig Godswerk smelt weg, de psalmen hebben afgedaan, genade krijgt een andere betekenis, enzovoort. Het is een compleet pakket. Ik zie het dagelijks om mij heen gebeuren. Het begint binnen de kerk, dan volgt de stap naar een iets lichter kerkgenootschap, vervolgens via een Baptistengemeente naar een evangelisch groepje zonder diepgang, totdat men de volledige vrijheid heeft gevonden, al dan niet binnen een geloofsgroepje. Een vrijheid, die overigens niets anders is dan gebondenheid en slavernij aan een andere buitenbijbelse dogmatiek: het nieuwe juk, waar we het aan het begin van deze discussie over hadden.
Zijn er uitzonderingen op deze regel? Ja, gelukkig wel. Ik heb er een paar in mijn 'wedergedoopte' vriendenkring. Maar de voorbeelden om mij heen en in de kerken zijn helaas te talrijk om ze te negeren en hier geen trend in te zien.Daarom maak ik mij grote zorgen om dit soort discussies en heb ik mij voorgenomen om aan die piketpaaltjes (zondag, rokjes, hoedjes e.d.) van onze gezindte niet te gaan zitten rukken. Probeer ik daarnaast aan de voeten van Jezus te blijven en niet naast of boven Hem te gaan staan. In ootmoed en afhankelijkheid (niet dat dit altijd lukt, helaas). Dan maar iets minder liefde in mijn opmerkingen alhier en een wat scherpere discussie, in de hoop dat daarmee mensen wakker geschud worden.
Dank u wel voor uw reactie idd wij moeten altijd geduld hebben met elkaar.
Maar het punt is met Lecram ben ik het eens hij is bewogen met de medemens
die zo maar verloren zou kunnen gaan
maar met sommige dingen gaan we langs elkaar heen daar heb ik ook mijn
reden voor. Ooit heb ik de dood recht in de ogen gezien dan komt het op je af
hoe zal ik rechtvaardig verschijnen voor God .Waar om zou ik niet rechtvaardig
kunnen verschijnen, ik voelde mij een overtreder van de wet ooit leerde ik op
het zondag school ''opent uwen mond'' De Heere hoorde mij,Hij had geen lust
in mijn dood ik mocht leven en Jezus vinden. toen de dood weer een keer
om de hoek kwam kijken, was het anders Jezus uw verzoenend is het rustpunt
van mijn hart.Dit is ook mijn laatste reactie
Ik wens u en ook Lecram een gezegende zondag
ik vind je behoorlijk generaliserend, en kort door de bocht, als je schrijft:
"Het begint binnen de kerk, dan volgt de stap naar een iets lichter kerkgenootschap, vervolgens via een Baptistengemeente naar een evangelisch groepje zonder diepgang, totdat men de volledige vrijheid heeft gevonden, al dan niet binnen een geloofsgroepje".
"Behalve dat ik nooit hoor over een vervangingstheologie in de reformatorische kerken, daar ook niets van terug zie of proef".
Als je bij de doop hoort dat de doop ipv de besnijdenis is gekomen, dan denk ik dat je er nog steeds iets van terug ziet.
Goede zondag allen!
@Omega Je zegt een heleboel, teveel om op in te gaan. Net als Mona ben ik van mening dat je wel erg ongenuanceerd spreekt over mensen die overstappen naar een andere kerk. Ik behoor zelf tot die categorie en kan je zeggen dat ik een heel ander beeld heb, als dat jij hebt. Ja, wat je schrijft hoor ik wel vaker. Sommigen nemen zelfs de woorden in mond dat je zulke liever kwijt als rijk bent. Dat zeg je nog net niet, maar het ligt er dicht tegen aan.
Hier laat ik het voor nu even bij. Er was nog een andere passage in je antwoord die enigszins stuitend vond, maar daar kom ik nog op terug.
Tot slot, allen een goede zondag!