Busonderneming op zondag

Ik heb inmiddels zo'n 20 jaar bij diverse ICT bedrijven gewerkt. Vaak klein begonnen en groter gegroeid, eerst landelijk en dan wereldwijd.

Tja en dan krijg je klanten in het Midden-Oosten waar de zondag de eerste werkdag is. Of klanten die volcontinu produceren (24 x 7) omdat het onmogelijk is om productie zomaar te stoppen. Een chemische fabriek bijvoorbeeld stopt soms maar eens per zoveel jaar, alleen al omdat het opstarten van de productie zo'n 2 weken kan kosten.

Kortom: het is nog veel ingewikkelder dan dr. Van der Sluijs aangeeft. Ik vind de suggestie die hij doet om zomaar met de bedrijfsactiviteiten te stoppen op zondag dan ook te kort door de bocht. Dit heeft ook gevolgen voor de gezinnen van de werknemers, dat is een andere verantwoordelijkheid van de werkgever, los van de zondagsrust!

Wel mooi dat hij zelf aangeeft de maandag als rustdag te hanteren. Zelf heb ik een tijd in Israël gewerkt en gewoond en daar hebben we gewoon op zondag gewerkt en de Sabbath als rustperiode gehouden. Was eigenlijk haast nog fijner, van vrijdagavond tot zaterdagavond.

En toen ik recentelijk voor mijn werk naar een Arabisch land moest heb ik dezelfde keus gemaakt: ofwel gezorgd dat de zaterdag de rustdag was. Omdat ik persoonlijk geloof dat DAT de essentie is van de rustdag: één dag per week gebruiken om je speciaal te richten op andere zaken dan de dagelijkse beslommeringen. Ik dank God iedere week dat we een dag in de week hebben dat we niet hoeven te werken en maak daar graag gebruik van!

Zelden zo'n geweldig goed doordacht antwoord gelezen. Ik hoop dat de reactie van deze predikant op de voorpagina van het RD komt en dat het een discussie aanzwengelt die in deze tijd gevoerd moet worden. De kerken gaan 'dood' en het is tijd dat het een en ander weer eens goed wordt doordacht.
Vraagsteller, ik hoop dat het antwoord je een beetje heeft wakker geschud. Impliciet vond ik je vraagstelling nogal veroordelend richting je zus en het leek er m.i. op dat je graag je eigen mening kracht wilde bijzetten met de woorden van een predikant...

Sydneylover, ik herken wat je schrijft. Ik werk ook voor een bedrijf in het Midden-Oosten en de zondag is inderdaad de eerste werkdag. Voor mij is mede daarom de zaterdag de rustdag, in het seculiere NL. Heerlijk: geen boodschappen doen, wel bijbelstudie doen etc. Op zondag naar de kerk en daarna aan het werk, net zoals in de eerste gemeenten...
Winkelen o.i.d. zou ik nog steeds niet doen op zondag want dat ben ik niet gewend en mijn medegelovigen ook niet. Niet omdat het niet zou mogen, maar dat gaat me nu te ver...

Meneer van der Sluis heeft gelijk als hij zegt dat de maatschappij dusdanig gecompliceerd is dat bepaalde christelijke tradities niet meer mogelijk zijn. Dat de zus maar moet stoppen met haar werk vind ik echter ook te kort door te bocht.

Politiemensen, artsen, 112-telefonisten.. moeten die dan ook allemaal maar stoppen met hun werk omdat ze werken op zondag niet kunnen ontwijken?

Als aanvulling op deze discussie wil ik nog even graag wijzen naar wat Jezus deed toen een paar farizeeën hem beschuldigden van "werken op sabbat" doordat Hij iemand in nood hielp, waarop Hij zei: ‘Huichelaars! Maakt niet ieder van jullie op sabbat zijn os of ezel los van de voederbak om hem te laten drinken? [16] Mocht deze vrouw, die een dochter is van Abraham en al achttien jaar door Satan geboeid werd gehouden, mocht zij op sabbat niet uit deze boeien worden losgemaakt?’

Hierop volgend begint hij met de vergelijking van het mosterdzaadje. Wat in mijn mening een goede weergave is van waar het christelijk geloof werkelijk omdraait!

Naar mijn mening moet die zus gewoon doorgaan met haar werk waarin ze talloze mensen helpen kan! Zolang ze zelf persoonlijk gewoon een dag vrij neemt per week. Net zoals meneer van der Sluis de maandag vrij nam en in de reacties hierboven enkelen de zaterdag als vrije dag namen.

Tja, zo kunnen we de overige 9 geboden ook wel aanpassen aan ons leven. Zolang er maar een vervangende positieve daad tegenover staat, zit het wel goed. En ondertussen leef ik lekker het leventje wat IK wil leven.

Beste Hermon,

In mijn beleving van de werkelijkheid is het nog altijd zo dat wij 'de mens' om praktische overwegingen de rustdag hebben verschoven omdat dat ons goed uitkwam. Ik denk ook dat God ontzettend blij zou zijn als we de Sabbat weer in ere nemen in plaats van onze Westerse? zondag waar we een goedpratertje op hebben geplakt door middel van het paasevangelie.

Persoonlijk heb ik niks tegen de keuze voor een zondag, maar weet ik wel dat wij daarmee onze eigen weg trekken. Waar ik wel iets tegen heb, is dat mensen dan opeens stellig een streep trekken en bepalen welke zelfbedachte regel de uiterlijke grens van wat wel en niet kan, omvat.

Ik kan mij heel erg in het antwoord van de dominee vinden en ik hoop ook dat je wat breder probeert te kijken dan wat JIJ persoonlijk gelooft. Als er een ding is wat ik niet geloof, is het dat God zal veroordelen wat wij met de zondag doen. Als hij dat doet, vermoed ik dat we er allen naast zitten omdat wij de Sabbat om praktische redenen hebben vervangen en daar allen deelachtig aan zijn!

Groet,

Willem

Zondag of sabbat.... beiden worden als rustdag gehouden. Daar gaat de discussie nu niet om. En wat mag wel en niet op de rustdag?? Laten we het gebod dan maar eens lezen. We moeten deze dag heiligen (apart zetten), rusten van onze arbeid. God zelf heeft deze dag ingesteld, Hij rustte nl zelf ook terwijl Hij als God zelf niet eens rust nodig heeft. En dit gebod heeft niet afgedaan. Jezus heeft de wet vervuld, maar niet opgeheven. Hij staat voor ons in omdat wij hem niet kunnen houden. Dat betekent niet dat we er niet naar moeten streven zuiver naar de geboden van God te leven. Dat betekent niet dat we maar kunnen doen wat we willen, omdat Gods genade maakt ons zalig en we zelf niets kunnen toedoen aan onze zaligheid.

Zouden wij dan weer op zondag gaan werken, terwijl God zelf ook rustte na al Zijn werk? Of goed praten als er gewerkt wordt op zondag. Ik heb het niet over politie of andere noodzakelijke arbeid. En dan kunnen we aankomen met dat het wel ingewikkelder ligt dan het zwart/wit denken dat werken op de rustdag niet mag. Ja... inderdaad maar als God ons een rustdag geeft, zouden we die dan niet in eer willen houden? Vragen wij ons af of we de rustdag wel goed invullen? Is het echt nodig dat een christen een busonderneming heeft die op zondag touristen rond leidt? Nodig, nee... niet nodig... ja... iemand moet geld verdienen om te kunnen leven, maar dat kan ook anders... als christen leven vraagt keuzes en offers.

De eerste christenen moesten op zondag werken ja, zij hielden de sabbat echter nog om te rusten. Ook was het zo dat Christus en Zijn volgelingen vervolgd werden en dat zij in het geheim moesten samen komen. Zij hadden geen keuze voor kerkdiensten en de rustdag te houden zoals wij dat nu kunnen. Wij hoeven niet te werken! God heeft in NL zoveel werk verricht dat het voor christenen echt een warm bad is hier, nou ja... was. We helpen met zijn allen onze christelijke cultuur om zeep als we weer gaan werken op de rustdag, onze winkels open stellen. En we zijn hard op weg want we willen geen christelijke cultuur meer zijn. Alles wat eens waarde had moet er nu af. Zondagsrust is er één van. Zouden we ons als christenen niet eens hard maken voor wat waarde heeft? En heeft de rustdag dan geen waarde? Het is goed voor een mens om 1 dag niet bezig te zijn met zaken en geld verdienen. Maar om zich helemaal op God te richten en de diensten te bezoeken. God geeft ons een aparte dag zodat wij tijd hebben om Zijn Woord te horen, om uit te rusten van de drukke week... om ons te bezinnen. En wat willen we? we willen onze eigen dingen doen. Twee keer naar de kerk? Eén keer is genoeg en af en toe uitslapen moet kunnen (is toch ook rusten!) En zo vullen we maar in en liefst mag niemand er wat van zeggen. Ik heb er niks op tegen om tussen de diensten door mooie dingen samen te ondernemen. Maar om op deze dag anderen voor me te laten werken of geld uit te geven voor een ijsje, nee, deze dag hoort apart te staan. Laten we eens dingen doen waar we door de week geen tijd voor hebben. Een goed boek lezen, zieke mensen bezoeken uit de gemeente, stille tijd houden, met onze kinderen over Gods woord praten. Of doen we dat door de week al zoveel dat er op de rustdag wel tijd is voor andere dingen? Mij maak je dat niet wijs.

We doen het af op wetticisme, wetjes hiervoor en daarvoor... we schreeuwen om het hardst over Gods genade en dat we in vrijheid leven. Kortom: niemand mag nog ergens meer wat van zeggen. De Bijbel wordt op verschillende manier geïnterpreteerd en we moeten elkaar vrij laten. Nou... laat ik het zo zeggen: Willen we eigenlijk nog wel horen, wat God wil in ons leven? Die wet is ons een doorn in het oog. Het liefst horen we m niet meer. Hebben we de Christus nog wel echt nodig? Wat zou Hij van ons leven zeggen? Is de wet nog de spiegel in ons leven? Of denken we geen spiegel meer nodig te hebben omdat Gods genade groot genoeg is. geloof me: iedere christen houdt die spiegel nodig tot zijn dood, want er is geen mens die goed doet hier op aarde... ook niet na ontvangen genade, we blijven zondaren die erg snel wegdwalen van de kudde.

Sorry misschien kom ik wat pittig over, maar ik erger me zo aan het feit dat we als christenen tegen elkaar maar tolerant moeten zijn. Alles moet maar kunnen, mogen we elkaar nog in liefde wijzen op wat God wil? Of mogen we dat niet meer, omdat iedereen zijn eigen visie heeft op wat God wil/vindt. Veel zaken zijn klaarhelder in Gods Woord, laten we die ook klaarhelder houden. Laten we de Bijbel erbij nemen en niet altijd naar omstandigheden kijken. Anders zijn we humanistisch bezig en de mens is en blijft een afgeweken schepsel van God waar echt niets goeds van te verwachten is. Op deze mens kunnen we niet afgaan... hij is vooral bezig met zichzelf en wat hij van alles vindt.

Wat vindt God van ons leven?

@moeder van 2, hoezo ergeren aan het feit dat we als christenen telgen elkaar tolerant moeten zijn? Kol. 2:16: Laat dus niemand u veroordelen inzake eten of drinken, of op het punt van een feestdag, een nieuwe maan of de sabbatten.

"Het is goed voor een mens om 1 dag niet bezig te zijn met zaken en geld verdienen. Maar om zich helemaal op God te richten en de diensten te bezoeken. "

1 dag om me helemaal op God te richten? Elke dag wil ik me helemaal op God richten. Idd ben ik door de week meer met de Bijbel bezig en gebed dan op zondag. Op doordeweekse dagen zijn alle kinderen bij mij naar school, is het stil in huis. Op zondag is het een hele drukte als alle kinderen binnen zijn.

Je komt voor mij niet pittig over, wel veroordelend.

Je laatste vraag ben ik met je eens, wat vind God van ons? We moeten persoonlijk voor hem verantwoording afleggen. En ieder is daar zelf verantwoordelijk voor.

Zegen!

2 Tim 4:

1 Ik betuig dan voor God en den Heere Jezus Christus, Die de levenden en doden oordelen zal in Zijn verschijning en in Zijn Koninkrijk:

2 Predik het woord; houd aan tijdelijk, ontijdelijk; wederleg, bestraf, vermaan in alle lankmoedigheid en leer.

3 Want er zal een tijd zijn, wanneer zij de gezonde leer niet zullen verdragen; maar kittelachtig zijnde van gehoor, zullen zij zichzelven leraars opgaderen, naar hun eigen begeerlijkheden;

4 En zullen hun gehoor van de waarheid afwenden, en zullen zich keren tot fabelen.

Wat ik hiermee nog duidelijk wil maken is dat velen zich zullen willen ontdoen van de waarheid... het Woord mag niet meer spreken, want het Woord zal niet meer verdragen worden. Sommige dingen zijn zo simpel dat ze moeilijk worden gemaakt: zondagsrust... rusten wij ook op die dag?? als wij ons uit de sokken rennen op het werk (werk wat niet nodig is!) dan houden wij geen rekening met de rustdag... zo simpel toch? Maar blijkbaar mag dat al niet meer gezegd worden. Want de geboden van God worden met handen en voeten getreden... steeds meer christenen gaan samenwonen, krijgen kinderen buiten het huwelijk om, over abortus is niet eens iedere christen het eens, homoseksualiteit... er zijn erg veel christenen die de Bijbel invullen naar hun eigen maatstaven... en geloof me... daar kan echt geen zegen op rusten.
En tolerant betekent gedogen: dat de ander kan doen en laten wat ie wil zonder dat er iets van gezegd mag worden. Elkaar vrij laten. Zo was Jezus niet. Hij benoemde de zonde. Wij mogen dat ook doen tegen elkaar. In liefde en op de juiste toon, maar de waarheid kan soms ook hard zijn en dat kan inderdaad dan scheiding brengen. Zeker als de ander zich niet open wil stellen voor de waarheid.

2 tim 4 ken ik. Wel vind ik het soms lastig: moet ik dingen bestraffen vermanen? Wat wel wat niet? Eerder dacht ik precies te weten wat wel en niet mocht. Nu kom ik er achter dat een heleboel zaken mensendingen zijn. Ik dacht ook dat sommige dingen zo simpel waren..
De Heere ziet het hart aan en vraagt van mij liefde tot mn naasten. Dan kan ik denk ik beter met iemand in gesprek gaan en luisteren wat er in het hart van de ander leeft. Gods Woord openen en samen biddend daarin onderwijs zoeken.

Een kerkenraad heeft ons verteld dat een legging zonde is. Als je daarmee de kerk binnenkomt werd de toegang tot het avondmaal ontzegd. Als we daar anders over dachten werd daar ook Bijbelteksten bijgehaald zoals 2 tim 4. Begrijp je wat ik bedoel?

2 Tim 4 en dergelijke verzen worden helaas nogal eens te onpas gebruikt, als wapen om willekeurig wat dan ook mee af te wijzen wat men wil afwijzen. Paulus waarschuwt hier tegen mensen die liever horen wat in hun straatje past dan wat de Bijbel zegt. Van belang is dus eerst heel goed te luisteren naar wat de Bijbel zegt.

Zondagsrust is niet iets wat de Bijbel leert. Zo simpel is het. De Bijbel heeft het over de sabbat. En er zijn samenkomsten op de eerste dag van de week bij de eerste christengemeenten. Maar er is geen zondagsrust in de Bijbel. In feite bestond dat niet eens tot het jaar 321 toen Constatijn de zondag als rustdag invoerde.

Ik begrijp en stem in met de zorgen van moedervan2 aangaande dat dingen worden aangepast aan wat mensen graag willen en dat er een verkeerde vorm van tolerantie heerst in het huidige denken, ook binnen de kerken (ik hoop hier later nog eens uitgebreid op terug te komen).
Echter zondagsrust is geen bijbelse opdracht. Je kan daarom 2 Tim 4 hier niet toepassen. Zondagsrust is een menselijke instelling. Op zichzelf denk ik geen verkeerde, maar desalniettemin, geen direkte opdracht van God.
Het is zelfs schadelijk 2 Tim 4 en dergelijke verzen te gebruiken als verdediging van een wetticisme, omdat het de Bijbel juist het evangelie predikt en niet de wet.

Van toepassing lijkt mij hier bijv. Kol 2: 6-8: "Zoals u dan Christus Jezus, de Heere, hebt aangenomen, wandel in Hem, geworteld en opgebouwd in Hem, en bevestigd in het geloof, zoals u onderwezen bent; wees daarin overvloedig, met dankzegging. Pas op dat niemand u als buit meesleept door de filosofie en inhoudsloze verleiding, volgens de overlevering van de mensen, volgens de grondbeginselen van de wereld, maar niet volgens Christus."
Hier wil ik graag op terugkomen in mijn volgende reaktie.

Geliefde lezers. Wie van ons houdt het 4e gebod? Is niet wie meent het 4e gebod te houden een huichelaar? De helft van het 4e gebod is al verdraait door van de sabbat de zondag te maken. Waar heeft God dat gezegd? Menen we dat we eigenhandig de sabbat kunnen veranderen in de zondag? Dat de eerste christenen op de eerste dag van de week samenkwamen maakt het niet tot een nieuwe rustdag. Ze gingen daarna (of daarvoor als de samenkomst 's avonds was) aan het werk en dat bleef zo totdat Constantijn de zondag uitriep tot een rustdag. En in hoeverre heiligen we deze dag? Hoeveel wordt er niet gekletst en geroddeld tijdens de koffie na de kerk, of worden er allerlei dingen gedaan die allesbehalve godsvruchtig zijn. Ieder kan voor zichzelf invullen wat er daar allemaal mis is. Is dat het heiligen van de sabbat?

Het punt dat ik maken wil is dat niemand het 4 gebod houdt. En wie het slechts ten dele houdt, of het nu voor 10% of voor 50% is, overtreed het gebod en staat schuldig. Goede en vrome bedoelingen halen daar niets van af. En dat geldt voor alle geboden. De wet veroordeelt mij en u, ook u die zoveel waarde beweert te hechten aan het 4e gebod of aan welk gebod dan ook, maar het onderwijl overtreed met Godsverachting. Godsverachting, want wie meent de wet te houden neemt God en Zijn geboden niet serieus en denkt een loopje met Hem te kunnen nemen door het dan maar ten dele of in aangepaste vorm te houden. Of sommige geboden wel maar andere niet. U, die het 4e gebod meent te houden en dat niet ten volle doet, of niet ten volle alle geboden houdt, denkt u dat u vrijuit gaat?

Het is een probleem als we gaan proberen te leven onder zowel het oude verbond (de wet), als het nieuwe verbond (het evangelie). Dit is een dwaling geweest vanaf het begin van de kerk en waar Paulus in verschillende brieven op in gaat, in het bijzonder in de Galaten brief maar ook in andere gemeenten speelde dit. Elke keer weer wilden de joden de christenen de wetten opleggen. En dit is blijven spelen in de geschiedenis van de kerk tot op de dag van vandaag. Helaas (mijns inziens) is in de HC de wet is geplaatst onder de dankbaarheid, in plaats van onder de ellendekennis waar Paulus het plaatst. En van daaruit heerst in de gereformeerde kerken (en ook in andere kerken overigens) nog steeds het gevaar van een wetticisme dat het evangelie en het leven uit genade verstikt en mensen wegvoert van Christus. Want je kan niet beide hebben.

Paulus schrijft aan Timotheüs: "Het einddoel nu van het gebod is liefde die voortkomt uit een rein hart, een goed geweten en een ongeveinsd geloof. Sommigen zijn daarvan afgeweken en hebben zich gewend tot zinloos gepraat. Zij willen leraars van de wet zijn en hebben geen inzicht in wat zij zeggen en evenmin in wat zij zo sterk benadrukken. Maar wij weten dat de wet goed is, als men die wettig gebruikt, en als men dit weet: dat de wet niet bestemd is voor de rechtvaardige, maar voor wettelozen en voor opstandigen" (1 Tim 1: 5-9)

Ja, u die de wet wil houden, doe dat, niet ten dele, maar ten volle. En niet sommige maar alle. Hopelijk merkt u dan, als u eerlijk bent, dat u er nog geen jota of titel van houdt. En vlucht dan naar de genadetroon van Christus.

Aan de Galaten schrijft Paulus: "Waartoe dient dan de wet? Zij is eraan toegevoegd omwille van de overtredingen, totdat het Nageslacht zou gekomen zijn aan Wie het beloofd was" (Gal 3:19)
En: "Zo is dan de wet onze leermeester geweest tot Christus, opdat wij uit het geloof gerechtvaardigd zouden worden. Maar nu het geloof gekomen is, zijn wij niet meer onder een leermeester" (Gal 3:24-25)

In Rom 7 schrijft Paulus: “Wat zullen wij dan zeggen? Is de wet zonde? Volstrekt niet! Ja, ik zou de zonde niet hebben leren kennen dan door de wet. Ik zou immers ook niet geweten hebben dat begeerte zonde was, als de wet niet zei: U zult niet begeren. Maar de zonde heeft door het gebod een aanleiding gevonden en in mij allerlei begeerte teweeggebracht, want zonder de wet is de zonde dood. Ik nu leefde voorheen zonder wet, maar toen het gebod kwam, is de zonde weer levend geworden. Ik echter ben gestorven. En het gebod, dat tot leven had moeten leiden, bleek voor mij de dood te betekenen. Want de zonde heeft door het gebod een aanleiding gevonden en mij misleid en daardoor gedood. Zo is dan de wet heilig, en het gebod is heilig en rechtvaardig en goed. Is dan het goede de oorzaak van mijn dood geworden? Volstrekt niet! Maar de zonde heeft – opdat zij als zonde zichtbaar zou worden – door het goede voor mij de dood teweeggebracht, opdat door het gebod de zonde uitermate zondig zou blijken te zijn. “ (Rom 7:7-13)

De wet leert de zonde kennen. De wet is wel goed, maar krachteloos wegens ons vlees. (Rom 8:3)
Het enige antwoord is Christus Jezus. Vlucht tot Hem.

Je kunt je niet beide wet en evangelie beide tot je meester maken. Paulus maakt dat heel expliciet in de Galaten brief. Je bent óf dienstknecht van de wet, óf dienstknecht van Christus. Wie zichzelf tot dienstknecht van de wet maakt, plaats zichzelf buiten de genade: "U bent van Christus losgeraakt, u die door de wet gerechtvaardigd wilt worden; en daarmee bent u uit de genade gevallen." (Gal 5:4)

U zegt misschien, ik weet wel dat alles van Christus komt en niets van het houden van de wet, ik probeer dat alleen te doen uit dankbaarheid. Maar wat probeert u met uw dankbaarheid door wet houden te bereiken? Een soort van terugbetaling? Is het offer van Christus niet voldoende? En wat als u de wet niet 100% houdt? Weet u niet dat, u die de wet in leven wil houden, deze elke dag overtreed en daarmee uzelf veroordeeld? En dat de wet juist de zonde aanwakkert (Rom 7:8). Meent u dat de halve wet te houden ook wel goed is?

Paulus vreest zelfs dat hij zich tevergeefs heeft ingespannen met hun het evangelie te prediken voor hen die weer terug vallen op de wet: "Maar destijds, toen u God niet kende, diende u hen die van nature geen goden zijn; en nu u God kent, ja wat meer is, door God gekend bent, hoe kunt u weer terugkeren naar de zwakke en arme grondbeginselen, die u weer van voren af aan wilt dienen? U houdt zich aan dagen, maanden, tijden en jaren. Ik vrees voor u dat ik mij misschien tevergeefs voor u heb ingespannen." (Gal 4:8-11)

Er zit geen toekomst in het houden van de wet, behalve veroordeling en dood.

Maar u zegt dat Johannes zegt : “En hierdoor weten wij dat wij Hem kennen, namelijk als wij Zijn geboden in acht nemen. Wie zegt: Ik ken Hem, en Zijn geboden niet in acht neemt, is een leugenaar en in hem is de waarheid niet. “ (1 Joh 2: 3-4). Maar dan wil ik vragen: wat zijn de geboden van Christus? Is dat de wet? Was dat het voorbeeld dat Jezus gaf en dat wij moeten navolgen? (Joh 13:15, 1 Petr 2:21). Sprak Jezus niet van een nieuw gebod voor zijn discipelen? (Joh 13:34)

“Want de wet van de Geest van het leven in Christus Jezus heeft mij vrijgemaakt van de wet van de zonde en van de dood. “ (Rom 8:2)

Het gaat om wat anders, wat nieuws. Jezus geeft dat aan met het beeld van de wijn en de leren zakken:
"En niemand doet nieuwe wijn in oude leren zakken; anders zal de nieuwe wijn de zakken doen barsten en de wijn zelf zal eruit stromen en de zakken zullen verloren gaan." (Luk 5:37, Mar 2:22, Mat 9:17)

In Kolosse speelde hetzelfde probleem: Paulus schrijft dan: "Laat dus niemand u veroordelen inzake eten of drinken, of op het punt van een feestdag, een nieuwe maan of de sabbatten. Deze zaken zijn een schaduw van de toekomstige dingen, maar het lichaam is van Christus. Laat u niet de prijs ontzeggen door iemand die behagen schept in nederigheid en engelenverering, intreedt in wat hij niet gezien heeft, zonder reden gewichtig doet door zijn vleselijke denken, en zich niet houdt aan het hoofd, waaruit het hele lichaam, dat van banden en pezen voorzien is en daardoor samengevoegd, opgroeit door de groei die van God komt." (Kol 2:16-19)

Een christen richt zich volkomen richt op Gods genade in Christus en is vrij van de wet. Want hij of zij is gestorven voor de wet zodat hij of zij nu voor God leven kan (Gal 2:19). Niet een vrijheid om te doen wat je wil, maar een vrijheid voor een ander: "Want u bent tot vrijheid geroepen, broeders, alleen niet tot die vrijheid die aanleiding geeft aan het vlees; maar dien elkaar door de liefde. Want de hele wet wordt in één woord vervuld, namelijk hierin: U zult uw naaste liefhebben als uzelf. Maar als u elkaar bijt en verslindt, pas dan op dat u niet door elkaar verteerd wordt. Maar ik zeg: Wandel door de Geest en u zult zeker de begeerte van het vlees niet volbrengen. Want het vlees begeert tegen de Geest in, en de Geest tegen het vlees in; en die staan tegenover elkaar, zodat u niet doet wat u zou willen. Als u echter door de Geest geleid wordt, bent u niet onder de wet.
Het is bekend wat de werken van het vlees zijn, namelijk overspel, hoererij, onreinheid, losbandigheid, afgoderij, toverij, vijandschappen, ruzie, afgunst, woede-uitbarstingen, egoïsme, onenigheid, afwijkingen in de leer, jaloersheid, moord, dronkenschap, zwelgpartijen, en dergelijke; waarvan ik u voorzeg, zoals ik ook al eerder gezegd heb, dat wie zulke dingen doen, het Koninkrijk van God niet zullen beërven. De vrucht van de Geest is echter: liefde, blijdschap, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid, zelfbeheersing. Daartegen richt de wet zich niet. " (Gal 5: 13-23)

De wet leidt tot de dood. De genade leidt tot het leven. De wet tot slavernij. De genade tot vrijheid om God en je naaste te dienen.

Het is mooi als we één dag in de week een vrije dag hebben om te uit te rusten. Het is mooi als we alle gelegenheid en rust hebben om samen te komen als gemeente van Christus. Maar laten we wel zijn, de meesten mensen hebben zelfs twee dagen in de week en door de week ook nog eens tijd over, zeker in vergelijking met mensen in vroegere tijden. En hoe gebruikt u deze tijd? Is daar enige godsvrucht, waar ds van der Sluis op wijst? Weet u wel wat een godvruchtig leven is? Meent u dat dat het houden van de wet en allerlei regels is? Meent u dat u behouden wordt omdat u de wet probeert te houden? Omdat u 's zondag naar de kerk gaat? Omdat u zich afzijdig houdt van de'wereld'? Weet u wel wat leven uit genade is, wat een leven met Christus is? Gestorven te zijn met Hem in zijn dood en opgestaan met Hem door Zijn opstanding tot een nieuw leven?

Als Christus je meester wordt, zoek je te leven uit ZIJN geboden, niet uit de wet maar uit de genade, niet naar de letter maar naar de Geest, niet opgelegd maar van harte, niet in aangepaste vorm maar in zuivere vorm, niet naar de voorschaduw, maar naar waar deze heen verwees.

“Maar nu zijn wij ontslagen van de wet, gestorven aan dat waaraan wij vastgebonden zaten, zodat wij in nieuwheid van Geest dienen, en niet in oudheid van letter" (Rom 7:6)

U, die het van de wet wilt hebben, linksom of rechtsom, acht dat alles voor schade opdat U alleen nog Christus hebt. De wet brengt u geen voordeel, alleen de dood, omdat u deze wet elke dag overtreedt, ook op zondag. Sterf voor de wet zodat u gaat leven voor Christus.

En als u de zondag in ere wilt houden, prima, maar maak er geen wet van. "De een acht de ene dag boven de andere dag, maar de ander acht al de dagen gelijk. Laat ieder in zijn eigen geest ten volle overtuigd zijn. Wie de dag in ere houdt, houdt hem in ere voor de Heere, en wie de dag niet in ere houdt, houdt hem niet in ere voor de Heere. Wie eet, eet voor de Heere, want hij dankt God. En wie niet eet, eet niet voor de Heere, en ook hij dankt God. Niemand van ons leeft immers voor zichzelf, en niemand sterft voor zichzelf. Want als wij leven, leven wij voor de Heere en als wij sterven, sterven wij voor de Heere. Of wij dan leven of sterven, wij zijn van de Heere. Want met dit doel is Christus ook gestorven en opgestaan en weer levend geworden, dat Hij zowel over doden als levenden zou heersen. U echter, wat oordeelt u uw broeder? Of ook u, wat minacht u uw broeder? Wij zullen toch allen voor de rechterstoel van Christus gesteld worden." (Rom 14: 5-10)

Leef uit de genade. “U bent namelijk niet onder de wet, maar onder de genade”. (Rom 6:14)

Ik hoop dat deze woorden voor sommigen een aanmoediging mogen zijn hier verder over na te denken en de Schriften hier op biddend te onderzoeken.

Maar de zevende dag is de sabbat van de HEERE, uw God. Dan zult u geen enkel werk doen, u, noch uw zoon, noch uw dochter, noch uw slaaf, noch uw slavin, noch uw vee, noch uw vreemdeling die binnen uw poorten is.

*Dit zijn Gods woorden tot Zijn uitverkoren volk Israël. Wonen wij binnen hun poorten, en zijn wij Israëlieten of proselieten? (anders zou die uitverkiezing van Israël ook overbodig zijn)

-Ex 31: 13 U dan, spreek tot de Israëlieten en zeg: U moet zeker Mijn sabbatten in acht nemen, want dat is een teken tussen Mij en u, al uw generaties door, zodat men weet dat Ik de HEERE ben, Die u heiligt. 14 Ja, u moet de sabbat in acht nemen, want die is voor u heilig. Wie hem ontheiligt, moet zeker gedood worden, ja, ieder die op die dag werk verricht, die persoon moet uitgeroeid worden uit het midden van zijn volksgenoten. 15 Zes dagen zal er werk verricht worden, maar op de zevende dag is het sabbat, een dag van volledige rust, heilig voor de HEERE. Ieder die op de sabbatdag werk verricht, moet zeker gedood worden. 16 Laat de Israëlieten dan de sabbat in acht nemen, door de sabbat te houden, al hun generaties door, als een eeuwig verbond. 17 Hij zal tussen Mij en de Israëlieten voor eeuwig een teken zijn, want de HEERE heeft in zes dagen de hemel en de aarde gemaakt, en op de zevende dag heeft Hij gerust en Zich verkwikt.
-Ezch. 20: 12 Ook heb Ik hun Mijn sabbatten gegeven, om een teken te zijn tussen Mij en hen, zodat zij zouden weten dat Ik de HEERE ben Die hen heiligt. En verderop: 20 Heilig Mijn sabbatten, zodat ze tot een teken zijn tussen Mij en u, zodat u weet dat Ik, de HEERE, uw God ben.

*De sabbat is het teken tussen God en Israël, wat het uitverkoren Israël onderscheid van al de andere volken, dus in 't geheel niet op ons van toepassing.
Jezus heeft het in de bergrede m.b.t. de 10 woorden helemaal niet over de sabbat, terwijl Hij de rest van de geboden in z'n volle geestelijke betekenis aanscherpt.

En verder: In liefde op de juiste toon elkaar de waarheid zeggen, geen tolerantie....???

*Poeh-poeh... dan ga je er wel vanuit dat jou interpretatie (die je waarschijnlijk van kind af aan is voorgehouden) de enige juiste is.
Hier wordt geen tolerantie gevraagd, maar blindelingse navolging geëist ;(
Eenheid in de fundamentele hoofdzaken, vrijheid in bijzaken. En geen veroordeling!
Een ieder zij in zijn eigen gemoed ten volle verzekert.

Verder helemaal eens met Gerard.

@Gerard en evantorisch, zo helder als jullie het zeggen lukt mij niet. Het is juist wat ik bedoelde met 'ik dacht eerder ook precies te weten wat wel en niet mocht'. Door wat ik van huis uit mee kreeg, dacht ik net zoals wat moeder van 2 schrijft.

Het was voor mij verwarrend om erachter te komen dat het zo anders bedoeld wordt in de Bijbel als dat ik het las.

Een vraagje: weten jullie met welk doel de wet incl. het sabbatsgebod in veel kerken wordt voorgelezen? Als ik dat eerder hoorde meende ik elke keer weer: dat geldt nu voor de zondag en ging ik na of we dat wel zo deden. Nu weet ik niet goed wat ik er mee aan moet als ik de wet hoor, begrijpen jullie?

Nadat ik tot geloof gekomen ben leert de Heere me zoveel dingen die ik van huis uit zo anders begreep! Soms kan ik het niet begrijpen dat er zoveel is wat anders geleerd wordt. Ik begin nu net een beetje de Bijbel te lezen in de context. Hoorde vorige week dat de verzen en tussenkopjes er 500 jaar geleden aan toegevoegd zijn en dat ik beter een aantal hoofdstukken achter elkaar kan lezen om te zien wat er bedoeld wordt. Wat een heerlijk Boek van onze Vader!

@vrouw78 Het verheugt me te lezen dat je zo de Bijbel leest en dat God dat zo zegent. Houdt vol! Ik ken van mezelf en van iedereen die dit doen dat niets zo veel brengt als persoonlijke bijbelstudie.

Wat je vraag betreft:
Ursinus, (mede)opsteller van de Cathechismus, schrijft in zijn "Schatboek der verklaringen over de Heidelbergse Cathechismus", waar het gaat over de voorgstelde indeling:
"Tenslotte zijn er nog, die de inhoud der Christelijke leer tot deze drie hoofd­punten herleiden, n.l.
1. kennis van onze ellende,
2. van de verlossing, en van
3. de dankbaarheid.
Deze indeling komt goed met de vorige overeen, aangezien de Tien geboden bij het eerste behoren, omdat daaruit de ellende en strafschuld van de zondaar openbaar wordt. Echter kunnen ze ook tot het laatste deel gebracht worden, voor zover ze een regel en richtsnoer zijn, om al ons doen en laten naar te richten; en zij leren ook, welke de ware en oprechte dankbaarheid is."

Luther vond het erg belangrijk dat de wet werd voorgelezen voor de zondekennis.
Ursinus (eerst leerling van Melanchton, de rechterhand van Luther, en later van Calvijn) nam dat over en zegt hier zelf ook dat de 10 geboden bij de ellendekennis horen. Voor hem zijn ze echter ook een regel en richtsnoer voor gelovigen. In de lijn van Calvijn heeft hij er daarom voor gekozen deze toch onder de dankbaarheid te plaatsen.

Dat is denk ik dan ook de reden dat ze worden voorgelezen in de kerken: voor zondekennis en als regel en richtsnoer voor gelovigen. In de formulieren van de kerken zal vast nog wel meer te vinden zij hierover.

Nu begrijp ik we als mensen met een zondige aard een richtsnoer nodig hebben. Om deze reden looft bijvoorbeeld David de wet in Psalm 119 en in andere psalmen. Maar van belang is hierbij te onderkennen dat het voor David om veel meer gaat dan de 10 geboden, maar om alles wat God heeft gezegd en wie Hij is. Het gaat hem om God zelf. Bij David is ook geen sprake van een wetticisme. Hij verheugt zich in God.

Daarom ben ik niet gelukkig met de 10 geboden als regel en richtsnoer te nemen. Het gaat veel verder. En het gaat niet om regels maar om de Persoon. Paulus zegt ook nergens dat de gemeenten de 10 geboden moeten houden als richtsnoer. Hij roept wel in iedere brief op tot een wandelen in geloof, leven uit genade, liefde tot de anderen en daarbij noemt hij heel veel concrete dingen. Dat is veel rijker en veelomvattender dan de 10 geboden, alhoewel uiteraard de kern gelijk blijft: Gods liefhebben boven alles en de naaste als jezelf.

Erger is nog dat in veel kerken dankbaarheid synoniem is geworden met de wet te houden (en geld te geven). Zelfs 'dode zondaren' die Christus nog niet hebben aangenomen als hun Zaligmaker, worden geacht de wet te houden om dankbaar te zijn. Daar gaat het helemaal scheef. Het is een systeem van wetten en regels geworden. Mag ik dit, mag ik dat, moet ik dit, moet ik dat. Daarom zei ik al dat deze benadering het evangelie en een leven uit genade verstikt.

Ik wil niet alles radicaal afwijzen want er zitten genoeg goede elementen in. Maar het is zo mistig geworden, een bouwwerk waar alles schots en scheef in elkaar steekt.

Wat we weer moeten doen is wat Jezus zei: "Zo staat er geschreven en zo moest de Christus lijden en uit de doden opstaan op de derde dag. En in Zijn Naam moet onder alle volken bekering en vergeving van zonden gepredikt worden, te beginnen bij Jeruzalem." (Luk 24:46-47)
En de Christus-gelovigen aan te moedigen te leven uit deze genade en om vervuld te worden met de kennis van Zijn wil (Kol 1:9), dat wil zeggen dat we groeien in deze kennis en dat dit meer en meer ons denken en doen gaat bepalen in alle omstandigheden.

Matthéüs 5: 17, 18
Meent niet, dat Ik gekomen ben om de wet of de profeten te ontbinden; Ik ben niet gekomen om te ontbinden, maar om te vervullen. Want Ik zeg u: Eer de hemel en de aarde vergaat, zal er niet één jota of één tittel vergaan van de wet, eer alles zal zijn geschied.

Reageer dan maar eens op deze tekst, zelf door Jezus uitgesproken! De eis blijft staan!

@moedervan2
Inderdaad, de eis blijft staan. Niet voor 10% of 50% maar voor 100%.
Doet u dat?

Doet u dat? Dat is een vragen naar de bekende weg, geen mens kan de wet houden. Dat zou ons moeten uitdrijven naar Christus, die de wet vervuld heeft, nooit één zonde gedaan.

Dat betekent in ieder geval niet dat wij dan maar mogen sjoemelen met de wet. Dus: ách, ik ben nu eenmaal niet in de gelegenheid om op zondag rustdag te houden, maar als ik het op maandag doe, vindt God dat vast ook prima.

Als dat zo zou zijn, waarom dan nog de andere 9 geboden zo letterlijk opvatten. Lieg maar raak, als het je uitkomt, als je morgen weer eerlijk bent, vindt God dat vast ook prima. Enzovoort enzovoort...

Misschien kan iemand me vertellen waar in de Bijbel staat dat wij heidenen de sabbat dienen te houden, en-of: waar staat dat de sabbat- ge en verboden voor de zondag gelden?
En waar kan ik vinden dat de rustdag een dag is opgeschoven?

Inderdaad, de eis blijft staan. Niet voor 10% of 50% maar voor 100%.
Doet u dat?

Dat is een zwakke reactie @Gerard. Een vraag als antwoord geven is niet sterk.
Ik zou wel graag een reactie zien op de tekst uit Mattheus 5.


Citaat Gerard: Als u echter door de Geest geleid wordt, bent u niet onder de wet.
Nee, omdat Christus die voor je vervuld heeft. Is daarom de wet ook zinloos geworden?
De geboden van God zijn richtlijnen voor ons leven. Je ziet onze samenleving er vanaf wijken, en je ziet de chaos die daaruit voortvloeit.
Gelukkig heeft Jezus Christus de Zijnen verlost van de vloek van de wet. Want die veroordeelt ons, omdat we de wet niet uit onszelf kunnen houden. Maar daarom is de wet zelf niet zinloos!

Matt. 5: 17 en 18. Er wordt gevraagd om daarop te reageren. Ik kan dat zelf niet goed verwoorden daarom een link.

www.deboodschap.org/websiteIII_bestanden/sabbat.htm

Daar lees ik o.a. Staat het houden van het 4de gebod op zichzelf? M.a.w. is het mogelijk om je aan een deel van de wet te houden en andere inzettingen en geboden van God in het OT ongedaan te laten?

Ik hoop dat jullie de moeite willen nemen om dat stuk te lezen en daarna reageren.

Fijn als we elkaar in liefde dingen laten horen en niet op de manier van'' ik weet dat de Bijbel het zo bedoeld en ik begrijp niet dat jij dat anders ziet'

Als ik zo overkom hoor ik het graag.