Gilles de la Tourette, Asperger en een depressie
Ds. A. de Lange | Geen reacties | 31-10-2003| 00:00
Vraag
Sinds een behoorlijke tijd zit ik met vele, best grote problemen. Ik heb het syndroom van Gilles de la Tourette in lichte mate en met Tourette heb ik dan ook geen probleem, omdat ik er simpelweg weinig last van heb. Verder heb ik het syndroom van Asperger en een depressie. Ik ben 17 jaar jong en zie dan ook een leven voor me waarin ik niet tot weinig zal kunnen gaan werken of naar school gaan.
Maar dat is niet mijn voornaamste probleem. Mijn grootste probleem is dat ik tegen zo goed als alles opzie, óók tegen mijn grote hobby tafeltennis. En wat nog veel belangrijker is, is dat ik om diezelfde reden 's zondags niet naar de kerk kan. Ik zit daar enorm mee, vooral omdat ik niet begrijp hoe het mogelijk is dat ik tegen de kerk opzie. Want God wil de mensen toch juist ín zijn huis brengen? Ik voel me dan vaak ook schuldig, omdat ik soms van mening ben dat ik gewoon moet gaan. Maar hoe schuldig ik me ook voel, ik kom maar niet in die kerk, ook al bid ik er nog zo veel om. De vraag waarom al die problemen mij nou moesten en moeten overkomen, heb ik, in tegenstelling tot vele andere mensen met psychische problemen, nooit gehad. Ik berustte altijd in het feit dat God dit wilde en het geeft me dan vaak ook troost dat ik niets kan zonder God, maar ook dat een ánder niets kan zonder God.
Waar ik het net al over had, is mijn grootste hobby tafeltennis. Ik speel competitiewedstrijden en heb daar veel plezier in gehad en heb daar nog steeds plezier in. Echter, zie ik vanaf ongeveer begin dit jaar erg op tegen iedere wedstrijd. En het heeft geen reden. Dit schijnt ook te horen bij een depressie. Echter is het wel moeilijk leven met een depressie en ik zou dan graag ook minder verdriet hebben. Kortom: ik zou graag hebben dat mijn depressie over was. Nu vraag ik natuurlijk niet of u dat wil doen, want dat kan natuurlijk niet.
Maar wat mijn uiteindelijke vraag is, is of het mogelijk kan zijn dat het beter met me gaat als ik dichter bij God leef, met andere woorden: kan het zo zijn dat ik vele problemen ken, omdat God wil dat ik daardoor tot hem bekeerd word. En hoe moet ik dichter bij God komen? Want ik moet het zelf doen, maar kán het niet zelf doen.
Antwoord
Uit je vraag en hetgeen je beschrijft haal ik twee dingen:
1. Je hebt er flink problemen mee dat je tegen zo goed als alles opziet, en ook tegen de dingen, die je eigenlijk erg graag zou willen doen. Je legt zelf al het verband met je depressie en ik denk dat er ook een verband kan zijn met het syndroom van Asperger dat je hebt. Depressiviteit brengt het vaak met zich mee dat je de moed, de zin, en het vermogen verliest om 'gewoon' door te kunnen gaan. En, naar wat ik las over het syndroom van Asperger, werkt dat eraan mee dat mensen problemen kunnen hebben in het sociale verkeer met anderen en nogal eens moeite hebben met het aangaan en onderhouden van contacten met anderen. Is het met dingen als kerkgang en tafeltennis niet zo, dat je niet zozeer problemen hebt met wat je daarin zelf moet doen, als wel met het feit dat je daarin ook met andere mensen in aanraking komt?
Dat is een probleem wat iemand anders (daar hoor ik ook bij) niet zomaar voor je op kan lossen. Wellicht kan een begeleider, die je hopelijk hebt, je daarin helpen. Het zal je waarschijnlijk heel wat moeite en strijd kosten, om toch boven jezelf uit de contacten met mensen niet uit de weg te gaan. Op die weg wil ik graag tegen je zeggen, dat God ervoor je wil zijn, om je te sterken en te helpen. Hij is Israëls God die krachten geeft, van wie het volk zijn sterkte heeft! Verwacht het van Hem, want in eigen kracht lukt dit je niet. Depressies zijn dingen die gelukkig kunnen overgaan. Hopelijk mag je op die manier toch in de toekomst weer anders tegen dingen aankijken.
2. Je komt uit bij de vragen: a.Is het mogelijk dat het beter met me gaat als ik dichter bij God leef? b. Kan het zo zijn dat ik vele problemen ken, omdat God wil dat ik daardoor tot Hem bekeerd word. c. Hoe moet ik dichter bij God komen? Want ik moet het zelf doen, maar kan het niet zelf doen.
Laat me hierover iets proberen te zeggen:
a. Is het mogelijk dat het beter met me gaat als ik dichter bij God leef? Ja dat is mogelijk. Dichter naar God toekomen, helpt ons niet zozeer van problemen af, als wel dat we Zijn genade, nabijheid en kracht mogen ontvangen, waardoor we anders met de problemen kunnen omgaan.
b. Kan het zo zijn dat ik vele problemen ken, omdat God wil dat ik daardoor tot Hem bekeerd word. Als je daarmee bedoelt: heb ik mijn problemen ALLEEN omdat God me bekeren wil, dan zeg ik daar geen ja op. We hebben in dit leven problemen, omdat we ZONDEN hebben. En die brengen gevolgen met zich mee. En mensen die al tot bekering kwamen en dicht bij God mogen leven hebben dezelfde problemen soms ook. Als je ermee bedoelt: wil God mijn problemen misschien gebruiken om me dichter bij Hem te brengen, dan zeg ik daar wel ja op. Ik geloof dat we vanuit de liefde van God mogen zeggen dat Hij ons zoekt en aangezien Hij weet dat we niet zomaar tot Hem willen komen vanwege onze zondige natuur, gebruikt Hij nogal eens pijnlijke dingen om ons naar Hem toe te halen.
c. Hoe moet ik dichter bij God komen? Want ik moet het zelf doen, maar kan het niet zelf doen. Ik zou hier heel veel kunnen neerschrijven, maar ik houd het kort. Weet dat God je echt roept om tot Hem te komen. En als je dan, net als zoveel anderen, problemen ervaart bij dat komen ( je kunt niet, je wilt (nog) niet, je weet niet precies hoe het moet) vertel al die dingen eenvoudig in het gebed aan de Heere. Lees in de Bijbel, luister naar de prediking (als je niet naar de kerk gaat, krijg je dan bandjes?). Lees een goed boek dat je kan helpen. Zelf vind ik het boekje "Rondom de Enge poort" van C. H. Spurgeon heel goed.
In deze weg mag je vertrouwen dat God Zich, om Jezus wil, niet onbetuigd zal laten.
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A. de Lange
- Geboortedatum:06-03-1960
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Nieuw-Lekkerland
- Status:Actief
