Trouwen en daarna belijdenis
Ds. H. Korving | Geen reacties | 28-08-2004| 00:00
Vraag
Ik heb een vraag aan ds. Korving. Uit een aantal antwoorden van ds. Korving over geloofsbelijdenis maak ik op dat hij vindt dat er voor het afleggen van geloofsbelijdenis niet alleen een kerkelijk recht, maar ook een goddelijk recht benodigd is. Van huis uit ben ik ook met deze leer opgevoed. Om deze zelfde rede ben ik als kind ook niet gedoopt. Nu willen mijn vriend en ik dit jaar trouwen, maar om bij ons in de kerk (Ger. Gem.) te mogen trouwen moet je beloven het eerstvolgende seizoen belijdenis te zullen doen. Dit kunnen wij dus niet beloven omdat wij ervan overtuigd zijn dat je bekeerd moet zijn om ja te kunnen zeggen op met name vraag 2 van de vragen van Voetius. De kerk geeft aan dat wij dan niet in de kerk mogen trouwen. Heeft u dit in de praktijk vaker meegemaakt en weet u hier een oplossing voor?
Antwoord
Beste vraagsteller,
Ik weet niet goed waar je mijn mening hebt gelezen dat er voor het afleggen van belijdenis een goddelijk recht nodig is. Wel heb ik in mijn catechisatieboekje voor de belijdeniscatechisatie over het goddelijk recht gesproken in verband met het heilig Avondmaal. Voor belijdenis doen, wil het meer zijn dan lippentaal of een zaak van de hersens alleen, is uiteraard ook nodig dat het hart erbij betrokken is. Althans dat is het standpunt dat in de Chr. Geref. Kerken gehuldigd wordt. In de Ger. Gemeenten volstaat men met het instemmen met de leer. Belijdenis der waarheid noemt men dat. Het blijft de vraag of dit een ware belijdenis is. Makkelijk is dat. Dan heb je niet het probleem wat jullie nu wel hebben.
Je voelt wel aan, begrijp ik, dat om belijdenis te doen je met je hart de Heere moet willen dienen. De opmerking “Om deze zelfde reden ben ik als kind ook niet gedoopt” kan ik niet rijmen. De verbondsleer van de CGK en de vragen van Voetius geven geen ruimte voor een Baptistisch standpunt: dan word je pas gedoopt na je bekering.
Jullie vragen mij of ik de situatie zoals jullie die mij schetsen vaker heb meegemaakt. Ik kan het me zo een twee drie niet herinneren. Of ik een oplossing weet? Ik heb wel een vraag. Jullie willen graag in de kerk trouwen. Een zegen van de Heere over je huwelijk afsmeken.
Waarom eigenlijk? Meen je dat echt? Je zult dan ook “ja” moeten zeggen op de vragen van het huwelijksformulier. Kun je daar wel antwoord op geven als je hart niet recht is voor de Heere?
Het huwelijk is geen sacrament (belijdenis doen ook niet, trouwens), maar het jawoord dat in de kerk wordt gevraagd -bij belijdenis doen, bij doop, bij huwelijk, bij bevestiging van ambtsdragers-, is een jawoord dat alleen maar goed gegeven wordt als het met het hart gegeven wordt. Mijn vraag aan jullie is dus: kun je eigenlijk wel in de kerk trouwen? Als je dat alleen maar doet voor de vorm, uit gewoonte of traditie, of om je ouders een plezier te doen, of omdat je omgeving nu eenmaal niet anders van je verwacht, dan heeft je jawoord daar voor in de kerk geen waarde. Ik aarzel niet om dat jawoord dan een leugen te noemen.
Mag ik hopen dat je deze gedachte van harte verwerpt? Dat je samen zegt: neen, zo willen wij niet voor Gods aangezicht verschijnen? Als wij samen mogen knielen voor Zijn aangezicht is het vanuit de oprechte behoefte aan Zijn zegen over ons huwelijk? Dan kun je “ja” zeggen. Maar denk er dan zelf maar eens verder over na of het “jawoord” dat je dan geeft niet om een vervolg vraagt. Een “jawoord” om met heel je hart en heel je leven in het spoor van de Heere te willen gaan. David zegt in psalm 27 niet dat hij zo geweldig grondig bekeerd is, maar wel dat hij de zegen zoekt bij de Heere alleen. Juist wie dat zegt, vertoont een bijbels kenmerk van de waarachtige bekering. Want van huis uit zoeken we ons geluk (de zegen) overal behalve op het goede adres. Gelukkig als we zulke zegen-zoekers zijn geworden.
Wat mij betreft kun je in die gezindheid belijdenis doen. En dan blijft het waar: God ziet het hart aan.
Ik wens jullie een heel goede voorbereidingstijd op je huwelijk en ik hoop van harte dat jullie je huwelijk samen in Gods huis kunnen en mogen beginnen.
Met vriendelijke groet, ds. H. Korving
Dit artikel is beantwoord door
Ds. H. Korving
- Geboortedatum:01-12-1954
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Urk
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Ds. Korving ging in november 2021 met emeritaat.
Lees ook het artikel dat Refoweb met ds. Korving had n.a.v. zijn boek 'Taal en teken'.
En kijk/luister: