Schoonouders tegen homoseksuele relatie
Ds. J.L. de Jong | 124 reacties | 11-03-2013| 14:38
Vraag
Ik ben een jongen van 25 en ik ben niet gelovig opgevoed. Ik heb sinds een paar maanden een vriendje die wel christelijk is opgevoed. Tussen ons gaat het heel goed en we zijn gelukkig. Wat niet zo goed gaat is het contact met mijn schoonouders. Dat is er namelijk niet. Mijn vriend heeft -toen het net aan was- zijn ouders op de hoogte gebracht van onze relatie. Zij reageerden toen heel emotioneel en zeiden dat hij verkeerde keuzes maakt. Vervolgens werd meteen gezegd dat ik niet welkom ben bij hen thuis.
Ik vind dit zeer moeilijk te begrijpen. Ik begrijp dat gelovigen moeite kunnen hebben met een homoseksuele relatie, maar dat hoeft toch niet te betekenen dat zij mij niet willen zien? Wat ik van mijn vriend leer over geloven, staat in schril contrast met de houding van mijn schoonouders. Heeft het zin om zelf een keer het gesprek proberen aan te gaan met hen? Mijn vriend denkt dat dit alleen maar meer ellende met zich meebrengt. Ik zou graag willen dat het contact spontaan verloopt, zeker ook tussen mijn vriend en zijn ouders. Door alles staat hun verhouding ook onder hoogspanning. Wat kan ik doen?
Antwoord
Beste vraagsteller,
Doordat ik kort na het binnenkomen van deze vraag op vakantie ben gegaan, heeft het wat langer geduurd voordat ik kon antwoorden, maar hierbij dan toch een antwoord.
Het lijkt me allereerst heel belangrijk dat je goed begrijpt hoe belangrijk het geloof in God en Jezus Christus voor mensen kan zijn. Ik hoop dat het geloof ook zo belangrijk is voor de ouders van je vriend en je vriend zelf. Wat zou het mooi zijn wanneer ook jij Christus leert kennen. De eerlijkheid gebiedt me om te zeggen dat 'geloof' voor mensen soms ook vooral een stukje buitenkant kan zijn van regeltjes waar je aan hoort te voldoen. Ik ga er echter even vanuit dat het geloof voor hen een zaak van het hart is. Je moet dan begrijpen dat het volgen van de Heere Jezus Christus en het luisteren naar Zijn geboden het allerbelangrijkste is in het leven. Mensen, die lid zijn van de kerk volgen de Heere Jezus als Heiland niet automatisch. Het is een wonder wanneer God ons leert (door Zijn Heilige Geest) om Jezus te volgen. Dat wonder is echter wel het allerbelangrijkste in ons leven. Ik noem een tekst uit de Bijbel, die het heel duidelijk en scherp zegt: "Want wat baat het een mens, als hij heel de wereld wint en aan zijn ziel schade lijdt" (Matth. 16:26). Die tekst maakt onder andere ook duidelijk dat het kennen van de Heere Jezus en het volgen van Hem met heel ons leven (luisterend naar Zijn geboden) belangrijker is dan genoeg geld of ook een gelukkige relatie. Wanneer je daar iets van gaat begrijpen, begrijp je misschien ook dat ouders bevreesd kunnen zijn voor het maken van verkeerde keuzes door hun kinderen. Het lijkt me heel belangrijk dat je dit begrijpt.
Dan moet je vervolgens gaan begrijpen dat deze ouders het als een verkeerde keuze zien dat hun kind een homoseksuele relatie aangaat. De ouders van je vriend zullen bang zijn dat je vriend schade lijdt aan zijn ziel (dat is, wie hij ten diepste als mens is voor de heilige God) en jij met hem. Je moet begrijpen dat dit ouders heel diep in hun emotie als vader of moeder raakt.
Vervolgens lijkt het me wel belangrijk dat de ouders van je vriend toch ook heel goed nadenken. Vanuit christelijke kring wordt denk ik onterecht vaak meer emotioneel gereageerd wanneer iemand gaat samenwonen met een vriend(in) van het zelfde geslacht, dan wanneer er bijvoorbeeld sprake is van een zoon, die in de leeftijd van 20-25 heel gemakkelijk vier verschillende vriendinnen heeft gehad, met wie hij ook allen het bed heeft gedeeld. Soms weten christelijke ouders dat niet eens of willen ze het niet weten. Op Bijbels-ethische gronden is het gedrag van die zoon met vier vriendinnen, meer verwerpelijk dan het gedrag van een zoon, die een vaste relatie heeft met één vriend. Toch kan soms de emotie bij een homoseksuele relatie hoger liggen. Dat is inderdaad moeilijk te begrijpen.
Zelf pleit ik in soortgelijke situaties wel altijd voor een gesprek. Het risico is namelijk groot dat ouders anders hun kind helemaal kwijt raken. Dat zal dan wel van beide kanten een eerlijk gesprek moeten kunnen zijn. Niet in de eerste ontmoeting, maar... Je vriend en jij zullen open moeten willen staan voor een gesprek waarbij vanuit de Bijbel wordt gezegd dat op Bijbels-ethische gronden het hebben van een homoseksuele relatie zonde wordt genoemd. Dat betekent ook dat zij op grond van de Bijbel jullie relatie niet zullen kunnen goedkeuren. En er zal begrip moeten zijn dat ouders op grond daarvan keuzes maken. Heel concreet zal er begrip moeten zijn dat in het huis van de ouders ook hun Bijbels-ethische principes worden gerespecteerd in jullie gedrag en opstelling. Aan de andere kant denk ik dat ouders een houding van barmhartigheid zullen moeten hebben bij ontmoeting, een houding waaruit ook blijkt dat zij zelf niet beter zijn, maar dat ook zij zelf gemakkelijk verkeerde keuzes kunnen maken. Wanneer we als christen ons zelf goed kennen voor het aangezicht van God, krijgen we een houding van barmhartigheid. Die barmhartigheid zorgt er niet voor dat we alles wat op Bijbels-ethische gronden zonde genoemd moet worden, goed praten, maar die houding zorgt er wel voor dat we nooit boven een ander zullen gaan staan.
Wellicht kan het een opening bieden om contact te zoeken. Ik zou daarbij niet confronteren door ineens voor hen te staan. Het lijkt mij een betere weg om een brief of een e-mail te sturen en daarin, zonder te beschuldigen, iets van je eerlijke vragen op te schrijven. Ik hoop dat dit antwoord je helpt en ik hoop dat je ook nog eens goed kennis wilt nemen van het eerlijke denken op basis van de Bijbel over seksualiteit.
Een hartelijke groet,
Ds. J. L. de Jong
Dit artikel is beantwoord door
Ds. J.L. de Jong
- Geboortedatum:25-11-1972
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Soest
- Status:Inactief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik ken veel homo's die het hebben geprobeerd, 'genezen' van homoseksualiteit. Het werkte niet en ze hadden nog jaren nodig bij een reguliere psycholoog om de schade te herstellen. Natuurlijk ken ik de verhalen van homo's die getrouwd zijn en een heteroleven leiden. Ik ken er echter ook genoeg waarbij dat fout liep, met weer een aantal gebroken gezinnen tot gevolg.
Wat je zegt over de Bijbel: zie mijn eerdere bericht.
Ik merk dat bijdragen als die van mensaarde en dat artikel uit het RD van 2006 bij mij werken als een rode lap op een stier. Je zet hiermee zoveel jongeren die hier wellicht meelezen in de kou. Alsof zij al niet genoeg voor hun kiezen hebben.
@Tara: Als je in de puberteit merkt dat je op hetzelfde geslacht valt, heb je veel vragen. Als je eindelijk zelf geaccepteerd hebt dat je nou eenmaal homo bent en dat dat niet zal veranderen (hoezo keuze) is het een vraag voor veel jongeren of God je wel accepteert zoals je bent. Vervolgens is het de vraag hoe je je leven gaat inrichten.
Waar het voor andere (hetero)jongeren de normaalste zaak van de wereld is om verliefd te worden, verkering te krijgen en te trouwen staan jouw gevoelens altijd onder hoogspanning omdat het misschien van jezelf, van God of je omgeving niet mag. Dan helpt het niet dat (hoe goedbedoeld ook) allerlei mensen menen te moeten weten hoe jij je leven moet inrichten.
Je zegt: waar staat in de Bijbel dat God 'homofilie' afkeurt?
In de Bijbel wordt vriendschap tussen mensen van hetzelfde geslacht niet afgekeurd. Er zijn best een aantal Bijbelse voorbeelden te noemen, van zuivere vriendschap. Daar zijn dan geen sexuele gedachtes of daden bij betrokken.
God heeft man en vrouw aan elkaar gegeven, toe Hij ze schiep. Met als doel dat zij de aarde zouden gaan bebouwen en kinderen krijgen.
God heeft het lichaam van de man en de vrouw zo geschapen, dat ze precies bij elkaar passen. (Gen 1:27, Gen 2:22) Dit is een prachtige imtimiteit.
Dit vindt God zo mooi, dat Hij zelfs de relatie tussen Zichzelf en Zijn kinderen vergelijkt met een huwelijk tussen man en vrouw. (Efeze 5 vers 22 - 25 en vers 31 en 32) Bruid en Bruidegom.
Ook geeft God zowel in het oude testament (Mal. 2:14,15 Jes. 62:5) als nieuwe testament, praktische adviezen voor een goed huwelijk: tussen man en vrouw, Kol 3 vers 18 en 4 vers 1. 1 Petrus 3 ver 1-7)
Ook Jezus Zelf is positief over het huwelijk, tussen man en vrouw, (Matt. 19 vers 4-6).
Er zijn nog veel voorbeelden in de Bijbel te noemen.
Als God Zelf over het huwelijk spreekt, is het altijd met het oog op man en vrouw. Ik kan in de bijbel niet terug vinden, dan God dit bedoeld met het oog op relatie's van mensen van hetzelfde geslacht.
Het is niet gemakkelijk als je worstelt met deze gevoelens.
Ik kan niet begrijpen hoe moeilijk dat moet zijn, ik geef het eerlijk toe.
Daarom wil ik niet oordelen over de persoon, maar ben het eens met @ Leonard, die zegt:
Wanneer mensen homoseksualiteit praktiseren hebben wij de taak om hen hierop nadrukkelijk te wijzen, maar daar blijft het dan ook bij. De deur wijzen of negeren is uiteindelijk een geval van de pot die de ketel verwijt.
Een mens word geboren met die geaardheid, althans het staat vast. Hij kiest niet om homofiel te worden.
Wel kies je om homoSEKSUEEL te zijn.Ik ben van mening dat ook dat moeilijk is om tegen te werken.
Het is vechten tegen wat je voelt. Ik vind het bijzonder knap dat een mens daartegen kan vechten.Natuurlijk kan hij/zij dat niet alleen.
Laten we niet vergeten dat in de bijbel tijd een man meerdere vrouwen had. Doen we daar ook zo moeilijk over?( ik wel trouwens)
Horen we daar straffen tegen? Heeft de man zich toen ook ingehouden, werd dat van hem verwacht?
Tante Pollewob, God zegt in Zijn woord dat het niet goed is.Dat staat vast. De Heilige Geest wil in jou wonen. Je lichaam zou een tempel moeten zijn.( Geld voor mij, voor iedereen!)
Maar leven in homoseksualiteit word door God als zondig gezien.
Begrijp je?
Het is jouw verantwoording. Wat ik doe met mijn lichaam is mijn verantwoording.
Daar bedoel ik niet mee dat ik zelf wel uitmaak wat ik doe, maar dat we allemaal echt verantwoordelijk zijn voor onze keuze.
Nogmaals, ik sta niet in jouw schoenen. Mijn leven ziet er niet beter uit omdat ik hetero vrouw ben.
Ik probeer me meestal te verplaatsen in zo'n situatie. Voor zover mogelijk.....
groeten
Er staat echter ook nergens in de Bijbel een verbod op polygamie. Dat is in onze tijd ook niet gebruikelijk, maar bijvoorbeeld David en Salomo hadden beiden een berg vrouwen.
Er staat ook nergens een verbod op slavernij, sterker nog, er worden regels gegeven hoe met slaven om te gaan.
De raarste regel die over slavernij in de Bijbel staat kunnen we lezen in Exodus 21:
20 Wanneer iemand zijn slaaf of slavin zo met een stok slaat dat deze op slag sterft, dan moet hij zijn gerechte straf krijgen. 21 Blijft die persoon nog een of twee dagen in leven, dan behoeft er geen straf te volgen; hij is immers zijn eigendom.
Wat wil ik hiermee zeggen: Er staan zaken in de Bijbel waar wij in deze tijd geen raad mee weten. Wat moeten wij met de tekst uit Exodus, waar de dood van een slaaf als straf geldt voor de eigenaar die de slaaf doodsloeg?
Homoseksualiteit als aangeboren oriëntatie was in de Bijbelse tijd niet bekend. Hoe weten wij dat? Pas in de 19de eeuw kwam men tot de conclusie dat homo's misschien wel een afwijking hadden waardoor zij niet op vrouwen vallen. Pas in 1990(!) schrapte de World Health Organization homoseksualiteit als geestesziekte.
Wat wisten de Bijbelschrijvers wel? In de tijd van de Levitische wetten waren er heidense volken rondom Israël waar als onderdeel van de Astarte-cultus mannen werden geprostitueerd. Hoogstwaarschijnlijk doelt het gebod uit Leviticus daarop.
In het Nieuwe Testament is er de bekende tekst uit Romeinen. Als je de Romeinenbrief als geheel ziet, de retorische technieken die Paulus gebruikt doorhebt, en in het achterhoofd houdt dat Paulus bekend was met de Romeinse gebruiken als pederastie (knapen en knapenschenders) kun je niet tot een andere conclusie komen dat er in de Bijbel niet gesproken wordt over homoseksualiteit als oriëntatie maar allen over losbandige en ongelijkwaardige seksuele handelingen.
Kortom, zo duidelijk is de Bijbel niet over homoseksualiteit.
De zonde dienen we te veroordelen! ten alle tijden Dat doet Jezus voortdurend, alleen de mens niet!
De Bijbel is duidelijk de Wet is nog steeds van kracht! We mogen een ander niet doodslaan. Niet voor niets lezen en horen we de wet elke zondag, dat is geen ritueel of zo! Vervloekt is een iegelijk die niet blijft in het boek de wet om dat te doen! Dat is een duidelijke boodschap. Dat spreekt misschien mensen niet aan die in de zonde verder willen leven maar zoals Paulus zelf zegt de wet is onze tuchtmeester tot Christus. Dus eerst overtuiging van zonde en een borg voor onze schuld aan God en Zijn wet en verzoening door het offer van onze Here Jezus Christus.
Het is geen zonde om homo te zijn en God heeft óók de homo's geschapen naar Zijn beeld.
Maar de heksenjacht op homofilie in de kerken moet wel stoppen. Kerken hebben homofielen al te veel in het nauw geduwd. De homofilie moet afgewezen worden, maar om de mensen moet bekommerd worden. Dat laatste wordt vaak over het hoofd gezien. Het is ook het allerlastigste om te doen.
@tante Pollewob,
In de Bijbel staat niets over homosexualiteit expliciet.
Toch ben ik van mening dat God de mens hetero geschapen heeft, dit is overduidelijk te lezen in het scheppingsverhaal: Man en vrouw schiep Hij hen. Hij gaf ze aan elkaar, Hij gaf Eva aan Adam. Hun lichamen zijn precies zo gemaakt dat ze bij/in elkaar pasten. En daardoor kinderen konden krijgen. Zo mooi heeft God dat gemaakt. Dit is een geweldige intimiteit.
In het scheppingsverhaal lees ik dit alleen van man en vrouw.
Ook het feit dat God Zijn liefde tussen Hem en Zijn kinderen, vergelijkt met liefde tussen bruid en Bruidegom, man en vrouw, is voor mij een duidelijk gegeven, dat Hij juist daar Zijn behagen in schept.
Nergens in de Bijbel kom ik richtlijnen tegen voor relatie's van mannen met mannen of vrouwen met vrouwen. Alleen voor man en vrouw.
daarom heb ik de overtuiging dat God lichamelijke liefde/intimiteit bedoeld heeft voor man en vrouw, binnen het huwelijk. Als God ook Zijn behagen had in homosexuele liefde, dan zou dat, net als bij heterosexuele liefde, in de Bijbel staan. Waarom? Omdat God daar dan ook richtlijnen voor had gegeven, om het zo goed en mooi mogelijk te houden, net als voor man en vrouw. Maar het staat er niet. En dat kan ook niet, omdat God ons niet zo heeft geschapen.
Het heel moeilijk om dit standpunt te verdedigen, zonder de persoon te kwetsen die houd van iemand van hetzelfde geslacht.
Onwillekeurig gebeurd dat toch, of men voelt zich toch afgewezen. Laten we elkaar door Jezus ogen zien.
Correctie: Mannelijk en vrouwelijk schiep hij hen. (NBV) en dit is beter vertaald. Deze zin zegt dan ook niets over heteroseksualiteit, maar alleen over het mannelijk en vrouwelijk zijn.
Als je het scheppingsverhaal als norm neemt voor wat natuurlijk is, ga je voorbij aan Genesis 2:18 waar staat dat het niet goed is dat de mens alleen is.
Verder: het is logisch dat in de Bijbel nergens richtlijnen staan omtrent homorelaties, omdat nou eenmaal bij de bijbelschrijvers niet bekend was dat er iets als homoseksualiteit bestaat.
Ik zou liever voorstellen het over homofiel-homofoob te hebben. Een heteroseksueel is dan iemand die zich aangetrokken voelt tot de andere sekse, een homoseksueel is aangetrokken tot de eigen sekse. En dat is gewoon het biologische woord voor 'geslacht' zonder over daden te spreken.
Voor mijzelf begin ik eindelijk te accepteren dat ik homoseksueel ben. Oordeel niet opdat gij niet geoordeeld wordt - ik zeg dit als celibatair, alleenstaande man, zolang ik geen licht heb. Nu lees ik de Bijbel met andere ogen.
Om te beginnen is de veroordeling van homoseksualiteit niet zo zwartwit als we geleerd hebben. Ik kan nog niet zeggen dat een homoseksuele relatie opeens wel goed is, maar als mensen de Bijbel zo lezen hoop ik de laatste te zijn die hen veroordeelt. Het is zo makkelijk om in onze kring een ranglijst aan te geven. Zonde op seksueel terrein staat dan bovenaan. Maar van Jezus leren we dat het eerste gebod de liefde tot God is, en het tweede de liefde tot de naaste.
Wat voor mij tot grote steun is is de Romeinenbrief. Er is zoveel meer genade dan wij (en vooral wij orthodoxen! Hier een uit de GG) denken. En dat betekent niet dat we maar in de zonde moeten gaan leven, maar een belangrijk punt hier wordt door Paulus genoemd met betrekking tot offervlees: als je niet in de afgod gelooft, is het prima om dit offervlees te eten. En als je broeder zwak is, houd je dan in. Maar anderzijds, veroordeel de vrijmoedigheid van die broeder niet.
Romeinen 14:6: Die de dag waarneemt, die neemt hem waar de Heere; en die de dag niet waarneemt, die neemt hem niet waar de Heere. Die daar eet, die eet zulks de Heere, want hij dankt God; en die niet eet, die eet zulks de Heere niet en hij dankt God.
In het NT zijn we niet meer gebonden aan heel veel Joodse spijswetten, in de achttiende eeuw keurden we slavernij niet af, in de vijftiende eeuw geloofden we op basis van absoluut op slechts één manier te interpreteren Bijbelteksten dat de aarde plat was. Misschien moeten we in de 21e eeuw stoppen met het veroordelen van onze medemens die meer vrijmoedigheid heeft, die het offervlees wel durft te eten.
Ik durf het haast niet te zeggen, maar ik geloof vast dat er heel veel refo's aan de hemelpoort zullen komen en daar horen: Ga weg van Mij, want ik heb bij jou de liefde nooit gezien.
En nogmaals, liefde betekent niet dat we onze medemens verloren moeten laten gaan, maar het eerste waar we mee moeten stoppen is het niet willen inzien dat er meer interpretaties mogelijk zijn dan alleen die in jouw kerkverband worden geleerd.
U beweert het volgende; de Bijbel is duidelijk de wet van God en nog steeds van kracht.
Heeft u dan wel eens naar u kleding gekeken? U mag namelijk volgens Leviticus geen kleding van tweeërlei stof dragen. Maar ik twijfel eraan of uw kleding wel 100% wol of katoen is.
Hoeveel kinderen heeft u recentelijk gestenigd? Volgens Leviticus moeten kinderen die ongehoorzaam zijn gestenigd worden voor de stadspoort.
Wanneer heeft u voor het laatst een overspelige vrouw gestenigd? Dat moet ook volgens Leviticus.
Kortom zo duidelijk is de Bijbel helemaal niet.
Ja Hij schiep hen als man en vrouw, maar Hij bracht ze Zelf bij elkaar.
Eva werd gemaakt uit de rib van Adam.
In Genenis 2 vers 24 staat:
Daarom (omdat God man en vrouw gemaakt heeft) zal een man zijn vader en moeder verlaten en zich aan zijn vrouw hechten, en zij zullen tot één vlees zijn.
Er staat niet: een man aan een man hechten, of een vrouw aan een vrouw hechten.
Toen God besloot Adam een hulp te geven omdat hij alleen was, gaf God hem een vrouw en geen man.
De bijbelschrijvers wisten nog niets over homosexualiteit. Het is ook niet van Goddelijke oorsprong.
Er zijn later in de tijd ontwikkelingen gekomen, waarvan de bijbelschrijvers niets wisten. God wist dat natuurlijk wel, maar als God homosexuele liefde op het zelfde plan had staan als heterosexuele liefde, dan ben ik er van overtuigd dat God hierover ook richtlijnen in de Bijbel had gegeven. Omdat we weten dat God de liefde tussen man en vrouw als een afspiegeling ziet van Zijn liefde voor Zijn kinderen.
Nee, dat staat er inderdaad niet omdat dat in het hoofd van de schrijver niet opkwam.
Wat moeten wij homo's dan met Genesis 2:18, het is niet goed dat de mens alleen is. Dat geldt toch voor ieder mens? En dus ook voor homo's?
Waarom zou de liefde tussen 2 mannen niet als afspiegeling gezien kunnen worden van Zijn liefde voor zijn kinderen? Is liefde tussen mensen van gelijk geslacht anders of minder waard dan liefde tussen man en vrouw?
Je zegt dat je ervan overtuigd bent dat God richtlijnen gegeven zou hebben. Het probleem is dat God de Bijbel niet geschreven heeft. Dat zijn mensen geweest. Kinderen van hun tijd, en hun boeken en brieven zijn ook van die tijd. Je kunt dus ook niet iets afwijzen omdat het niet in de Bijbel staat. God heeft ook geen richtlijnen gegeven voor ruimtevaart, of orgaandonatie om maar iets te noemen. Dat wijzen we toch ook niet af?
God zei: het is niet goed dat de mens alleen is.
Hij heeft toen aan Adam een vrouw gegeven, geen man. Had God dit anders bedoeld, dan had Hij dat zeker anders gemaakt. Maar dit was Zijn plan, en zo heeft Hij het geschapen. En juist op deze manier was het goed.
In de bijbel geeft God aan dat Hij zijn kinderen/gemeente ziet als zijn bruid.
God wordt in de Bijbel aangesproken met de mannelijke naam/bruidegom, en Zijn kinderen als vrouwelijk/bruid.
In de bijbel staat niet dat het allebei kan, dat Hij Zij gemeente zowel bruid als bruidegom noemt.
Is liefde tussen mensen van het zelfde geslacht minder waard? Mijn mening is dat God het zo niet heeft bedoeld, omdat Hij ons zo niet heeft geschapen.
Als je zegt dat God de Bijbel niet heeft geschreven, dan schrijven wij vanuit totaal verschillende overtuigingen.
De Bijbel is voor mij Gods Woord, geschreven door mensen, geinspireerd door de Heilige Geest. Als je de Bijbel op die manier niet leest, dan zal de Bijbel voor jou niet de waarde hebben, die het voor mij wel heeft.
Als de Bijbel niet Gods woord is, dan wordt alles in het leven discutabel.
God schrijft in de Bijbel ook niet dat we onze handen moeten gebruiken voor gebarentaal als we doof of stom zijn, en dat we een rolstoel moeten gebruiken als we onze benen niet meer kunnen gebruiken.
Het is nogal een bewering dat je zegt dat de Bijbel voor Tante Pollewop minder waarde heeft dan voor jou 'omdat jij hem wel goed leest'.
Wie meent te staan zie toe dat hij niet valle.
Volgens mij is er is een verschil tussen inspiratie en letterlijk dicteren. Zo kom ik in Genesis drie keer hetzelfde verhaal tegen, eerst Abram die in Egypte Sarai voor zijn zuster houdt. Later doet hij hetzelfde bij de Filistijnse koning Abimelech, en daarna kom je Izak tegen die óók bij Abimelech beweert dat Rebekka alleen maar zijn zuster is. In beide Abimelech-verhalen komt het daarna nog tot een ruzie waar ook een krijgsoverste Pichol betrokken is (Gen. 12, 20 en 26).
Zonder iets af te willen doen van inspiratie zou ik toch een lans willen breken voor de menselijke factor, zeker in het mondeling overgeleverde Genesis.
We zien de Bijbel inderdaad verschillend. Ik zie het scheppingsverhaal namelijk niet als normatief. Het gegeven dat er een mens gemaakt wordt waarvan God zegt dat het niet goed is dat hij alleen is, weegt voor mij niet minder zwaar dan het feit dat in het scheppingsverhaal de man aan een vrouw gekoppeld wordt.
Wat is Gods bedoeling dan volgens jou met de homo's van deze wereld? Wij hebben wel de mogelijkheid om lief te hebben, maar waarom zou dit Gods bedoeling niet zijn? Ook een man kan een helper zijn die bij een andere man past.
Dan nog het punt dat de Bijbel is geïnspireerd. Ik heb eerder in deze discussie een tekst aangehaald uit Exodus 21:
20 Wanneer iemand zijn slaaf of slavin zo met een stok slaat dat deze op slag sterft, dan moet hij zijn gerechte straf krijgen. 21 Blijft die persoon nog een of twee dagen in leven, dan behoeft er geen straf te volgen; hij is immers zijn eigendom.
Als ik zou geloven dat de Bijbel geïnspireerd is door de H.G., zou ik hier toch ernstig in verwarring raken. Is het echt Gods wil dat een doodgeslagen slaaf als straf geldt voor degene die hem doodsloeg vanwege het verlies van bezit? Keurt God het bezitten van mensen dus goed? Of telt het leven van een slaaf minder dan van een ander?
Het valt me altijd weer op dat als het om de Bijbel gaat veel mensen opeens alles wat ze geleerd hebben over begrijpend lezen buiten beschouwing laten. Ook bij de Bijbel is het van belang te weten in welke tijd deze is ontstaan, wat de schrijver wilde zeggen en wat de culturele achtergrond is waarin deze tekst ontstond.
Tja wat moet je daarvan zeggen... arm leven. Ik hoop dat je terugkeert op je inzicht voor je eigen bestwil.
