Schoonouders tegen homoseksuele relatie
Ds. J.L. de Jong | 124 reacties | 11-03-2013| 14:38
Vraag
Ik ben een jongen van 25 en ik ben niet gelovig opgevoed. Ik heb sinds een paar maanden een vriendje die wel christelijk is opgevoed. Tussen ons gaat het heel goed en we zijn gelukkig. Wat niet zo goed gaat is het contact met mijn schoonouders. Dat is er namelijk niet. Mijn vriend heeft -toen het net aan was- zijn ouders op de hoogte gebracht van onze relatie. Zij reageerden toen heel emotioneel en zeiden dat hij verkeerde keuzes maakt. Vervolgens werd meteen gezegd dat ik niet welkom ben bij hen thuis.
Ik vind dit zeer moeilijk te begrijpen. Ik begrijp dat gelovigen moeite kunnen hebben met een homoseksuele relatie, maar dat hoeft toch niet te betekenen dat zij mij niet willen zien? Wat ik van mijn vriend leer over geloven, staat in schril contrast met de houding van mijn schoonouders. Heeft het zin om zelf een keer het gesprek proberen aan te gaan met hen? Mijn vriend denkt dat dit alleen maar meer ellende met zich meebrengt. Ik zou graag willen dat het contact spontaan verloopt, zeker ook tussen mijn vriend en zijn ouders. Door alles staat hun verhouding ook onder hoogspanning. Wat kan ik doen?
Antwoord
Beste vraagsteller,
Doordat ik kort na het binnenkomen van deze vraag op vakantie ben gegaan, heeft het wat langer geduurd voordat ik kon antwoorden, maar hierbij dan toch een antwoord.
Het lijkt me allereerst heel belangrijk dat je goed begrijpt hoe belangrijk het geloof in God en Jezus Christus voor mensen kan zijn. Ik hoop dat het geloof ook zo belangrijk is voor de ouders van je vriend en je vriend zelf. Wat zou het mooi zijn wanneer ook jij Christus leert kennen. De eerlijkheid gebiedt me om te zeggen dat 'geloof' voor mensen soms ook vooral een stukje buitenkant kan zijn van regeltjes waar je aan hoort te voldoen. Ik ga er echter even vanuit dat het geloof voor hen een zaak van het hart is. Je moet dan begrijpen dat het volgen van de Heere Jezus Christus en het luisteren naar Zijn geboden het allerbelangrijkste is in het leven. Mensen, die lid zijn van de kerk volgen de Heere Jezus als Heiland niet automatisch. Het is een wonder wanneer God ons leert (door Zijn Heilige Geest) om Jezus te volgen. Dat wonder is echter wel het allerbelangrijkste in ons leven. Ik noem een tekst uit de Bijbel, die het heel duidelijk en scherp zegt: "Want wat baat het een mens, als hij heel de wereld wint en aan zijn ziel schade lijdt" (Matth. 16:26). Die tekst maakt onder andere ook duidelijk dat het kennen van de Heere Jezus en het volgen van Hem met heel ons leven (luisterend naar Zijn geboden) belangrijker is dan genoeg geld of ook een gelukkige relatie. Wanneer je daar iets van gaat begrijpen, begrijp je misschien ook dat ouders bevreesd kunnen zijn voor het maken van verkeerde keuzes door hun kinderen. Het lijkt me heel belangrijk dat je dit begrijpt.
Dan moet je vervolgens gaan begrijpen dat deze ouders het als een verkeerde keuze zien dat hun kind een homoseksuele relatie aangaat. De ouders van je vriend zullen bang zijn dat je vriend schade lijdt aan zijn ziel (dat is, wie hij ten diepste als mens is voor de heilige God) en jij met hem. Je moet begrijpen dat dit ouders heel diep in hun emotie als vader of moeder raakt.
Vervolgens lijkt het me wel belangrijk dat de ouders van je vriend toch ook heel goed nadenken. Vanuit christelijke kring wordt denk ik onterecht vaak meer emotioneel gereageerd wanneer iemand gaat samenwonen met een vriend(in) van het zelfde geslacht, dan wanneer er bijvoorbeeld sprake is van een zoon, die in de leeftijd van 20-25 heel gemakkelijk vier verschillende vriendinnen heeft gehad, met wie hij ook allen het bed heeft gedeeld. Soms weten christelijke ouders dat niet eens of willen ze het niet weten. Op Bijbels-ethische gronden is het gedrag van die zoon met vier vriendinnen, meer verwerpelijk dan het gedrag van een zoon, die een vaste relatie heeft met één vriend. Toch kan soms de emotie bij een homoseksuele relatie hoger liggen. Dat is inderdaad moeilijk te begrijpen.
Zelf pleit ik in soortgelijke situaties wel altijd voor een gesprek. Het risico is namelijk groot dat ouders anders hun kind helemaal kwijt raken. Dat zal dan wel van beide kanten een eerlijk gesprek moeten kunnen zijn. Niet in de eerste ontmoeting, maar... Je vriend en jij zullen open moeten willen staan voor een gesprek waarbij vanuit de Bijbel wordt gezegd dat op Bijbels-ethische gronden het hebben van een homoseksuele relatie zonde wordt genoemd. Dat betekent ook dat zij op grond van de Bijbel jullie relatie niet zullen kunnen goedkeuren. En er zal begrip moeten zijn dat ouders op grond daarvan keuzes maken. Heel concreet zal er begrip moeten zijn dat in het huis van de ouders ook hun Bijbels-ethische principes worden gerespecteerd in jullie gedrag en opstelling. Aan de andere kant denk ik dat ouders een houding van barmhartigheid zullen moeten hebben bij ontmoeting, een houding waaruit ook blijkt dat zij zelf niet beter zijn, maar dat ook zij zelf gemakkelijk verkeerde keuzes kunnen maken. Wanneer we als christen ons zelf goed kennen voor het aangezicht van God, krijgen we een houding van barmhartigheid. Die barmhartigheid zorgt er niet voor dat we alles wat op Bijbels-ethische gronden zonde genoemd moet worden, goed praten, maar die houding zorgt er wel voor dat we nooit boven een ander zullen gaan staan.
Wellicht kan het een opening bieden om contact te zoeken. Ik zou daarbij niet confronteren door ineens voor hen te staan. Het lijkt mij een betere weg om een brief of een e-mail te sturen en daarin, zonder te beschuldigen, iets van je eerlijke vragen op te schrijven. Ik hoop dat dit antwoord je helpt en ik hoop dat je ook nog eens goed kennis wilt nemen van het eerlijke denken op basis van de Bijbel over seksualiteit.
Een hartelijke groet,
Ds. J. L. de Jong
Dit artikel is beantwoord door
Ds. J.L. de Jong
- Geboortedatum:25-11-1972
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Soest
- Status:Inactief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Enne wat vind jij dan van Jakob? Hij ging zelfs met God in gevecht. Jakob worstelde met God. En heb je de profeten Habakuk en Jeremia of anderen wel eens gelezen? Als je hun woorden leest, dan lijkt er niet veel "eerbied en respect" te zijn.
En toch kregen alle drie de zegen van God! Juist doordat ze worstelden met hun God. In hun worsteling leerden ze God kennen, want God openbaart zich aan dat soort mensen.
En iemand die homofiel is, en dit voor zijn gevoel niet kan rijmen met Gods Woord, die zal ook in worsteling met God gaan als hij dit gaat "bespreken" met Hem.
En sterker nog, God wil juist dat wij onze diepste hartenzorgen bij Hem neerleggen. Houd jij je diepste angsten en twijfels nog steeds verborgen voor Hem, omdat Hij te heilig is om dat met Hem te delen? (ik chargeer) Leg je ze dan maar bij afgod "ik" neer? Volgens mij doe jij dat ook niet. Ik hoop het, en anders kun je ze vandaag nog bij God neerleggen. Jezus zegt niet voor niets: "Komt tot Mij allen, die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven." Je moet dus niet ze zorgen oplossen voordat je naar Hem toegaat. Neem die zorgen mee, en leg ze voor Hem neer. Hij zal u geenszins uitwijzen.
God is Heilig! Dat betekent dat God de Enige God wil zijn in ons leven. De afgod "ik" moet minder worden. Als de afgod "ik" mag blijven bestaan, dan krenk je Zijn Heiligheid.
Soms zou ik haast denken, was God maar een "vriendje" voor sommige mensen. Dan zouden ze tenminste durven hun gehele hart voor Hem uit te storten. En je hoeft heus mensen niet ervoor te waarschuwen Hem een "vriendje" te noemen, met de interpretatie die je daaraan geeft. Als mensen God als hun "vriendje" ziet die moet komen opdraven om hun telkens te helpen, dan zullen die mensen snel genoeg merken dat God dan juist niet komt. Dan zal de relatie snel veranderen. En waarschijnlijk ten goede, want als God niet te hulp lijkt te komen, dan komen de vragen, dan komt de worsteling, en uiteindelijk bevrijding. Zo ging het ook met Jeremia en Habakuk. Die hoopten ook dat God Israel even zou redden, maar God deed dat niet. Hij deed het op Zijn tijd.
De boodschap die ik hier wil geven: pas toch op met anderen de les lezen. Het is zo makkelijk om te zien wat iemand niet bedoelt, veel moeilijker is het om te zien wat iemand wel bedoelt. (en misschien maak ik hier dus ook een fout, in dat geval: mijn excuses)
Als je aan een kind verteld dat oom Peter van oom Rik houdt, zal het kind er niet gek van opkijken hoor.
@mieptruus en @sterretje: Over het ontstaan van homoseksualiteit is steeds meer bekend. Door allerlei hormonale invloeden ontwikkelen de hersenen voorkeuren. Dit vindt al plaats vanaf het vroegste begin. Homo zijn heeft dus ook op veel meer invloed in je leven dan 'alleen maar' verliefd worden op en aangetrokken worden tot hetzelfde gedrag. Het houdt ook in dat je de wereld 'anders' bekijkt en andere voorkeuren hebt dan hetero seksegenoten. Daarom lopen veel van de 'genezingspogingen' ook op een ramp uit voor de betrokken personen. Een diep verankerde voorkeur en processen die gestuurd worden vanuit je brein is nou eenmaal niet gemakkelijk te beïnvloeden.
@mensaarde: vind jij het pastoraal om tegen anderen een donderpreek af te steken over zonde, en anderen te zeggen dat zij verdoemd zullen worden? Ik hoop dat je kennis maakt met genade.
je zegt dat ik het stukje van de dominee over barmhartigheid nog eens moet lezen.
Misschien wil jij mijn reactie's nog eens nalezen?
Ik probeer juist niet veroordelend te zijn, omdat ik geen idee heb hoe moeilijk het moet zijn als homosexueel bent.
Dat heb ik in mijn postings ook aangegeven.
maar ik mag mijn standpunt toch wel hebben?
Alleen de eerste alinea was een reactie op jouw posting.
Sorry, dat dat verkeerd overkwam.
Jij mag zeker jouw standpunt hebben. Dat mag iedereen. Ik mis alleen bij een groot deel van reactie's de bewogenheid met mensen met een andere geaardheid.
Er wordt gekeken wat de bijbel zegt over homofilie. Het is zo ontzettend makkelijk zulke dingen neer te schrijven als jezelf hetero bent. Als je jezelf even probeert in te denken wat een mens meemaakt als hij/zij erachter komt dat je "anders" bent dan de anderen, gaat je hand vanzelf op je mond. Ook op deze reactiesite.
Zij moeten leren zichzelf te aanvaarden zoals ze zijn. Dat valt niet mee in reformatorisch Nederland.
Maar ik heb Romeinen 1 nog eens gelezen en daar zie je wel dat Paulus het niet dienen van God en afgoderij verbindt met homoseksualiteit, vond ik wel opvallend.
En verder staat er toch ook dat 'een man zijn ouders zal verlaten en zijn vrouw zal aanhangen en ze tot één vlees zullen zijn'? Het gaat niet over een man die een andere man zal aanhangen en tot één vlees zullen zijn. En dat is ongetwijfeld omdat zij niet voor elkaar geschapen zijn. Man en vrouw kunnen zich voortplanten, passen bij elkaar (m.b.t. tot seksuele gemeenschap) en ook hun karakters (omdat mannen en vrouwen zo totaal verschillend zijn) vullen elkaar aan.
Man en man daarentegen zijn niet geschapen voor elkaar, dat lijkt me ook duidelijk m.b.t. seksuele gemeenschap. Adam voelde zich alleen en heeft niet voor niks een vrouw gekregen van God.
Alles wat in de hersenen te zien is, is niet per definitie einde discusie, of acceptabel.
De voorkeuren voor aanleg tot verslaving (van alcoholisme of drugs bijvoorbeeld) is ook in de hersenen te zien. Betekent dat nu dat we dat dan sneller moeten accepteren?
Wel de mens erachter, maar niet de verslaving zelf.
Je bekijkt de teksten die je leest over man en vrouw en over homoseksualiteit door de bril van nu. Ik kan het niet verantwoorden om alles wat ik op de middelbare school geleerd heb over begrijpend lezen buiten beschouwing te laten als het om de Bijbel gaat.
Een Amerikaanse senator heeft zijn standpunt over het homohuwelijk totaal gewijzigd nadat zijn zoon uit de kast was gekomen. De Republikein Rob Portman was altijd fel gekant tegen gelijke rechten voor homo's, maar vindt nu dat ook zij moeten kunnen trouwen.
"Ik kon de zaak ineens bekijken vanuit een ander perspectief, dat van een vader die van zijn zoon houdt en hem dezelfde kansen gunt als zijn broer en zus: een relatie zoals ik al 26 jaar heb met mijn vrouw", zei Portman tijdens een gesprek met journalisten.
De senator speelde als politicus uit de staat Ohio het afgelopen jaar een belangrijke rol in de campagne van Mitt Romney.
Bijbel
Portmans 21-jarige zoon vertelde hem twee jaar geleden dat hij homo was, "al zolang hij zich kon herinneren". Vertwijfeld zocht Portman daarna raad in de Bijbel, bij geloofsgenoten en bij Dick Cheney, die zelf een lesbische dochter heeft. De oud-vicepresident vertelde hem "het juiste te doen en zijn hart te volgen".
"Volgens mij is er niets in de Bijbel belangrijker dan de boodschap van liefde en mededogen", redeneerde Portman. Hij voegde eraan toe dat hij dacht dat het openstellen van het huwelijk voor homo's "het huwelijk in het algemeen juist sterker zal maken".
Dat je tegengas krijgt op refoweb is logisch aangezien de meesten zoals je merkt de sexuele handelingen tussen seksegenoten afkeuren.
Dat heeft niets met het persoonlijke afkeuren van mensen te maken maar met hun handelingen/zonden.
En je mag/moet vanuit bijbels oogpunt iemand waarschuwen omdat je zijn behoud op het oog hebt!Wat dan direct insluit dat dit op een liefdevolle,respectvolle wijze gaat.Dus niet van hup ik zal je de oren ff wassen ,nee in mededogen met de ander meeleven!
En nu eerlijk....de tien geboden zijn een bescherming tegen onszelf,dus actueel en eigentijds maar is het niet zo dat wij als zondige mensen zo vaak grensopzoekend bezig zijn en onze boezemzonden vergoelijken?Deze zonden op allerlei terrein toelaten en dat is iets waar ik zelf ook dagelijks tegen aanloop.Als ik het goede wil doen ligt het kwade mij bij!Daarom beste wie je ook bent wat over blijft is bidden tot God of die jou,mij en iedereen de weg wil wijzen die tot eer van Hem is.Dan vallen alle menselijke beredeneringen in het niet!
Ik draai al wat langer mee op Refoweb, en kom zelf uit behoudend reformatorische kring. Ik weet dus precies hoe er gedacht wordt.
Zelf zie ik homoseksualiteit of homoseksuele relaties niet als zonde. Ik besef dat voor sommigen discussiëren dan lastig wordt, maar ik hoop ook dat ik heb laten zien dat ook mijn overtuiging grond heeft in de Bijbel. Al zie ik die dan ook totaal anders dan de meeste mensen hier.
Uit het artikel dat rotterdam gedeeld heeft vind ik vooral de volgende zin mooi: "Volgens mij is er niets in de Bijbel belangrijker dan de boodschap van liefde en mededogen."
Wat bedoel je met de laatste paar zinnen?
@Mona Maar veel refo's zeggen dat homoseksualiteit wordt aangeleerd en dat je er van kunt genezen, maar dat dat niet kan, is omdat het een 'afwijking' in de hersenen is en die kun je niet herstellen. Je kunt een homo niet aanpraten om hetero te worden, want dat is iemands geaardheid, net zo goed als dat je een hetero niet kunt aanpraten om homo te worden.
Wat ik bedoelde met de laatste zinnen: God heeft ons een verstand gegeven om na te denken. Zoals je op de middelbare school teksten leert bestuderen (begrijpend lezen) zo probeer ik dat ook bij de Bijbel te doen. Je kunt de Bijbel niet 1 op 1 vertalen naar onze tijd. Daarvoor zit er teveel cultuurverschil tussen onze tijd en de oudheid.
Zo ook bij Romeinen 1. Het klopt dat Paulus in zijn redenatie afgoderij opneemt. hij verbindt dit alleen niet met homoseksualiteit, want die term was hem onbekend. Het gaat in deze tekst om pederastie, knapenschenders en schandknapen. Mogelijk verwijst Paulus ook naar de tempelprostitutie uit vroeger tijden (Leviticus) en die mogelijk nog wel voorkwam in zijn tijd.
De discussie gaat over de Bijbelse visie op homoseksualiteit, en niet zozeer om veroordelingen. De Bijbel lijkt het te veroordelen.
Een kleine zijsprong. Volgens mij slaat het nergens op dat homoseksualiteit ten tijde van Paulus nog niet bestond. Die term is onbekend, maar als het in onze genen zit, dan is dat niet pas in 2000 jaar erin-geevolueert. Als je dus contextueel de Bijbel gaat benaderen, dan moet je dat wel eerlijk doen. Homofiele gevoelens waren er vroeger ook al. Pederastie oid ook, maar Paulus zegt niet mannen met jongens, hij gebruikt voor beide hetzelfde woord: mannen die met mannen aanliggen. Jij duidt op een leeftijdsverschil tussen de 2 mannen die absoluut niet reflecteert op de tekst. Je kunt de Bijbel niet 1 op 1 doorvertalen, en dat geeft ruimte, maar de teksten in het NT gaan duidelijk over gelijke mannen, en niet over mannen en kinderen. De tekst moeten we dus zuiver houden. De contextuele interpretatie is geen reden om de grondtekst aan te passen.
Nee, dat klopt. Maar je moet de Bijbel ook niet multi-interpretabel gaan zien, vind ik. Wil niet zeggen dat jij dat doet, maar die gedachte heerst overal. En je kunt dan wel overal iets voor bedenken, waardoor het toch zou mogen van God.
En over Romeinen 1, ik denk eerlijk gezegd niet dat Paulus onbekend was met homoseksualiteit. Ik kan me niet voorstellen dat dat er toen niet was.
Maargoed, het wordt zo inderdaad een oneindige discussie waar we toch niet uitkomen. We hebben er allebei een andere kijk op. Zolang we hem maar voor God kunnen verantwoorden, toch?
Met het laatste helemaal eens!
@Alexander91: De discussie staat onder een oprechte vraag van iemand die zijn schoonouders niet mag leren kennen en dat lastig vindt. Ik zeg niet dat homoseksualiteit niet voorkwam in de tijd van Paulus. Ik zeg dat Paulus homoseksualiteit als geaardheid waarchijnlijk niet kent. Verder kijk ik naar de cultuur, waar het overduidelijk niet de gewoonte was een gelijkwaardige relatie aan te gaan met iemand van gelijk geslacht. Jongens werden 'ingewijd' in seksualiteit door getrouwde mannen. Die praktijken heeft Paulus wel gekend.
Tante Pollewop, Ik vergelijk homofilie niet met het downsyndroom.
Daarom ben ik zo benieuwd hoe het kan dat mensen op hun eigen geslacht vallen. Waar zit hem dat in.
Ik geloof dat het voedsel daar zeker mee te maken heeft.Zowel ook medicijnen als vaccinaties.
Degeneratie.
Aan de andere kant is het wel mogelijk om het niet uit te leven.En met hulp van God. Dat kan d.m.v. hulpverlening. Hoe dat is weet ik niet, maar ik geloof wel dat dat geen makkelijke weg is.
De vraag van vraagsteller is moeilijk. Het gaat immers over hem. Hij mag niet komen.
Voor die ouders betekent dat als ze hem wel laten komen een acceptatie dat hun kind een homoseksuele relatie aangaat.
Persoonlijk zou ik niet weten want ik zou doen in zo'n situatie.
Gaat er maar aan staan.
