Doop geweigerd
Ds. M. Baan | 27 reacties | 05-02-2013| 12:48
Vraag
Ik ben elf weken geleden vader geworden van een prachtige dochter. Echter omdat ik ongehuwd samenwoon is mij de doop geweigerd door de kerkenraad. Kunt u mij hierin adviseren?
Antwoord
Een advies met betrekking tot het ongehuwd vader-zijn is snel en duidelijk te geven:
1. Laat je er eerst van overtuigen dat ongehuwd samenwonen naar bijbelse maatstaven niet deugt. Nu zul je zeggen: maar wat is dan het verschil tussen gehuwd zijn en ongehuwd samenwonen? Het eerste antwoord is: en als er dan geen verschil zou zijn, waarom ben je dan niet gewoon getrouwd? Wat het verschil is? Het tweede antwoord is: huwen of ongetrouwd samenwonen behoort niet een zaak te zijn van twee mensen onderling, waar verder niemand iets mee te maken zou hebben. Die moderne opvatting is gebaseerd op de foute gedachte dat we individueel alles moeten beslissen. Dat is een misvatting, want we leven in een maatschappij! We hebben rechten en plichten tegenover onze naaste: de huidige werkeloosheid laat dat duidelijk zien. Nou, het huwelijk is een regeling waarbij de hele stads-, dorps-, familie- en/of kennissengemeenschap mee te maken heeft en daarom ook bij betrokken wordt! Daarom kent het huwelijk ook een rechtsgeldige acte, die getekend wordt op het gemeentehuis!
2. Zorg er vervolgens voor, dat je gehuwd raakt. Regel dat in overleg met je kerkenraad.
3. Dan komt er ook een oplossing voor de doop, want dat heeft elke kerk vanouds getoond!
4. Laatste advies: begin hier meteen aan!
Met een hartelijke groet,
Ds. M. Baan
Dit artikel is beantwoord door
Ds. M. Baan
- Geboortedatum:16-02-1946
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Veenendaal
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Zie ook het antwoord van de dominee voor het motief van de kerkenraad om dit te weigeren.
Je kunt het er mee eens zijn of niet, als een kerkenraad als norm hanteert dat samenwonen binnen het huwelijk hoort, dan kun je toch niet aan de andere kant alles door de vingers zien door te stellen dat de kinderen van ongetrouwd samenwonenden ineens wel gedoopt moeten worden? Dan geef je als kerkenraad toch impliciet het signaal af dat al dan niet gehuwd zijn er niet toe doet?
Er zijn kerken waarin dit geen issue is, maar in de midden- en rechterflank zeker wel. En hij heeft ook belijdenis afgelegd, anders kun je niet dopen.
Dus dan is de vraag voor dit echtpaar: wat weegt nu zwaarder?
Misschien ook wel, God is een strenge God.
Het kindje gaat niet per definitie verloren omdat het niet is gedoopt. Wel wordt het de beloften van het verbond door de doop onthouden. Dat is dan de schuld van de ouders, omdat ze door hun ongehuwd samenwonen het kind de doop onmogelijk maken. Het is dus zaak voor de ouders om zo snel mogelijk te trouwen en hun kind alsnog te laten dopen, zoals de ds. ook aangeeft.
Je draait twee woorden om. Ik zei niet 'het kindje gaat per definitie niet verloren', maar 'het kindje gaat niet per definitie verloren'.
Daarmee bedoel ik dat het niet zo is dat het kindje verloren gaat omdat het niet is gedoopt.
De vraagsteller zegt alleen dat hij ongehuwd vader en samenwonend is, maar zijn kind wel wilt laten dopen. Men weet niet waarom hij ongehuwd samenwoont. Er kunnen daar verschillende gemotiveerde redenen voor zijn, al kan het zijn dat voor een ander dit niet een gemotiveerde reden is...
----> Ik doe even een gooi wellicht is de moeder van het kind niet gelovig, maar gaat mee in de wens van vader om het kind te dopen en hij zijn kind wel een christelijke opvoeding wilt geven?
en Catherine voor bij het dopen zelf hoef je zelf (nog) geen belijdenis afgelegd te hebben. Mijn oudste dochter is gedoopt terwijl ik geen belijdenis had afgelegd en mijn (ex)man tot een andere kerkverband behoorde.
Dit is bij mijn 2 kinderen gebeurd in het kerkverband van vader waar hij toebehoort. Ik of vader alleen konden zelf de doopgelofte niet doen omdat wij niet getrouwd waren (waren al gescheiden en ik heb toestemming van beide kerken om te scheiden op Bijbelse gronden). Ik zelf was niet lid van deze kerk om gemotiveerde redenen. vader wilde kinderen in zijn kerk laten dopen.
Een goede vriendin van mij is nu de doopmoeder (en gelijktijdig de moeder volgens de kerk) en zij leert de kinderen uit het kerkverband waar zij in gedoopt zijn, ik vanuit de kerk waar ik toebehoor. vader zelf komt niet meer in de kerk, maar vindt het wel een verplichting naar mijn kinderen toe om ze ook te laten onderwijzen waar ze gedoopt zijn. Ze kunnen later altijd zelf nog de keuze maken die zij willen.
Ik vraag me af of deze "constructie" mogelijk en toegestaan is in de traditionele Protestante kerken.
De doop van dit kind weigeren lijkt me echter niet juist.
Ook kinderen van ongehuwde moeders (vader onbekend) worden gedoopt.
Laten we a.u.b. nooit vergeten dat de doop een sacrament is, een geloofsgeheim - een mysterie is.
Het is een zichtbaar teken en zegel van Gods genade, een bewijs van Gods verbond met zijn volk.
De discussie tussen QuadCoreInside en Daniel is van alle tijden.
Na de doop eindigen wij in de meeste reformatorische kerken met het doop dankgebed uit het oude formulier.
Niets is duidelijker.
Almachtige en barmhartige God en Vader, wij danken en loven U dat U ons en onze kinderen door het bloed van Uw geliefde Zoon Jezus Christus al onze zonden vergeven hebt. En dat U ons door Uw Heilige Geest tot leden van Uw eniggeboren Zoon en zo tot Uw kinderen hebt aangenomen en ons dit met de Heilige Doop verzegelt en bekrachtigt.
Niet vergeven en aannemen "zal" maar vergeven en aangenomen "heeft".
t.o.v. de preken die er in diezelfde kerken gehouden worden.
Ik weet ook niet of dit mogelijk en toegestaan, maar het is een optie die vraagsteller eventueel kan voorleggen aan het kerkverband toch? ja heb je, nee kan je krijgen....
En wat je zegt...doop van het kind weigeren lijkt me ook niet juist. er wordt vaak met 2 maten gemeten. Dan sluiten we 1 stukje uit van de Bijbel en de andere passen we toe. (wat karlo ook al aangeeft)
( heb een arabische men).
Wat ik mij afvraag, hoe werd een huwelijk voltrokkken in de tijd van de bijbel?
En later in de eerste christelijke gemeentes?
@rotterdam: dat zegt men van het avondmaal weer niet...
Handelingen 2 ; 38 En Petrus zeide tot hen: Bekeert u, en een iegelijk van u worde gedoopt in den Naam van Jezus Christus, tot vergeving der zonden; en gij zult de gave des Heiligen Geestes ontvangen.
39 Want u komt de belofte toe, en uw kinderen, en allen, die daar verre zijn, zo velen als er de Heere, onze God, toe roepen zal.
dat zegt men van het avondmaal weer niet... ; wie is men ?
Het oude formulier zegt ; O almachtige, barmhartige God en Vader, wij danken U van ganser harte, dat Gij, uit grondeloze barmhartigheid, ons Uw eniggeboren Zoon tot een Middelaar en offer voor onze zonden, en tot een spijs en drank des eeuwigen levens geschonken hebt; en dat Gij ons geeft een waarachtig geloof, waardoor wij zulke Uw weldaden deelachtig worden.
wederom ; "geschonken hebt (niet misschien zal schenken) en deelachtig worden (niet misschien zal worden)
De doop is zeker een goddelijke instelling, maar wel op niveau van en teken, getuigenis t.a.v. mensen en de geestelijke wereld. Het woord sacrament komt niet in de Bijbel voor...
Ik bedoel ivm avondmaal: Hoewel onze kleine kinderen dit alles niet begrijpen, mogen we hen toch niet van het avondmaal uitsluiten...
De doop i.p.v. de besnijdenis en het Avondmaal i.p.v. het Pascha.
Dat het woord "Sacrament" niet in de bijbel voorkomt lijkt me niet van belang.
Er komen wel meer woorden van de Nieuw Testamentische gemeente niet in de bijbel voor.
In gebed en offerande nadert de mens tot God.
In doop en avondmaal komt God naar de mens.
Ja - klopt de leeftijd voor deelname aan het Heilig Avondmaal is m.i. te hoog, belijdenis zo rond het 12e jaar, overigens is dit ook de leeftijd waar Luther en Calvijn aan denken, zou m.i. beter zijn.
Maar we dwalen af, de vraag was of een kinderdoop mag worden geweigerd als de ouders niet wettig getrouwd zijn ? Mijn antwoord mag duidelijk zijn "nee dat mag niet".
In de doop nadert God de mens, zonder voorbehoud, dus mag de kerk geen "voorbehouden" maken.
Uiteraard mag (moet) de kerk ons oproepen tot gehoorzaamheid en tot een Christelijke levenswandel maar als het goed is horen we dat elke zondag.
Enerzijds mag dus (als ik bovenstaande reacties lees) de doop niet geweigerd worden aan een kind als zijn ouders niet wettig getrouwd zijn. Anderzijds wonen de ouders wel ongehuwd samen, wat mijns inziens niet bijbels is (is overigens niet veroordelend bedoeld hoor!). Zij kunnen zolang dit voortduurt geen antwoord geven op de doopvragen.
En mocht vraagsteller wel kunnen trouwen, wellicht is het een idee om gewoon even naar het stadhuis te gaan met 2 getuigen, en dan op de dag dat je gratis kan, even de formaliteiten afhandelt? Ben je voor de wet getrouwd, kan de kerk je niets meer maken.
- 1
- 2