Naar homoporno gekeken

Een periode heb ik, hoewel ik christen ben, naar homoporno op internet gekeken. Was, cq. ben, erg eenzaam en heb te maken met een nogal negatief zelfbeeld. Inmiddels heb ik daarmee gebroken (enkele maanden geleden). Ik weet dat dat niet in overeenstemming met de Bijbel is en dat is ook de reden dat ik het niet wil. Hierom heb ik ook om vergeving gebeden. Dan mag je toch ook geloven dat je vergeving ontvangen hebt? Kort daarna ben ik depressief geworden. Als ik langs een kerkgebouw rijd of in de Bijbel lees, slaat de schrik me om het hart. Heeft dit te maken met het feit dat ik vroeger homoporno gekeken heb, waardoor ik nu met een macht of zo belast ben? En hoe kom ik hier weer vanaf? Vroeger voelde ik me, ondanks alles, een kind van God. Maar nu ben ik daar alles behalve zeker van. Hopelijk kunt u me helpen.

Ik wil proberen jou wat te helpen. Er lopen in wat je schrijft een aantal dingen door elkaar die ook met elkaar te maken hebben. Je zegt dat je je vroeger, ondanks alles, een kind van God voelde. Dat gevoel is nu zo goed als verdwenen. De reden zal zijn -dat maak ik tenminste op uit wat je zo eerlijk zegt- dat je een periode in je leven naar homoporno op internet hebt gekeken. Je hebt echter inmiddels ontdekt dat dit niet in overeenstemming met de Bijbel, dus met de wil van God is. Je wilt het ook zelf niet meer. Daarom heb je er intussen mee gebroken.

Ik vind dit geweldig mooi. Ik denk dat je dat moet zien als iets wat de Heere je geeft. Hij wil door Zijn Geest je laten zien wat zonde is en de kracht geven om met die zonde te breken en er tegen te strijden. Die Geest geeft Hij aan iedereen die Hem daarom bidt. En dat niet aan goede, brave, zondeloze mensen, maar aan slechte, zondige mensen. Dat is toch geweldig? Lees Lukas 11: 13 maar.

Er zijn trouwens geen volmaakte, zondeloze mensen. Je bent voor God niet slechter dan wie ook omdat je naar homoporno hebt gekeken. In 1 Johannes 1: 8 lees je: "Als wij zeggen dat wij geen zonde hebben, misleiden wij onszelf en is de waarheid niet in ons." Dus als jij bent gaan inzien dat je een zondaar bent en zonden hebt gedaan, dan is dat voor God geen verrassing. Het is zelfs heel positief als we daar zicht op ontvangen. Daarvoor hoef je geen negatief zelfbeeld te hebben.

Er is wel iets mee verbonden. Namelijk dat je je zonde eerlijk voor God belijdt en Hem om vergeving vraagt. Dat heb je ook gedaan, zeg je. Maar nu zit je met de vraag of je mag geloven dat je vergeving hebt ontvangen. Mijn antwoord is: jazeker. Lees het volgende vers in 1 Johannes 1, vers 9, ook eens. Daar staat "Als wij onze zonden belijden: Hij (God) is getrouw en rechtvaardig om ons de zonden te vergeven en ons te reinigen van alle ongerechtigheid." Dat mag je inderdaad geloven. In Psalm 32 belijdt David zijn zonden van overspel en moord. En dan lees ik dat de Heere hem dat onmiddellijk vergeeft. Hoe dat kan? Dat staat in vers 7 van 1 Johannes 1: "Het bloed van Jezus Christus, Zijn Zoon, reinigt ons van alle zonde."

Het is niet onmogelijk dat het besef van verkeerd geweest te zijn je lange tijd blijft achtervolgen. Het rijden langs een kerkgebouw en de schrik die dat teweeg brengt, wijst daar op. Ga biddend en luisterend om met de de Bijbel om daar kracht te vinden in de strijd die je hebt te voeren en stap voor stap bevrijd te worden van de last die op je drukt.

Tenslotte, je geeft ook aan depressief te zijn geworden. Depressiviteit is extra iets dat je bang kan maken voor wat je gedaan hebt. Depressiviteit moet behandeld worden. Ga daarvoor naar je huisarts en vraag hem of je hulp kunt ontvangen.

Ik hoop dat ik je met wat ik hier geschreven heb wat heb kunnen helpen. Gods kracht en hulp wens ik je van harte toe. Bij Hem mag en moet je het blijven zoeken.

Ds. G. van de Groep

Dit artikel is beantwoord door

Ds. J.A. van den Berg

• Geboortedatum:
  04-02-1967
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Sint Anthoniepolder
• Status:
  Actief

71 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven