Baby opdragen
Ds. H. Peet | 13 reacties | 12-06-2012| 15:30
Vraag
Familie van ons zit in een evangelische christengemeente. Nu wordt binnenkort hun baby opgedragen aan de gemeente en aan God. Ze vragen ons of wij de dienst bij willen wonen. Kunnen wij hier naartoe gaan of is dit onbijbels?
Antwoord
Voor het opdragen van kinderen wordt wel verwezen naar Luc. 2: 22 waar we lezen dat Jozef en Maria de Heere Jezus voorstelden aan de Heere. Zij doen dit in gehoorzaamheid aan het gebod in Ex. 13:2, 12. Volgens die bepaling moesten eerstgeborenen -en dat was de Heiland immers ook- worden losgekocht. Uit deze achtergrond zal het je al gauw duidelijk zijn dat het beroep op Luc. 2: 22 moeilijk een rechtvaardiging kan inhouden van het opdragen van kinderen. Het is iets heel anders dan wat met het opdragen van een kind gebeurt. Hier is dan ook sprake van een heel merkwaardig Schriftberoep. Wanneer men zich hierop toch zou willen beroepen, gaat men feitelijk terug naar het Oude Verbond. Iets wat wel merkwaardig overkomt bij iemand die zich evangelisch noemt.
Vaak wordt ook verwezen naar de zegening van de kinderen door de Heere Jezus zoals we daarvan lezen in Marc. 10:13-16. Ook dit gebeuren heeft een heel specifieke achtergrond. Uit een oud joods geschrift weten we dat in de dagen van de Heere Jezus op de avond van de Grote Verzoendag het de gewoonte was om met hun kinderen naar de Schriftgeleerden te gaan om van hen een zegen te ontvangen. Men ging naar de Schriftgeleerden omdat zij onderwezen in de wet en dan onderwezen ze uiteraard specifiek de kinderen. Door dit gebruik werd tot uitdrukking gebracht dat het verzoende leven geen leeg leven mocht blijven maar zijn vulling diende te krijgen in de gehoorzaamheid aan de geboden. Zoals andere ouders naar een Schriftgeleerde gingen, gingen deze ouders naar Jezus. Hij ontvangt de kinderen met open armen en zegent ze ook ondanks het feit dat de discipelen de kinderen bij Jezus weg willen houden! Ook aan deze geschiedenis kun je moeilijk een opdracht tot het opdragen van kinderen ontlenen. Een gebod ertoe lees je nergens. Ik wijs hier expliciet op omdat van evangelische zijde ons vaak verweten wordt dat de kinderdoop ook nergens expliciet in het Nieuwe Testament geboden wordt. Nu dan moet je er zelf niet een andere praktijk ten aanzien van de kinderen op na gaan houden die evenmin expliciet wordt bevolen!
Tenslotte kwam ik op een website ook een verwijzing tegen naar 1 Kor. 7:14, een tekst die in de kerk altijd als een belangrijk argument voor de kinderdoop is geweest omdat dit geheiligd zijn alleen te verklaren is vanuit het verbond. Volgens mij zou dit vers niet zozeer moeten dringen tot het opdragen van onze kinderen maar juist tot het dopen van onze kinderen!
Daarmee ben ik ook bij mijn grote bezwaar tegen het opdragen van kinderen. Op zich kun je er nog niet zoveel op tegen hebben dat kinderen door de voorganger gezegend worden en dat er voor hen gebeden wordt. Daarvoor kun je ook nog wel een beroep doen op Marc. 10: 13vv. Het punt is echter dat dit alles moet dienen ter vervanging van de doop van het kind. Er wordt niet gedoopt terwijl dat wel zou moeten! Dat kan ik in het licht van de Schrift alleen maar als een zeer ernstige nalatigheid zien en een grote dwaling. De doop blijft achterwege en daarmee wordt een kind ernstig te kort gedaan. Alsof er geen beloften zijn voor onze kinderen. Alsof onze kinderen niet in Christus geheiligd zijn en daarom als lidmaten van Zijn gemeente behoren gedoopt te wezen (doopformulier).
De afwijzing van de kinderdoop betekent dan toch maar dat onze allerkleinste kinderen niet tot de gemeente kunnen behoren omdat ze nog niet kunnen geloven. Toen ik zelf ooit een evangelische voorganger vroeg hoeveel leden zijn gemeente had, noemde hij een aantal maar zij er toen in één adem achteraan: maar kinderen tellen we niet mee... Ik dacht toen: dat is nu precies mijn bezwaar! Kinderen tellen niet mee. God doet dat wel. En dat ga je ontdekken als je zorgvuldig luistert naar het totale getuigenis van de Schriften, als je let op de doorgaande lijn. Dan horen de kinderen er helemaal bij. In evangelische kring wil men hiervan uiteindelijk niet weten al lijkt de gewoonte van het opdragen dat enigszins te verdoezelen. Maar de doop die wordt nagelaten, moet te denken geven.
Ik kan het als gereformeerd christen onmogelijk accepteren dat een opdragen van een kind het dopen moet vervangen. Om die reden zou ik er dan ook zelf voor kiezen een dergelijke bijeenkomst niet bij te wonen. Wel is het dan goed in alle liefde uit te leggen waarom je hiervoor kiest. In het bovenstaande hoop ik je hiervoor het één en ander in handen gegeven te hebben dat je daarbij kan helpen. Wijsheid daarbij!
Ds. H. Peet
Dit artikel is beantwoord door
Ds. H. Peet
- Geboortedatum:15-01-1964
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Sliedrecht (Eben-Haëzer)
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
De argumenten die Ds Peet noemt aangaande het opdragen vind ik goed, het niet gebruik van de kinderdoop maar van de volwassendoop, laten we daar maar respect voor elkaar hebben.
In onze (evang) gemeente tellen kinderen wel volwaardig mee, dus de opmerking van dhr Peet dat kinderen in evangelische gemeenten niet mee zouden tellen is feitelijk onjuist.
Waarom zou je er een punt van maken en niet gewoon naar die dienst gaan? Dat je er anders in staat weet je familie toch wel. Ze zullen het juist respecteren als je komt, daar ben ik van overtuigd.
Ik begrijp de opmerking van deze ds wel, maar hij is denk ik niet zo kort door de bocht bedoeld als wij het nu opvatten.
De 1 kiest voor die doop, de ander voor die, daar is al genoeg ruzie over gemaakt!
@Lisanne, amen! Laten we elkaar respecteren!
Het vervangt niet de doop, de doop komt als iemand tot geloof is gekomen.
Verder ga ik even niet op de doop als baptist :), maar ik kan me niet voorstellen als iemand zijn kind door onze God wil laten zegenen, dus hun kind opdragen, dat je daar niet bij wil zijn.
Dat is toch het mooiste wat er is?
Ik denk dat onze hemelse Vader niet blij is met die hoge en dikke muren die wij gebouwd hebben rondom onze kerken. Wij zullen in de toekomst elkaar als christenen steeds harder nodig hebben om met elkaar in plaats van tegen elkaar te strijden, tegen de wereld.
De verdeeldheid is groot, laten we elkaar respecteren en met elkaar liefdevol in gesprek blijven gaan.
En ik ben blij dat er in de nieuwe hemel en op de nieuwe aarde geen kerkmuren meer zijn die ons onderling scheiden.
Compleet los van verschil van mening over het tijdstip van de doop (als baby of volwassene) gaat het hier om familie die je uitnodigt bij iets wat voor hen een bijzonder moment is.
Bovendien, net als BroederBaptisimo zegt, het kind wordt gezegend! Daar wil je toch gráág getuigen van zijn?
Ik zou zeker gaan, net zo goed als andersom de situatie zo zou zijn. Dus familie die hun kindje laat dopen en een evangelisch familielid vragen hierbij te zijn.
Respect mensen, dat gaat toch minimaal over dit soort dingen??
Voor een andersdenkend iemand is dit een heel stellige daad van afwijzing. Er wordt openlijk gezegd dat er gedwaald wordt.
Wij verdedigen wel kinderdoop zonder letterlijke teksten, of aansporingen daartoe. Waarom doopte Jezus geen kinderen als het zo'n belangrijke instelling is? Hij als allerbelangrijkste persoon kon toch geen beter voorbeeld geven door het zelf dan heel duidelijk in te stellen... Waarom zoveel vaagheid...
Als Hij kinderen de handen oplegt en zegent is dat een voorbeeld waar we weer niets mee hoeven doen...
Ik begrijp niet hoe we anderen die niet volledig bijbels iets funderen verwijten, en zelf ook stuntelen met teksten omdát er gewoon helemaal niets rechtstreeks als opdracht te vinden is.
Het opdragen heb ik ook meegemaakt. Het is niet zoals gesuggereerd wordt: Er wordt niet gezegd dat het zou dienen als vervanging van de doop. Er word geen sacrament van gemaakt.... Heel duidelijk verschil.
Het is een opdragen, en geen surrogaat van een doopdienst, ten ene male niet. Ik vind het juist getuigen dat er kinderen bijhoren, door ze heel speciaal aan de zorg van God op te dragen.
Ik heb veel kinderdoopdiensten meegemaakt, waarbij er alleen het formulier werd voorgelezen, hand vol water, en verder helemaal niets. Kouder kan het niet.
Opdragen gebeurt met persoonlijke woorden.
Ongedoopte kinderen wordt ernstig tekort gedaan.... Hoe koud kan deze douche overkomen.
Mijn kinderen zijn niet gedoopt, en ze worden niets tekort gedaan. Ik weet dat ze in Gods liefde zijn.
De volwassendoop komt niet voor in het nieuwe testament, de geloofsdoop wel!
Het opdragen van kinderen is een prachtige geloofsdaad, mits daarbij niet wordt gerefereerd aan een bijbelse traditie, want die is er niet. Tenzij je natuurlijk de verbondsgedachte aanhangt (zoals de joden). Volgens mij moeten ze daar in evangelische kringen weinig van hebben ;-)
