Rachab de hoer
drs. J. Hoekman | 3 reacties | 26-04-2012| 12:06
Vraag
Onlangs passeerde het geslachtsregister van Jezus en met name de geschiedenis van Rachab. Hierbij viel mij het volgende op: Zij staat bekend als Rachab de hoer, al geloof ik dat velen deze benaming onterecht gebruiken. Dit wijst op een zondige periode in haar leven, waar zij door Gods genade uit bevrijd is. Mogen wij dan nog langer haar deze 'scheldnaam' geven of mag het toch omdat de Bijbel haar zelf zo noemt? Toen de verspieders bij haar onderdak kregen was zij, zover ik begrijp, nog steeds een hoer. Maar opmerkelijk is haar belijdenis dat zij zegt dat God, de God van Hemel en Aarde en de Almachtige is. Zij was dus als heidin bekend met de God van Israël. Dit is een opmerkelijke belijdenis van een heidin die bovendien ook nog eens in openbare zonde leefde. Kunnen we ergens uit de geschiedenis opmaken wat haar moment van bekering was? Haar belijdenis en levenswandel lijken mij in tegenspraak met deze belijdenis, althans op dat moment. Als laatste wil ik afsluiten met de opmerking dat ik het een groot wonder vind en een blijk van Gods grote genade, dat deze vrouw geplaatst is in het geslachtsregister van Jezus. Dit mag toch voor een ieder tot troost zijn die ook maar een beetje twijfelt aan Gods genade?
Antwoord
Rachab de hoer, zo heet ze in het OT op verschillende plaatsen. Zo hebben ze op Urk en in vele andere plaatsen in Nederland, waaronder bijv. Genemuiden, ook allerlei bijnamen die misschien niet eens meer passen op degene die deze naam draagt. Zo heten u en ik zondaars en belijden wij ook elke dag dat wij zonden doen en toch zijn wij in Hem geen zondaars meer, ook al doen we zonden. Zoals de Catechismus verwoordt: Als had ik nooit zonde gehad, noch gedaan! Een naam is een herinnering aan hoe het was en het verleden kunnen we niet uitwissen, dat achtervolgt ons soms een leven lang.
Maar als we dan in het register van Mattheüs 1 kijken dan zien we dat de Heere het met eerbied gesproken wel is vergeten, daar heet zij slechts Rachab. Het gaat er niet om hoe de mensen ons noemen, maar hoe de HEERE ons noemt dat is wat telt.
U vindt het opmerkelijk dat een heidense hoer met een slechte levenswandel de naam van de HEERE belijdt? Of dat iemand die openbaar zondigt dit doet. Maar is openbare zonde dan andere zonde dan verborgen zonde? Of zijn de gevolgen in het oog van de HEERE anders bij verborgen of openbare zonden? Ja de gevolgen in onze menselijke relaties zijn soms zelfs vernietigend! Afgoderij, dat is dat je iets of iemand liever hebt dan de HEERE, welke zuster is dan geen hoer, om het maar even bij Rachab te houden! En welke zuster in de Heere belijdt dat ook niet elke dag weer!
Ja, in het geslachtsregister zien we haar bekering! Een lijst die lijkt op de geloofsgetuigen in Hebreeën! Door het geloof…! Uw God is mijn God, want deze God is onze God in Jezus Christus is Hij Mijn God en Vader! Dat is inderdaad een onvoorstelbare troost voor hoeren en tollenaren, als u en ik!
Ds. J. Hoekman,
Ark op Urk
Dit artikel is beantwoord door
drs. J. Hoekman
- Geboortedatum:27-01-1962
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Urk
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Mensen (ook de reformatorische!!!!) kijk niet neer op anderen die al dan niet in openbare zonden leven.
Verhef je niet boven hen, spreek er geen schande van, maar spreek ze zelf aan, bid voor hen!
Zie je een heroïnehoer of een zwerver in de goot? Lopen we er dan met een grote boog omheen en spreken er schande van of spreken we hen aan op Gods vrije soevereine genade?
Zitten we zondag aan zondag in de kerk en voelen ons heel wat beter dan de rest van deze zondige wereld en de buurman die televisie heeft, popmuziek draait en al 3x gescheiden is?
Kom overal onder en besef dat wij zelf de grootse zondaren zijn die er zijn, en die mensen wil Jezus hebben, geen goede nette mensen maar hoeren, zondaars en tollenaars!
Was ze een heiden? Kan dan nergens uit opmaken.
Of wordt dat geconstateerd uit het feit dat ze een hoer was?
Volgend de Joden waren alle niet-Joden heidenen.
In vers 11 lees je dan vervolgens: "toen versmolt ons hart". Waaruit hij afleidde dat er toen al een wonder is gebeurd in het leven van Rachab. Op het moment dat de verspieders bij haar in huis waren was zij naar alle waarschijnlijkheid al geen publieke vrouw meer, maar een vrouw die de Heere diende.
