Man vloekt regelmatig
Ds. P.D.J. Buijs | 4 reacties | 17-05-2011| 09:55
Vraag
Mijn man vloekt regelmatig, ook al bid hij wel aan tafel en gaat hij mee naar de kerk (hij doet dit voor ons). We hebben twee zoontjes. Onze oudste van zeven vloekt niet, omdat hij begrijpt dat de Heere dit niet wil. Ons jongste zoontje van vier daarentegen vloekt wel (zeer ernstig zelfs). Hoe moet ik hiermee omgaan? Op de gang, boos worden, praten, uitleggen, een tik. Het helpt allemaal niet. Ik weet ook niet hoe ik hier in het openbaar mee om kan gaan. Mijn man belooft elke keer wel te stoppen met vloeken, maar valt steeds weer terug. Kunt u mij advies geven?
Antwoord
Beste lezeres,
Wat een ingrijpend probleem voor u. Het zal iets zijn wat u door merg en been gaat: als de heilige Naam van de Heere in uw huisgezin keer op keer gelasterd wordt. Ik wilde wel dat ik het voor u kon oplossen, maar dat zal niet gaan. Hier is bijzonder het werk van de Heilige Geest in het hart van uw man voor nodig, opdat hij de ernst van zijn zonde gaat inzien en tot berouw en bekering komt.
Toch een paar dingen die van belang zijn:
-Blijf voor uw man bidden, dat de Heere hem verandert. Op het gebed zijn er al zo vaak wonderen gebeurd. Ook de ketellapper van Bedford (John Bunyan) was een grote vloeker - vandaar de uitdrukking: "vloeken als een ketellapper". Maar de Heere heeft hem stilgezet!
-Probeer opnieuw met uw man te spreken, bijvoorbeeld aan de hand van zondag 36 van de catechismus: "dat er geen zonde is die God meer vertoornt dan de lastering van Zijn Naam." Wijs hem er ook op dat zijn bidden aan tafel op deze manier Gods afkeer opwekt. Bidden en vloeken kan immers niet samengaan? Probeer hem er ook op te wijzen dat hij dubbel zondigt: hij trekt er zijn zoontje van vier in mee. Dan komt ook de ernst van de bedrieging in het tweede gebod naar boven ("Die de misdaad der vaderen bezoek aan de kinderen...") Dat betekent niet dat uw zoontje dus verloren moet gaan - hij kan gelukkig ook tot bekering komen!
-Misschien lukt het niet meer om te praten. Laat dan mogen gelden wat 1 Petrus 3: 1 zegt: "... opdat ook, zo enigen (van de mannen) het Woord ongehoorzaam zijn, zij door de wandel van de vrouwen zonder Woord gewonnen mogen worden." Laat uw levenswandel dus een getuigenis voor hem zijn. En laat hij uw verdriet maar mogen zien, als hij opnieuw de Naam van onze goede God lastert.
Wat hebt u veel wijsheid nodig. Maar die wil de Heere u zeker geven. U mag pleiten op Zijn belofte in Jakobus 1:5! Ik bid voor u en uw gezin dat er spoedig verandering mag komen. In de eerste plaats omdat de Heere het zo waard is, maar ook opdat er een andere sfeer komt in uw gezin.
Met een hartelijke groet,
Ds. P. D. J. Buijs
Dit artikel is beantwoord door
Ds. P.D.J. Buijs
- Geboortedatum:02-11-1961
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Nunspeet
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Misschien kun je wat betreft de aanpak van jouw zoontje, wat met onderstaande, als je dit nog niet op deze manier hebt gedaan :
* Probeer het eens een poosje te negeren. Hij krijgt nu juist aandacht als hij vloekt. Het kan zijn dat hij ermee stopt, als je niet reageert.
Dit sluit niet uit dat je op een ander rustig moment er met hem over praat, dat het jou en God verdriet doet. Bijv. 's avonds voor het slapen gaan. Dat je met hem bidt om vergeving en om hulp om het niet meer te doen. (Zet Heere een wacht voor mijne lippen....)
Dit negeren kun je (in het openbaar) ook vervangen door alleen zijn naam te noemen... Waardoor hij en anderen weten dat je dit gedrag afkeurt!
* Probeer hem te belonen als hij niet vloekt. Bijv. dat je zegt dat je extra voorleest als hij een dag alleen maar goede woorden zegt.
Kinderen opvoeden is moeilijk! Zeker als je niet samen op één lijn zit. Sterkte, wijsheid en geduld toegewenst!
Heel veel sterkte toegebeden!
Erger is dat de man van de vragenstelster voor vrouw en kinderen bidt en naar de kerk gaat.
Daar begrijp ik uit dat hij zelf niet gelooft en alleen doet alsof ...voor vrouw en kinderen.
Dat is altijd nog beter dan sexueel misbruik, slaan (ik lees van alles in de vragen van refoweb), maar geloven is ook liefhebben, zoals je belooft als je trouwt.
Deze kwestie kan opgelost worden in overleg denk ik en dat een zoontje 'verloren kan gaan' door de daden van zijn vader als dat ventje van vier jaar niet tot bekering komt.
'Die de misdaad der vaderen bezoek aan de kinderen....' daar heb ik als christen meer problemen mee. Welk klein kind is verantwoordelijk voor de daden van zijn ouders?
Wie van jullie kan me daar mee helpen...? Op welke gronden zijn kinderen verantwoordelijk voor de daden van hun ouders en grootouders etc.?
Misschien niet verantwoordelijk maar wel de dupe.
Lees Ezecheël 18 eens, daar kun je lezen dat ieder voor zichzelf verantwoordelijk is.
Ezch.18:20 De mens die zondigt, díe zal sterven. De zoon zal de ongerechtigheid van de vader niet dragen, en de vader zal de ongerechtigheid van de zoon niet dragen. De gerechtigheid van de rechtvaardige zal op hemzelf zijn, en de goddeloosheid van de goddeloze zal op hemzelf zijn.
-'Die de misdaad der vaderen bezoek aan de kinderen....'
Dat is meer een 'natuurlijk' gevolg.
Hoe vaak zie je niet dat als de ouder(s) van een kind alcohol problemen hebben de kinderen dat ook hebben. Ook kan het dat een kind daardoor met een afwijking geboren wordt.
Geef je als ouder het slechte voorbeeld door bijv. altijd maar te liegen hoef je er niet van op te kijken dat de kinderen hetzelfde doen.
Je kunt dus wel de dupe zijn van het gedrag van anderen maar je hoeft daar nooit om verloren te gaan en je bent er ook niet verantwoordelijk voor.
