Teveel nadruk op het Kruis

Zonder kruis geen opstanding, en je zal eerst naar het kruis moeten gaan om vergeving van zonden te ontvangen, wil je de opstandingskracht van Jezus ontvangen.

Nou, Eva, dat vind ik wel heel stellig gezegd. Ik ben helemaal niet langs het kruis gegaan. Besef dat sommige mensen niets kunnen met zulke vage uitspraken.

Ik herken me sterk in de vraagsteller en ik ben blij dat ds. Hulsman zich ook in de vraag herkent. Persoonlijk heb ik een iets andere conclusie getrokken, namelijk dat de opstanding voor mij het ankerpunt van mijn geloof is. Het kruis is ook belangrijk, daar heeft Christus het mogelijk gemaakt voor de mensen om verzoend te zijn met God. Maar zonder de opstanding zou het kruis niets betekenen. Pasen is voor mij meer het centrale punt dan Goede Vrijdag.

@Gerteke
Ben je met en omweg gegaan :-) ik bedoel je moet wel een keer in je leven aanvaarden dat Jezus daarvoor jouw gehangen hebt, (bedoel geen elle lange zondekennis) maar dankbaar zijn voor het kruis wat HIJ droeg in jouw plaats! Neem aan dat dat wel in je leven gebeurt is.

Nou, ik hóéf dat niet te aanvaarden eigenlijk; het is gewoon een feit. Hij hééft dat gedaan voor mij, of ik dat nu aanvaard of niet. Jezus vraagt wel of ik hem wil volgen. Daar heb ik 'ja' op gezegd inderdaad. Ik moet ook zeggen dat ik niet bijzonder dankbaar ben dat Hij het kruis droeg in mijn plaats. Ik kan me namelijk weinig voorstellen bij 'het kruis dragen', dat is te abstract voor mij en teveel geschiedenis. Ik accepteer dat het zo is, maar het doet me niet zo veel als de opstanding eigenlijk.

Ik snap je niet goed Gerteke,

Heb je ook niets met Gal.2:20 Ik ben met Christus gekruisigd; en niet meer ik leef, maar Christus leeft in mij....
Als je niet met Hem gekruisigd bent kun je ook niet met Hem opstaan.
Als je Jezus aanvaard/aanneemt dan sterf je met Hem en dan: Rom.6:4 Wij zijn dan met Hem begraven door de doop in de dood, opdat evenals Christus uit de doden is opgewekt tot de heerlijkheid van de Vader, zo ook wij in een nieuw leven zouden wandelen.

Dat je het niet zo goed concreet voor kan stellen maakt niet uit, maar het hoort er wel bij hoor.

Natuurlijk is de opstanding geweldig maar het kruis ook want daar heeft Hij niet alleen de zonden gedragen maar ook de zondige natuur.
En ik vind het heerlijk te weten dat de nieuwe mens niet meer zondigt, dus als de gelovige in zonde valt dan mogen we weten: Rom.7:17 Nu ben ik het echter niet meer die dit teweegbreng, maar de zonde die in mij woont. (uiteraard niet bedoeld om licht over de zonden te denken) en Rom6:11 Zo dient ook u uzelf te rekenen als dood voor de zonde, maar levend voor God in Christus Jezus, onze Heere.
Dat alles omdat we weten mogen dat we met Hem gekruisigd zijn, en daar ben ik bijzonder dankbaar voor elke dag weer, niet om erbij stil te blijven staan maar juist om verder te kunnen gaan met Hem in het nieuwe leven.

1 Kor.2:2 want ik had mij voorgenomen niets anders onder u te weten dan Jezus Christus, en Die gekruisigd.

Het luistert - en leest - heel nauw en delicaat 1a2b3c. Ik kan me voorstellen dat het wat gevoelloos overkomt; zo is het niet bedoeld. Ik bedoel aan te geven dat er mensen zijn, ook overtuigde christenen, wie termen als 'naar het kruis gaan' of 'Hij droeg het kruis in mijn plaats' weinig zegt. Letterlijk! Ik kan daar echt niets mee, het landt niet. Des te meer doet zo'n tekst uit Galaten of Romeinen mij. Ik krijg daar meer beeld bij en het doet ook iets voor mijn leven in 2011, snap je?

Daarbij vind ik dat de vraagsteller echt een punt heeft door te vragen of de verhouding kruis - opstanding niet wat uit balans is. Ik denk dat dat zo is.

Beste vragensteller, het kruis, de dood en de opstanding zijn m.i. niet van elkaar te scheiden.
Je hebt elk nodig om verder te kunnen komen. (met de nadruk op verder!)

Echter de verwardheid en de theorieën beginnen te ontstaan als de cruciale vragen gewoon niet duidelijk worden (be)afge-handelt. n.l:

- Bent U nu een kind van God?
- Als U binnen een seconde dood gaat, gaat u dan naar de Hemel?

Misschien raakt dit u, maar het juist deze confrontatie waarbij het verhaal stil blijft staan
De gebruikelijke dienst zal opeens op pauze komen te staan.
Tja en nu…..iedereen kijkt elkaar aan, ben jij een kind, ben jij er een, en jij en jij

Preken zijn er om mensen geestelijk tot nut te zijnen niet verstandelijk. Hierdoor kan de H.Geest steeds meer (breder of dieper) Zijn Woord aan u kan verduidelijken. Zodat u kunt groeien.

- het kruis => daar is geleden, daar zijn alle zonden gedragen =>daar mag u uw zonden brengen
- dood=> daar heeft Christus afgerekend met satan=> aanklacht en geestelijke strijd
- de opstanding => door de Vader is Hij opgestaan, en door de overwinning bestaat er nu volkomen vrijheid. Het beloofde antwoordt op de zondeval. Door zijn bloed is de weg naar God open! En daar mag u beginnen met wandelen onder leiding van de H.Geest.

Als bekeerde komt het kruis ook ‘dagelijks’ op uw pad, om alles zo uit uw eigen leven (het blijft een persoonlijke! reis) bij het kruis te kunnen brengen. Om er direct afstand van te doen.

Dus alleen maar preken over een ellendige confronterende fase lijkt mij ook niet echt logisch. In management begrippen zou je denken, waar bestaan de tussentijdse evaluaties dan uit? Wat zijn de vorderingen... of waarom blijven we hangen. (logica)
Uit de evangeliën kan ik niet opmaken dat er periodes zijn dat mensen voor een bekering in een soort tijdspad/traject belande. Ter overdenking, ter afwachting, of ter wat dan ook.

Misschien denk je nu, wat een antwoordt!
maar uw vraag is ook zo mooi
Het geeft juist weer dat er weinig besef en ruimte is voor een fase van opstanding
Want in een fase van opstanding bestaat er geen wettisch gedoe meer. Geen geklaag, geen ellende trajecten, geen krampachtigheid of bang om iets fout te doen.

Doordat de H. Geest in je werkt, wil je elke dag allen maar meer van God. Je hebt zo'n geestelijke honger dat je elke dag wel in de kerk wil zitten. Dat je alle in en outs wil weten, je geestelijk wil vullen, Zijn Liefde wil voelen. Zijn leiding wil ervaren.
Je zingt het uit, Je schreeuwt het uit. Hallelujah Koning Jezus

Het opstaan uit de dood wordt hierdoor zo'n geweldig wonder. Maar het is wel de H.Geest die dan inspireert en waardoor de atmosfeer definitief zal veranderen.