Vriend is onvruchtbaar
C. M. Chr. Rots - de Weger | 4 reacties | 31-03-2011| 14:07
Vraag
Sinds kort heb ik contact met een hele lieve jongen. Er is een 'klik' van beide kanten en het is gewoon goed tussen ons. Hij vond echter dat hij me moest zeggen dat (voordat we eventueel verder zouden gaan en verkering zouden krijgen) hij onvruchtbaar is. Ik waardeer zijn eerlijkheid naar mij toe, maar dit was en is voor mij echt een moeilijk bericht. We praten er samen ook veel over. Elk meisje heeft toch een soort ingeschapen moedergevoel en daar komt door dit bericht abrupt een einde. Waarom juist hij? Omdat we elkaar nog maar net kennen, weet ik niet of ik genoeg van hem houd om dit te 'accepteren' en met hem verder te gaan. En misschien leg ik voor mezelf daardoor de lat wel te hoog en lukt het me niet om een weloverwogen beslissing te nemen. Aan de andere kant vind ik ook dat ik hem niet in het onzekere moet laten door mijn twijfels. Wat is uw advies? Moet ik (omdat ik nog niet zeker weet of ik genoeg van hem houd) een punt zetten achter onze kennismaking? Of moet ik het gewoon door laten gaan en tijdens de verkeringstijd ontdekken of ik van hem houd of ga houden. Als je iemand net kent of net verkering hebt, weet je toch niet of je echt van iemand houdt of zie ik dat verkeerd? Ik denk zelf namelijk dat als ik echt van deze jongen ga houden, het mij om die jongen zal gaan en niet om het feit dat er in een eventueel huwelijk met hem geen kinderen zullen komen. Maar ik weet niet, omdat ik hem nog maar zo kort ken, of ik van hem houd. Mijn hart en mijn nuchtere verstand worden hierdoor enorm heen en weer geslingerd. Kunt u mij een advies geven? Ik blijf zelf maar in hetzelfde kringetje ronddraaien. Of maak ik het moeilijker dan het is? Ik weet het niet. Alvast heel erg bedankt voor uw antwoord. Met vr. groet, Een verdrietige twintiger.
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
Beste vraagsteller,
Nee, je maakt het niet moeilijker dan het is. Het ís gewoon ontzettend moeilijk. Als je verliefd bent droom je allerlei mooie toekomstdromen. Waarin moeder worden er misschien een van is. En door de eerlijkheid van je vriend komt er een abrupt einde aan een van de zeer wezenlijke levensverwachtingen. Hij is jou een stap vóór in de verwerking van het gegeven dat hij biologisch gezien geen vader zal worden, doordat hij het al langer weet. Het is moedig van hem om het jou te vertellen, maar dat geeft meteen ‘druk’ op jullie prille relatie.
Je schrijft dat je heen en weer geslingerd wordt door je gevoelens: dat lijkt me logisch. Afscheid nemen van iets wezenlijks geeft gevoelens van verdriet en rouw. Daar moet jij tijd voor nemen. Daar moeten jullie tijd voor nemen. Daar moet je veel over nadenken en regelmatig met elkaar over praten. Kinderloosheid is een groot verdriet, waarmee je je hele leven geconfronteerd blijft worden. Bij een groeiende relatie is het echter geen gegeven dat je níét samen gelukkig kunt worden zonder kinderen. Want óf je überhaupt wel een relatie krijgt waar later kinderen uit geboren worden wéét je nu nog niet. De vraag voor jou is of je met déze vriend verder wilt, mét het gegeven van onvruchtbaarheid. Hoe dan ook, je weet waar je aan toe bent en je kunt bouwen aan een toekomst sámen. Of, je kunt afscheid nemen van elkaar.
Je vraagt mijn advies: neem rustig de tijd die je nodig hebt om tot een beslissing te komen. Want twijfelen mág! Overhaast niet, maar blijf in ieder geval met elkaar in gesprek. Vermijdt het onderwerp niet, ook al is het moeilijk. Samen verdriet hebben hoort ook bij het eventuele naar elkaar toegroeien.
Al eens eerder heb ik antwoord gegeven op een vraag die lijkt op deze van jou.
Laat nog eens van je horen!
Gode bevolen,
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Wat ik echter niet zo goed begrijp is dat je zoals ik het lees trouwt om de kinderen, je kiest toch voor die jongen ?
een huwelijk beginnen omdat je zo graag kinderen wilt lijkt me niet goed, stel dat je ze niet krijgt , en dan ? dan is je leven dus helemaal mislukt.
Je vriend weet dat hij onvruchtbaar is, maar jij zelf ? Je heb t nog nooit een kind gekregen dus wie zegt dat jij het wel kan ? (dat weet ik natuurlijk iet maar neem ik aan)
Het zal ook niet de eerste keer zijn dat iemand die onvruchtbaar is opeens wel kinderen kan verwekken.
dat je toekomstdromen en ideen hebt is prima, naar om nu een verkering uit te maken alleen omdat iemand onvruchtbaar is.......
Er is meer in het leven dan kinderen !
ehh... er zijn meer redenen om te trouwen dan alleen uit liefde of verliefdheid.
Vroeger gebeurde dat nauwelijks, dan werd je gewoon uitgehuwelijkt en heel vaak werden dat nog goede huwelijken ook.
Er werd getrouwd om een nageslacht, om geld, om stand, uit eenzaamheid....
Ik heb pas gehoord van iemand die zei: jullie trouwen met degene van wie je houdt en wij houden van degene met wie we getrouwd zijn.
Stel dat je op niemand verlieft bent maar je hebt wel een heel grote kinderwens of je kunt niet tegen alleen zijn of...noem maar op. (geen verkeerde redenen natuurlijk, zoals hebzucht)
Volgens mij is dat niet verkeerd als je maar eerlijk naar elkaar bent.
Liefde is niet alleen een gevoel, maar ook een keuze! Liefde en trouw!!
Je kunt wel denken: stel dat ik dan later iemand tegen kom op wie ik wel verlieft wordt.
Maar mensen die uit liefde met elkaar zijn getrouwd komen later ook wel eens iemand tegen waar ze verlieft op worden.
vraagstelster,
Ik vind het niet gek als de kinderwens boven verliefdheid gaat maar aan de andere kant zou ik er wel grote moeite mee hebben om iemand aan de kant te zetten omdat hij/zij onvruchtbaar is.
Ik weet niet hoe ver de relatie al is, misschien heeft hij het wel in een heel vroeg stadium gezegd zodat het nog niet zoveel pijn doet als de relatie stopt?
Ik kan me goed voorstellen dat het heel dubbel voelt, wat je ook beslist.
Sterkte!
Verder voor de vraagsteller veel sterkte in de beslissing die je neemt; het lijkt me een erg moeilijke situatie!
