(...) als mijn vriendin nou bekeerd zou worden (...) Zou ze die lieve lach verli...

Ik wil graag een vraag stellen over positieve mensen. Mijn vriendin is erg positief altijd. Ze ziet ook in de negatieve dingen positieve kanten. Ze lacht heel vaak, ook al is het om niets. Dat vind ik ook erg leuk aan haar. Maar nu zat ik te lezen in een paar boekjes... van mensen die vroeger geleefd hebben. En ook nu hoor ik dat nog steeds telkens weer, dat bekeerde mensen vaak zo negatief zijn. Ze voelen zich vaak ellendig, enz. Mijn vraag is dan ook: als mijn vriendin nou bekeerd zou worden, zou ze dan niet meer zo zijn als ze nu is? Zou ze dan opeens zo'n “ellendige” worden? Zou ze die lieve lach verliezen, die plotselinge lachbuien? Die positieve stemming? Ik las ook in één van die boekjes het volgende: Een 'bekeerde' vrouw hoorde iemand lachen en ze dacht bij zichzelf: “Lach maar niet, want als je God nu zou ontmoeten, dan...”. Misschien ben ik te veel aan anderen aan het denken. Als mijn vriendin tot bekering zou komen, dan zou zij veel tegenstand hebben omdat ze zo positief is en zo lief en zo vaak moet lachen. Dan hoor ik mensen al zeggen: Die? Die is niet bekeerd, kom nou. Dan kun je niet meer lachen. Graag een reactie van een dominee van de Ger. Gem.

Beste vriend of vriendin (dat was me nog niet helemaal duidelijk, maar ik denk aan een vriend),

Je stelt een bijzondere vraag. Ik bedoel: zo’n vraag is niet alledaags. Toch zal ik proberen hem normaal te beantwoorden, maar wellicht wordt het ook een bijzonder antwoord. Wat is positief, wat is negatief? Het woordenboek komt met de volgende omschrijvingen: stellig, bepaald, vast, zeker, gunstig of niet negatief. Hebben we het hier over een karaktereigenschap? Of over een bepaalde instelling van iemand? Wat ik persoonlijk positief vind is het feit dat jouw vriendin uit negatieve dingen nog iets positiefs weet te halen. Wat ik absoluut niet begrijp: mijn vriendin lacht heel vaak (dat mag op z’n tijd, ’t is trouwens bijbels ook), maar het is vaak om niets. Dit ontgaat mij. Heeft dat zin, te lachen om niets!

Het tweede waar ik tegenaan loop zijn de boekjes die jij gelezen hebt van bekeerde mensen. Zij zouden in die boekjes vaak negatief worden afgeschilderd. Maar nu gaan de woorden negatief en positief mijns inziens niet meer op. Nu worden er verschillende betekenissen door elkaar gehaald. Want jij noemt het woord ellendig. Je weet van catechisatie denk ik wel, wat dat betekent: uitlandig, balling, vreemdeling. Iemand die zijn ellende voelt, is ellendig. Hij of zij is hier om aarde niet thuis. Je domicilie is dan in de hemel. De Bijbel noemt dit zo: indien gij dan met Christus opgewekt zijt (tot een nieuw leven), zoekt de dingen, die boven zijn, waar Christus is, zittende ter rechterhand Gods (Kollossenzen 3:1)

Het is trouwens gevaarlijk om op bekeringsgeschiedenissen af te gaan, om verschillende redenen. Gaat het om Gods eer, of om een beschrijving hoe goed mensen zijn. Hou je zo veel mogelijk aan de Bijbel. Dan kom je genoeg voorbeelden tegen van mensen, die door God bekeerd zijn, dat ze tijden kennen van ellende, maar ook van verlossing en niet te vergeten dankbaarheid. Speel die zaken niet tegen elkaar uit. Zo’n uitdrukking van een ‘bekeerde’ vrouw zou ik graag in zijn verband zien, anders ga ik een verkeerde conclusie trekken. De Bijbel zegt trouwens bijna letterlijk hetzelfde: wee hij die nu lacht, zal straks wenen, en die nu weent zal straks lachen.

Jouw vriendin zou veel tegenstand hebben in de bekering, omdat zij zo positief is en zo lief is en zo vaak lacht. Dat zijn menselijke redeneringen. In Gods Woord staat dat er niemand is die God zoekt, niemand is die naar God vraagt, ook niet tot één toe. Maar als God in je leven komt, dan ga je wel de zonde haten, er voor op de vlucht, dan ga je zien, dat al onze beste werken een wegwerpelijk kleed zijn. God kan de meest zondige, de meest goddeloze, de meeste brute, de meest eigengerechtige, de meeste positieve (in eigen oog) aan Zijn voeten brengen. Mag ik jou eens iets vragen: wat zou jij nu willen? Dat je vriendin bekeerd werd en wellicht minder lacht, maar ondanks alles wel gelukkig is voor de tijd en voor de eeuwigheid. Of sta jij die bekering in de weg? Wil jij niet dat ze echt, oprecht voor God gaat leven? Tussen de regels door proef ik dat een beetje.

Maar... ik kan het verkeerd hebben. Jij hebt mijns inziens een verkeerd beeld van bekering en je luister te veel naar een bepaald soort mensen. Weet je wat er gebeurt als de Heere Zijn liefde uitstort? Dan ga je pas zien, dat al ons positieve voor God niet kan bestaan. Hij breekt een zondaar af, en bouwt hem of haar op een ander fundament: Jezus Christus en Dien gekruisigd. Eén weet ik wel. Karakters worden niet volledig bekeerd, wel geheiligd. Je gaat er wel tegen strijden. Maar ook in de waarachtige bekering blijven we zondaar. En zou je niet meer mogen lachen? Waar staat dat in Gods Woord? Maar de oude dichter (Datheen) zei het zo: blijdschap komt na vele smarten (voor) alle oprechte harten. De waarachtige bekering is ten eerste een hartelijk leedwezen (bedroefdheid) over de zonde, maar ook een vreugde in God, door Christus. Lees H.C. zondag 33 maar eens goed door!

Beste vriend (in), ik moet je aan het einde van dit antwoord nog in één ding teleurstellen, want je krijgt geen antwoord van een dominee uit de Geref. Gem., maar wel van een ouderling uit dit kerkverband, die al meer dan 33 jaar ook met jeugd omgaat, catechisatie geeft en veel in het jeugdwerk heb mogen werken. Mocht je niet tevreden zijn met dit antwoord, laat het a.u.b. dan weten. Dan kunnen we alsnog een reactie geven. Voor dit moment wens ik jou en je vriendin van harte toe, dat de Heere in je leven komt en je hart vernieuwt, en een leven schenkt in Zijn dienst, want Zijn liefdedienst heeft nog nooit iemand verdroten, daar heeft nog nooit iemand verdriet van gehad. Maar in de eeuwigheid zullen wel velen wroeging hebben: had ik maar, had ik maar, had ik maar naar Zijn stem geluisterd. Maar allen, die de droefheid over hun zonde hebben leren kennen en mochten vluchten tot Christus, voor hen geldt: eeuwige vreugde zal op hun hoofden wezen, zij zullen niet meer hongeren, zij zullen niet meer dorsten, geen pijn, noch moeite zal meer zijn en God zal alle tranen van hun ogen afwissen. En... aldaar zal geen nacht zijn.

Sterkte en in alles Gods Zegen in rijke mate toegebeden, samen met je vriendin.

En een hartelijke groet, Van een ambtsdrager, die blij is, dat de Heere hem droefheid heeft leren kennen.

P.S. Enkele teksten, die spreken over lachen; zoek ze maar eens op en kijk naar het verband: In Genesis 17, 18 en 21 (Sara lacht). In Job 5 en 30. In Ps. 2 en 52. In Spreuken 1, 29 en 31. En tenslotte in Prediker 3:4 en 10:19

B. S. van Groningen

Dit artikel is beantwoord door

B.S. van Groningen

---

---

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven