Vraag
“Het behaagde de Heere”, lees ik regelmatig in rouwadvertenties. Zelfs als het kinderen betreft. Maar kan/mag je dit zo stellen? Heeft God behagen in iemands dood? Het doet mij zeer als ik zoiets lees. Of moet ik er vrede mee hebben?
Antwoord
Beste vrienden,
Uiteraard wordt niet bedoeld dat de HEERE behagen zou hebben in de dood van een mens. Je weet dat deze uitdrukking op rouwkaarten in het verleden bijna altijd zo gebezigd werd. Ook als je de rouwaankondigingen van het koninklijk huis leest van het verleden, dan is het vaak een staande uitdrukking: “Het heeft de Almachtige behaagd tot Zich te roepen…”
Behagen moet je uitleggen als besluiten. Een koning neemt geen lichtvaardig besluit maar wel een zeer overwogen en vast besluit. Zo is ook elk sterven door de Almachtige vastgesteld: dag, uur en jaar. Zo is elk leven bepaald door de Heere. De betekenis van “Het heeft de HEERE behaagd” betekent allerminst dat de Heere behagen heeft in de dood. De dood is de straf op de zonden en de Heere heeft geen lust in onze dood, maar Hij wil ons leven sparen. Hij wordt niet verheerlijkt in de dood van zondaren, maar wel in het behoud van zondaren. Daarom roept Hij genadevol tot bekering. Daarom heeft de hemelse Vader Zijn Zoon gezonden tot verzoening voor onze zonden. Zijn liefste werk is om zondaren te redden van de verlorenheid, van de dood. Daarom is de Zoon van God naar deze aarde gekomen om te lijden en te sterven en plaatsvervangend Zich over te geven tot in de dood.
Heel duidelijk zie je hoe Jezus Zelf tegenover de dood staat in Johannes 11:33, bij de opwekking van Lazarus. Daar staat dat Jezus, toen Hij Maria zag wenen, zeer bewogen in de geest werd en Zichzelf ontroerde. In de grondtekst staan hier woorden die een zeer heftige emotie bij Jezus weergeven. Dat geeft ook de kanttekening van onze Statenvertaling weer. Een heilige emotie, namelijk van verontwaardiging dat de dood in de wereld gekomen. Bekende uitleggers hebben dit wel uitgelegd als een heilige toorn over wat de duivel heeft veroorzaakt. Jezus vindt dit heel erg. Daarom staat die emotie op deze wijze vermeld, als een zeer heftige ontroering. Het betekent dat Jezus dus duidelijk een afschuw had van de dood en het vreselijk vond dat de dood in de wereld gekomen was. Daarom vind je in Johannes 11:35 ook de kortste tekst in de Bijbel: “Jezus weende.” Daarmee wordt dus wel duidelijk dat Jezus een afschuw heeft gehad van de dood.
Dat bleek ook in Zijn lijden en sterven. Hoe heeft Jezus gezucht onder de smarten van de dood. Hij moest sterven om onze zonden, maar nooit heeft Hij een behagen, een vreugde, gehad om te gaan sterven. Hij Zelf heeft ook tegen de dood opgezien. De dood was ook voor Hem een koning der verschrikkingen en ook een laatste vijand die Hij helemaal heeft moeten verslaan. De dood is het loon op de zonde en daarom een verschrikkelijk proces, waarvoor wij allen gekozen hebben toen we tegen de Heere kozen in het paradijs. Daarom bestaat er ook geen ‘mooie dood’, zoals de pleitbezorgers voor euthanasie ons vertellen, maar is de dood duidelijk afschrikwekkend en huiveringwekkend.
Ds. P. Molenaar
Dit artikel is beantwoord door
Ds. P. Molenaar
- Geboortedatum:22-05-1945
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Lunteren
- Status:Actief
