Zijn bloed kome over ons, en onze kinderen

Gisteren werd in onze gemeente het Heilig Avondmaal bediend. Een mooi moment in de lijdensweken, een navolgenswaardig voorbeeld voor andere kerken. Onze dominee hield een korte preek voor de bediening. Van deze preek ben ik enorm geschrokken. Het ging over de tekst: “Zijn bloed kome over ons, en onze kinderen.” Naar mijn mening niet echt een tekst voordat de tafels worden geopend en het lijden van de Borg wordt herdacht. Een aangrijpend tekst, waarover veel gesproken, gelezen en gedacht is; ook met het oog op de Jodenvervolging in het verleden en de huidige situatie in Israël. In mijn gedachten zie ik dan een schreeuwende menigte die de verantwoordelijkheid (schuld) op zich wil nemen rondom de dood van de Heere Jezus. Die schreeuwende menigte, heb ik dan op mijn netvlies staan, terwijl de tafel klaar staat. Zelf ben ik een beelddenker.

Maak ik een fout als ik zeg dat deze tekst niet bepaald bemoedigend is voordat de tafels worden geopend? Een soort wraaktekst? Maar wie ben ik om daarvan iets te vinden, als onze predikant geleid wordt door de Heilige Geest? Zelf ben ik afgebleven omdat deze dienst voor mij zo’n bevreemding gaf tussen de predikant en mij. Uiteraard gaat u zeggen, u moet in gesprek gaan met uw predikant. Dat is waar, maar niet elke predikant staat open voor een gesprek als deze. Ik zie tegen het Paasweekend op, het staat nu tussen God, de dominee en mij.

Hoewel ik niet weet hoe dominee de woorden “Zijn bloed kome over ons…” heeft uitgelegd, denk ik dat de vraagsteller gelijk heeft. Deze uitspraak is niet geestelijk bedoeld (Zijn bloed kome over ons tot verzoening), maar verachtelijk: “Pilatus, u hoeft geen verantwoording te dragen voor de kruisdood van deze Jezus; dat doen wij wel; en als er dan al straf moet komen, dan komt die maar over ons…” Ik vermoed dat dominee het anders heeft toegepast – namelijk: Zijn bloed kome in verzoening over ons; de vraag is echter of dit een juiste omgang is met de Bijbeltekst.

Ondertussen kan alles wat hij gezegd heeft, zeer goed zijn geweest en verder geheel Bijbels. En dan kan het zijn dat dominee zich door Gods Geest gedrongen voelde om op die heel andere manier de woorden toe te passen op het avondmaal en er dus bij deze gelegenheid over te preken. Maar hoe goed hij het verder ook zou hebben gezegd en ook bedoeld, het kan toch voor sommigen (omdat het een gevoelige uitspraak is, waarover al heel wat te doen is geweest) afstotend of bevreemdend hebben gefunctioneerd. Jammer, dat het bij de vraagsteller zo heeft gewerkt, dat hij niet aan het avondmaal kon aangaan.

Wat de vraagsteller hierover denkt en wat ik hierover schrijf, mag de vraagsteller wel aan zijn predikant doorgeven. Misschien dat er dan een goed gesprek over kan komen. In ieder geval is het niet nodig dat het gebeurde deze week op weg naar de diensten van vrijdag, zondag en maandag ertussen staat. Ik adviseer de vraagsteller om in afhankelijkheid van God, biddend om Zijn genade, heel deze ervaring uit zijn gedachte weg te dringen – dat is: bij de Heere neer te leggen; en Hem eenvoudig te smeken dat het in de komende diensten goed zal zijn, door én de tekstkeuze én de prediking; en dit alles door de genade van de Heilige Geest.

Ds. W. Pieters

Dit artikel is beantwoord door

Ds. W. Pieters

• Geboortedatum:
  27-06-1957
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Elspeet
• Status:
  Actief

259 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven