Dwangstoornis

Tijdens een dwang-/angstaanval aantal jaren geleden ging er constant door me heen dat ik niet met m’n moeder mocht praten en als ik het wel deed ik niet meer bekeerd kon worden. Toen heb ik opgegeven moment beloofd dat ik niet meer met haar zal praten (over dingen die me angst aanjagen, dingen die me bezig houden over het geloof). Als ik dan lees dat je beloften moet houden en ik aan deze belofte denk, gaat er door me heen dat ik zelfmoord moet plegen.

Ik voel me zo depressief en zie het leven niet meer zitten als ik eraan denk dat ik deze belofte moet houden. Ik ben zo bang dat ik deze belofte moet houden. Ik ben ook zo bang dat ik een hard antwoord krijg, maar dat mag ik misschien helemaal niet zeggen. Sorry daarvoor, maar ik weet het eigenlijk niet meer zo goed. Als je vanuit een dwangstoornis iets belooft, moet je dat dan houden?

Beste vraagsteller,

Het is al een pluspunt dat je weet dat hier een dwang/-angstaanval in het spel is. Ik ben niet degene die kan uitleggen wat zo’n aanval is en hoe deze ontstaat. Het valt me op dat angst vaak gericht is op kleinschalige dreigingen. Iemand die bijvoorbeeld bang is voor een spin, is niet bewust bang voor een derde wereldoorlog, of een dreigende ziekte. Vergeet verder niet dat angst ons voert op de weg van het ongeloof. Wel bang zijn voor kleine dingen, maar geen bewuste en sterke angst voor het ongeloof en het wantrouwen van de Heere. Daar zouden we bang voor moeten zijn.

Dwang is iets wat je trekt naar iets wat je juist niet wil. Je wilt juist geen zelfmoord plegen. Ik wil hiermee aangeven dat je mag concluderen dat je niet moet ingaan op gedachten waarin angst en dwang een grote rol spelen. Je zou zelfs mogen zeggen dat de duivel zich bedient van deze krachten, terwijl de Heere juist zegt: Vrees niet! Je bent dus aan zulke meesters niets verplicht en je bent er zeker ook niet aan gebonden.

Nog een argument: een belofte wordt aan iemand gegeven; aan een of ander mens. Vooral ook aan de Heere. Maar jouw belofte die je deed, werd niet aan iemand gegeven; het was slechts een vaag voornemen. Een voornemen kan veranderd worden. Een belofte trouwens ook wel, want lang niet elke belofte is verplichtend. Voornemens, nogmaals, kunnen je tot niets verplichten. 

Weet je overigen welke beloften nooit verbroken moeten worden? Dat zijn de beloften die we aan de Heere doen. Zoals bij de doop of bij belijdenis doen. Heb je zulke beloften ooit gedaan? We kunnen ze nooit houden uit onszelf. Het doopformulier zegt het zo: Als we somtijds uit zwakheid in zonden vallen, mogen we aan Gods genade niet vertwijfelen! Dat geldt ook voor jou en mij.

Een Bijbels voorbeeld: Jakob had in Bethel heel veel beloofd aan de Heere (Genesis 28). Als de Heere hem zou bijstaan, zou hij terugkeren naar Bethel. En die belofte hield hij niet. De Heere herinnerde hem daar aan (Genesis 35:1). Hoe rijk dat de Heere deze Jakob, die zijn belofte niet nakwam, toch weer nieuwe gunstbewijzen gaf. En wat denk je van Petrus? Hield hij zijn grote woorden staande, toen hij de Heere verloochende?

Je was bang niet meer bekeerd te kunnen worden als je deze belofte verbrak. Zou dan dus deze ‘zonde’, (wat het niet is) de onvergeeflijke zonde zijn? Ik hoef je niet uit te leggen denk ik, dat dit niet waar kan zijn. Je kunt zeker wel bekeerd worden. De Heere heeft geen lust in de dood van de goddeloze zelfs, maar wel in zijn bekering. Besef ook wel, dat je staat voor de eis: Bekeert u! Deze eis stelde de Heere Jezus Zelf. Je kunt het niet, maar Hij kan het wel. Geloof je dat?

Je beloofde niet meer met je moeder te mogen spreken. Maar beste vriend(in), je moet je moeder integendeel juist eren en niet negeren. De Heere wil juist wel dat je met je eigen moeder in contact treedt. Als je moeder iets zegt wat angst oproept, bedenk dan dat je moeder ook maar een mensenkind is. Toets ieders woorden aan de Bijbel.

Ik besef dat dit allemaal wat rationele argumenten zijn. Je tobt echter met allerlei gevoelens en die laten zich zo maar niet overtuigen. Toch kan het helpen om jezelf deze overwegingen voor te houden. Het verstand kan op den duur je gevoelens sturen. En laat dan de gevoelens maar komen. Laten ze maar over je komen. Ze kunnen je geen kwaad doen. De Heere staat erboven. De Heere zegt: Zoek Mij en leef (Amos 5:4)!

Ds. P. Roos

Dit artikel is beantwoord door

Ds. P. Roos

• Geboortedatum:
  29-10-1938
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Inactief

38 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven