Gekust met een gescheiden man

Ik heb kort contact gehad met een gescheiden man. Eén keer elkaar gezien en toen is er ook gekust. Terwijl m’n geweten sprak dat het niet kon, vond ik het ook vertrouwd. Maar nu blijft m’n geweten spreken dat ik het zevende gebod heb overtreden en durf ik geen nieuwe relatie aan te gaan. Moet ik dit ook bij de kerkenraad bekend maken? Liefst antwoord van een CGK-dominee.

Beste vraagsteller,

Ik lees in je vraag dat je geweten spreekt dat je onzuiver hebt gehandeld. Maar ik kan nog niet helemaal goed zien waar precies je gewetensbezwaar zit. Begrijp ik goed dat je spreekt over een eenmalig en dus kortstondig contact – en (a) vind je het om die reden ongepast dat je elkaar hebt gekust? Of (b) is je probleem meer dat je sowieso genegenheid hebt getoond door elkaar te kussen – en was dat wat voorbarig (hoewel het vertrouwd voelde)? Of (c) is je probleem dat het een gescheiden man betreft en zegt je geweten dat een relatie met iemand met deze voorgeschiedenis niet kan? 

Ik wil proberen deze verschillende scenario’s langs te lopen, in de hoop dat dit in meerdere of mindere mate je vraag raakt.

(a) Elkaar één keer ontmoeten en dan elkaar kussen – terwijl je weet dat dit geen vervolg zal krijgen is volgens mij gewoon onverstandig.
  
(b) Elkaar één keer ontmoeten en dan elkaar kussen – is wel een beetje voorbarig, tenzij je allebei de gedachte hebt dat die eerste kennismaking perspectieven geeft op een vervolg, zodat je dus verder gaat met de kennismaking in de hoop dat het een goede relatie zou kunnen worden.

(c) Kennismaken met een gescheiden man – om eventueel tot een relatie te komen : of dat met een goed geweten kan, hangt natuurlijk heel erg af van het hoe en waarom van de scheiding. Aangezien ik daar niets over weet, kan ik daar ook niets over zeggen. Behalve dat het niet in alle gevallen per definitie door de Bijbel verboden wordt. Als de situatie zo is dat je wel weet dat de scheiding op on-Bijbelse gronden plaatsvond, is een volgende vraag of en in hoeverre de betreffende persoon daarover schuldbelijdenis heeft gedaan. Waar dat in een ordelijke weg heeft plaatsgevonden, zouden er ook weer nieuwe wegen geopend kunnen worden.

Zoals je merkt, heb ik geen grote woorden gebruikt als ‘zonde’ en ‘zevende gebod’. Natuurlijk is het zevende gebod op de achtergrond wel aanwezig, maar dat is het ook als je een boek leest, naar mensen kijkt in een winkelstraat of iemand en appje stuur. Wie is er wat dit betreft zonder zonde? 

Ik zou de kerkenraad hier niet mee vermoeien, die kunnen hier ook niet zoveel mee. Wees liever eerlijk naar jezelf en belijd voor Gods Aangezicht dat je (a) onverstandig hebt gehandeld, (b) voorbarig bent geweest met het tonen van genegenheid en bid om vergeving hiervoor. Bidt om (c) duidelijkheid of je wel of niet met de betreffende persoon verder zou kunnen en bid dat hij zelf met zijn verleden ook met God in het reine zal komen.

Op deze manier kan je geweten tot rust komen, want het geweten is eigenlijk het besef dat God alles van ons (mede-)weet. (con-scientie = mede-weten). Maar als jij door de dingen te benoemen en te belijden ook mag mede-weten dat je niets voor God hebt achtergehouden en dat er bij Hem vergeving is, kun je weer verder. Ook eventueel met een nieuwe relatie! (maar loop niet te hard van stapel...).

Met vriendelijke groet,
Ds. H. Korving

Dit artikel is beantwoord door

Ds. H. Korving

• Geboortedatum:
  01-12-1954
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Urk
• Status:
  Actief

195 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven