Ik mis God in mijn leven

Beste dominee,

Ik zal proberen mijn vraag hier duidelijk te formuleren. Het zijn eigenlijk meerdere vragen en ik begrijp dat u misschien niet op alle vragen een antwoord kunt geven, maar ik zou graag wat helderheid voor mijzelf in mijn geloofsleven willen hebben.

Ik ben een meisje van 22 jaar, degelijk orthodox-gereformeerd opgevoed. Naar ik zelf kan zeggen leef ik aardig in overeenstemming met hoe ik opgevoed ben. Ik voel echter wel dat dit niet genoeg is. Ik mis God in mijn leven. Nu zeggen sommige mensen, als je God mist in je leven is dat toch juist goed. Vraag aan Hem of Hij in je hart wil komen wonen, God zal je zeker niet laten staan. Over dat laatste twijfel ik ook niet. Ik merk echter dat ik zelf zo'n dwalend hart heb en maar niet dichter bij God kan komen. Ik bid hier zeker ook wel om en probeer te zien wat er mis is in mijn leven. In ‘onze’ kerk wordt geleerd dat een mens zichzelf niet kan bekeren. Maar op deze manier blijf ik ver bij God vandaan leven. Als ik moeite doe om dichter bij Hem te leven voel ik wel dat dat goed is. Kun je nu zeggen: dat jij er moeite voor doet is je van God gegeven, dus is het goed. Of is dit jezelf voor de gek houden en met een ingebeelde God verloren gaan?

Als ik dicht bij de Heere leef voel ik ook wel dat ik er zeker nog niet ben. Ik heb een persoonlijke Verlosser nodig. Maar voor mijn gevoel blijf ik hangen in het ‘goede’ gevoel God dicht bij je te hebben. Als je dan goed over God mag spreken, Zijn genadige nabijheid etc. mag vertellen, voel je dat mensen gelijk denken dat je wat hebt. En dat is het nu juist. Ik mis alles nog... Hoe krijg ik Jezus tot mijn deel? Er moet toch wel wat aan voorafgaan wil je kunnen zeggen dat je zonden zijn vergeven? Je kunt toch niet zomaar vragen, Heere, wilt U mijn zonden vergeven ook al zie ik ze niet? En dan denken, God heeft beloofd vergeving te willen schenken als je het Hem vraagt, dus nu is het goed, want je mag God op Zijn woord vertrouwen? En openbaart Jezus zich heel duidelijk als Hij je zonden vergeeft? Hoe weet je dat Hij dat daadwerkelijk voor jou persoonlijk heeft gedaan, zonder twijfel? En is bekering nu wel of niet iets waarmee je zelf aan de slag mag gaan? Kun je zeggen, als jij je bekeert tot God, is dat Gods genade. Of moet je zeggen, God zal jou heel duidelijk moeten trekken anders is het eigen werk en dat is leugenwerk?

Het is wel een wat lang verhaal geworden, maar ik hoop op een duidelijk antwoord.

Ik begrijp je vraag. In de bijbel staat niet: je moet bekeerd worden, maar bekeert u en gelooft het evangelie. Dat is de opdracht van de Heere. Probeer dat en je zult zien dat waar jij je onmacht ontdekt de almacht van de Heere waarde voor je krijgt. Afwachten is niet bijbels. De Heere zoeken wel en dan staat er: wie Mij zoekt zal mij vinden. Dus gewoon actief ermee bezig zijn in het besef dat het alleen genade is als God je aanneemt en als je tot het geloof komt.

Je verdere vragen over het leren kennen van Christus en zondekennis die nodig is om Jezus te leren kennen als verlosser heb ik uitgebreid behandeld in mijn boekje “Bekering ook voor jou” in de serie jongerenperspektief, uitgegeven bij Jongbloed en Heerenveen. Je zou dat boekje eens moeten lezen, dan zijn al je vragen uitgebreid beantwoord.

Veel sterkte en Gods zegen in alles.

Ds. C. G. Vreugdenhil

Dit artikel is beantwoord door

Ds. C.G. Vreugdenhil

• Geboortedatum:
  02-04-1946
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Houten
• Status:
  Actief

226 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven