(...) Ik verlang zo enorm naar een vriend. Toch wil ik mijn vriendin absoluut ni...

drs. E.J. (Els) van Dijk | Geen reacties | 03-07-2007| 00:00

Ik heb een vraag over homoseksualiteit. Aan drs. Els van Dijk., omdat uw antwoorden mij vaak het meest aanspreken. Ik ben een jongen van 20 jaar. Vanaf zo ongeveer rond mijn twaalfde begon ik mezelf te realiseren dat ik homoseksueel ben. In het begin stopte ik het weg, wilde er niet over denken, later raakte ik in de knoop met mezelf. Ik kon me niet meer concentreren, mijn studie lukte niet meer, ik werd depressief. Dacht aan zelfmoord, etc. Een paar jaar geleden begon ik tegen mijn gevoel in een relatie met een meisje. Maanden heb ik haar voorgelogen, uiteindelijk kom ik het niet meer en heb de relatie beëindigd. Daarna werd ik verliefd op een ander meisje. Met wie ik nu bijna twee jaar verkering heb. Ik houd van haar. Helaas voel ik me seksueel niet tot haar aangetrokken. Ik kan wel van haar houden, ik word echter alleen seksueel opgewonden van jongens. Alles brengt me nu enorm in de war. Ik zie het niet meer zitten. Ik verlang zo enorm naar een vriend. Toch wil ik mijn vriendin absoluut niet kwijt. Ik weet dat homoseksualiteit afgekeurd word in de Bijbel. Ik heb echter al vanaf dat ik weet dat ik het ben, dagelijks gebeden of God die gevoelens weg wil nemen. Zonder resultaat. De laatste tijd bid ik of God mij er dan mee wil leren leven. Zonder resultaat. Ik kan er niet meer tegen. Ik kan hierdoor ook niet meer geloven. God is niets verplicht, maar Hij ziet toch dat ik het niet aan kan? Ik kan niet vechten tegen dit gevoel. Dagelijks word ik er mee geconfronteerd. Hoe kan God nou van mij eisen dat ik de zonde haat, terwijl Hij Zelf deze sterke gevoelens naar jongens geeft? Ik heb verschillende keren op het punt gestaan om aan m’n verlangens toe te geven. Na zón vlaag ben ik achteraf blij het niet gedaan te hebben. Mijn hele leven wordt er door beheerst. Geef alstublieft niet het advies er met iemand en mijn vriendin of te praten . Mijn omgeving kan er niet mee omgaan, mijn ouders zouden geschokt zijn en mijn vriendin wil ik het niet aandoen. Ik wil dat zij mij blijft zien als haar stoere vriend, haar beschermer i.p.v. een vertwijfeld, moedeloos iemand. Heeft u misschien een advies of wilt u dan misschien voor mij bidden of God deze gevoelens weg wil nemen en mijn zonden vergeven? Ik heb de moed opgegeven, ik wil niet meer. Bedankt voor uw tijd.

Beste...,

Je snijdt ingewikkelde, gevoelige en pijnlijke materie aan. ‘k Zal proberen eens met je mee te denken.

Rond je twaalfde jaar ontdekte je je homofiele geaardheid. Althans, je merkte dat jongens voor jou aantrekkelijke zijn dan meisjes. Die gevoelens ontstonden op een leeftijd dat je nog helemaal bezig bent met het vinden van je seksuele identiteit. Voor sommigen ligt die identiteit vanaf het begin vast en is daar duidelijkheid over, voor anderen ligt dat wat ingewikkelder en kunnen seksuele voorkeuren wisselen op die leeftijd. Het kan dan heel goed zijn om er open over te zijn zodat je hulp krijgt bij het vinden van de juiste identiteit. Jij hebt daar kennelijk niet voor gekozen, je schrok wellicht van jezelf en je hebt de handel zo ver mogelijk weggestopt. Wat je dacht en voelde mócht niet! Zo zul je het beleefd hebben. Het is dan ook niet verwonderlijk dat je dan gaat somberen - de zaken lijken immers uitzichtloos?

Maar dan schrijf je iets opmerkelijks: je begint een relatie met een meisje. Was dat een wanhopige poging om wellicht te kunnen bewijzen dat het niet zo ‘erg’ met je gesteld was en dat je ook in staat was tot heteroseksuele gevoelens? Maar ja, dat ging natuurlijk niet werken en dat blijkt ook uit wat je schrijft. Dan schrijf je iets wat nóg meer opvalt: je wordt verliefd op een ander meisje. Was dat echt zo? Was het verliefdheid of vind je het gewoon een geweldig meisje waar jij een goede vriendschap mee ontwikkelt en waardoor je ook veel om haar geeft, van haar houdt. Je verlangen naar een (seksuele) relatie met een man blijft immers.

Het is allemaal al ingewikkeld en ik denk dat je het zelf nog wat ingewikkelder maakt. Ik noem een paar punten.

1. Ben je overtuigd van je homofiele geaardheid? Er zijn namelijk verschillende oorzaken aan te dragen voor deze geaardheid. Soms krijgen mensen hun seksuele identiteit meteen mee in hun leven, maar het komt ook voor dat ze door levensomstandigheden zo gemaakt worden. Een wat kille vader-zoon relatie kan er bijvoorbeeld debet aan zijn. De vraag is dus of en hoe je dit verder uitgedacht hebt. Is je denkontwikkeling en seksuele ontwikkeling goed geweest en is deze in balans? Als je hier verder over wilt nadenken , kan ik je het boek van dr. R. Seldenrijk aanbevelen met als titel: “Als je je anders voelt.”
 
2. Als je wel overtuigd bent van een homofiele geaardheid is een (seksuele) relatie met een meisje onhoudbaar. Doe dat alsjeblieft niet! Ik ken te veel voorbeelden van mannen die hun eigenlijke geaardheid voor hun vriendin/vrouw verborgen hebben, om vervolgens na jarenlang tobben en worstelen er toch mee voor de dag te komen en afscheid te moeten nemen van vrouw en kinderen. Dat is ô’n moeilijke situatie voor iedereen! Doe dat jezelf en anderen alsjeblieft niet aan! Je zegt dat je je vriendin niet kwijt wilt. Stop dan met het verbergen van een groot geheim voor haar. Zeg haar eerlijk wat je gevoelens zijn, dat je oprecht van haar houdt, maar geen seksuele gevoelens voor haar hebt. Ik snap best dat je dit ongelooflijk moeilijk vindt en er reusachtig tegenop ziet, maar ook hier duurt eerlijk het langst.

3. De plaats van God in het geheel. Ik merk dat je een diepe worsteling doormaakt op geloofsgebied en ook dat begrijp ik. Ik heb ook elk jaar gesprekken met jongens met een homofiele geaardheid en zie en bespreek dan ook met hen de plaats die God in dit geheel heeft. Laat ik allereerst zeggen dat ik niet geloof dat God een homofiele geaardheid in mensen legt. Homofilie zie ik als één van de gevolgen van de zonde en passend bij de gebroken wereld waarin we leven. Het is dan ook in de meeste gevallen zo dat gebed om het wegnemen van homoseksuele gevoelens niet de uitwerking heeft die je bedoelde (en dat geldt met name de voor de homo’s die dat ‘in aanleg’ zijn). Maar dat neemt niet weg dat God jou als persoon volledig accepteert en wil aanvaarden in Christus als Zijn kind! Als mens ben je er geen sikkepit minder om. Waar het wel om gaat, is hoe jij deze geaardheid een plaats geeft in je leven. Ik ben zo blij dat je aan vlagen van toegeven aan seksuele verlangens tot nu toe niet hebt toegegeven. Houd dat vol alsjeblieft! Ik geloof (met jou) dat de Bijbel geen ruimte biedt voor homoseksuele relaties. En dat legt een verantwoordelijkheid op jou. Hoe zorg je ervoor dat je zuiver blijft op dit punt. Je moet de zwaarte van verstoken zijn van een seksuele relatie overigens niet uitvergroten. Voor mij geldt hetzelfde: ik ben een alleenstaande, dus moet ook ik ervoor zorgen dat ik seksuele verlangens niet opwek, niet stimuleer en er al helemaal niet aan toegeef. Voor jou is dat niet anders. Maar het kan ook! Ik ken voldoende homofiele mannen die gekozen hebben voor een leven van zuiverheid, dus niet samenwonen, samenleven met een andere man, geen activering van een seksueel leven. Dat is wel een keuze die je zelf moet willen maken, natuurlijk.

Al met al zeg ik dus eigenlijk: wees duidelijk! Allereerst naar jezelf. Heb je duidelijkheid over je geaardheid en zo ja, voor welke keuzes sta je dan in je leven. En misschien kan het dan heel handig zijn om iemand die je vertrouwt en die het vertrouwelijk kan houden, met je mee te laten denken. In de laatste gesprekkenserie die ik had met een jongen die worstelde met zijn geaardheid, merkte ik weer zo goed dat dit helpt. Je moet dit alles niet in je eentje willen torsen. Daarvoor is het te groot en te ingewikkeld.

Ten tweede hoop ik ook dat je duidelijk durft te zijn naar God. ‘k Zou je bijna smeken: blijf Hem alsjeblieft zien als de God van jouw leven, de God die jouw leven gewild heeft, ook jij bent een belofte en een mogelijkheid. Maar dat kan er pas goed uitkomen als je zoveel mogelijk alle onwaarachtigheid uit je leven wegdoet. God wil jou dragen in Zijn eeuwige Vaderarmen. Dat kan alleen als jij je met al je worsteling en verdriet aan Hem toevertrouwt. Doe dat! Juist jij hebt Gods kracht en ontferming nodig. Hij wil het je graag geven. Haal jezelf uit je isolement. God doorgrondt jouw gedachten beter dan jijzelf dat kunt. Vertrouw ze daarom aan Hem toe. Laat Hem je begeleiden op de weg die je te gaan hebt. Bidt Hem om het perspectief dat ook in jouw leven ligt. Wat jij nu even niet zo ziet misschien, maar het is er wel. Je bent een waardevol mens. Een vent om van te houden, maar niet op de manier zoals dat voor de meeste mensen geldt. Maar ook jij zult mensen om je heen hebben die van je houden, als je je daar maar voor open stelt en als je jezelf durft te geven. En daarvoor is het weer nodig dat geheimen sneuvelen. Niet dat iedereen het hoeft te weten, maar voor een aantal mensen geldt het wel. God eist van jou niets wat jij niet aankan. Het enige wat Hij vraagt is een zuiver en oprecht leven, waarbij Hijzelf het liefst zegenend en beschermend om je heen staat.

Je mag dus een stoere vriend blijven, want dat is ook een kant van jou. Maar doe dat niet in een verkeringsrelatie, want dat past niet bij je. Hoe moeilijk dat misschien ook voor je is. Maar weet je? Als jij door de vertwijfeling heen gaat, zul je er als een sterker mens uitkomen als je het goed doet! Ik heb er bewondering voor hoe sommige homofiele mannen in het leven staan en een zegen zijn voor anderen!

Ik besef dat ik dingen opgeschreven heb die ik niet mocht schrijven van je. Maar je hebt me ook gevraagd antwoord te geven op de dingen waar jij mee worstelt. Ik heb dat eerlijk proberen te doen en dan kan ik niet om de hete brij heen draaien. Daar ben jij niet mee geholpen.
Ik zal ook voor je bidden.

‘k Hoop van harte dat je de moed niet opgeeft en dat je de kracht die je ook in je hebt gebruikt om het goede te doen. En bedenk dit: een mens met God is altijd in de meerderheid en kan dus bergen verzetten! ‘k Hoop ook dat je iets met mijn antwoord kan. Anders hoor ik het graag.

‘k Wens je vrede!

Drs. Els J. van Dijk

Dit artikel is beantwoord door

drs. E.J. (Els) van Dijk

• Geboortedatum:
  28-01-1956
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Actief

213 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven