Wandelen in de Geest en het vlees

Ds. A. Goedvree | Geen reacties | 17-01-2005| 00:00

Vraag

Beste dominee, kunt u mij helpen met het volgende. Paulus spreekt vaak over wandelen in de Geest. En niet wandelen uit het vlees. Als ik uit het vlees wandel, wandel ik in zonde toch? Maar wandel ik in de Geest, dan wandel ik zonder zonde toch? Kun je ook momenten hebben waarin je eerst wandelt naar het vlees en daarna wandelt in de Geest? Deze twee dingen zullen wel in strijd met elkaar zijn. Of is het of-of?

Mag je altijd terugkomen bij de Heere als je weer in zonde bent gevallen? Wanneer maak je misbruik van de vergeving in Christus. Als ik bijvoorbeeld bewust zondig, vind ik dat ik misbruik maak van het verbond. Is er dan nog steeds vergeving?

Dan heb ik nog een vraag. Wanneer wil de Heere in een hart komen wonen? Eigenlijk een domme vraag zeker. U zult wel zeggen, wanneer wil jij het? Kan het dan mijn onwil zijn dat de Heere niet in je hart is. Als de Heere in een hart woont, kan Hij dan ook weer weggaan uit een hart door bijvoorbeeld de zonde die blijft heersen.

ADVERTORIAL

De zorgverzekeringen van Care4Life

De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?

Lees hier meer over onze principiële uitsluitingen.

De zorgverzekeringen van Care4Life

Antwoord

Beste vragensteller,
 
Mag ik eerst je excuses aanbieden voor het feit dat het allemaal wat lang heeft geduurd. Je weet het wel: de tijd rondom Kerst en Oud en Nieuw zijn altijd drukke tijden in de pastorie. Dat komt wat ongeïnteresseerd over, maar dat is het niet. Want je stelt aangrijpende vragen, die vragen om antwoorden. Ik zal m'n best doen om het één en ander te duidelijk te maken...
 
Inderdaad, Paulus spreekt over leven naar de Geest en leven naar het vlees. Op dat gebied liggen heel veel vragen. Want: enerzijds is het zo dat wie in Jezus Christus gelooft die is een nieuw schepsel, en heeft vergeving van zonden. Anderzijds, mijn erváring is, dat ik nog zo vaak in zonde val, en te strijden heb met de 'boze lusten van mijn vlees'. Daar zit iets dubbels in. Dat is de strijd tussen Geest en vlees. Al je vragen die je stelt, draaien om dat thema! De strijd tussen alles van de Heilige Geest (geloof, bekering, levensheiliging, bevinding, vrede, hoop, liefde, etc, etc.), tegen alles wat vleselijk is (haat, nijd, opstandigheid, ongeloof, onheiligheid, zondigheid, schuld, etc. etc.). Nu moet je iets heel belangrijks voor ogen krijgen:
 
Als wij de strijd ervaren tussen Geest en vlees, dan hebben wij het gevoel dat die twee elkaar uitsluiten. Als we geestelijk gestemd zijn is het goed, als wij vleselijk gestemd zijn is het fout. Dat is onze erváring: die twee (vleselijk en geestelijk) sluiten elkaar uit.
 
Maar, de geloofswerkelijkheid is anders! Let daarop: door het geloof is de werkelijkheid anders. Niet mijn ervaringswerkelijkheid, maar de geloofswerkelijkheid is doorslaggevend. Mag ik je wijzen op het volgende: de Bijbel spreekt over het “aanzien in Jezus Christus”'. Wie in Christus gelooft, die wordt door de Vader aangezien in Hem. En dat is het waar het allemaal om gaat! Al ervaar ik dat ik een zondaar ben, als ik (al is het voor de duizendste keer) in Christus geloof, dan ziet de Vader mij aan in Hem. En dat is de Zaligmaker, die volkomen de zonden betaald heeft, en een heilig leven heeft geleidt. Dus, aanzien in Jezus Christus, is aanzien in volmaaktheid.
 
Voorbeeld: wij hadden vroeger een boek voor Engels waarbij je woordjes moest leren. De Nederlandse woorden stonden in het zwart, de Engelse woorden in het rood. Als je dan een overhoring kreeg, dan legde de leraar een doorzichtig rood vel op je boek. Dan waren de rode woorden verdwenen! Zo is het nu ook met “aanzien in Jezus Christus”. Als de Vader ons -door het geloof- aanziet in Hem, dan bedekt Zijn rode bloed al mijn rode zonden, zodat die niet meer te zien zijn. Ik zie ze wel, en ik voel ze wel, en ik heb er strijd mee, maar de Heere ziet het niet meer, in en door Jezus Christus en Zijn volmaakte heil.
 
Iemand die dat goed begreep was Maarten Luther. Hij zag de gelovige mens als simul justus, simul peccator. Dat is: tegelijk rechtvaardige en tegelijk zondaar. Voor God rechtvaardig in Christus, in mijzelf een zondaar. Ook het formulier van het Heilig Avondmaal wijst erop dat wij na ontvangen genade (dus in het geloofsleven) nog steeds te strijden hebben met een onvolkomen geloof en de boze lusten van het vlees. Die strijd blijft tot het einde van ons leven. Maar, dan neemt niet weg dat door het geloof in Christus wij door de Heere in genade worden aangenomen. Dat betekent enkele concrete zaken:

1e: we mogen altijd ook met onze aanhoudende zonden terugkeren tot de Heere.
2e: we moeten altijd weer ons geloof vestigen op Jezus Christus.
3e: we zijn des te meer aangewezen op aanhoudend geloof, juist ook in de zonden.
4e: niet mijn ervaring van de schuld, maar mijn geloof in de genade van Jezus Christus is doorslaggevend.
 
Zo kan je geen misbruik maken van Jezus Christus. Trouwens, misbruik maak je pas als je de genade gebruikt als een vrijbrief om te kunnen zondigen: God vergeeft het om Jezus' wil toch wel. Dus ik rommel maar wat aan. Maar, dat proef ik echt niet in jouw woorden. Zeker, je kan op je slechte momenten ernstig zondigen, bewust. En daarna: pijn, vragen, verdriet, strijd... Nee, dan zou Paulus zeggen: dat is in mij, dat is in mijn vlees, daar woont geen goed, dat is de strijd tussen vlees en Geest. Joh, lees Romeinen 7, dan vind je een broeder in die geestelijke strijd: want ik ben vleselijk, verkocht onder de zonde. Ook in het geloofsleven blijft dat de pijn die je blijft ervaren. maar, het mag je niet weerhouden om tot de Heere te gaan.Lees psalm 130: maar nee, daar is vergeving, altijd bij U geweest! Grijp je dan vast aan Jezus Christus, geloof in Hem, en ontvang Zijn vrede. Al weet je dat je nog menigmaal in zonden valt, vertwijfel niet aan Gods genade (doopformulier). Want, al wie tot Hem komt, zal Hij geenszins uitwerpen.
 
Zolang wij hier leven is het strijd. Maar, door Hem mogen wij meer dan overwinnaars zijn. Daarvoor stierf Hij aan het kruis, om de zonden te betalen. Uiteindelijk rest slechts één vraag: geloof je dat de genade van Jezus Christus genoeg is, om al je zonden te vergeven, van gisteren, vandaag en morgen? Als je dat gelooft, mag je weten dat toen Jezus stierf aan het kruis, Hij al je zonden heeft vergeven. Van heel je leven.
 
Geloof je dat...?
 
Vriendelijke groeten,
ds. A. Goedvree, Arnemuiden

Dit artikel is beantwoord door

Ds. A. Goedvree

  • Geboortedatum:
    16-06-1970
  • Kerkelijke gezindte:
    PKN (Hervormd)
  • Woon/standplaats:
    Hellouw
  • Status:
    Inactief
108 artikelen
Ds. A. Goedvree

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Geen reacties
Je kunt niet (meer) reageren op dit bericht. De reactiemogelijkheid is niet geactiveerd of de uiterste reactietermijn van 1 maand is verstreken.

Terug in de tijd

Geen energie meer na werk

Momenteel zit ik niet lekker in mijn vel. Ik werk in de zorg. Hierdoor heb ik ook wisselende diensten. Met name met dagdiensten heb ik moeite, mede doordat ik na een dagdienst erg moe ben en geen ener...
Geen reacties
17-01-2019

Vriendschap met oudere man

Mijn vraag gaat over vriendschap: is het mogelijk om als 23-jarige vrouw vriendschap te hebben met een 34-jarige man? Zelf wil ik geen relatie, hier weet hij vanaf, toch vind hij het fijn om vriendsch...
4 reacties
17-01-2017

Zonde belijden over jeugdrelatie

Ik ben een jongen van 17 jaar oud en ik zit momenteel in een relatie met een schat van een meid (19). Zij mag geloven gered te zijn door God en ik ben ook erg veel en serieus met het geloof bezig, hoe...
Geen reacties
17-01-2019
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering