Verlegen in groot of onbekend gezelschap

C. M. Chr. Rots - de Weger | Geen reacties | 17-04-2006| 00:00

Als ik in een groot of (vrij) onbekend gezelschap kom, voel en ben ik altijd best verlegen. Dan weet ik ook spontaan niks meer om te zeggen... mensen moeten dan echt naar mi­j toekomen om te praten, anders blijf ik er maar stilletjes bij zitten. In gezelschap van mensen die ik ken en in kleinere groepen heb ik hier geen last van en ben ik juist vaak gezellig aan het praten en grapjes maken soms. Ik vind het (eerste) erg vervelend, ik zou graag hiervan afkomen. Heeft u misschien wat tips?

este briefschrijver,

Tja, ik weet niet of het je troost, maar je bent niet de enige! Ik heb ooit een prachtig plaatje gezien van een grote groep mensen die in een aantal kleine groepjes met elkaar stonden te praten en allemaal hetzelfde zeiden. Iets in de trant van “wat een interessant gesprek voeren ze daar”. Vooroordelen dus! Waarom zou je in kleiner verband gemakkelijker contact maken dan wanneer er meer mensen omheen staan? Die misschien alleen maar interessant staan te doen omdat ze hetzelfde denken en voelen als jij?

Je vraagt tips: denk bij de eerste de beste gelegenheid maar aan het bovenstaande! Volgende tip: blijf jezelf. In kleine gezelschappen ben je gezellig, dat is toch heerlijk! Waarom zou je je bij méér mensen anders gedragen? Wacht niet af tot je aangesproken wordt, maar stap op iemand af met wie je wél in contact wilt komen (of die je al kent). Het is natuurlijk handig als je een gespreksonderwerp in je achterhoofd hebt: de reden van de bijeenkomst is een goed aanknopingspunt, desnoods het weer of de laatste voetbalwedstrijd... Laatste tip: oefenen! Gewoon dóén.

Sterkte ermee.

Groet, Marijke Rots

Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

• Geboortedatum:
  18-02-1947
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Aalten
• Status:
  Actief

1558 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven