Grens van aanpassen aan mensen

Ds. A. de Lange | Geen reacties | 11-04-2006| 00:00

Hoever moet je gaan in het aanpassen aan mensen (uit respect) die de bijbel letterlijker of anders opvatten dan jij zelf? Je mag geen aanstoot zijn maar je moet toch ook jezelf blijven, zonder hypocriet te zijn door dingen voor anderen te laten/doen?

Ik weet niet wat de achtergrond van je vraag precies is. Daarom moet ik hem beantwoorden  op de wat algemene manier waarop je hem stelt. Ik doe je een aantal uitgangspunten aan de hand:

1. Buig voor het gezag van de Bijbel, omdat het daarin gaat om het gezag van God Zelf. De vraag die we onszelf moeten stellen is: wil ik dat eigenlijk wel: voor Gods gezag buigen? Heel wat gediscussieer over wat de Bijbel al of niet zegt heeft gewoon zijn grond in het feit, dat we ten diepste ons leven niet voor God over hebben.

2. Als je eerlijk naar Gods Woord wilt luisteren, en je wilt echt graag doen wat de Schrift zegt, kan het voorkomen dat je zelf na aandachtig en oprecht Schriftonderzoek en gebed tot de conclusie komt dat iets dat voor een ander Bijbels gezien verplicht en duidelijk is, toch niet hetgeen is dat de Heere van je vraagt. We doen er goed aan, om daarbij grondig te onderzoeken, en proberen te komen dat een gefundeerde overtuiging. Daar moet je soms best heel wat voor zoeken, lezen, navragen en bidden. We moeten in dezen maar niet wat gissen en gemakkelijk iets aannemen, wat ons goed uitkomt, of waar we snel van onder de indruk zijn gekomen. We dienen ernaar te staan  om “ten volle verzekerd” te zijn.

3. Als je tot andere conclusies komt dan anderen op het gebied van dingen die niet echt de hoofdzaak zijn van het christelijk leven, mag je in christelijke vrijheid besluiten wat je nu zult doen. Die vrijheid moet je dan niet gebruiken “als een oorzaak voor het vlees”; dus op jezelf, en je wereldse, gemakzuchtige neigingen gericht. Je moet die vrijheid gebruiken om de zaak van de Heere te dienen en anderen om je heen te steunen.

Wat doe je dan precies? Dat is niet altijd hetzelfde. Een voorbeeld: Toen het ging om het leven bij en verstaan van de hoofdinhoud van het evangelie waarschuwde Paulus de Galaten fel, om zich niet te laten overhalen tot de opvatting van sommigen dat ook een christen besneden moet worden. Maar om geen onnodige aanstoot te geven, zodat joden bij voorbaat van het evangelie afstand zouden houden, heeft hij Timotheus wel aangeraden zich te laten besnijden. In ieder geval hoeven we er in onze christelijke vrijheid niet zo gespannen mee om te gaan om iets wel of niet te doen, als anderen daar anders over denken. We hoeven ook niet tot het uiterste ons eigen inzicht en belang te laten gelden. En dan is het altijd een zegen als we de weg van het offer willen gaan, en anderen willen dienen. In de wereld is het er genoeg: dingen voor elkaar doen of laten. Daar weten heel veel tieners van mee te praten. In de kerk mogen we het vanuit christelijke vrijheid ook wel kennen: iets voor elkaar doen of laten.

Ondertussen is het goed dat alle kerkmensen het ook vandaag beoefenen: in hoofdzaken eenheid. In bijzaken vrijheid. In alles de liefde.

Oldebroek, ds. A. de Lange

Dit artikel is beantwoord door

Ds. A. de Lange

• Geboortedatum:
  06-03-1960
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Nieuw-Lekkerland
• Status:
  Actief

198 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven